GoodBoy Posted August 9 Share Posted August 9 Hi Km readers, here's my another treat for you. Thanks for those who supported my First two stories here in KM. I hope you'll enjoy this story of love and some lust "Sorry, hindi ko sinasadya." Ang mga salitang lubos na sumundot sa buong katauhan ko. Simula ng sabihin nya sa akin ito ng mga oras na iyon, hindi ko napigilan na umiyak sa harapan ng maraming tao dahil sa harap harapan nya akong pahiyain dahil sa pinili nya ang ex boyfriend nya kesa sa akin. Dali dali akong lumabas ng restaurant at tumakbo ng malayong malayo. Nakarating ako sa likod ng kanto, sa madilim na sulok, malayo sa kanya, malayo sa mga tao. Hindi ko mapigilan ang pag daloy ng luha sa mga mata ko. Paupo akong umiyak, nakatakip sa mga mata ko ang aking mga palad. Maya maya may mga taong di ko kilala ang lumapit sa akin, agad kong inaninag kung sino sila--mga drug addict--Ang lungkot na nararamdaman ko ay napalitan ng takot at pangamba. "Kunin niyo na ang pera ko at phone ko, wag niyo lang ako saktan." pagmamakaawa ko sa kanila. "Hindi yun ang gusto namin, Ikaw. Hahahaaahaaha" ang tawa ng tila lider nila. Mas lalo akong natakot sa sinabi nya kaya agad akong gumawa ng paraan para makatakas. Ngunit apat sila, isa lang ako, sinubukan kong suntukin ang isa pero naunahan na nila ako. Agad ako sinuntok ng isa sa myembro nila at hinawakan ako ng isa nilang kasama. Ang isa naman ay nilagyan ako ng takip sa bibig. Sa impit ng boses na lumalabas sa akin, sapat na iyon para di ako marimig ng mga tao sa labas. Napakadilim ng eskinitang iyon, walang makakakita sa amin. Pinipilit kong pumiglas pero sa bawat pag kalas ko ay suntok at sapak ang inaabot ko. "Gwapo,Maputi, makinis,maganda ang katawan at mukhang malaki ang alaga boss. Tiba tiba tayo sa kanya. Hahahaaahhahahaha!" tawa ng isang myembro nila. "Ano malaki ba?" sabay hipo sa umbok ko at hinalikan ako sa leeg ng lider nila. Sa mga oras na iyon, gusto ko syang sipain pero hindi ko magawa, hinang hina na ako sa suntok na inabot ko. Nararamdaman ko nalang na hinalikan na ako ng lider nila habang tinatanggal ang butones ko. Ang isa naman nilang kagrupo ay nilalaro ang nipples ko. Imbes na sarap ang maramdaman ko, pagkainis at pandidire dahil hindi ko gusto ang ginagawa nila sa akin. Sa mga oras na iyon galit na galit ako sa sarili ko, gusto ko ng mamatay. Pinikit ko na lang aking mga mata. Binalot ng kadiliman ang aking isip. Natapos na ang pangalawang myembro na pasukin ako, hindi ko na kinaya, tila namamaga na ang butas ng aking pwet, may dalawa pa. Mayamaya lumapit sa akin ang isang lalaking ka myembro nila, may dalang sigarilyo at tila ipapaso nya sa akin ang mga ito. Kaya di ko napigilang.. "Wag !!" nagising ako sa isang kwarto, hindi ko alam kung kanino. Iba ang suot kong damit at nakashorts nalang ako. May mga bakas ng band aid sa mukha ko. May mga pasa sa aking katawan. "Gising ka na pala" bungad ng isang may itsurang lalaki, may pasa sya sa mukha pero di ako interesadong malaman ang dahilan. "Sino ka?" tanong ko sa kanya. "Saka na tayo magkwentuhan, magpahinga ka muna." sabi nya "Isa ka ba sa kanila?" tanong ko "Hindi, hindi ako isa sa kanila." sabi nya sa akin. Lumapit sya at umupo sa kama at bigla nyang akong hinalikan. Sa pagkagulat ko ay nagbalik sa akin ang nangyari sa akin sa kamay ng mga drug addict. Tinulak ko sya at sinuntok. "Lumayo ka sa akin!" sigaw ko "Teka, sorry, sorry nabigla ako. Pasensya na." paliwanag nya. Sa mga oras na iyon tumulo na na naman ang luha ko. Umupo sya atsaka niyakap nya ako ng mahigpit. Umiyak ako sa balikat nya. "Iiyak mo lang. Wag kang mag alala, di kana babalikan nung mga gumawa nito sayo." mahinahong sabi nya sa akin. Sa mga oras na iyon nakaramdam lang ako ng comfort sa piling nya. Pagkatapos ng ilang araw na pamamalagi ko sa bahay nya ay nagpaalam na ako para umuwi. Pagkarating ko sa aking bahay ay naalala ko na naman ang mga nangyari sa akin. Tila na-trauma na ako sa mga pangyayaring iyon. May naalala ako, kinapa ko ang wallet ko kung kinuha iyon ng mga drug addict na nakasalamuha ko. Andun parin ang mga perang laman non gayundin ang phone ko na lowbat na. Habang ititiklop ko ang wallet ko, may papel na nakalakip doon. Kinuha ko at nalaman kong isa itong sulat ng kung sino. Binasa ko "Yan, Alam ko na hindi ko masasabi sayo ng harapan ang mga pangyayari kaya isinulat ko nalang ito habang ikaw ay nakaratay sa kama. Magdadalawang araw ka ng walang malay kaya lubos akong nag aalala sayo dahil di kita dinala sa ospital, wala kasi akong pera sa mga oras na iyon isa lang kase akong waiter. Ayaw ko rin namang bawasan yung pera mo sa wallet mo dahil baka magtaka o magalit ka. Hinahanap ko kung may calling card ka ng mga malapit mong kaibigan kaya lang wala rin, kaya no choice, sa bahay ko nalang ikaw dinala. Pano nga ba ang pangyayari. Naglalakad ako pauwi ng makita kitang nakahandusay sa isang eskinita at napansin kong iniwanan ka ng mga lalaking kasama mo. Tumakbo sila papalayo. Kaya agad kitang nilapitan. At dun ko nalamang mga siraulo pala ang mga nakasalamuha mo dahil sa mga pasa mo sa katawan. Hindi ko na pahahabain tong sulat na ito. Wag ka ng magpasalamat sa akin okay lang yun Kung kailangan mo ng tulong ko ito yung number ko -----------, tandaan mo, Malalaman mong mahal mo ang isang tao kapag pinaraya mo ito. Ang corny no? Pero gusto kong tandaan mo yan. Atsaka piling ko mabait ka, kaya gusto kitang maging kaibigan-KUNG gusto mo. Iyon lamang. Nagmamahal, Dino" Imbes na mainis sa kanya dahil sa biglaang paghalik nya sa akin ay napangiti ako sa sinulat nya lalo na yung "Yan" na pinangalan nya sa akin. Hindi ko alam kung paano nya nalaman ang palayaw ko. Siguro nakuha nya lang yun dun sa i.d sa wallet ko. At dito na magsisimula ang kwento ko. Ako si Adrian, isang Associate in Office management graduate at nagtatrabaho sa isang malaking kumpanya. Marahil alam niyo na ang physical appearance ko dahil nabanggit na ng mga g*g*ng drug addicts sa simula ng kwento ko. Mag isa lang akong nakatira sa bahay na tinutuluyan ko ngayon. Nasa States ang pamilya ko at may mga asawa na ang mga kapatid ko. Bunso ako sa tatlong magkakapatid. Alam na nila na isa akong silahis at masaya nila itong tinanggap. Aaminin kong malungkot parin ako dahil sa hindi ko kasama ang pamilya ko at mas lalong nadagdagan ito ng makipag break sa akin ang aking boyfriend na si Lance. At mas lalo pang nadagdagan ng takot nung mangyari sa akin ang isang pangyayaring di ko inaasahan. Nandiri ako sa aking sarili. Hindi ko mapigilan ang pagluha. Buti na lamang at summer ng mangyare ito. May special vacation sa office, treat sa amin ng aming boss dahil kakasal nya lang. Makalipas ang ilang araw. Tinawagan ko ang lalaking tumulong sa akin para magpasalamat at humingi ng tawad sa ginawa ko sa kanya. "Hello, si Dino ba ito?" tanong ko "Oo, ikaw ba si Mr. Suplado?" pabiro nya "Ha? Hindi. Ako si Adrian, ako yung tinulungan mo." "Ah, oo naalala na kita. Anong maitutulong ko Mr.Adrian?" tanong nya sa akin "Pwede ba magkita tayo bukas? Kung pwede ka, pero kung hindi okay lang." sabi ko "Ako, oo pwedeng pwede naman. Sus! Kaw pa. Sige text mo kung saan tayo magkikita at kung anong oras." sabi niya Tinext ko sa kanya ang lugar ng pagkikitaan namin. Kinabukasan. Nagtext sya. "Asan ka?" text ni Dino sa akin "Dito ako sa pangalawang table, nakasuot ako ng color red na polo shirt na stripes. " reply ko naman "Nakita na kita" reply niya May biglang kumiliti sa likod ko at sya naman pagka gulat ko. "Uy!" bulalas ko "Haha! Sabi ko na may kiliti ka dun" patawang sabi ni Dino. Si Dino? Napakaamo nya. Maputi at gwapo sya. Ang ganda rin ng mga mata nya at siempre nakakamatay ang dimples nya. Parang killer smile ba, kaya kahit sino mahuhumaling sa kanya. "Mr. Adreyan, anong pag uusapan natin?" bungad nya ng may pang aakit na tingin habang nakangiti. "I'm here to say thank you sayo sa pagtulong mo sa akin. Kaya iti-treat kita." sabi ko sa kanya "Naku wala yun, sabi ko nga diba, wag ka na magpasalamat. Okay lang yun sa akin. " sabi nya "Atsaka gusto ko ring humingi ng tawad nung sinuntok kita." sabi ko. "Ah yun..hehehehe, ako nga dapat magsorry sayo kase.." paliwanag ni Dino na tila namumula sya. "Haha.Sige kain na tayo." singit ko. Pagkatapos naming kumain ay niyaya ko syang pumunta ng EK at MOA. Nilibot namin ang lahat ng pwedeng libutin, gusto kong makalimutan lahat. Para nga kaming couples kapag magkasama kami. Pero wala muna sa isip ko iyan. Kinagabihan. Sinabi ko kay Dino na okay lang akong umuwi mag isa, pero nagpupumilit syang ihatid ako dahil baka balikan daw ako ng mga g*g*ng drug addicts na iyon. "Ihahatid na kita Mr.Adreyan." pilit nya sa akin "It's Adrian not Adreyan. Atsaka Adrian nalang wag mo ng lagyan ng Mister." sabi ko "Okay, pero sa isang kondisyon.Ihahatid kita." pilit nya sa akin. Wala na akong magagawa, natatakot rin naman ako baka balikan nila ako.Ng maihatid na nya ako. "Sige salamat." pag papaalam ko sa kanya. "O sge. Adrian, kung may kailangan ka tawagan mo lang ako." paalam na sabi nya sa akin. "Sige. Salamat ulit." sabi ko Sa kwarto. Bumalik na naman ang mga pangyayaring iyon. Natatakot ako baka malalaman kong may sakit na akong HIV. Pinapakiramdaman ko kung may masakit sa akin. Pero wala. Naligo na ako atsaka nagpalit ng damit pantulog. Habang nakahiga na ako sa kama. Hindi ako makatulog. Lumipas pa ang mga oras at hindi pa rin ako makatulog. Tinignan ko ang orasan, 2 am na. Naisipan kong tawagan ang mga kaibigan ko, pero baka tulog na sila. Si Dino, baka pwede sya. Kaya lang baka tulog na tulog na iyon sa sobrang pagod namin. Hindi ko alam kung anong sumapi sa akin at tinawagan ko parin sya. Nagring ang phone nya. Himala! Sinagot nya. "Yes? Adrian" sagot nya. "Ah, sorry naabala ba kita?" tanong ko "Ah, hindi naman. Hindi pa naman ako tulog. Ayaw akong dalawin ng antok eh. Ikaw?" tanong nya "Hindi din eh." sagot ko. "Siguro naaalala mo yung nangyari sayo? Gusto mo ba ng kausap? Pwede ako." sabi niya At nagkaroon ng konting DEAD AIR sa pagitan namin. "Ano bang gusto mong pag usapan?" panimula nya. "Ikaw. Kahit ano." sagot ko naman "Sige..alam mo ba ang kwentong Romeo at Julio?" tanong nya Natawa ako sa tanong nya. "Hahaha. Diba Romeo At Juliet yun?" natatawang tanong ko sa kanya. "Basta makinig ka nalang. Ibang kwento to." paliwanag nya At nagsimula akong pakinggan sya. Natatawa ako sa kwento nya dahil kaparehang kapareha ng kwento nila Romeo at Juliet. Sa mga oras na iyon nawala ang pangamba ko.Napalitan na ng saya. Pagkatapos ng kwento nya ay nakaidlip na ako. Naiwan ko sya sa kabilang linya. Kinabukasan. Naghilamos muna ako bago ako bumaba. Habang pababa ako ay nagulat ako dahil sa may parang kung anong gumagalaw sa kusina. Kumuha ako ng bote ng wine at dahan dahan akong tumungo sa kusina at.. "Sino ka!" sigaw ko. Experiencing dead air na naman. "Oh, Mr. Adrian, bat ano pong nangyare? Muka kayong timang dyan?" sabi ni Dino na pilit pinipigilan ang tawa. "Wow, eh ikaw anong ginagawa mo dito? Atsaka bakit nakapasok ka? Tsk tsk tsk..sinasabi ko na nga ba eh, magnanakaw ka no?" sabi ko naman. "Wait Mr. Adrian, una po sa lahat hinde ako magnanakaw at nakapasok po ako sa bahay nyo dahil bukas ang pinto, gusto ko sana kayong dalhan ng pagkain." paliwanag nya. "Bakit sinabi ko ba na dalhan mo ako?" pasungit na tanong ko "Grabe naman to, ikaw na nga lang ipinagsisilbihan." take note sinabi nya iyon ng pabata yung tila ba nagpapacute, kaya naman. "O sya, tutal may nakahain na, sabayan mo nalang ako." kumbinsi ko naman sa kanya. Tumalikod ang mokong na tila ba nagtagumpay. Matapos kaming kumain ay napansin ko na hindi parin sya umaalis. "O bakit? Ala ka bang pasok ngayon?" tanong ko "Ah wala naman po, nag leave po kase ako sabi ko sa boss ko may sakit yung kapatid ko." sagot naman nya. "Oh? May kapatid ka?" tanong ko sa kanya. "Hehe, oo pero asa probinsya sila." sagot nya "Eh ba't andito ka?" tanong ko naman. "Eh, wala lang. Excuse ko lang yun." sabi nya "Naku, di pwede yan, di ka pumapasok para lang sa akin?" sabi ko naman "Okay lang yun, malakas naman ako kay boss." sabi nya. "Sige saglit lang ha, maliligo muna ako, kung gusto mong manood ng t.v andun yung remote ha." paalam ko sa kanya "Okay sige." sabi nya. Pagkatapos kong naligo ay dumiretso ako sa baba para silipin kung anong ginagawa nya. At nagulat ako sa nakita ko. To be continued: Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Create an account or sign in to comment
You need to be a member in order to leave a comment
Create an account
Sign up for a new account in our community. It's easy!
Register a new accountSign in
Already have an account? Sign in here.
Sign In Now