-
Posts
3,555 -
Joined
-
Last visited
-
Days Won
2 -
BCash
110 [ Donate ] -
Country
Venezuela, Bolivarian Republic Of
Content Type
Profiles
Forums
Events
Downloads
Blogs
Gallery
Musicbox
Movies
Everything posted by Yonathan
-
Ang gwapo at matikas na binatang si Adrian ay pumapasok na ng eskwelahan bilang 1st year college. Lumipas ang dalawang araw ay ilang parin itong binata kay lolo Kardo. Parang nahihiya ang asta nito sa tuwing magkakaharap sila at magkakasalubong. Naaalala niya ang ginawa sa kanya ng kanyang lolo. Ito namang matanda ay ngumingiti lang sa binata. Habang nag aalmusal ang binata na naka unipormeng pangeskwelahan na ay kinausap siya ni lolo sabay tapik sa balikat nito. “Iho pagbutihin mo pag aaral mo ah, diyan ka huhugot ng kaalaman patungo sa tagumpay”. At pinisil pisil pa ng matanda ang balikat ng binata dahilan para kilabutan ito at magulat. Sabi ni lolo sa sarili “napakasarap talagang bata, artistahin!!” “Ahhhh oo naman po lo, kaya ko ito, hehehe”. Ang sabi ng binata na pagpapalakas niya sa loob niyang naiilang padin. Sandaling natahimik ang paligid at dali daling tinapos ni Adrian ang kanyang kinakain at magtutungo na palabas ng bahay ng dumating si Kevin ang nurse. “Hi tol, musta na?” sabi ni Kevin. “Eto tol papasok na ng school, mejo nahihiya pa ako sa mga kaklase ko don pero masasanay din ako.” Sabi ni Adrian. “Ehh dito ok ka lang ba?” ang sabi ni Kevin. “Ahhhh oo naman! bat mo naman naitanong sambit ni Adrian. “Ahhhhhh ehhhh wala lang sige sige ingats” Tuluyan ng umalis ang binata. Ang araw na ito ay pangalawang araw pa lamang niya sa eskwela, ngunit marami na ang bumabagabag sa kanya, isa na rito ang pagpaparaya niya sa malibog na matanda. Ang ginawang pagsipsip ng matanda sa kanyang malalaking utong. Paminsan minsan ay dinadama niya ang mga ito, ang pagiging sensitibo. Hindi mawari ng binata ang pakiramdam, parang may kung anong kagustuhan sa kanyang sarili na may sumupsop ulit at maglaro sa kanyang mga suso. Subalit kahit papaano ay naiisip din niyang mali, dahil marangal na pinalaki ito sa probinsya, sadyang inosente lang talaga kaya madalas mailto sa mga bagay na makamundo. Lalo pa kalalaking tao niya ay ginawan siya ng isang bagay na normal na ginagawa sa isang dalaga, ang dedehin ang mga utong. Wala namang dinanas na problema itong si Adrian sa eskwela niya, nakahanap din naman siya kaagad ng mga kaibigan at nakakasali sa kahit anong aktibidad ng paaralan. Kaagad din niyang nakuha ang atensyon ng mga babae at bakla dahil sa taglay nitong kagwapuhan. Ang inaalala na lamang niya ay ang pag uwi at ang makita ulit ang matanda na magmamanyak ulit sa kanya. Nasa ibang bansa ang pamilya ng matanda kaya siya at si Kevin lamang ang natitira sa bahay kapag nasa eskwelahan naman si Adrian, minsan kapag may emergency ay mananatili muna ng isang gabi si Kevin. Ngunit ngayon ay may katuwang na siya, si Adrian kaya hindi na muna ito mag na-night duty. Nakarating na ng bahay si Adrian ng mga alas siyete ng gabi, pag pasok niya ng sala ay may kung anong naririnig na pag ungol. Sa kanyang pag tataka ay tinahak ni Adrian ang mga kwarto, hanggang kumatok siya at pinagbuksan, nakita niya si Kevin at lolo Kardo. Pinapakain ni Kevin si lolo ng porridge, “Ohhh nanjan ka na pala iho”. Ang sabi ng matanda, “kumusta sa school?” “Ayos naman lo, may parang narinig lang kasi ako na……..” “Pre! lam mo kinukwento ka ng lolo mo tungkol sa buhay mo sa probinsya, hehe” pagsasabat ni Kevin na nagsalita pagkatapos ng kanyang wirdong pagyuyuko. “Ahhhh talaga!, hehe sige, may gagawin pa akong assignment dito, iwan ko na kayo jan” sabi ni Adrian. Pumunta na ng kanyang kwarto si Adrian at nagbihis. Naka jogging pants ito at naka suot ng maluwang at manipis na sandong pula. Kitang kitang ang alindog ng binata sa kanyang suot. Ang mga biceps nito at kalakihan ng dibdib ay naninigaw. Habang nasa silid itong si Adrian nagsusulat at may mga aklat sa study table ng kanyang kwarto ay para itong nang aakit. Kung titignan sa tabi ay hindi mo mapipigilan sumilip sa maluwag na butas ng kanyang sando. Ang kapisarong mga laman na nakaumbok sa kanyang mga suso na nakakagigil sipsipin. Pagkaraan ng ilang sandali niyang pag aaral, hindi niya namalayan na nakatayo na pala si lolo Kardo sa pintuan na hindi niya naisara. Nagulat ang binata. “Ahhh lo, nanjan po pala kayo, may kaylangan po ba kayo?” Ang naisambit ng binata na parang normal lang ang dating kahit kinakabahan. Ito namang matanda ay parang nakakita na naman ng masarap na pagkain dahil sa pagkakataong ito ay halos litaw ang makinis na katawan ng binata sa luwang ng kanyang suot na sando. Nakangiti si lolo at sinabing…. “Wala iho tinitignan lang kita.” Kahit pa sa isip niya ay hinahalay na niya ang binata. “Ahhhhh eh ok po sige tuloy po kayo” ang sambit ni Adrian na mejo kabado pa at binaling na lamang ang sarili sa pagsusulat ng aralin. Paminsan minsan ay titingin kay lolo sa likod na nakaupo sa kama at nahuhuling nakatingin ito sa kanya habang nakangiti na nalilibugan. “Ano iho mahirap ba mag aral dito sa siyudad?” Ang sambit ng matanda. “Hindi naman lo, ayos lang, maloko ang mga tao sa school pero mababait naman sila, chaka hindi naman ako gaano nahihirapan, siguro lo kasi umpisa pa lamang ito, hehe” “Siguradong marami ng kababaihan ang nagkakandarapa sa iyo apo”. “Ahhhhhhh hehehe, hindi naman lo, kayo naman hehe” “Oo, sa guwapo mong yan! Lahat ay papansinin ka”. Sa pagkakasabi ng matanda sa katagang yon ay para bang may ibig siyang sabihin. Kinilabutan si Adrian at ngumiti sa narinig niya, nahahalata na niya ang pagnanasa ng matanda, lalo pat hindi niya akalain na tutungo ang matanda sa kuwarto niya, kaya ito nagsuot ng maluwag na sando na nakalitaw ang hubog ng katawan, inakala niyang mag isa lang siya sa natitirang oras ng araw na yon. Hindi mapakali ang binata at nararamdaman niyang sinisilipan siya ng matanda. Tatayo sana ito at magbibihis ng ibang damit ngunit…….. “San ka pupunta iho?” gulat na gulat ang binata sapagkat nasa likod na pala niya ang matanda na nakatayo. “Ahhhhhhh lo, magmmm magg”……. “Relax ka lang jan apo ano ka ba kanina ka pa hindi mapakali”. Sabay hawak sa balikat ng binata at pinaupo ulit. Kumuha na isa pang upuan ang matanda at umupo sa likod ng binata at patuloy niya itong tinititigan. Sa hindi inaasahang pagkakataon ay bigla na lamang inamoy ng matanda ang batok ni Adrian at nabuga ng mainit na hininga. Umiiwas ng bahagya si Adrian kay lolo Kardo pero tinutuloy tuloy lang niya ang pag amoy sa batok, braso, at kilikili ng binata. “Ang bango bango mo naman apo, kahit galing ka na sa labas”. Sambit ng matanda na nilalanghap ang aroma ng natural na amoy ng lalaki. “Hmmm lo, kkka kasssiii” Nabigla lalo ang binata ng maramdaman niya ang mainit na kamay ng matanda na tumatakip at humihimas na sa kanyang dibdib. Pinadaan ni lolo Kardo ang kanyang mga kamay sa likod ng binata paloob sa maluwang nitong sando. Kayang madaling madali lang na mahawakan ng matanda ang kabuuan ng kanyang dibdib. Habang may hawak pang ballpen ang binata ay nagsalita ito ng… “Looo ahhhhhhhh loooo, waaa waggg po, baka mahuli po tayo ni Kevin, hmmm”. Habang hinahawakan ng binata ang kamay ng matanda ngunit tuloy parin ito sa paghimas. “Ahhhhhhh, lo…lollloooo teka lang po ss, sssii Kevin po baka hanaaaa……..Ahhhhhmmmmmmm!!!!!!!!, ang naungol ni Adrian nang maramdaman ang mainit na pagkurot ng matanda ang dalawa niyang utong ng sabay. “Pinauwi ko na si Kevin iho, tayo nalang dalawa ngayon, sana sa pangalawang pagkakataon ay pagbigyan mo ulit ako. Itong mga suso mo lang naman, masaya na ako” Sabi ni lolo habang patuloy na Pinisil pisil at iniikot ikot ng kanyang daliri ang utong ng binata at habang inaamoy amoy ang batok nito. Hindi alam ng binata ang gagawin, nasasarapan ulit siya pero parang may mali. Ayaw niyang kunsintihin si lolo Kardo pero sa pagkakataon na ito ay hindi niya maikakaila ang sarap na nadarama kapag binibigyan ng atensyon ng kanyang lolo ang knyang mga suso. “Ahhhhhhhh, hmmmmmmm”, yan ang ungol na inilalabas ng binata habang patuloy ang ginagawa ng matanda, hinahalik halikan din niya ang katawan ng binata mula sa likod at sa iba pang parte. Hindi uli umiimik at nanlalaban itong binata, para kay lolo, senyales ito na pinapahintulutan na niya ang matanda. Ilang Segundo pa ang nakalipas ay lumipat si lolo dala ang magaan na upuan sa tabi na mismo ng binata habang nanlalamas parin at naglalapirot ng utong. Paunti unti ay pinapasadahan din ng halik si Adrian sa kanyang balikat, braso, hanggang sa napunta na sa ilalim ng kilikili ang kanyang paghalik. Mistulang estatwa ang binata habang naglalabas ng mahihinang ungol. Yumakap ang matanda kay Adrian habang nililislis ang malaking butas ng kanyang ng sando, dahil dito ay lumitaw na ng tuluyan ang kanyang malalaking utong na naka punto sa direksyon ng study table. Habang nakasakmal ang mga kamay ng matanda sa damit ng binata ay napupunta na ang halik niya sa parte ng dibdib malapit sa utong. “Ahhhhhhhh lolo, hmmmmmmmmmm ahhh!!!” ang ungol parin ng binata sa ginagawang pag halay sa kanya. Hindi naglaon ay nakarating na ang kanyang nguso sa kaliwang utong at sinuso ito. Nakaramdam na naman ng ibayong sarap ang binata. Sa isip isip niya “Ahhhhhhhhhhh, eto na naman!!”ahhhhhhh”. Sinipsip ng sinipsip ng matanda ang kaliwa nyang utong. Nang inalis ang kamay niya sa damit ng binata para hawakan sana ang dalawang dibdib ay waring humaharang ang parte ng tela nito sa kanyang ulo kaya ibinalik ang paglislis. Nalitaw uli ang dalawang suso ng binata at natigil pansamantala ang matanda at tinignan si Adrian. Ang kaliwa niyang suso ay basa ng laway samantalang ang kanan ay tuyo pa dahil hindi pa nasisipsip ngunit nabuhay na ito dahil sa mga kilabot na nadarama niya. “Napakasarap talaga iho, hindi ko maipaliwanag ang saya sa tuwing sinisipsip ko ang suso mo”. Pagkatapos banggitin ng matanda ang katagang iyan ay bumalik ulit siya sa pagsipsip. “Mmmmmmmmm lo, wag nyo pong kagatin mejo masakit”. Ang sabi ng binata ng naramdaman ang ngipin ng matanda na mejo tumatama sa kanyang utong habang nasa loob ng bibig. Ang pwesto ng isang kamay ng matanda ay sumisilindro sa kaliwang suso na sinisipsip niya at ang kanan naman ay naka yakap at hinihila ang damit upang makasipsip ng maayos. Nang maisipan na supsupin ng matanda ang kabila niyang utong ay inaangat niya ang maluwag na sando ng binata, bilang pagpapahiwatig na gusto niyang hubarin iyon. “Lo, tt teekkkaaa laaanngggg, wag nyo na pong hubarin looo, ahhhhh”. Ang sabi ng binata. “Bakit naman iho?, para hindi tayo parehong mahirapan, alisin na natin ito, para maka dede ako ng maayos.” “Ahhhhh ehhh, nahihiya po ako lo, hayaan na po natin ito”. Ang sambit ng binata na inosente talaga ang dating at hindi nakaugalian ang mag hubad ng damit pang itaas kahit nasa bahay lang siya. “Sige na, akong bahala, hindi ka naman masasaktan dahil dito, at tayo tayo lang naman ang nakaka alam nito kaya maging kampante kana”. Tumango ng bahagya ang binata habang nakayuko ng kaunti. Inalis ng matanda ang maluwang na sando ng binata at inihagis sa kama, itong mahiyaing binata naman ay tinakpan ang kanyang dibdib bilang natural na nahihiya talaga. “Ahhhh!!” ang nasabi ng matanda na todo ang ngiti dahil sa nakita, isang maskuladong binata na walang damit, maputi, makinis at malambot ngunit matikas na dibdib, at mga abs. At pinahihintulutan siyang halayin ito. “Iho alisin na natin ito, wag kang mahiya, akong bahala” ang sabi ng matanda habang bahagyang tinatanggal ang kamay ng binata na tinatakpan ang utong. Ngayon ay sumandal sa upuan ang binata at pinaubaya na nga niya ang kanyang katawan sa matanda. “Ang ganda ganda talaga nitong dibdib mo apo, maganda ang hugis at ang mga utong ay parang utong ng teenager na babae, paano mo ba napalaki ang mga ito?” “Wala looo, natural po talagang malalaki iyan, kayo pa lang nga po ang sumipsip niyan eh” “Talaga??, akala ko ay pinasuso mo na ito sa iba kasi hindi pangkaraniwan ang laki”. Ngumiti lang ang binata at sinimulan ng supsupin ang matanda ang kanang suso ni Adrian, “sllluuuupppppfftt”. “Ahhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh!!” ang ungol ni Adrian, mas mataas na lebel ang sensasyon nararamdaman nya sapagkat dito ay dinedede ang utong nya habang wala siyang suot na pang itaas. Parang pakiramdam nya ay isa siyang masarap na pagkain na kinakain, isang candy na sinisipsip ng puro at buo. Napapaliyad na ang binata sa sarap. Kiliting kiliti si Adrian sa ginagawa ng matanda, todo sipsip sa isang utong at pinipisil pisil naman ang kabila. Pagkatapos ay lilipat sa kabila at gagawin ulit ang ginagawa. Walang utong na nababakante, sinulit ng matanda ang oras na iyon. Hayok na hayok siya sa dibdib ng binata. Minsan ay sinasakmal pa ang paligid ng dibdib at tatambok ito at sipsipin ang utong nito na para talagang may inaasahan na gatas na lumabas. “Lllllo, llooooooo, ahhhhhhhhhh, hmmmmmmmmmmmm!!!” yan lang ang isinusukli ng binata sa ginagawa sa kanya. Tumagal ng halos isang oras ang pagsuso ng matanda sa utong ng binata. Wala itong kapaguran at pansamantala lamang titigil ng mga isang minuto para huminga. Sa tindi ng sarap na nararamdaman ng binata ay nahawak na ang kamay nito sa ulo ng matanda na hindi mawari kung ilalayo ba ang ulo ng matanda o ilalapit pa lalo. Naka tingala ang binata sa kisame at napapapikit sa kalagitnaan ng kanyang pagpapasuso. Nang matapos sila ay nagpasalamat ang matanda sa pagpapahintulot ng binata. Kaagad naman na kinuha ng binata ang tshirt na puti na sinuot panloob ng unipormeng polo. Mabilisan niya itong sinuot. Natawa ang matanda “Lang hya ka Adrian! Para kang maria clara kung umasta ahhhhh, haaaay napaka mahiyaing bata”. Ngumiti ang binata sabay sabing “Sige po lo, basta ikaw, hehe goodnight po”. Gusto pa sanang umulit ng matanda sapagkat tinamaan ulit ito ng libog ng makitang nakangiti ang gwapong binata. Kaso ay hindi siya ganoon kalakas upang magtagal lalo pa at napagod sa paghahabol hininga ng dahil sa sigla at libog. “Sa uulitin apo ahhhhh.” Ang sabi ng matanda sabay pakawala ng ngiting nakakaloko. Nahiya ulit ang binata at sinuklian na lamang ng ngiti itong matanda. Lumipas ang dalawang linggo, ang ginagawang pagdede ng matanda sa utong ni Adrian ay tila naging bahagi ng pang araw araw nilang gawain. Kumukuha sila ng tiyempo kung saan sila lamang dalawa ang tao sa bahay, at madalas naman ay sila lamang dalawa. Karaniwan ay bago matulog, kakatok ang matanda sa silid ng binata at hihingi ng permiso kung ayos lang na padedehin ulit siya ng binata. Minsan naman ay sa umaga paggising ngunit madalihang pagsipsip lang dahil papasok sa eskwela itong si Adrian. Ganoon ang nakasanayan, minsan may damit ang binata, minsan wala, minsan nakaupo sila at minsan naman ay nakatayo. Dahil marami ang paraan na pwedeng gawin sa pagpapasipsip ng utong ay tila umakyat na sa ibang lebel ang dalawa. Hindi na maiwasan ang sumubok ng ibang posisyon. (Itutuloy)
-
Dalawang buwan na ang nakalipas mula nung maganap ang hindi ko makalimutang pangyayari sa roof top ng condo. Makailang beses kong nakikita si Aldo pero halatang umiiwas sya sa akin. Minsan ay nagkasabay kami sa elevator. Galing ako ng 12th floor at sya naman ay sa 10th floor. Tanda ko pa yung mukha nyang nag-aalangan kung sasakay sya nung makita nya na ako ang makakasabay nya. Sumakay din naman sya pero para kaming hindi magkakilala na hindi nag-imikan. Hindi ko tuloy malaman kung nahihiya sya sa akin dahil sa nalaman ko o dahil galit sya nung hinalikan ko sya nung oras na yun sa rooftop. Naging regular na din ang pagpunta ni Michael sa unit ko tuwing Sabado at Linggo. Magdadala minsan ng lunch. Minsan dinner pero kadalasan ay breakfast. Tsumetyempo sya na wala o tulog si Brandon. At dahil nga laging puyat si Brandon kakagimmick ng Biyernes at Sabado kasama si Jerry ay lagi itong tulog sa umaga at hapon na ang gising. Kaya madalas ay umaga ako dinadalaw ni Michael. Hindi ko alam kung ano ang meron sa amin ni Michael. Oo, makailang beses na may nangyari sa amin. Pero parang tulad lang din nung una ang ginagawa namin. Roromansahin nya ako at tapos ay tsutsupain. Salsalsalin ko sya pagkatapos. Masaya na sya dun. Lagi nyang sinasabi na ayaw nya akong biglain. Sa totoo lang, handa na ako ilevel up ang ginagawa ko sa kanya pero pinipigilan ako ng konsensya ko. Ang laking gulo na ng pinasukan ko at ayoko nang mas palakihin pa. Hindi kami ni Michael. Walang kompirmasyon. Hindi din pwede na maging dahil sila ni Brandon. Naguiguilty ako sa lihim na pagpunta ni Michael sa akin. Kung tutuusin pwede naman na ang pagkakaibigan naming dalawa ang idahilan. Pero hindi e. Pinaparamdam ni Michael sa akin na mahal nya ako. At kahit hindi ko sinasabi ay ganun din ang nararamdaman ko sa kanya. Natatawa nga ako sa sarili ko minsan. Hindi pa ako nagkakaboyfriend pero eto lumevel up na kaagad ako. Daig ko pa ang kabit. Actually, para akong kabit. Hindi, kabit na talaga ako. Pinupuntahan at nagpapagalaw sa isang lalaki na may karelasyon. Niloloko ko si Brandon sa ginagawa ko pero binibigyan ko naman ng pabor si Michael. Parang ito na din ang ganti ko para kay Michael sa panloloko ni Brandon at Jerry. Lunes, kakagaling ko lang ng trabaho. Mag-aalas onse na nang dumating ako sa condo. Dahil sa traffic ay nagtagal ako sa pagbyahe. Kanina pa ako naiihi at alam kong hindi na ako aabot sa unit ko kaya dumerecho ako sa CR ng lobby. Walang tao. Dumeretso ako ng urinal. Dahil sa sobrang ginhawa ng nararamdaman ko ay napaikit ako habang umiihi. Nagulat na lang ako nang biglang may tumawag sa akin na pamilyar na boses. "Uy! Terrence!" bati ni Jerry. "Jerry!" tugon ko sa kanya. Walang anu ano ay tumabi sya sa akin para umihi. At dahil walang harang ang mga urinal ay maaring magkakitaan kami. Dahil sa tagal ko nagpipigil ay napatagal ako sa pag-ihi. Gusto ko na umalis dahil naiilang ako. Pero hindi nakikiisa ang pantog ko dahil patuloy pa din ang pag-agas ng ihi ko. Ramdam ko na tapos na si Jerry. "Ok ka lang ba? Nauna pa ako sa iyo ah?" Sabi ni Jerry. "Ha? Ano kasi... kanina pa ako nagpipigil kaya madami naimbak sa pantog ko." naiilang na sagot ko sa kanya. Naramdaman ko na lang ang bigla nyang pagsilip nya sa alaga ko. "Ang laki nyan ah! Hehehe!" biro ni Jerry "Uy! Ano ka ba?" sabay iwas sa kanya. Kahit may pumapatak pa mula sa ari ko ay agad kong itinaas ang brief at pants ko. "Oh. Nahiya ka pa. Nakita ko na. Pero tingin ko mas malaki ang alaga ko. Oh!" sabay pakita sa akin ng alaga nya. Saglit ko lang nakita ang ari nya dahil agad kong inalis ang mga tingin ko. Akma na akong aalis nang maramdaman ko ang mahigpit na hawak ni Jerry sa braso ko. "O saan ka pupunta? Dito muna tayo." pagpigil ni Jerry sa akin. "Ha? Bakit? Pumanik na tayo." sagot ko sa kanya. Bigla nya ako hinatak at niyakap. Ramdam ko ang paghawak nya sa puwitan ko. Bigla nya itong hinapit na naging dahilan para magdikit ang aming mga alaga. "Jerry! Ano ba itong ginagawa mo?" nagugulat kong tanong sa kanya. "Bakit? Ayaw mo ba?" habang kinikiskis nya ang alaga nya sa alaga ko. "Jerry! Tigilan mo nga! Ayo...." hindi ko pa natatapos ang sinasabi ko nang bigla nya akong hinawakan sa mukha sabay siniil ako ng halik. Hindi ako nakapalag agad dahil sa pagkabigla. Pinipilit ko na kumawala sa kanya pero parang nauubos ang enerhiya ko. Masyadong malakas si Jerry. Maya maya pa ay kumawala si Jerry sa paghalik sa akin. Muli nya akong hinapit sa puwitan na naging dahilan para magdikit ang alaga namin. Ramdam ko ang matigas na ari ni Jerry. Libog na libog siya. Nag-iisip ako ng paraan para makawala sa kanya nang bigla syang nagsabi..... "Tangina! Ang sarap nga ng mga labi mo! Totoo ang sinasabi ni Michael!" libog na libog na sabi ni Jerry habang patuloy na pinipiga ang pwet ko at kinikiskis ang ari nya sa harapan ko. Mula kung saan ay para bang may kung ano na nagpabalik ng lakas ko dahil sa nadinig ko. Agad kong inalis ang kamay ni Jerry at itinulak sya na naging dahilan para mawalan sya ng balanse at mapaupo. "Tangina naman Terrence! Anong problema mo?" galit na sigaw ni Jerry. "Anong sinabi mo? Anong sinabi ni Michael?" tanong ko sa kanya. Ngumiti sya sabay sabi... "Na masarap ang labi mo!" sabay ngiti ng nakakaloko. "Ano ba yang pinagsasasabi mo?" nagulat kong tugon. "Wag ka nang magkaila. Alam ko na may nangyayari sa inyo ni Michael! Sinabi nya sa amin!" rebelasyon nya. Labis ako nagulat. Nagsimulang mamula ang mukha ko sa kaba. "Hindi ko alam ang sinasabi mo!" Sabay talikod at akmang lalabas ng banyo. "Akala mo hindi ko alam na pinupuntahan ka ni Michael tuwing Sabado at Linggo sa unit mo?" Sabi ni Jerry sabay bigay ng nakakalokong tingin. "Oh ano? Nagulat ka? Alam ko ang kagaguhan nyo. Kaya wag ka na magmalilis! Halika na dito. Tigas na tigas na ako oh!" sabay pilit na kinuha ng kamay ko. Hindi ako nagpatinag. Agad akong lumaban sa paghatak ni Jerry. Binigyan ko sya ng seryosong tingin. "Bitiwan mo ako Jerry!" seryoso kong banta sa kanya. Dahil na din siguro sa pagkabigla sa naging reaksyon ko ay binitawan nya ako. "Hindi ako nakikipagbiruan sa iyo! Mamili ka ng babastusin mo! Huwag ako!" sabay nanggigigil na duro ko sa kanya. Tumalikod ako. Lumakad palabas ng banyo na nagpupuyos sa galit. "Tangina! Ahhhhhh! Ang bagal ng elevator." galit na sigaw ko sa isip ko. Nangingilid ang luha ko sa galit sa nalaman ko mula kay Jerry. Gusto kong tawagan si Michael para komprontahin. Pero pinipigilan ko dahil baka hindi ko mapigilan ang sarili ko at makapagsalita ako ng masama sa kanya. Hindi ko naman maitext dahil nanginginig ang mga daliri ko sa inis. Hindi ako bayolenteng tao pero parang masasapak ko ang sinumang bibiro sa akin ngayon. Bumukas ang pinto ng elevator sa 12th floor. Agad akong lumabas at nagmamadaling pumunta sa unit ko. Kinuha ko ang susi at binuksan ang pinto. Para bang butas ng karayom ang pinapasukan ko ng susi dahil di ko ito maipasok ng maayos. "Tangina! Makisama ka naman!" inis sa sambit ko sa isip ko habang binubuksan ang pinto. Ilang saglit pa ay naipasok ko na ang susi. Agad ko binuksan ang pinto at dali daling pumasok. Gigil na gigil ako. Hanggang sumabog na ang damdamin ko. Isinarado ko ng malakas ang pinto. Duon ko ibinuhos ang lahat ng galit ko. Pero hindi pa ako kuntento. Ibinato ko ang susi sa sahig. Kulang pa. Ibinato ko ang bag ko sa sofa. "Ahhhhhhhhh!" sigaw ko sa isip ko. Punong puno pa din ako ng galit kaya walang anu ano ay sinuntok ko ng buong lakas ko ang pinto. Dumaplis ang hinliliit ko sa may paka na nakakabit sa pinto. Alam kong masakit pero manhid ang katawan ko dahil sa sobrang galit. Ilang saglit pa ay unti unting tumulo ang dugo sa pinto. Nakayuko lang ako. Sabay sa pagtulo ng dugo ay ang pagtulo ng luha mula sa mga mata ko. Nasasaktan ako dahil pakiramdam ko niloko ako. Alam kong dapat ay kunin ko muna ang panig ni Michael pero hindi ko alam kung paano ko sya haharpin. Baka sa unang pagkakataon ay makasapak ako ng tao. Lumakad ako palapit ng sofa. Sa kabila ng pagpatak ng dugo mula sa kamay ko ay wala pa din akong nararamdamang sakit. Naupo ako at sumandal. Inihiga ko ang ulo ko sa sandalan. Kumukurot pa din sa puso ko ang nalaman ko. Muli ay tumulo ang luha sa gilid ng mata ko. Kinuha ko ang cellphone ko. Huminga ako ng malalim. Hinanap ko ang number ni Michael sabay pindot ng call button. Ilang saglit lang ay nagring ang phone ni Michael. Agad ko itong kinansel. Hindi ko talaga alam ang sasabihin ko. Ibinaba ko ang cellphone sa tabi ko at muling ihiniga ang ulo ko sa sandalan. Maya maya ay tumunog ang cellphone. Si Michael ang tumatawag. Tinitigan ko lang ang phone hanggang sa macancel na ang tawag. Muling tumunog ang phone. Hindi ko pa din sinagot. Nakalimang tawag si Michael pero hindi ko pa din nagawang sagutin. Muling tumunog ang phone pero hindi na tawag. Text message na. ** Terrence bakit di mo sinasagot? Ok ka lang ba? Pasensya ka na kung di ko nasagot agad ang tawag mo. Dito kasi ako sa office at may kinakausap. I hope ok ka lang. ** text ni Michael. ** We need to talk! ** reply ko sa kanya kahit hirap sa pagtetext dahil di ko mahawakan ng maayos ang cellphone ko. Ilang saglit pa ay muli na namang tumunog ang phone ko. Muling tumatawag si Michael. Akmang sasagutin ko na ang cellphone nang biglang may kumatok sa pinto. Hindi ako agad kumilos. Halos sabay na tumutunog ang cellphone ko at ang katok sa pinto. Lalong nag-iinit ang ulo ko sa galit. Kaya agad kong kinancel ang tawag. Tumayo ako at lumakad palapit sa pinto. Muli na naman kumatok kaya ako napasigaw na. "Sandali lang!!!" sigaw ko. Pagbukas ko ng pinto... "Bakit ba?!!? pasigaw na tanong ko. Ang gulat na mukha ni Aldo ang tumambad sa akin. "So...Sorry Sir Terrence kung bad timing ako." nauutal na paumanhin sa akin. Huminga ako ng malalim. Pinilit na ibinaba ang tono ng boses ko. "Ano kailangan mo?" mahinahong tanong ko. "Ibibigay ko lang po itong jacket nyo Sir. Naiwanan nyo po nung nasa roof t.." hindi na nya natapos ang sasabihin. Agad kong hinablot ang jacket at hindi na nagsalita. Isang malungkot na tingin lang ang binigay ni Aldo sa akin. Kita ko na naman ang pamumula ng mga mata nya na nagpahabag sa loob ko. Mali! Walang kinalaman si Aldo dito kaya hindi ko dapat sya idamay. Akmang aalis na si Aldo. Agad ko syang hinawakan sa braso. "Aldo. Pasensya ka na. Hindi ko sinasadyang masigawan ka. May pinagdadaanan lang ako." pagpapaumanhin ko. "Ok lang Sir. Kasalanan ko naman. Pasensya na po." Nakayukong tugon ni Aldo. "Pumasok ka muna. Kailangan nating mag-usap." Pag-aya ko sa kanya. Halatang nag-aalangan si Aldo na pumasok. Kaya hinawakan ko sya sa kamay at hinatak papasok ng bahay. Nauuna akong maglakad sa kanya papunta ng sofa. Marahil ay napansin nya ang dugo sa kanang kamay ko. "Sir Terrence! Anong nangyari sa kamay mo? Bakit nagdudugo?!" gulat na tanong ni Aldo. Agad syang lumapit sa akin sabay hawak sa kamay ko. "Aray!" ang aking nasabi sabay hatak sa kamay ko. Unti unti ko nang nararamdaman ang sakit ng kamao ko. Pakiramdam ko ay nabalian ako ng buto sa daliri. Napansin ko na din ang nagkalat na dugo sa sahig. Agad ako umupo sa sofa at sumandal. Hawak ko na ang kamay ko na nagsisimula nang sumakit. "Sir Terrence dahil kita sa clinic. Baka napaano yang sugat mo?" pag-aalala ni Aldo. Agad kong tiningnan ang pinagmumulan ng dugo. Natuklapan lang naman ako ng balat dahil sa pagtama ng hinliliit ko sa paka sa pinto. Medyo malalim lang kaya madaming dugo. "Maliit lang naman ang sugat. Di na kailangan." Tugon ko. Agad ako tumayo at hinugasan ang duguan kong kamay. "May medicine kit ka ba" tanong ni Aldo. "Nasa kawarto. Sa may drawer ng side table. Sa kaliwa." Tugon ko kay Aldo. Agad syang pumunta sa kwarto at kinuha ang medicine kit ko. Pagkahugas ay agad kong pinunasan ang kamay ko. Umupo ako sa sofa at tiningnan ang sugat ko. Malalim nga. Maya maya ay lumabas si Aldo mula sa kwarto. Dala ang Alcohol, Bulak, Betadine, surgical gauze at tape. "Umupo ka lang dyan Sir. Gamutin natin yan." sabi ni Aldo. "Ayan ka na naman. Sir na naman tawag mo." puna ko sa kanya. "Sorry." sabay ngiti ng pilit Sumadal lang ako. Pumuwesto sya sa harap ko at naupo sa sahig. Nagsimula nang gamutin ni Aldo ang kamay ko. Naramdaman ko ang pagdampi ng bulak na may alcohol sa sugat ko. Mahapdi. Kaya napaigtad ako. Pero unti unting nawawala ang sakit dahil naramdaman ko na hinihipan ni Aldo ang sugat ko.Napatitig lang ako sa kanya habang nagcoconcentrate sya sa paggamot ng sugat ko. Muli na namang sumagi sa isip ko ang pangyayari sa roof top. Matagal na katahimikan ang namagitan sa amin ni Aldo. Kita ko ang pagkailang nya. Hindi sya halos tumutingin sa akin. Gusto ko sya tanungin pero hindi ko alam kung paano sisimulan. Hindi ko din sigurado kung gusto nyang pag-usapan yun. Ilang saglit lang ay binasag ko ang katahimikan sa pagitan namin. "Napansin ko na parang iniiwasan mo ako?" bungad ko. Halata sa mukha ni Aldo ang pagkabigla. Saglit itong nag-isip bago nagsalita. "Hindi naman sa ganun Terrence. Hindi ko lang talaga alam ang sasabihin ko sa iyo. Nasaksihan mo naman ang lahat ng nangyari di ba? Hindi ko alam kung paano ko ipapaliwanag sa iyo yun." sagot nya na hindi tumitingin sa akin. "Hindi mo naman kailangang ipaliwanag. Aaminin ko na nagulat ako. Matagal na akong naiintriga sa mga biro nina Mang Nestor at Ramil sa iyo. Pati ang madalas mong pagpunta ng 10th floor. Pero hindi ako nagtanong kasi alam ko naman na wala akong karapatan. Kaya wala kang dapat ikahiya. Ni minsan ay di naman kita hinusgahan. Biktima ka lang ng pagkakataon at mga pangangailangan mo. Ang malungkot lang ay sinamantala ni Brandon at Jerry ang sitwasyon." paliwanag ko kay Aldo. Tumingin si Aldo sa akin. "Tama ka Terrence. Hindi ko naman talaga gusto ang mga ginagawa nila sa akin. Nakakababoy na e. Pero pikit mata ko na lang na ginagawa. Iniisip ko na lang ang pera na kikitahin ko sa paggamit nila sa akin." sabi ni Terrence. "Nakita ko yun sa mga mata mo nung araw na yun. Sa totoo lang gusto ko nang umalis nun kasi nakakabingi ang mga daing mo. Alam kong hirap na hirap ka. Pero wala akong magawa." ang tugon konsa kanya. Ngumiti lang si Aldo at muling yumuko. Kita ko ang bigat ng kalooban nya dahil sa mga namumula nyang mga mata. Agad ko syang hinawakan sa balikat para i-comfort. "Salamat Terrence. Sa totoo lang parang nabunutan ako ng malaking tinik sa dibdib ngayon. Hindi talaga ako makalapit sa iyo sa hiya. Ngayon lang ako nagkalakas ng loob kaya ngayon ko lang nadala ang jacket mo." Tugon nya sa akin sabay tingin sa mga mata ko. "Salamat din at ikaw ang lumapit. Sa totoo lang ang akala ko talaga ay galit ka sa akin eh." sabi ko sa kanya. "Bakit naman ako magagalit sa iyo?" nagtatakang tanong sa akin ni Aldo. Bigla akong namula. Naalala ko na naman ang eksena. "Hindi. Wala yun. Hayaan mo na." pag-iwas ko. "Ano nga yun? Bakit ako magagalit?" pagpipilit ni Aldo. "Ano? Kasi...... uhm.... kasi hinalikan kita. Parang sinamantala ko yung sitwasyon. Narinig ko naman na hindi ka nagpapahalik" tugon ko. Agad na tumahimik si Aldo at nag-isip. Ilang saglit pa ay. "Bakit mo ba ako hinalikan?" seryosong tanong ni Aldo. "Ewan ko ba. Ang alam ko lang ay yun ang naramdaman ko nung mga oras na iyon e. Gusto kita halikan." nahihiya kong sagot sa kanya. "Wag mo sana isipin na katulad ako nina Brandon at Jerry. Marunong ako rumespeto ng tao." Dagdag ko sabay iwas ng tingin. "Alam ko. Kaya nga ako pumayag na halikan mo ako dahil alam ko na iba ka sa kanila." sagot ni Aldo na nakatitig sa akin at nakahawak sa mga kamay ko. Nabigla ako sa mga sinabi ni Aldo kaya ako ay napatingin sa kanya. Maya maya ay lumapit ang mukha ni Aldo sa mukha ko. Para bang may stiff neck ako na hindi ko magawang makalingon para makaiwas sa kanya. Nang malapit nang maglapat ang mga labi namin ay hinawakan ko sya sa balikat para pigilan. "Aldo...." sambit ko "Hayaan mo lang Terrence. Huwag mong pigilan. Alam ko na gusto mo ito. Gusto natin ito. Angkinin mo ako ngayon at buong puso ko naman ibibigay." Parang nagmamakaawa nyang sabi sa akin. Tinitigan ko lang sya ng saglit. Unti unti ay lumapit ang mukha nya sa akin. Galit ako pero sino ba ang hindi bibigay sa ganitong sitwasyon. Kaya ipinikit ko na lang ang aking mga mata at hinintay ang paglalapat ng aming mga labi.... (itutuloy)
-
Note: Guys, sorry kung ngayun lang ulit ako nakapag-update. Finals na namin eh, kaya sunud-sunod ang mga paglamay sa mga requirements pati thesis namin. Ahehehehe. Salamat po sa pag-intindi. WRITER’s POV: Nagulat si Master sa narinig. Hindi siya makasagot ng ilang sandali dahil nakatitig lamang ito sa mga Torchwood agents na nasa harapan niya. “Kayo na muna bahala jan mga brad…” Sabi ng isa sa mga katrabaho nila Lora at Karlo, sabay lakad palabas ng kwarto ang tatlo, kaya’t apat na lang silang nasa room. “PALAWAN!?! Seryoso kayo!?!” Dilat na dilat ang mata ng ating bida sa narinig! Hindi niya aakalaing makakapunta pala siya ng Palawan ng libre, in the most alien-ish way pa talaga! “Yes, Master. We’re in Palawan,” Karlo confirmed their guests. “the 4th leading Torchwood hub here in the Philippines.” He added proudly. “Teka, bakit wala kang mga STTs (Spatio-Temporal Teleporters)? Supposed to be, a week before ang isang trainee e sasalang para maging isang agent, they are given some pseudo-STTs para pan-teleport ah!? Bakit wala kang STT!?” Nakataas ang isang kilay ni Lora, nakakunot ang kanyang noo, at ang mukha niya ay para bagang gusting pasukin ang buong pagkatao ni Master. Biglang nanginig ang ating bida! Hindi niya alam ang isasagot. Nakaramdam siya ng isang tulo ng pawis sa kanyang pisngi at tila wala atang boses na balak lumabas mula sa kanyang bibig kahit gustuhin niya ito. “Teka nga lang. Ini-interogate natin ‘tong si Master tapos wala tayong mapakain? Tapos sa ganyang kalagayan pa? Stress na stress pa ‘to sila oh! I suggest kumain muna tayong lahat.” Karlo said to her, smiling. “Bibili lang ako ng para lunch natin ah!” Sabi ni Karlo, sabay pindot ng iilang buttons sa kanyang STT at voila! Bigla siyang nawala! Bago pa man makapagsalita ang dalawa ay nagkaroon ulit ng asul na liwanag at nakatayo na naman ulit si Karlo sa harapan nilang dalawa! “Teka, Master, nakapunta kana ba sa Palawan?” Nakalagay ang mga kamay ni Karlo sa kanyang mga baywang at mukhang excited ang mukha nito! “Hindi pa… first time ko ‘to…” Inosenteng sagot ng ating bida. “Ganun ba!? Patitikim ko sa ‘yo ang chaolong!!!!!!!!!” Napatalon si Karlo! “Miss ko na kumain kasi ng chaolong e!” Dagdag pa niya habang ngumingisi! “Basta chaolong matakaw ka ah!” Nakangiting sabi ni Lora. “Yeah! Lahat naman ng tao sa Palawan paborito ang chaolong eh!” Pangangatwiran ni Karlo kay Lora. “Isa ang chaolong sa mga pinakamasasarap na pagkain dito!” He added. Napangiti lang si Lora, habang nakatitig lang si Master sa kanilang dalawa. Isang asul na liwanag ulit ang lumitaw sa paligid ni Karlo bago ito nawala. Lumapit si Lora kay Master, at tinitigan ito sa mga mata. Stern siya. “Just prove to us that you’re not a fake Torchwood Initiate.” She said seriously. “Anyway, I hope ma-enjoy mo ang chaolong.” Lumapit siya sa kinahihigaan ni Samuel at sinimulang tanggalin ang ilan sa mga nakakabit na kung anu-ano dito. May kung anong pinahid siya sa sugat nito sa paa at makikitang humihilom ito! “In a few moments magigising rin yang si…?” “Samuel. Hmmmm… Lora po pangalan mo, right?” Parang maamong tupa si Master. “Yep!” Lora confirmed habang hindi nakatingin kay Master. “Ms. Lora, I am telling you the truth po. Torchwood Initiate po talaga ako. Maniwala ka –––” “Don’t explain yourself to me. Dun ka kina Milo mag-explain.” She said sternly again. “If Bryan really knows that you’re an initiate, he’ll defend you.” She added. “For now, maiwan ko muna kayo. Enjoy your meal later.” Sabi niya sabay labas sa kwarto. Nakaupo lang si Master sa kama, nakikiramdam. Dinig na dinig niya ang lakas ng tambol ng kanyang puso. Napasubo na siya. Dapat niyang malusutan ang mga taong magi-imbestiga sa kanya. Alaala niya’t buhay ang nakasalalay dito. Naalala niya ‘yung panahong pinainom siya ng espesyal na tubig ni Bryan at nakalimutan niya ang lahat ng initial experiences niya with Torchwood. Alam niyang paiinumin din siya ng espesyal na tubig ng mga taga-Palawang ito kapag mumablay siya. Okay lang sana kung siya lang ang nasa sitwasyon niyang iyon, ngunit napapatingin siya kay Samuel na natutulog pa rin. Bigla lang tumulo ang mga luha niya. “Samuel… paano mo malalagpasan ‘to?! Ayaw kong ma-trauma ka dahil lang sa Torchwood. Ayaw kong magaya ka sa akin. Kapatid ko… sana makayanan mo ang napagdaan ko sa ‘tang inang organisasyong ito! Sana hindi masira ang ulo mo… sana matanggap mo na naglihim ako, kami ni Kuya Bryan mo tungkol sa Torchwood. Sana mapatawad mo kami…” Sabi ni Master sa kanyang sarili. Umiiyak lang an gating bida habang nakatitig sa maamong pagtulog ni Samuel, at may bigla siyang naalala! FLASHBACK: Naaalala ni Master ang oras na nakarating sila sa gubat via Tempo-Spatial Rift (TSR). Niyayakap ni Master ang umiiyak na si Samuel. “Hindi tayo magpapatalo sa problemang ‘to. Makakaalis tayo rito! Makakaalis tayo rito!” PRESENT: ‘Yun ‘yung mga katagang nagpatatag kay Samuel, which in turn nagpatatag sa kanyang sarili. Nakaramdam si Master ng preskong hangin na pumasok sa loob ng kanyang mga baga. Unti-unti siyang napangiti’t unti-unting lumakas ang kanyang loob. Tumitig ulit ito kay Samuel. “Parte lang ‘to ng pagsubok, Samuel. Makakaalis tayo rito sa Palawan. Makakauwi tayo.” Maluha-luha pa siya habang sinasabi ang mga katagang ‘yun. Naalala rin ni Master ang mga kwento ng kanyang mga kakilala regarding sa Palawan. Na-excite siya dahil maganda nga raw ang lugar na ‘yun. Sabi pa nga ng isang kakilala niya, ‘Ang ganda ng Palawan ay parang ganda ng isang babae. Natural na natural.’ Dahan-dahang lumaki ang ngisi ng ating bida. At mas lumaki ang ngisi ni Master nang malaman niyang kakain sila ng chaolong! Base sa mga narinig niya, masarap nga raw ito’t katakam-takam! Hindi niya palalagpasin ang mga pagkakataong ito, hindi niya palalagpasin ang panahong naka-libre siya ng vacation sa Palawan. Although mayron pa ring kaba sa kanyang dibdib, naalala niya ang isa pa sa mga natutunan nila ni Samuel dati noong ma-teleport sila sa Palawan: ‘Dapat makita natin ang kagandahan sa mga nangyayari sa ating paligid despite napakapangit na ng mga nararanasan natin. Dito tayo kukuha ng pag-asa at lakas.’ “Kuya…?” Napabalik siya sa kanyang ulirat sa salitang kanyang narinig! Paglingon niya ay kasama na niya si Samuel na nakaupo, pinapahid ang kanyang mga mata at tila ba napakainosente dahil hindi niya alam kung asan na sila ngayun! Napanganga bigla si Master at medyo nawalan siya ng hininga. “Kuya, asan tayo? Anong lugar ‘to?!” Bakas na ang pagkabigla sa boses ng kapatid ni Master. “Anong nangyari sa atin? Sino may kagagawan nito?” Mukhang natataranta na si Samuel. Sunud-sunod ang mga tanong niya at hindi alam ni Master kung ano ang isasagot! “Ummmm...” “Kuya, asan tayo?” Samuel asked again innocently. “Ahhh.... Bunso, una sa lahat gusto ko lang sabihin sa ‘yo na ligtas na tayo... may tumulong sa atin...” Mautal-utal si Master. Blanko ang isip niya’t hindi niya alam kung anong mga salita ang pakakawalan sa kanyang bibig. “TALAGA PO!?!” Anlaki ng ngisi ng bata. “Sino po ang mga tumulong sa atin, kuya? Asan sila!?!” Lagpas tenga ang ngiti ni Samuel, ngunit nawala rin ito. “Teka, ano po ba ang problema kuya’t parang takot ka? Okay na po tayo, diba? Ano pa kinababahala mo diyan?” Gustong hawakan ni Samuel ang kamay ni Master ngunit di niya ito maabot-abot. “Lower your voice!” He whispered. “’Yun nga, Samuel.” Huminga siya ng malalim. “First of all, gusto kong sana making ka munang mabuti... at ‘wag na ‘wag kang magsasalita hangga’t hindi ko pinapahintulot...” Natigilan si Master; huminga ulit siya ng malalim. “Magdadahilan ako sa mga nagligtas sa atin. I want you to be clever at dapat masakyan mo agad ako.” Titig na titig ang ating bida sa kanyang kapatid. Siya na ngayon ang umaasa rito; ang talino ni Samuel ang inaasahan ngayun ni Master para makaalis na sila sa Palawan. Napapa-lip bite na lang si Master dahil sa nerbyos habang nakikiramdam lang si Samuel, tila hinahanda ang kanyang sarili sa kung ano mang pwedeng mangyari. “Do you trust me, Samuel?” “Kuya, mukhang nakakanerbyos ‘tong gagawin –––” “Do you trust me!?” “Kuya...” “OO O HINDI!?” “Kuya... this time, I will...” “Then I want you to listen. Believe, and be clever! Kuha mo ba, bunso?” Tumango si Samuel. Huminga ulit ng malalim si Master. Napuno ng bulong ang buong kwarto. “Okay... listen. Hindi ko kilala ang mga nagligtas sa atin... pero alam ko kung ano sila.” He paused; looking at Samuel straight in the eyes. “To tell you the truth, makailang beses ko nang na-encounter ang mga ganoong klaseng mga tao sa buong buhay ko. At kasama sina Kidoi at kuya Bryan mo sa kanila...” Nanginginig ang kanyang boses. “Si Kidoi? Teka po, bakit kilala mo si kuya Bryan? Nagkikita kayo? Mag-ano po ba kayo?” Kunot na rin ang ulo ni Samuel gaya ng kuya Master niya. He leaned forward to hear more of what Master will say to him. “Bunso, these people are alien hunters. There’s this organization that deals with them...” May kung anong pumipigil sa lalamunan ni Master, may kung anong nakabara sa loob nito. “And part si Kidoi at kuya Bryan mo –––” “Torchwood po ba, kuya?” Napa-atras si Master sa kinauupuan! Hindi siya makapaniwala sa narinig niya! Nganga lang siyang nakaharap kay Samuel, who is, on the other hand, nagulat din sa reaction ni Master at napanganga. However, ang pagkagulat ni Samuel ay unti-unting napalitan ng ngisi. Bakas pa rin ang shock sa mukha niya ngunit tumatawa-tawa na siya. “Hindi ako makapaniwala! Tama ako no!? TAMA AKO!” Humahagikgik lang siya. “Bakit mo alam ang Torchwood? Agent ka rin ba!?!” Gulat pa rin si Master! “Nope! Pero when I was still 10 years old, mahilig po akong making sa mga kwento ni kuya Bryan! Puro tungkol sa mga aliens ‘yung mga kwento niya eh! Tapos Torchwood daw ang pangalan ng mga taong kumakalaban sa kanila!” Nakangisi pa rin si Samuel. “Sabi pa nga daw niya, Torchwood Initiate daw siya! Ako naman, inosenteng-inosente pa that time, nakikinig lang ng nakikinig! Malay ko bang totoo pala lahat ng ‘yun!?” “Kinukwentuhan ka ni Bryan? Ilang taon siya nun?” Master questioned him dumbfoundedly. “Opo! Dumating na nga sa point na nagging bedtime stories na niya sa akin ‘yun eh! 12 pa po siya nung mga panahong ‘yun! Teka, 15 na ‘yun ngayun! 3 years na pala siyang Torchwood agent! Hindi man niya lang sinabi! Torchwood agent rin pala ang mokong na Kidoi na ‘yun! Wow! Astig lang! Teka, anong Torchwood hub ‘to kuya!?” Ambilis ng mga salita ni Samuel habang gumagala ang paningin niya sa paligid. Nag-uumapaw ang emosyong nararamdaman niya. Daig pa niya ang batang nagmamay-ari ng isang carnival! “We’re in Torchwood 4...” “TORCHWOOD – PALAWAN!?!” Doon lang bumalik sa ulirat si Master! Pinatahimik niya agad si Samuel bago pa bumalik ang mga agents. “Hoy! Hinaan mo ang boses mo! Tutal, may idea ka naman sa Torchwood, ‘wag na ‘wag kang magsasalita hangga’t hindi kita binibigyan ng sign ah!” Master strictly told his brother, whispering. “As in please lang, tumahimik ka na lang! Sumakay ka na lang sa kung anong sasabihin ko ah! Kuya!?” He added. “Opo, kuya! E teka, agent ka rin po ba, kuya?” Samuel asked him, grinning. “Ini-invite ako ni Bryan pero ayaw ko.” He answered. “Hala! Bakit po? Astig naman –––” “Shut up! Tinanggihan ko na si Bryan at si Kidoi. Pati ikaw tatanggihan ko rin! Shut up!” Master snapped quickly, kaya napatahimik si Samuel. Mejo nawala ang ngiti sa kanyang mga labi. “Pupunta po ba dito si kuya Bryan?” He asked enthusiastically as he struggles to keep his voice down. “Ewan. I think so.” Sagot ko. “Nagdahilan kasi akong Torchwood Initiate ako ng Torchwood – Mis. Or. para hindi tayo mapahamak. Tinatanong kasi nila rito kung paano tayo nakapunta rito. Sinabi ko na lang na nadamay ka.” Dahil sa narinig ay napangiti ulit si Samuel. “Basta ‘wag kang sasabat ah!” “Opo!” Nakangisi si Samuel. “This will be exciting...” Huminga ng malalim si Samuel. “If this will turn out well, pagtatakpan tayo ni Bryan. ‘Yun lang ang chance na makakalabas tayo rito. Kung hindi, paiinumin tayo ng tubig na nakakawala ng memorya ng isang tao. Makakalimot tayo!” Matinding pagpapaalala ni Master sa kanyang kausap, seryoso ito’t napakakunot na ng kanyang noo. Kasabay ng pagtahimik ni Samuel ang pagpasok nila Karlo at Lora sa kwarto. “Ui, gising na pala ang kasama mo! Hello!” Bati ni Karlo sa kanila. “I’m Karlo and ito si Lora!” Nakangiti siyang tinuturo si Lora. Hawak-hawak niya ang ilang supot na puno ng pagkain. “Karlo... Lora... ito si Samuel. Kaibigan ko siya.” Lumingon siya sa kanyang kapatid at nakikita niyang nagpipigil itong ngumiti. Lumapit si Lora para tanggalin ang mga nakakabit sa katawan nila Master at Samuel habang pansamantalang nilalagay naman ni Karlo ang mga pinamili sa mesa malapit sa kanila. “Boys, hindi pa kayo tuluyang magaling, pero kailangan n’yong kumain para lumakas ulit kayo, kaya babalik kayo sa kamang ‘to ah!” Para siyang nanay na ngangaral sa kanyang mga anak habang tinatanggal ang mga nakakabit sa kanila. “Nasa labas si Bryan para mag-usap-usap tayong lahat!” Karlo announced to them, kaya nanlaki ang mga mata nina Master at Samuel, but nevertheless, they were able to maintain their innocent front. “Ate, may sugat po ako sa paa –––” “Pahilom na ‘yan. Nilagyan ko na ng gamot. Pwede na kayong makalakad, but medyo mahina pa kayo ah, kaya dahan-dahan lang.” Lora assured them. Tumulong na si Karlo sa kanila. Pagkalabas nila ng kwarto ay nakita nila ang mga nakatayong sina Milo at Bryan, kapwa naka-fold ang kanilang mga kamay sa kanilang mga dibdib, at napansin ni Master na may bakas ng pagkanerbyos si Bryan. Mas humina ang mga galaw ni Master. Mistulang nakakaramdam siya ng malamig na tubig na bumabasa sa kanya kung kaya’t ani mo’y sumisikip ang kanyang dibdib. Pero para hindi mahalata, pinilit niyang maglakad ng normal habang binabaling ang tingin kay Samuel. Naka-lip bite si Samuel, malalaki ang mga mata nito. Ramdam ni Master ang excitement na nabubuo sa kanyang kalooban na kailangan niyang pigilan, kaya hinawakan nito ang kanyang braso para mas makapag-focus ito. AFTER 3 MINUTES: “Guys, mauna na kayong kumain. I think dapat kayong lima na lang ang dapat mag-usap-usap. I need to finish something.” Lora told her team mates habang humahakbang siya papunta sa kanyang computer, kasama niya ang tatlo pa nilang kasamang lalaki na busy sa kanilang mga trabaho. “Are you sure, Lora?” Milo asked her. “Balitaan n’yo na lang ako.” She told him. Agad silang umupo sa isang round table. Kaharap nila ang mga chaolong na bili ni Karlo. Magkatabi sina Master at Samuel, habang nasa kaliwang side naman Bryan si Master. Magkaharap ang dalawang Torchwood heads na sina Bryan at Milo habang nasa tabi naman ni Milo si Karlo. Tahimik lang na nagtitinginan ang lima, nakikiramdam kung sino ang unang magsasalita. “I think we should eat first…?” Karlo nervously suggested. “Nope! Let’s get down to business!” Milo said to them sternly. “How true it is na Torchwood Initiate ‘tong si Master?” Antalim ng titig niya kay Bryan. Natigilan si Karlo, habang napatapak naman si Master sa paa ni Samuel at dahan-dahang binigyan ito ng ‘wag-na-‘wag-kang-magsasalita look. Dahan-dahang tumango si Samuel, nagpipigil ng emosyon. “Okay! If that’s what you want bro! Bilisan n’yo at gutom na ako.” Nakapalumbaba lang si Karlo sa mesa, nakatingin sa dalawang Torchwood heads. “He is an Initate. Milo, I assure you that.” “Kuya, I’m not mad ah. However, alam mo naman siguro na strict ako when it comes to following Torchwood standards and rules, diba? I hope you understand.” Milo told him concernly, but with stern looks in his eyes. “I know, Milo.” Nakangiti lang si Bryan. “Kaya nga isa ka sa mga outstanding Torchwood agents dito sa Pilipinas diba dahil jan sa ugali mong ‘yan.” Napangiti si Milo, at napangiti rin si Karlo. Napatingin si Master sa tatlong Torchwood agents. “Cute pala ‘tong sina Karlo at Milo ah!” Sabi niya sa kanyang sarili. Si Bryan naman, nakangiting sumulyap kay Master. “Infairness, cute rin pala si Bryan!” Dagdag pa niya sa sarili. “Teka nga! MASTER! FOCUS!” Dahan-dahan siyang huminga ng malalim. Gumalaw ang mga kamay ni Karlo, akmang kukuha na ng chalong nang pagsabihan siya ni Milo na hindi pa sila tapos mag-usap, kaya napakamot ito ng ulo. “Anyways, balik tayo sa topic.” Seryoso ulit ang mukha ni Milo. “Paano mo siya nakilala, kuya Bryan? Paano siya na-detect ng Torchwood?” Diretso lang ang titig nito, kaya ginantihan din siya ng Bryan ng titig sa mga mata. “Simula nung namatay na si Heicho –––” “Ah –––!?” Biglang hirit ni Samuel! Medyo nagulat sina Bryan at Master kaya mas diniin pa ni Master ang mga paa nito. “Yes?” Karlo reacted. Nakataas ang kilay. “Ummmm… hindi pa po ba tayo kakain…? Gutom na gutom na po ako eh…” Halos maputulan ng hininga si Master sa gulat; nakiramdam lang ito. “Oo nga! Pati ako gutom na rin!” Hirit ni Karlo. Agad na binigay ni Milo ang ilan sa mga bowls ng chaolong kina Master at Samuel, at sinabihan silang mauna na silang kumain. Nakatitig lang sina Master at Samuel sa pagkaing nasa harap nila: noodles na may halong karne ng baka, toge, at iilang mga gulay na nakababad sa kulay pulang sabaw, tapos sa tabi ng bowl ay may platitong naglalaman ng mga french bread. “Kain na kayo.” Nakangiting pag-iimbita ni Karlo. Dahan-dahang kumuha ng mga kubyertos ang dalawa para kumain. Susubo na rin sana si Karlo nang… “Don’t eat, Karlo. Silang dalawa lang ang kakain. Mag-uusap pa kami ni kuya Bryan. Maghintay ka!” Sabi ni Milo habang diretsong nakatitig pa rin kay Bryan. Napa-face palm na lang si Karlo sa kanyang panghihinayang! Huminga ng malalim si Bryan saka nagsalita ulit habang tahimik lang na kumakain sina Master at Samuel, nakikiramdam at nakikinig. “Anyways, sabi ko nga’t namatay na si Heicho. I’m sure aware kayo diyan?” He told them. “Yep!” Karlo replied. “He was Torchwood 26’s Aliens Expert and Tempo-Spatial Scientist, right?” He added. “Yep. At the age of 18, he died. He was a great asset sa Hub namin.” Bryan paused for a while. “But he needs to be replaced, so we hacked the systems of all the schools dun sa Cagayan de Oro.” Lumingon siya kay Master. “Of all na pwedeng maging agent, si Master lang ang nakikita naming worthy para sa posisyong iniwan ni Heicho.” He added. “So nag-observe kami kay Master. We found out na he is an outstanding student, talented, and not to mention, mabuti pang tao. He’s fit for the job.” Bryan told them. “What about his brain capacity? Kaya n’ya kaya?” Karlo questioned Bryan. “One night, habang tulog siya, nag-teleport kami ni ate Hannah mo para i-measure ang kapasidad ng utak niya. And base sa results, his brain is fit for the job.” He calmly explained. “Okay, sige.” Si Master na naman ang kaharap ni Milo. “Paano ka nakumbinsi ni Bryan na maging Torchwood Initiate?” Medjo na shock si Master, but nevertheless, he needs to lie in order for them to survive. “To cut the story short, dahan-dahan akong kinaibigan ng mga agents ng Torchwood 26, hanggang sa na-introduce ako sa Torchwood… at first, ayaw ko, but habang tumatagal, nare-realize ko na sa buhay ko pala… walang thrill, boring. I’ve decided to spicen it up a bit. I gave Torchwood a chance. And masasabi kong nage-enjoy ako sa ginagawa ko…” Dinahan-dahan lang ni Master ang paghinga kahit masikip na ang dibdib niya. Mahirap man, he needs to maintain his front. “Ganun ba? Sige, we’ll check on that.” Milo grinned. “Karlo, samahan mo ‘ko. Punta tayong Cagayan de Oro!” Bigla siyang tumayo habang hinihila ang kanyang 2nd-in-command. “Teka! Hindi pa nga ako nakakakain oh!” Nagpupumiglas si Karlo. “Mamaya na ‘yan! Bili na lang tayo ng bago! Isa pa! miss ko na mga street foods sa CDO.” Papunta na silang dalawa sa TBI (Torchwood Branch Inter-teleporter). “Kaya halika na!” Tiningnan niya sina Bryan na naka-upo lang. “Babalik kami. We will confirm what you’ve said sa mga katrabaho mo, kuya Bryan!” By this time, nasa loob na sila ng TBI. “Go ahead!” Nakangiti lang si Bryan. Pagkawala ng dalawa, agad na bumulong si Bryan sa kanila at may kinuhang kulay orange na pendant sa kanyang bulsa. “Don’t worry! Gamit ang pendant na ‘to, naririnig ng Torchwood 26 ang usapan natin. By now, alam kong may nagawa na silang palusot na pwedeng mag-support ng mga sinabi natin kanina, Master!” He whispered to them. “Grabe ang nerbyos ko! Kayo ba? Okay lang ba kayo?” Bryan expressed concernly. “Okay lang kami, Bryan. But marami tayong pag-uusapan!” Sabi naman ni Master. “Okay.” Napatango si Bryan. “Teka, paano mo nga pala nasali si Samuel sa sitwasyong ito?” Nakakunot ang noo niya habang nakatitig kay Samuel. Akmang hahagikgik na sana si Samuel dahil hindi na niya kayang pigilan ang nararamdamang excitement ngunit pinatahimik agad siya nina Master at Bryan. “Sabit lang ako dito, kuya! Anyway, hindi mo sinasabi, magkakilala pala kayo ni kuya Master ah! Tapos totoo pala ang Torchwood! At agent pala si Kidoi!” Nakangisi lang si Samuel. “Saka na natin pag-usapan ‘yan!” Pambabara ni Master. “Teka, kuya, sure po kayong patay na si Heicho? Totoo pala siyang tao?” Mejo malungkot ang tono ni Samuel. “Oo! Basta mamaya na natin pag-usapan ‘yan! Ang mahalaga, makalagpas tayo lahat dito.” Bryan told him habang tinatago ang pendant. “Kapag ayos na ang lahat, we’ll regroup sa Torchwood 26. Basta ikaw, Samuel, tahimik ka lang ah! Ako na bahala dito.” Pahirit pa niya. “Yan ba ‘yung rason bakit ka sasabat sana kanina? Si Heicho ba?” Bryan asked. “Opo, kuya. Kasi base sa mga kwento mo dati, mukhang si Heicho po ang pinaka-astig sa Torchwood 26! Hindi ko aakalaing mamamatay siya…” Bulalas ni Samuel. “Pambihira! Alam mo bang muntik na kami atakihin sa puso ni Bryan? Samuel, sabi ko naman diba ‘wag kang magsalita kung hindi kita sinisenyasan!?” Nanghihinayang ang boses ni Master. “Hayaan mo na. Nakalusot naman eh!” Depensa ni Bryan sa kanyang pinsan. “Sabagay. Nga pala, tinanong ni Lora kanina kumbakit wala raw akong pseudo-STT ba ‘yun? Ano ba ‘yun?” Tanong ni Master. “Parang teleporter ‘yan. Binibigay sa mga Initiates if ever malapit na silang gawing official member ng isang Torchwood branch” Sabay pakita ng STT ni Bryan. “Ito ang STT. Alam kong wala kang pseudo-STT, kaya magdahilan ka na lang. Kuha?” Tumango lang si Master. Nagkasundo ang tatlo. Sumali na rin si Bryan sa pagkain ng chaolong dahil nagugutom din ito. Timing naman na nakauwi na sina Milo at Karlo galing CDO. Sinalubong sila ni Lora at tatlo silang lumapit kina Master. “Okay. We’re convinced.” Karlo told their three guests. “Buti na lang at maayos na nakasagot ang mga katrabaho mo, kuya Bryan!” Milo commended his co-leader. “Kung hindi, nako lagot na siguro kayo.” He gave them a satisfied smile. “Teka, may tanong pa ako.” She faced Master. “Asan ba pseudo-STT mo?” She dropped the question Master was expecting. “Hmmmm… ayun nga… habang naliligo kami sa ilog, nadala kami sa lakas ng agos ng tubig. Nung iaabot ko na sana ang kamay ko para hilahin si Samuel… aksidenteng nahawakan n’ya pala ang pseudo-STT ko. Ayun, natanggal sa kamay ko’t nawala…” He lied sabay tapik sa paa ni Samuel, kaya napatingin ito. “Anong pseudo-STT, kuya?” Gets na niya ang ibig sabihin ni Master. “’Yung parang relong nasa kamay ko parati? Teleporter ‘yun, bunso eh.” He replied. “Ah! ‘Yun ba! Teleporter pala ‘yun!?!” He gave a fake amusement. “Natanggal ang strap nun nung nahawakan ko! Hala, kuya! Sorry!’ Umaarte si Samuel na naluluha. Napangiti ng konti si Bryan sa galing ng pag-arte ng pinsan niya. “Kung hindi ko natanggal ‘yun edi sana nakabalik tayo agad!” Nag-lip bite siya, kunwari nahihinayang! “Ayus lang ‘yun! Ang importante ligtas na tayo.” Sabi ni Master, nakangiti, habang tinatapik ang balikat ng kapatid. “TEKA! BUTI NAALALA KO PA! I DID SOME CHECKING! MAGPINSAN KAYO BRYAN AT SAMUEL DIBA!?!?!” Nag-iba na naman ang mukha ni Milo, and this time, pati na rin sina Lora at Karlo na nagulat bigla. “Niloloko n’yo ba kami!? Tell the truth…” Matatalim ang mga titig ni Milo! Nagulat ang tatlo! They did not expect that! Nakaramdam sila ng pawis na tumutulo sa kanilang mga likod at noo, at ultimo pati si Bryan mukhang hindi makasagot… “Okay… please explain this…” Karlo si trying to keep his composure, habang nagtitinginan ang tatlong bisita nila. “Ummm… opo, magpinsan po kami ni kuya Bryan. But hindi po kami ganun ka-close.” Tanging si Samuel lang ata ang may sapat na lakas ng loob para magdahilan. “Nagulat po ako nang malaman kong Torchwood agent pala siya –––” “Paano mo nalaman na may Torchwood? Nung nag-uusap kami tungkol diyan kanina, tulog ka ah! Magpaliwanag ka!” Karlo commanded Samuel strictly. “Nung nagising po ako, kwinento po sa akin lahat ni kuya Master ang lahat… pero hanggang ngayun po’y hindi ko siya maintindihan. Kahit naguguluhan po ako, alam ko pong hindi makakatulong kung basta-basta na lang po ako magsasalita… kaya nanahimik na lang po ako kanina habang nagu-usap po tayo lahat.” Mautal-utal ang mga salita at nanginginig ang mga tuhod ni Samuel, at pinipilit niyang pakalmahin ang kanyang paghinga kahit nahihirapan na siya. “E ikaw, Bryan? Ano masasabi mo?” Nakataas ang isang kilay ni Lora habang nakalagay sa magkabilang baywang ang mga kamay nito. “He’s telling the truth. Magpinsan nga kami, but I assure you, walang idea ‘yang si Samuel sa Torchwood. I never gave him hints or an idea of what we really are about.” Bryan said to them seriously. “Kasi… as expected, hindi makakaya ni Samuel if ever malalaman niyang may Torchwood ngang nage-exist sa mundo.” He further reasoned. “I once secretly measured his brain capacity, hindi niya kaya ang anything Torchwood-related.” He further added. “Isa pa po… I never expected that mae-encounter ni Samuel kung ano talaga ang Torchwood. Honestly po, magkaibigan talaga kami ni Samuel… but hindi ko siya pinagsabihan. Nung nagising siya, wala na akong choice kundi aminin sa kanya ang lahat…” Mautal-utal si Master na nagsalita. Takot siya dahil konting mali lang ng mga salita, alam niyang patay silang lahat. “Hmmmm… totoo ba lahat ng ‘to?, Samuel?” Karlo calmly asked with a small smile in his face. Isang inosenteng ‘Opo.’ ang narinig niya. Kaya nakangiti siyang tumalikod at may kinuhang iilang mga bagay. By the looks of it, mukhang alam na nila Bryan at Master kung ano ang mga ito. Nakangisi si Karlo na bumalik sa kanila. “Samuel, tapos ka na ba kumain? Busog ka ba?” Tumango lang ang kanyang kausap. “E ikaw, Master?” Napa-’Oo’ lang ito. “Masarap ba ang chaolong?” Habang nakangiti ay ginantihan lang siya ng mga maliliit na ngiti ng kanyang dalawang kausap. “Guys, alam n’yo, napaka-harsh ninyo! Hindi n’yo lang ba iwe-welcome ang pinsan ko tsaka ang Torchwood Initiate ko? Daig n’yo pa ang pulis maka-interrogate ah! Smile naman!” Tumatawa-tawa lang si Bryan as he flashed his handsome smile to everyone. “Ba! Oo nga no!” Tumawa lang si Milo. “Sorry, guys.” Napilitan na lang ding tumawa sina Master at Samuel. Kinuha agad ni Milo ang mga kinuha ni Karlo, at iba ang titig niya kila Bryan at Master. “Para mas kumalma kayo, uminom kayo ng tubig!” He reached out 3 glasses of water with a smile. “Itong isa, para kay Samuel! Since siya ang pinakabata, dapat siya ang maunang uminom para mas mabilis siyang kumalma. Malamig pa ‘yan!” He gave the glass of water with a little smile in his mouth. Titig at ngiti pa lang, alam na nina Bryan at Master kung ano ang mga ‘yun. Nakita nilang bumagsak si Samuel sa kanilang harapan. “I’m sorry, bunso…” Tanging bulong ni Master sa sarili, may isang luha na tumulo sa kanyang mata bago tumingin sa malayo... ITUTULOY… TORCHWOOD TRIVIA: Ang orange na pendant na ginagamit ni Bryan para marinig ng Torchwood 26 ang usapan nila ay unang na-mention sa part 4 ng kwentong ito. Hawak-hawak ‘to ni Bryan habang umiiyak sila ng kanyang mga kasamahan sa pagkamatay ni Heicho.
-
“Kuya, kuya, ano ba, gising na kakausapin ka raw ng kuya ni Ate Gigi…” boses iyon ni Lester parang nagdadaan lamang sa panaginip ko. Pero pagmulat ng mga mata ko si Lester hawak ang cell phone. “Kuya ni Ate Gigi, kakausapin ka raw….”Totoo pala akala ko panaginip lamang. Kinuha ko sa kanya ang phone. Hindi pa ako nakakapag hello. “Irvin, James to. Pasensiya na, kanina pa akong umaga tumatawag pero un attended ang phone mo.” Tiningnan ko ang relo ko 10:45, napasarap pala ako ng tulog. Wala na rin pala sa tabi ko si Kenn. “Kuya pasensiya na…” iyon lang ang nasabi ko. “No, its okey, sabi ko nga kay Lester huwag ka ng gisingin mamayang hapon na lamang ako tatawag ulit. I know the stress you’ve suffered last day. And you need rest. And that’s exactly the reason why I call.” Huminga siya ng malalim. “Irvin on behalf of my family, I deeply apologized for what happened. I know you are a good person, kaya nahihiya ako sayo at sa family mo. Hindi ko alam ang mga pangyayaring iyon. Si Mama lamang at si Gigi ang may alam. Dahil kung nalaman ko hindi ko papayagan ang plano nila. Alam kong hindi na natin mababago ang nangyari na. Hindi na maibabalik ang nasira na. Pero kailangan pa ring tapusin natin ito ng maayos para kung magkita naman tayo one day ay hindi mo ako susumbatan na wala man lamang akong ginawa pagkatapos ng mga nangyari.” Mahabang paliwanag ng kuya ni Gigi. “Kuya, I understand, and I’m sorry...” hindi na niya ako pinatapos. “No Irvin, you don’t have to say that. Wala kang kasalanan, kung may dapat magsorry, si Gigi iyon at ang pamilya namin. You’re really a gentleman. Wala kaming narinig sa iyo na masasakit na salita. Malaking bagay na sa amin yung respetong ibinigay mo sa pamilya. Gusto ko lamang magpasalamat sa iyo kasi kahit dalawang beses na nangyari sa inyo ito, nanatili kang maginoo at may maayos na disposisyon. Pinaalis ko na si Gigi para na rin makaiwas siya sa kahihiyan sa lahat ng taong nakaalam nito at nang huwag na rin kayong magkita, baka hindi mo pa siya kayang patawarin o makita man lang. Alam kong hanggang dito na rin lamang talaga ang lahat, nanghihinayang ako pero gustuhin ko mang maging miyembro ka ng pamilya namin hindi na mangyayari. Again, sorry, pakisabi mo na rin sa Papa at Mama mo ang paghingi namin ng paumanhin at sana ay matagpuan mo ang talagang para sa iyo. You deserve better than Gigi. Good Luck Irvin.” Hindi ko alam kung paano ako nagpaalam sa kanya. Kasi habang nagsasalita siya hindi ko napansin ay tumutulo na pala ang luha ko. Nagbalik sa akin ang lahat ng pinag daaanan namin ni Gigi. Naalala ko ang mga lugar na madalas naming puntahan, ang mga pinanood naming palabas, mga awiting pinapakinggan namin gamit ang iisang earphone. Pagkaing madalas naming pagsaluhan. Minahal ko naman talaga si Gigi, pero ganon ba yun, nawawala ba talaga ang pagmamahal? Sumagi din sa isip ko na kung hindi kaya dumating si Kenn sa buhay ko matatanggap ko kaya siya? Naalala ko rin ang kuya niya na noong umpisa ay tutol sa amin pero sa bandang huli naman ay naging kakampi ko kapag may tampuhan kami ni Gigi. Siya rin ang madalas mag advice sa akin ng dapat gawin kapag may problema kami ni Gigi. Mataas ang respeto ko kay Kuya James hindi lamang dahil siya ang tumayong tatay nilang magkapatid kundi dahil naging napakabuti rin naman niya sa amin. Pero tama nga siya hanggang doon na lamang talaga ang lahat. Saka ko lamang napansing nakatingin pala sa akin si Lester. “Kuya, mahal mo pa rin ba siya?” ang tila naguguluhan niyang tanong. “Hindi ko alam bunso, pero ang sigurado ko nanghihinayang ako sa mga pinagsamahan namin, sa pinagsamahan ng pamilya natin.” Iyon lamang ang naisagot ko sa kanya. “Hayaan mo Kuya, makakahanap ka pa rin ng higit sa kanya. Ang dami pang maghahabol sa iyo aba, wala sa lahi natin ang iiyak sa isang babae lamang.” At umakbay siya sa akin habang ako ay nakaupo sa kama. “Siyanga pala nasaan si Kenn Lloyd, bakit hindi mo kasama?” pag-iiba ko ng usapan para huwag ng humaba pa. Pero nang lumingon ako nakatayo lamang siya sa may pintuan malungkot na nakatingin sa amin. “Little bro, nandiyan ka pala, akala ko sumama ka kay Papa. Di ba sabi mo sasama ka mag horseback riding kayo?” Agad tanong ni Lester nang makitang nasa pinto lamang si Kenn. “Kasi Kuya, pinabalik ako ni Tito, sabay-sabay na raw tayo pati si sir, kasi umalis na rin sina Tita bibili raw ng souvenirs.” Hindi ko alam kung pakiramdam ko lamang pero ang lungkot ng boses niya. “Ganon ba, tara na kuya sayang ang pagkakataong ito, minsan lamang tayo magkasama ng ganito.” Hindi na niya ako hinintay sumagot, Tinumbok na niya ang pinto at inakbayan si Kenn saka tuluyang lumabas. And as expected bonding moment na naman naming apat bagamat masaya napapansin ko si Kenn madalas nakatingin sa akin waring may malalim na iniisip. Ayoko naman siyang tanungin dahil kahit papaano may idea na ako kung bakit siya ganon. At hindi rin naman ako pwedeng magsinungaling na hindi iyon totoo. Pinilit ko na lang ibahin ang iniisip ko pinilit ko i-enjoy ang moment na iyon dahil gaya nga nga sabi ni Lester bibihira na mangyari ang ganon. Pero kailangan din naming bumalik agad dahil may pasok sa kinabukasan kaya lang gusto ko sanang kami na lamang ni Kenn ang umalis, maiwan na lamang silang apat para ituloy ang bonding nila pero hindi na rin sila pumayag dahil marami rin daw aayusin sa bahay saka lamang namin naisip na may mga kamag-anak nga pala kaming nasa bahay pa. Wala na nalimutan na namin na kasalan nga pala dapat kahapon at nauwi na naman sa tawanan ang lahat. Dahil ayoko na rin magpaliwanag sa kahit kanino, minabuti ko na lamang na tumuloy na sa Manila at huwag ng dumaan pa sa bahay. Tiyak ay tatanungin lamang nila ako kung okay ako, ano masasabi ko sa mga nangyari, etc. Isa pa wala na rin kaming importanteng kukunin doon. Ganunpaman hindi pumayag si Papa na hindi kami ihatid ni Lester. Nag take out na rin kami ng pagkain para hindi na kami magluluto. Pagdating sa bahay, umalis din kaagad si Lester dahil masyado raw siyang gagabihin sa daan. Nagpahinga lamang kami sandali bago kumain. Tapos naligo at sinabihan ko si Kenn na magpahinga na kami. Pumasok na siya sa kwarto niya ako naman ay naiwan sandali sa salas. Nakakapanibago, wala si Gigi. Sa ilang araw na narito siya parang nakasanayan ko na rin ang presensiya niya dito. Nakakamiss din kahit papaano. Pero hindi nagtagal pumasok na rin ako. Nakita ko ang mga gamit ni Gigi. Napabuntung hininga na lamang ako. Maayos kong inilagay iyon sa kanyang bag. “Sana naipadala ko na lamang ito kay Lester para doon na lamang ipakuha nang biglang mag ring ang phone ko. Number ulit ng Kuya James. “Irvin, iyon palang mga gamit ni Gigi na naiwan daw sa bahay mo. Pakiready mo na lamang at pakukuha ko isang araw.” Oo lamang ang naisagot ko dahil sa totoo lang ngayon pa lamang parang nag si sink in sa utak ko ang lahat. Pero kailangan ko na ring mag move on at tanggapin na talagang hanggang doon na lamang kami. Lunes sa school, hindi matapos ang usapan ungkol sa nangyari sa kasalan. Bidng-bida si Kenn Lloyd lalo sa kanyang mga kaklase. Paulit-ulit na ipinapakwento nila kung ano ang nangyari at paano narecord ni Kenn Lloyd ang usapan nila. Hindi na rin ako nakapagturo sa section nila dahil ang hirap i condition ng mga estudiyante, instead binigyan ko na lamang sila ng activity na kailangan nilang ma i submit ang result bago sila umuwi sa hapon. Maging sa faculty room ang lahat ay nakikisimpatiya sa akin sa dahil sa nangyari. Yung mga naroon sa kasalan ay hindi matapus-tapos ang kwento, para daw silang nanonood ng sine na live. Kabado na baka magwala ako o saktan ko si Gigi, pero nagulat daw sila na bigla akong sumakay sa kotse at nawala na lang bigla. Pero napansin din nila siguro na hindi ganoon ka ok ang pakiramdam ko at medyo awkward na sa akin ang usapan at tinigilan na rin. Kaya maya-maya ay kusa na silang nagsitahimik at hindi na ulit pinag-usapan ang tungkol don. Alam ko namang nainitindihan nila ang pananahimik ko. Sa paglipas ng araw naging normal na ang lahat. Nakalimutan na nila ang nangyari at maging ako pilit ko na ring kinakalimutan, hindi na rin namin pinag-usapan ni Kenn Lloyd ang tungkol don. Sa school busy kami in preparation for JS. At dahil nga the following year ay wala ng 3rd year nagdecide ang admin na gawin ng bongga ang event na ito dahil hindi kami sure kung ano ang plan ng Dep Ed next year. Practice ang madalas na schedule ng 3rd year at 4th year at dahil may karamihan din ang estudiyante ay nakaka stress. Nakakapagod din ang kakasaway sa makukulit na estudiyante lalo na sa practice ng cotillion. Two days before JS Prom wala pang damit si Kenn. Ilang department stores at boutique na ang napuntahan namin pero wala kaming mapagkasunduang isusuot niya dahil lahat ng gusto niya pakiramdam ko ay hindi maganda at hindi bagay sa kanya. “Ano ba talaga sir, sa isang araw na ang JS wala pa rin akong damit. Buti ka pa nakapili ka na po ng gusto mo bakit wala kang magustuhan para sa akin. Hindi na lang kaya ako aattend?” Ang reklamo niya isang beses na kumakain kami pagkatapos ng nakakapagod na paghahanap ng suit niya. Ako kasi simpleng charcoal black lamang na suit ang pinili ko kasi last year ko pa iyon gusto nagkataong pare-pareho ang pinasuot sa amin parang uniform na rin daw namin pag may formal occasion sa school. “Sabi ko kasi sa iyo, huwag kang mag black dahil madami ang naka black hindi ka mapapansin kung marami kang katulad. Pero lahat naman ng gusto mo black.” Mahinahon kong paliwanag sa kanya. “Ang papangit naman kasi ng kulay ng mga nakita natin sir, Kaya black na lamang para safe, isa pa sir hindi ko naman gusto mapansin ako. Masaya na ako napapansin mo ako” at medyo nagpa cute pa. “Ayos lamang sa akin kahit ano basta huwag lang yung mukang nakakatawa.” Alam kong naiinis na talaga siya pero wala naman siyang magawa. Kasi alam niyang ako pa rin masusunod. Dumating ang JS at dahil adviser ako ng 3rd year maaga ako sa school. Sinabihan ko siya na sumunod na lamang dahil masyado namang maaga kung sasabay siya sa akin. Sa isang hotel ang venue namin at doon na rin ako magpapalit ng damit dahil marami pa akong kailangang i-check bago mag-umpisa ang program. “Hoyy, Kenn Lloyd, baka naman nag-uumpisa na ang program nariyan ka pa, Uulitin ko lamang 5:00 pm papahanayin na kayo. Baka pwedeng bitawan mo na yang cellphone mo at magready ka na. Maya-maya darating na rin yung mag-aayos ng buhok mo, maligo ka na para tuyo na yan pagdating niya. Alam na niya ang gagawin kaya huwag mo ng kokontrahin ha.” Kinakausap ko siya pero hindi siya sumasagot dahil gaya ng dati may headphone na naman sa tenga niya habang naka upo sa kama at nakasandal sa headboard. Sinabihan na ako ng stylist na kasama sa pag-aayos niya ang make up kasi pangit sa picture lalo na sa gabi kapag walang make up. Sinabi ko na siya na ang bahala basta siguraduhin lamang niya na maganda resulta. “Nadinig mo ba ako?’ sabay hila sa paa niya. “Opo, naman sir, bakit kasi ayaw mo pa akong isabay, Pwede naman po akong magpalit ng damit doon, tiyak naman may cr doon at pwede akong maligo. Nakakahiya kasi mag-isa lamang po ako pagdating sa hotel hahanapin pa kita sir.” Umaga pa kasi pinapakiusap niya sa sabay na kami at gaya ko dadalhin na lamang niya ang mga damit niya. Pero hindi ako sumagot. Tumalikod na lamang ako at dumiretso sa pinto. “Aalis na ako, magkita na lamang tayo don.” Hindi ko na nakita reaction niya. Everything is ready. Lahat ng gagamiting sounds, flowers, yung mga mag ke cater at lahat ng technical aspects. Nakapagpalit na rin ako ng damit. Sumenyas ako don sa dalawa pang 3rd year advisers at isa-isa na nilang pinahanay ang students kasama ang kani-kanilang mga partners. Nakita ko ang partner ni Kenn Lloyd si Janelle, nag-iisa kaya nilapitan ko. Pero hindi pa ako nakakapagtanong inunahan na niya ako paglapit ko pa lamang. “Sir, aattend po ba si Kenn, kinakabahan ako sir, baka wala akong partner.” Ang agad niyang bati sa akin. “Oo Janelle, aatend yun, wait, aalamin ko lamang kung nasaan na siya nalate lang yun pero sure naman ako na darating siya, maliwanag naman usapan namin kanina” Kinuha ko ang cellphone ko at tinawagan siya. “Sir on the way na po, matraffic lamang kasi ito namang si ate ang tagal mag-ayos ang dami pa po kasing ginawa sa buhok ko, simpleng clay dough lamang naman solved na to pati may make up pa po nakakailang tuloy, sir ikaw po ba may gusto nito kasi sabi niya alam mo na po raw ito, bakit hindi mo sinabi na lalagyan pa po ako ng ganito. Ayan hindi ko tuloy makamot mukha ko.” Natatawa talaga ako sa taong ito kahit magkasing laki na kami lumalabas pa rin ang pagiging totoy. Hindi na niya ako hinayaang magtanong at siya na ang nagsabi. At base sa pagrereklamo niya sumama nga ang stylist kasi kasama raw naman sa package yung pagrere-touch during the program. Hindi na rin ako sumagot sapat na yung sigurado akong on the way na sila. At nagsisimula na nga ang program nang dumating siya more than half na ang nakakapasok. Mabuti na lamang at matangkad sila kaya sa bandang huli sila at hindi naman halatang late. Nang tawagin ang pangalang nila ng 4th year na partner niya. Palakpakan ang lahat dahil gwapong-gwapo talaga siya. Naka midnight blue siyang suit. White long sleeves na may burgundy tie na bumagay sa kulay ng damit ng partner niya iyon kasi ang sabi nong stylist dapat daw ay may something na kakulay noong damit ng partner niya. Medyo pina brown ang buhok niya kaya nagmuka siyang K-pop na may maikling buhok. Bagay na bagay sa kanya suot niya kasi maganda ang height niya. Para silang mga artista sa Star Magic Ball. Sigawan ang mga tao lalo na ng mga classmates niya. Alam kong hiyang hiya ang loko sa mga nangyayari pero nagpipigil dahil sinabihan ko siya na huwag magkakamot ng ulo at huwag sisimangot. Hindi rin ako nagpakita para hindi mailang. Napakahaba ng gabi at napakarami ng nangyari. Nakita ko kung gaano sila ka sweet ni Paula. Kung paano sila tuksuhin ng mga estudiyante, parang dinudurog ang puso ko sa twing madidinig kong bagay na bagay sila. Lalo na ng sumayaw na sila ng cotillion. Hindi ko rin malimutan ang pagka inis ko nang makita kong magkahawak kamay sila ni Paula sa isang table. Lumapit ako sa may sound system at binulungan ko yung DJ na patugtugin ang I Wont Give Up. Saka ako bumalik sa may table ng mga teachers at tiningnan ang reaction niya. Nang tumugtog na, kita ko sa mukha niya ang pagka bigla. Tumingin siya sa akin na parang nahihiya saka binitiwan ang kamay ni Paula, nakita ko siyang my sinabi kay Paula akala ko isasayaw niya pero tumayo siya at umalis, hindi ko alam kung saan pumunta. Nang hindi ko siya makita, niyaya kong magsayaw si Miss Rivera ang co-teacher kong maganda. Palakpakan din mga students at naghiyawan pa. Lalo noong mag-alisan ang mga nagsasayaw kaya kami lang naiwan sa dance floor. Matagal na kasi kaming tinutukso ng co-teachers ko. June nang hindi matuloy ang kasal namin sakto naman na nahire siya, pero natigil lamang nang bumalik si Gigi. Nang matapos ang tugtog hindi pa nila kami pinaupo, pangatlong tugtog na noong hindi na kami pumayag. Sinakyan ko na rin ang biruan, nakakita ako ng mga roses sa box. Iyon yung mga hindi nagamit kanina dahil yung ibang boys ay may dalang sarili nilang roses bagamat sinabihan na namin na kasama na sa bayad nila ang roses para ibigay sa partner nila pag inintroduce sila sa stage. Kinuha ko iyon at ibingay kay Miss Rivera. Lalong lumakas ang palakpakan at sigawan ng mga estudiyante pati ng mga teachers na naroon. At ang dami ng nagpi picture. Sa boong pagsasayaw namin, hindi ko nakita si Kenn. Hindi ko alam kung nasaan siya. Lumabas lamang siya nang tinatawag ang pangalan niya sa stage para ipakilala ang mga candidates for Mister and Miss JS. Surprise kasi ang candidates ang mga judges na rin ang pipili habang pumapasok pa sila. Akala ko ay hindi papayag na rumampa, pero napilitan na rin dahil sa udyok ng mga kaklase, Hindi naman iyon bago sa kanya ang ganon kasi naging candidate na siya sa Mr Intrams last year. Sa mga hindi masyadong kilala si Kenn iisipin mo talagang sanay na sanay siya sa ginagawa niya. Parang alam na alam niya kung paano kumilos sa stage, ibang-iba kapag nasa loob ng bahay o kahit sa loob ng classroom. Napaka refine niyang kumilos, dahil sinabihan ko na huwag sisimangot pero huwag namang tawa nang tawa, parang pinag-aralan talaga niya pati ang pag ngiti. Ang sarap niyang panoorin sa stage, parang normal na normal lamang sa kanya ang mag model. Pagkatapos i- announce ang special awards. Sayawan ulit. Nang buksan ulit lahat ng ilaw pumunta sa stage ang emcee. “Ladies and gentlemen, the moment we are waiting for. Mr and Miss JS 2014, how about a big round of applause to Kenn Lloyd Suarez and Joyce Paula Martinez both from III Gemini.” Hiyawan ang lahat lalo na ang section ko bihira kasing mangyari na parehong 3rd year and nananalo. Usually 4th year dahil sanay na sila. Dahil known naman sa school na girlfriend niya si Paula. Sumisigaw sila ng kiss. Pero sinasaway sila ng mga teachers nila. Pero hindi mapigil ang hiyawan. Dahil adviser nila ako at magkakatabi kami sa stage, ramdam na ramdam ko ang sakit, pero dahil kailangang huwag magpahalata, pinilit kong ngumiti at binati sila habang inilalagay ko ang sash. Pero sa loob ko gusto ko ng umiyak. Si Kenn Lloyd rin ang awardee sa Male Best Dressed. Pagkababa ng stage hindi ko alam kung saan na naman siya pumunta, wala siya sa umpukan ng mga classmates niya. Past 12 na nang lumapit siya sa akin. “Sir uwi na tayo, inaantok na po ako.” Nakasimangot siya habang nagsasalita. Marami na ang nakauwi, yung iba naghihintay na lamang ng sundo. Pero dahil tuluy pa ang tugtugan marami pa rin ang nasa dance floor. Ok na naman umuwi kami kasi marami naman magbabantay na teachers isa pa may mga guards din naman ang hotel na nag aassit sa amin. “Ikaw lamang naman hinihintay ko, saan ka ba nagpupupunta at bigla-bigla kang nawawala?” Pero hindi naman siya sumagot mukang bad trip naisip ko baka nga antok na. Madali naman kaming nakasakay ng taxi dahil hatinggabi na nga at hindi na rin matraffic sandali lamang din nasa bahay na kami. Pagdating sa bahay dire-diretso siya sa kwarto niya at hindi ako pinansin. Ibinaba sa sofa ang sash at ang trophy niya. Bagamat nagtataka ako at hinayaan ko na lamang baka nga antok na. Naligo lamang ako at nahiga na rin pagkatapos. Pero hindi ako makatulog, naisip ko si Kenn Lloyd sa kabilang room. Naalala kong may topak nga pala yun kanina. Hindi rin naman ako makatulog naisip ko pupuntahan ko na lamang. Bumangon ako at pinuntahan siya hindi nakasarang masyado ang pinto. Sumilip ako. Nakaupo lamang siya sa kama, gaya ng dati, nakasandal sa headboard naka headset. Hindi pa nagpapalit ng damit bagamat tanggal na ang long sleeves niya at naka sando lamang. Suot pa rin ang pants niyang pang JS. “Baka naman sipunin ka niyan, ang lamig naka sando ka lang.” Bati ko sa kanya. Para naman siyang nagulat pagkadinig sa akin pero hindi nagsalita. Mukhang may topak talaga. “Hoy, ano ba ipinagsisintimyento mong bata ka .” sabay tapik ko sa binti niya. At naupo ako sa tabi niya. “Hindi na po ako bata.” Ang walang kabuhay-buhay niyang sagot na hindi tumitingin sa akin. “Ayy oo nga pala marunong ka ng gumawa ng bata.” Kiniliti ko siya habang tawa ako nang tawa. Pero lumayo lamang siya sa akin at hindi talaga tumawa. Nag-isip ako kung ano ba nangyari sa taong ito at nagkaganito. Wala naman akong maisip. Naalala ko ang ginagawa niya pag naiinis ako sa kanya. Humarap ako sa kanya at kumanta … I won't give up on us Even if the skies get rough I'm giving you all my love I'm still looking up Tumingin lamang siya sa akin at hindi nagsalita. Maya-maya muling itinutok ang mata sa cellphone niya. Kinuha ko ang phone sa kamay niya. Blue tooth naman ang head set niya kaya ok lang. “Ano kaya naman ‘to, nakikinig ang tao, nang gugulo. Makatulog na nga lang.” At inalis ang headset niya at umayos para mahiga. “Ano ba kasi ipinagkakaganyan mo?”naiinis kong tanong. “Wala po, matutulog na po ako sir, kung hindi ka pa matutulog, mauuna na po ako. At hinila ang kumot. “Hoyy, matutulog ka ng nakapantalon. Saka hindi ka pa naliligo kailan ka pa natulog ng nakapantalon at hindi naliligo muna? Tingnan mo nga yang buhok mo o ang lagkit saka may make up pa yang mukha mo sige ka magkaka pimples ka.” “Ngayon pa lang po.”mahina niyang sagot. Sabay taklob ng kumot. “ O sige, kung ayaw mo akong kausapin wala akong magagawa. Good night.” At tumalikod na ako. “Morning na po ngayon 2:00 am na.” kahit may taklob na kumot maliwanag ko pa ring narinig ang sinabi niya. “Whatever!” balik ko sa kanya. “Sabi ni Mam Rivera kumusta ka raw sir, matulog ka raw po ng maaga.” Pahabol niya kahit nasa may pintuan na ako at palabas na. Paglingon ko tanggal na kumot sa mukha niya nakatingin sa akin pero hindi nangingiti. Now I know kaya bad trip ang batang ito. Bumalik ako at naupo sa kama. “So iyon pala yun, kaya ka ganyan.” Tanong ko sa kanya. “iyon pala ikinakagalit mo.” “Bakit po kasi kayo ganon? At muli ay umusod siya palayo sa akin, Pero naupo ako sa kama at lumapit sa kanya. “Alis ka na nga po, bakit ka pa po ba bumalik, matutulog na nga ako.” Tinutulak niya ako palayo sa kanya. “Alis ka na po sabi sir,” “Maligo ka muna, bago ka matulog.” Ang pangungulit ko. “Sige na sir, pag-alis mo po maliligo na ako, dali na umalis ka na po.” ang inis na sabi niya na tinutulak pa rin ako. “Maligo ka muna, o papaliguan kita? Patuloy kong pangungulit. “Alis na kasi, bakit po ba ang kulit mo sir, alis ka na nga po sabi.” Sinisipa na niya ako at nakasimangot na talaga. Natatawa ako kasi ang cute niyang kulitin noon ko lamang iyon ginawa sa kanya. Dati ako ang madalas niyang kinukulit pero pwede din pala siyang kulitin. Yung kita mo sa mukha niya ang inis na inis tapos pinagtatawanan ko lamang kaya lalong napipikon, ako naman lalo kong nilalapit ang katawan ko sa kanya. “Nagseselos ka ba?” patuloy kong pang-iinis sa kanya. “Hindi po, baka si Miss Rivera ang nagseselos, don ka na nga po kasi. Matutulog na nga ako, kanina pa po ako antok.” Nang itulak ulit niya ako, hinawakan ko siya sa balikat at iniharap sa akin saka ko hinalikan sa labi. “Ammmp, ano ba sir ummp…” pinipilit niyang sinasara bibig niya. Pero hindi ako nagpatalo, lalo kong idiniin ang labi ko. Maya-maya ay ibinuka na niya ang labi niya bagamat hindi naman gumaganti. Binitiwan ko siya. “So ayaw mo na i kiss kita, yun ba ibig sabihin non? Ang matamlay kong sabi sa kanya. “Kasi sir, ano, halata naman pong may gusto ka kay mam e, saka lahat po ng teachers gusto kayo ni mam, di ba dati pa naman pong gusto kayo ni mam.” Dahil sa sinabi niya na iyon kaya napilitan ko ipagtapat sa kanya ang dahilan kung bakit ko pinatugtog iyon at bakit isinayaw ko si Miss Rivera. “Ibig sabihin sir, nagseselos ka po nong nakita mo kami ni Paula na magkahawak ng kamay, kaya niligawan mo po si mam kahit nakikita ko?” ang tila nagtataka niyang tanong.”Ganon po ba gagawin mo kapag nagselos ka manliligaw ka po ng ibang babae para masaktan ako?” Ang may pagtatampo niyang sabi. “Hindi ganon ibig kong sabihin kasi hindi naman talaga ako nanliligaw sa kanya. Ikaw nga nakita mo lamang kaming magkasayaw at binigyan ko ng bulaklak nagalit ka na, samantalang kayo hindi naghihiwalay ang sweet ninyo pati hanggang bigayan ng award kayo pa rin ang magkasama. Kulang na nga lamang huwag ka ng bumitaw sa kanya hanggang uwian diba?” “Alam mo na naman po yon sir ah. Kahit naman girlfriend ko po siya ikaw pa rin ang mas mahal ko. Ikaw nga po iniisip ko kanina sana hindi ka masaktan sa nakikita mo pero naisip ko na lamang nasabi ko na naman po yun sa iyo na huwag kang mag-alala. Akala ko naman naiintindihan mo na po ako. Pero sir, hala, binigyan mo pa po si mam ng bulaklak? Hindi ko po alam yun ah, Naman sir, iyan ba ang walang gusto ibinili mo pa po talaga ng bulaklak?” at namimilog ang maliliit niyang mata. “Hindi mo iyon nakita?, akala ko alam mo rin yun, nasabi ko pa. Pero hoy, hindi ko iyon binili. Mga natira yun sa box kasi yung iba hindi kinuha ang flowers nila diba, sayang naman maiiwan lamang doon. Saka biruan lamang yun alam yun ni Miss Rivera, sinakyan ko lamang yung trip ng mga teachers para sumaya. Hindi ko siya niligawan kasi wala akong gusto sa kanya.” Paglilinaw ko. “Kunwari ka pa po sir, kitang-kita sa’yo kanina kinikilig ka, saka sabi po nila bagay naman kayo, ang ganda kaya ni mam.” Ang tila naiinis na naman niyang sagot. “Ang kulit mo talaga ah, hahalikan na kita,” Pero bago ko natapos ang sasabihin ako ang hinalikan niya, Matagal ang naging halikan namin at nadala na muli kami parehas at gaya ng dati nauwi ang lahat sa isang mainit na eksena. Nakahiga na kami nang magsalita siya. “Basta sir, kapag ayaw mo na po sa akin, sabihan mo ako ha, huwag mo po akong basta iiwan o iiwasan ha, lagi naman po sayo lamang ako maniniwala.” Seryosong sabi niya “Iyan nga ikinakatakot ko, baka dumating ang panahon na ikaw ang umayaw sa akin. Hindi ko alam Kenn kung ano gagawin ko pag nangyari yon.” Pagtatapat ko sa kanya. “Malabo yon sir, mahal na mahal po kita at hindi mangyayari ang ganon. At yumakap siya sa akin. Hindi ako sumagot inisip ko na sana nga huwag nang magbago ang batang ito dahil totoo namang hindi ko na alam ang gagawin ko kapag nawala siya sa buhay ko. Natapos ang school year, summer na. Nag invite ang mga classmates ko noong college na mag hiking kami. Since matagal-tagal na rin mula nang huli kaming mag hiking kaya umoo agad ako. At siyempre nang malaman ni Kenn na aalis ako ay nagpilit na sumama. “Hindi ka nga pwede ‘ron, hindi ka naman sanay sa malayong lakaran, baka pagkatapos rerekla-lamo ka na pagod ka.” “Promise sir, hindi ako magrereklamo, never ko pa naranasan yung totoong hiking usually malapitan lamang saka sementado ang dinadaanan. Pero kaya ko naman yun pag nag-ti training kami ang layu din ng tinatakbo namin” Pangungulit niya. Dahil alam ko naman na sa huli ay papayag din ako hindi ko na pinatagal pa. Sige labhan mo yung tent ko nasa ilalim ng bed dadalhin natin yun. Matagal ko ng hindi nagagamit iyon hindi ko alam kung okey pa baka binutas na yun ng daga.” Hindi kasi ipinapagamit ng school yung tent ng boyscouts pag hindi scouting activities. Kaya meron din akong personal na tent. “Ayos lang sir, ako na bahala doon. Yess! Kasama ako sa hiking.” Ang excited niyang sagot na napapatalon pa. Kaya Saturday, madaling araw pa lamang ay nasa terminal na kami. Nakita ko agad si Kyle, siya yung tropa ko noong College. Kasama niya ang bestfriend niyang si Wilson. May 2 pa kaming kasama school mates din namin na dati kilala ko lamang sa mukha pero hindi ko masyadong ka close. Ipinakilala ko sa kanila si Kenn Lloyd, bagamat medyo hesitant si Kyle kasi nga matangkad lamang pero halata naman sa mukha na bata pa. Ipinaliwanag ko na lamang na ipinagkatiwala ng magulang sa akin kaya hindi pwedeng iwan. Sa bus terminal ang meeting place namin papunta sa Buruwisan Falls. Nasa bulubunduking lugar daw iyon sa pagitan ng Laguna, Rizal at Quezon. Pero sa Rizal ang pinakamalapit na daan. Matagal ang biyahe, May apat na oras yata kami kaya mga 9:00 am na kami nakarating doon. Walang may sasakyan lahat kami commute. Maganda ang lugar na iyon, Maraming puno at tahimik. Mina-manage pala iyon ng mga taga baranggay kaya pagkatapos naming mag register sa isang parang kubo, pinasamahan na kami sa dalawang tour guide paakyat. Mahirap ang daan, kahit summer maputik dahil may mga bakas na dinaanan ng kabayo ang tinitigilan ng tubig kapag umulan, at pag dinaanan ulit nila ay kumakalat ang tubig at nagiging putik. Kaya ayon sa guide namin bihira nang matuyo ang mga daan na iyon. Bagamat mababa lamang ang bundok pero apat o limang bundok yata ang inakyat baba namin kaya hingal na hingal kaming lahat. Alam ko namang pagud na pagod na si Kenn Lloyd pero hindi siya nagrereklamo. Kinuha ko ang dala niyang bag dahil naroon ang tent at mga pagkain namin. Ipinalit ko iyong dala ko dahil ilang damit lamang naman iyon. Hindi naman siya tumanggi pero kita ko sa mukha niya ang hirap. Tagaktak na rin ang pawis niya. “Ano boi, kaya pa?” biro ko sa kanya. “kayang-kaya po sir, ako pa, superhuman yata ako.” Pagyayabang niya. Napatawa na rin yung apat naming kasama. Kasi naging kabiruan din naman agad ni Kenn Lloyd kahit na hindi niya ka age. Nasa unahan kasi yung guide naming isa at yung isa naman ay nasa bandang hulihan kaya di kami dinig. “Pero sir, baka naman po pwede magpahinga muna, pinupulikat na yata mga binti ko. Para po akong naglaro ng basketball isang game na walang labasan.” Lalong lumakas ang tawanan namin. Kaya naplitan kaming magpahinga sandali sa lilim ng isang puno ng akasya. At uminom na rin ng baon naming tubig. Nakipagkwentuhan saglit sa aming guide. Mga 30 minutes pa ay dinig na namin ang lagaslas ng tubig. Palatandaan na malapit na kami. “Ayus, sarap mag dive don, tiyak ang lamig ng tubig don.” Tuwang-tuwa sabi ni Kenn. “Hoy, anong ang sarap mag dive, tumigil ka, hindi ka pwedeng maligo agad, magpapahinga muna tayo, kahit hindi ako naniniwala sa pasma, pawisan pa tayo, masama yun sa baga.” Hindi naman siya kumontra kaya nagpatuloy na lamang kami sa paglalakad. Sulit naman ang lahat ng pagod pagdating namin doon. Ang ganda ng view, siyempre hindi mawawala ang picture taking instant photographer ang 2 naming guide. Napaka relaxing ng paligid. Kitang-kita ang mala-kristal na tubig na maingay na pumapatak sa isang animoy malawak na bilog na swimming pool saka umaagos sa ilog pababa. Pero kailangan pang bumaba para mapuntahan ang binabagsakan ng tubig. Kaya nagpasya muna kaming magtayo ng tent at kumain na rin pagkatapos. Nagpaalam na rin ang dalawa naming guide at babalikan daw kami bukas ng alas 2 ng hapon. Binigyan namin sila ng konting pampa alis ng pagod na bagamat ayaw tanggapin ay pinilit pa rin namin. May mga tent na nakatayo nang dumating kami. May 2 malapit sa aming pwesto. At may isa pang mukang foreigner ang may-ari at yung isa na medyo may kalayuan ay may nakahiga sa duyan nakatali sa dalawang puno. Tahimik na tahimik sa lugar at tamang-tama kung gusto mong magrelax. Sa ganoong katanghalian ay maririnig mo ang huni ng ibon at iba pang mga kulisap. Pero sa may di kalayuan ay may naririnig pa kaming mga tawanan at tilian ng mga babae. Ayon sa aming guide sa banda raw doon ay may maliit na tindahan at maaari kaming bumili ng ilang mga pagkain pati softdrinks. Kahit summer nang panahong iyon ay napakalamig ng tubig. Napakasarap tumapat sa tubig bagamat nagbilin din yung guide namin na mag-iingat dahil minsan daw ay may kasama yung tuyong bunga ng niyog o kaya naman ay mga putol na sanga na nalalaglag sa ilog at nadadala ng agos ng ilog. Kaya madalas kong tawagin si Kenn Lloyd kapag tuwang-tuwa nasa tapat ng talon tubig. Para daw minamasahe ang likod at ulo niya. “Oo pag malaking kahoy o niyog ang bumagsak diyan hindi lang masahe aabutin mo basag pati yang bungo mo.” Sambit noong isa naming kasama na naging kabiruan na rin niya. Mga 3:00 pm umahon muna kami at nagpahinga. Nahiga ako sa loob ng tent habang si Kenn ay gaya ng dati abala sa pagsa sounds sa kanyang cell phone. “Hindi ka ba matutulog?” tanong ko nang maramdamang hindi siya bumabago ng pwesto, yung dalawa ay nasa tent na rin samantalang yung dalawa ay nagkukwentuhan pa sa pinto ng magkaharap na tent. Parehas silang nakaupo. “Saglit lang sir, pag inantok ako papasok din ako diyan.” Nagsasalita na naman siya kahit hindi nakatingin. Pinabayaan ko na lamang at nahiga na ako sa nakalatag na sleeping bag. Hinayaan kong bukas ang tent namin at inenjoy ang malamig na simoy ng hangin. Para kang pinapaypayan ng sariwang hangin dagdag pa ang tunog ng mga nagkikiskisang dahon, parang kahit sino ay aantukin agad. Parang naalimpungatan ako, wala sa tabi ko si Kenn, biglang balikwas ako at tumingin sa labas. Wala rin sa labas. Nagkukwentuhan yung apat naming kasama habang nag mimeryenda. Halatang mga bagong gising din. “Kyle, nakita nyo ba kung saan pumunta si Kenn?” tanong ko bago pa ako makalabas ng tent. “Bro, may dalang camera, mag seselfie lang daw don sa banda roon.” Sagot ni Kyle. “Batang iyan talaga, akala mo naman kung sinong sanay na sanay na dito.” At tinumbok ko na ang daan kung saan niya itinuro. Nakita ko naman ang loko, nakaupo sa isang nakatumbang puno, habang tila masayang tinitingnan ang mga pictures na nakunan niya. Nakita niya ako na padating. “Ah sir gising ka na pala, tingnan mo po ang gaganda ng mga nakunan ko, “ at iniaabot sa akin ang camera. Akala ko naman ay selfie nga ang ginawa, yun pala ay ibat-ibang species ng butterflies, dragonflies, damselflies, at may mga ibon din. Hindi ako pamilyar sa ilan sa mga species na iyon yung iba naman ay kadalasang sa pictures ko lamang nakikita. Ibat-iba ang kulay ng mga butterflies na nagkukumpulan sa may batis. Samantalang ang gaganda ng mga damselflies at ang lalaki. “Saan mo nakunan mga ‘to, ang gaganda nga ah.” Excited kong sabi kahit sa camera pa din nakatingin. “sabi na nga ba matutuwa ka po sir, last year puro pictures lang ng mga ganyan pinapakita ni Mrs Garcia. Akala ko nga hindi totoo yung tutubing karayom. Meron pala talaga.” Ang tuwang-tuwa niyang sabi. ‘Halika sir, tingnan mo dali, nandon pa siguro mga yun nagkukumpulan sila don sa mga halaman sa may tubig.” Sabay hila sa kamay ko. At totoo nga namang nakakamangha ang gaganda nila. Iba-ibang klase, iba-ibang sizes at ang dami. Sa bandang taas mayroon ding mga ibon na hindi pamilyar sa akin itsura nila. Sa tahimik na agos ng napakalinaw na tubig, para bang nanalamin ang mga paruparo at tuwang-tuwang pinapanood ang kanilang sarili habang sumasayaw. Alam ko naman marami sa mga halaman at mga insekto don ay napag-aralan din namin sa biology noong high school at college dahil science ang major subject ko pero ang dami kong hindi marecall o yung iba hindi ko talaga alam. Palibhasa ay sa pictures nga lamang namin nakita. Aliw na aliw kami kakasunod kasi yung iba ay parang hindi naman takot sa amin. May ilan pa nga butterflies na dumadapo sa ulo namin o kaya ay sumasabay sa amin habang kami ay naglalakad. Hindi rin matapus-tapos ng katuturo si Kenn Lloyd sa mga nakikita niya pati mga puno at halaman, at kapag alam niya ang name ay ipagyayabang sa akin kung ano yun. Pero kapag hindi alam ay ako ang tatanungin. Napapahiya ako minsan kasi ang dami ng hindi ko masagot. Pati ang mga huni ng ibon ay talagang nakaka aliw. May napakatinis, may nakakatakot. Alam ko ang huni nong isa kwago yun bagamat hindi namin nakikita. Pati yung maliliit na isda sa tubig ay hindi rin namin pinalampas. Pero kung gaano sila kagaganda tingnan ganon sila kabibilis lumangoy, palapit pa lamang kami nakapagtago na. Pero hindi pa rin kami sumuko lalo nang makahuli siya ng isa at talagang ininggit ako na hindi ko raw kayang makahuli. Nagparamihan kami ng mahuhuli at nilagay namin sa isang plastic cup na nakita ko sa isang tabi. Hanggang sa kasuluk-sulukan ng mga bato ay sinusundan namin ang maliliit at makukulay na mga isdang iyon. Matagal-tagal na rin kami at libang na libang nang mapansin kong, tahimik na tahimik ang lugar. Mukang malayo na kami sa aming tent. “Tara na, balik na tayo, ang layo na yata nito.” Sabay tayo at itinapon ko na sa tubig ang laman ng disposable cup at kitang-kita ang tuwa ng mga isda ng makabalik sa tubig. Yung cup naman ay inilagay ko sa may putol na sanga sa taas. “Ayy si sir ah, bakit kaya ibinalik sa tubig.” Ang gulat niyang sabi na may panghihinayang. “At ano ang gagawin mo sa kanila, papatayin mo, diyan sila nakatira hayaan mo silang mabuhay diyan at isa pa diyan masaya ang mga yan. Halika na at baka hinahanap na nila tayo. Hindi na siya nagsalita at sumunod na sa akin pero alam ko naiinis siya sa ginawa ko at nililingon ang maliliit na isda na tuwang-tuwang lumalangoy ulit. Minsan-minsan ay inaalalayan ko siya dahil madulas ang mga lumot na nakakapit sa bato. Mahaba-haba na rin ang nalalakad namin nang mapansin kong parang hindi naman namin nadaanan ang mga iyon kanina. Kaya huminto ako saglit “Kenn, napansin mo ba yang batong iyan na may wild orchids kanina?” nilingon ko siya. “Para kasing hindi ko iyan nakita kanina.” “Sir, iyan nga din po ang kanina ko pa sana sasabihin, parang hindi naman po tayo dito nanggaling kasi mas mataas ang tubig dito, diba kanina nakakalusong pa tayo pero ngayon oh parang hanggang tuhod ko na yan, sabay lagay ng isang putol na sanga at inilapit sa binti niya pagkaahon.” “Paano yan, mukhang naliligaw na tayo.”iyon lang ang nasabi ko. “Tawagan natin sila sir, pasundo tayo.” Tama naman yung naisip niya pero nang maalala ko naiwan ko ang cell phone ko sa tent, dahil hindi ko naman alam na mapapalayo kami ng ganon. Wala akong memorize na number ng mga kasama namin kaya kahit may cellphone si Kenn wala din kaming magawa. “Sir paano po iyan, parang papadilim na oh, paano tayo makakabalik sa kanila?”
-
Hello sa inyong lahat! Si Ecco ulit ito. Ang ikukwento ko naman ngayon ay yung na-encounter kong truck driver nung kasalukuyang naghahanap pa ako ng trabaho dito sa Bahrain. Kung saan-saang lupalop ako ng Bahrain napadpad kakahanap ng trabaho, hirap din kasi maghanap ng napupusuan and fit sa pinag-aralan ko. College Graduate kasi ako and Board Passer pa, so kahit papano may dala-dala pa rin naman akong pride sa sarili ko habang naghahanap ng work. Namimili kumbaga. Hindi katulad ng mga relatives ko here na dahil hindi nakapag-tapos ng pag-aaral eh kahit anong trabaho papasukan. Sa kakahanap at kakapili ng trabaho, I was fortunate to get a call from Ramez International Group, isang malaking kumpanya dito sa Bahrain. Sa interview sa company na ito ko nakilala si Ali, isa sa mga General Managers dito sa Ramez. Gwapo at mabait si Ali. Kaso may edad na rin, 48 years old, married and Indian siya. Pero hindi sa kanya iikot ang kwento kong ito sa kanya. Sa mga susunod na kabanata na lang si Ali kasi sa kanya iikot ang buhay ko dito sa Bahrain. So yun nga, I passed the interview. And I will start my training the day after, bilang isang Barcode Encoder sa isang branch nila sa may Sitra. Medyo malayo sa tinitirhan ko. I have to take four buses everyday. Yun kasi ang main form on transportation dito sa Bahrain, ang bus. Kung mayaman ka or carry ng sahod mo, pwede kang tumawag nung mga on-call na mga taxis na medyo may kamahalan. Lahat kami sa trabaho mga lalaki. Warehouse kasi. So medyo alangan ako sa working environment kasi ako lang mag-isang Filipino. So ang pinaka-problema ko is I can't understand my co-workers and vice versa. Pero carry naman kasi mababait namin sila, mga Yemeni and Pakistani karamihan sa kanila. Wala akong type. Sad. Meron isa, gwapo na bansot kaso duling. Huhuhu not to discriminate or to make pintas, but you really can't have everything. On my first day of work, okay naman. Madami-dami din naman ako natutunan kahit papano. Konting adjust lang sa language nila. Nung uwian na, sila lahat kasi stay-in sa mga accommodation nila. So ako lang ang uuwi, tinawagan ko si Ali, nagpapasundo ako sa kanya. Ang sabi niya hindi niya alam ang papunta dito kaya naman tinawagan niya yung manager namin dito at sinabing ihatid ako pauwi. Shet haba ng hair ko kay Ali. On the next day, same shit. Pero this time walang masyadong trabaho. Naka-nganga lang ako buong maghapon sa tapat ng computer ko. Nung uwian na, hindi na ako hinatid pauwi. Syet. Kaya kinailangan kong mag-bus. Sumakay ako ng bus papuntang Riffa, dun ako bababa para makasakay ulit ng isa pang bus pauwi sa amin. Nung makababa na ako sa bus, grabe, naligaw ako. I mean tama naman yung binabaan ko, kaso walang bus na dumadaan. Hindi ko alam kung saan yung bus stop, kaya naglakad-lakad ako papunta sa direction na alam kong dadaan yung mga bus. Pero wala talaga. Mag-iisang oras na akong naglalakad ng maisipan kong magtanong sa nakitang kong Mama na nasa truck niya sa may tabi ng hiway. Kinapalan ko na lang mukha ko kasi talagang naliligaw na ako, gusto ko nang umuwi. Nilapitan ko yung Mama sa kanyang dambuhalang truck. Tantsa ko nasa mga mid to late 30's na siya. Hindi naman ganun ka-gwapo, pero mas gwapo kay Ahmed kung ikukumpara. "Excuse me Sir, do you know where the bus stop is?" Bungad ko sa kanya. Pero mukhang hindi niya naiintindihan dahil mukhang hindi siya bihasa sa English language. Umiiling lang siya na parang nagulat na pilit iniintindi yung sinabi ko. "The bus..." Ang sabi ko ulit sa kanya. At mukhang nakuha niya yung gusto kong itanong. "Mafi bus here." Ang sagot nung Mama sa kin. Wala daw bus na dumadaan dito. Nakakasad naman. Naliligaw na nga ako, hindi pa ako maintindihan nitong napagtanungan ko, and wala pa daw bus na dumadaan dito. So nagpa-salamat na lang ako sa kanya at kinamayan siya. Aba ang loko, hindi binitawan ang kamay ko! "Wow, beautiful..." Habang hinihimas-himas ang palad at kamay ko. Medyo malambot at makinis din kasi yung mga kamay ko. "I love you..." Sabi sakin sabay kindat at ngiting nakakaloko. Nagpa-thank you na lang ulit ako saka na umalis. Hindi ko na masyadong nabigyan ng pansin yung ginawa niya kasi mas iniisip ko yung naliligaw nga ako. Naglakad-lakad ulit ako hangga sa napagod din ako at talagang walang bus na dumadaan. Hanggang sa may naisip akong idea. I went back to the place where I met the truck driver. Andun pa siya, thank you Lord! Nung makita niya ako sa may bintana niya, ang loko ang saya-saya na parang nanalo ng lotto. Agad binuksan yung pintuan ng truck niya at pilit akong pinasakay. Hindi na ako nag-alangan at sumakay na din. Tangina, ang taas naman pala ng truck niya. Parang masa 2nd floor ka ng isang building. Yung setup ng truck niya, yung may kama sa likod ng driver's at passenger's seat. Yung ganun, first time ko din makakita ng ganun. "After this you drive me back to my home, okay?" Ang bungad ko sa kanya. Kasi kahit walang pinag-usapan, alam ko na ang gustong mangyari ng mokong na to. "My home, okay?" Ulit ko pa sakanya. Tumango naman siya habang ngiting-aso. Sinindihan niya yung aircon, and then yng curtains ng windshield sinara niya, pati yung doors nilock na din niya. Shit heto na. Ako yung nakaupo sa passenger's seat habang siya naman nasa driver's seat. Tinanggal na din niya yung kanyang pants, ang cute lang ng underwear ng mga Arabo hehehe. By the way, this guy is from the Kingdom of Saud Arabia. I forgot to ask his name eh, basta sinave ko number niya as ****boy#1. Anyway, back to the story, yun na nga. Ready to fight na naman ang Lola para lang makauwi siya. Juskopo. Nang ibaba ko yung underwear niya, hindi na rin naman na ako nagulat. Malaki din. Kasi I expected na. After ba naman ng kay Ahmed, jusko wala naman na sigurong mas lalaki pa sa lalaking yon. Yung kay truck driver naman, malinis siya infairness, hindi siya mabaho, ang his dick? Maybe around 7inches. Girth? Like holding a baby's arm. What I like about these guys, yung pubic hair nila, kanit na mabuhok sila sa buong katawan nila, pagdating naman sa pubic area, sobrang linis. I think it has something to do with their tradition or religion. So yun na nga, same with Ahmed, his Mr. Truckdriver's body language made me felt like it was his first time getting his dick sucked. I sucked his dick as hard as I could. Yung pwesto pala namin, nakaupo ako dun sa bed while siya nakatayo and nakaharap sa akin. Basta I tried to enjoy it myself na din. Kasi kailangan ko talagang makauwi. While I was sucking his dick, paminsan-minsan din niya akong inaangat para makipaghalikan sa akin. Grabe, I can say this with full conviction, ang galing humalik ng mga Arabo! Yung tipong malalagutan ka talaga ng hininga, sasaibin ka talaga pero hindi marahas. May kasamang affection and pag-iingat. He also licked my ears and neck. Tinaas niya shirt ko to lick my nipples. Shet. Napahiga na ako sa kama sa sobrang sarap pero hindi pa rin niya binibitawan ng labi at mga ngipin niya yung kaliwang nipple ko. Ang sarap. Sobrang ungol ko na. Tinanggal na rin niya yung pants and underwear ko. I tried to resist, pero malakas siya. With his built na Dad-bod. Yung muscled+fat+tummy. Wala talaga akong kaya. He played with my dick as well while he was enjoying himself with my nipples. Palipat-lipat siya sa mga nipples ko. Sobrang wala na ako sa ulirat ko. Pero I have to return the favor, siya yung pinahiga ko sa kama and I went down to his shaft. Hindi naman po sa pagmamalaki, pero magaling po talaga akong mag-blowjob. Deethroat kung deepthroat. Napapa-ungol lang ang mokong sa sarap. Paminsan-minsan din niya akong hinihila papunta sa mukha niya para halik-halikan. Maya-maya pa, while I was sucking his dick, naramdaman kong inaabot niya yung butas ng pwet ko. Shet. Alam na this. Virgin pa ako pagdating sa ganung bagay. I mean, gusto ko naman na matira ako, but the case is, pag andyan na yung pagkakataon, mas napapangunahan ako ng takot. Yung takot na baka sobrang masaktan ako. Tumayo siya and pinwesto ako in a dogstyle way. So nasa likod ko siya nakatayo habang nakatapat ang pwet ko sa kanya. Sobrang pagmamakaawa ko sa kanya kasi talagang natatakot ako, lalo pa't virgin ako at ang makakauna sakin yung ganun pa kalaki. Naramdaman kong nilawayan niya ang pwet ko at titi niya. Huminga na lang ako ng malalim and prayed for the worst. Sobrang sakit nung una, sinasabihan ko na siya na wag na lang. Pero mapilit talaga siya. Nilawayan niya ulit ang pwet ko, this time, daliri naman niya ang pinasok niya. Isa muna, hanggang sa maging tatlo, pero masakit pa rin. After a few minutes of fingering me, tinapat na naman niya ang titi niya. This time, naramdaman ko nang pumasok yung titi niya. Grabe ang sakit. Talagang naipasok niya lahat. Gulat ako kasi hindi naman pala ganun kasakit. Pero hinahanap ko pa rin yung sinasabi nilang kiliti. Nag-umpisa na siyang umidayog. Pati yung indayog niya, hindi marahas, may kasamang lambing at pag-iingat pa rin. Habang umiindayog siya ay siya naman ang lamas niya sa mga suso ko. Hindi ko na rin maintindihan ang nararamdaman ko nung mga panahong yun, pero medyo mahapdi pa rin. Pero what surprised me was when I found myself moaning. Hindi ko alam kung ungol ba yun ng sarap or ungol ng sakit. I just prayed for it to be over. Nagkng marahas at mabilis na din yung pag-indayog niya sa akin. Meaning malapit na siyang labasan. Hinintay ko na lang na matapos na. After ilang minutes narinig ko na lang siyang umungol ng napaka-lakas and nanginig ang mga tuhod. Naramdaman ko na lang yung marami at napaka-init na likido niya sa loob ko. Finally, tapos na. Matapos siyang labasan ay hinugot na niya ang kanyang titi mula sa butas ko, and naramdaman ko na lang na tumulo yung napakaraming kupal niya. Hindi ako gumalaw. Pinakikiramdaman ko ang sarili ko kung masakit yung butas ko. Thankfully hindi naman masyado. I'm surprised and at the same time disappointed. Surprised kasi hindi naman pala ganun kasakit pag una, or dahil sa magaling lang siyang magpaluwang and umindayog? Disappointed kasi my first **** happened with a complete stranger, and at the same time, bat hindi ako nag-enjoy? Bakit hindi ako nasarapan tu,ad ng mga ibang nababasa ko dito? Nilinis din niya ang puwet ko at tinulungan akong magbihis. Hinalik-halikan din niya ako. Ayaw pa nga niya magpahalik sa leeg kasi daw "too much water", pinagpapawisan siya. After ng konting kwentuhan namin, tulad ng napag-usapan ihahatid niya ako sa bahay. Sinabi ko sa kanya ang lugar at dahil truck driver naman siya ay walang kaligaw-ligaw. Nakakatuwa nga kasi para akong bata. Sa pagsakay sa kanyang truck, ang saya lang. Para kang nasa 3rd floor ng isang building na gumagana. Hahaha! Yun na din yung first and last encounter ko with him. Ni hindi ko man lang nga nalaman yung pangalan niya. Pero nakikita ko pa rin naman yung truck niya everytime na dumadaan ako sa kung saan ko siya unang nakita. And may contact naman kami sa isa't-isa. Kaso ang hirap lang kasi takagang hindi siya marunong mag-English. Minsan ay napaguusapan namin na pupuntaha ko ulit siya sa truck niya kaso lang hindi rin naman natutuloy. Sa ngayon ay tuluyan ng naputol ang communication namin and hindi na rin ako nadadaan sa kung saan nakapwesto yung truck niya mula nung hindi ko na pinagpatuloy ang training ko sa kumpanya ni Ali dail nga 4 na bus ang kailangan kong sakyan araw-araw para lang makapasok sa trabaho. Dakila oo, pero hindi ako ganun kadakila para patayin ang sarili ko sa pagcocommute.
-
Ako: Ken…I’m ending this shit between us. Saktong dumating ang driver ko..sumakay ako at iniwan ko si Ken na umiiyak….. hawak ang isang pamilyar na bagay… Ang unang extrang brief na pinahiram ko sa kanya …. Habang bumabyahe parang wala ako sa sarili ko, nakatunganga, di nagsasalita, at nangingilid na ang luha. At nang marating ko na ang bahay dumiretso ako sa aking kwarto, humagulgol, umiyak, hanggang sa nakatulog dahil sa sobrang kalungkutan. Alam nila mommy na may problema kaya’t inasikaso talaga nila ako nung nag-umaga na. Tinanong nila ako kung ano ang problema pero di ko sila sinagot, kaya’t di narin nila ako pinilit…. Pero ramdam ko ang pag-aalala nila. Gusto kung sabihing puputok na ang dibdib ko sa sakit…. Nababakla na ako…. Lulong sa drogang tinatawag na KEN LIM! Buong weekend nagmukmok lang ako sa kwarto…iniisip kung anong mga susunod kong gagawin. At humantong ako sa harap nang isang flowershop. Ako: Miss magkano to? (sabay turo sa isang bouquet nang bulaklak na puno nang white roses) Kahera: 2,000 pesos po sir. (sagot niya na may kasamang ngiti) Ako: Eto na bang pinakamalaking bouquet dito? (baka mas tanggapin ni Ken ang sorry ko kung mas maraming bulaklak ang ibibigay ko) Kahera: Opo Sir, tsaka yan na po ang huling ganyan na bouquet ngayong araw. Para po ba sa girlfriend niyo sir? Ako: Hindi, para sa boyfriend ko. (nakangiti kong sinagot) Kahera: Nako sir, palabiro pala kayo. Ang gwapo niyo kaya. (sabay tapik niya sa balikat ko) Ako: Gwapo din yung boyfriend ko. (nakabukaka ang bibig nang kahera, tinapik ko pa nga para magising lang) Nung nasa labas na ako nang school parang nagdadalawang isip na ako.. kasalanan ko ba talaga? Dapat ako ba ang mag sorry? At nung may nakita akong matanda na namamalimos…. Bigla kong binigay ang bouquet na hawak-hawak ko. Ale: Nako anak, salamat… pero aanhin ko to? (inosenteng tanong ni Nanay) Ako: Nako… tanggalin niyo po sa lalagyan..paghiwa-hiwalayin niyo po ang mga bulaklak at ibenta niyo po para magkapera kayo Nay. (mahinhin kong paliwanag kay Nanay) Nung papalayo na ang matanda… gusto ko syang habulin para kunin ulit ang bulaklak. Ewan ko ba kasi! Pero mas kelangan nya yun kesa ni Ken. Dumiretso ako sa classroom naming walang dalang roses, walang bouquet, at walang planong mag-sorry. Nabigla ako nang pumasok ako sa classroom dahil may tatlong red roses na nakalagay sa upuan ko, pero wala naman si Ken. Kinuha ko to at pinasok sa bag. At nung pumunta ako sa may boys locker room wala nang ibang tao maliban kay Ken… nakasandal ang likod niya sa likod at nakapikit. Umupo ako sa tabi niya at sumandal din sa pader. Nagulat ako nang bigla nyang hinalikan ang pisngi ko. Ken: Salamat sa flowers. (nalito ako sa sinabi niya) Sorry nadin, di ko sinasadya…. Nagalit lang talaga ako kase ayaw kong nasasaktan ka (sinabi niya na puno nang sinseridad) Nakatingin lang ako sa mukha niya nang bigla akong tinawag nang kaklase namin na si Alex dahil pinapatawag daw ako ni Miss Mendez. At bago paman ako lumabas sa locker room… Ako: Hindi galing sa akin yung flowers (pag-amin ko sa kanya na ikinagulat niya) Ken: Shit! Ako: Pero kung gusto mo, isasauli ko nalang yung kiss na binigay mo.. (hinawakan ko ang magkabilang pisngi niya at hinalikan siya sa ilong.) Pero salamat sa Red Roses. (matapos ko syang halikan) Ken: Hindi din galing sa akin yun. Ako: Shit! Di parin talaga kami nag-usap ni Ken hanggang matapos ang klase… at nagpag-alamanan kong yung mga kaklase naming babae ang naglagay nang roses sa locker ni Ken. Sorry daw dahil hinayaan nilang gamitin ko si Ken bilang ganti sa kanila, sorry daw kasi naniwala agad sila na bakla raw si Ken. At ang tatlong roses na nakalagay sa upuan ko ay galing kay T*ng Inang Brandon, tatlo daw kasi “Pasensya na Lee”..pwede din daw “I love you” tsaka “I’ll **** you”. Gagong Brandon yun… binugbog ko ang gago para tigilan ako, at kung di ko pa pinagbantaang pasasabugin ko ang ilong niya, di pa sana titigil. At dahil dun naging mailap na sa akin si Brandon nahuhuli ko syang tumitingin pero hanggang dun lang, ganun din ang ginawa ni Ken kahit magkatabi kami. Di niya ako kinakausap, hinawakan, ni kinukulit. Baka tumigil nadin siya sa pagmamahal sakin. Nanatiling ganun si Ken sa loob nang dalawang buwan at di ko narin pinagsiksikan ang sarili ko sa kanya. At matapos ang dalawang buwang walang pag-uusap naabutan ko nalang siyang natutulog sa kwarto ko. OO ALAM KO KUNG ANONG INIISIP NIYO!! Papaano umabot sa kwarto ko si Ken? Nung gabing-gabi na akong umuwi dahil nanood ako nang movie na last full show ang sched ay inabutan ko si Mommy na naghihintay sa sala..parang may problema… Ako: Mom, are you alright? (pag-aalala ko) Mom: Nak, si Ken… uhmm (parang di nya alam kung anong sasabihin) Ako: Ma….. (parang naiiyak ako kasa akala ko naaksidente, nabaril, nakidnap, namatay!) Mom: Nasa kwarto mo, lasing na lasing at umiiyak nang pumunta dito. Parang anlaki nang problema at ikaw daw hinahanap niya. Sinabihan ko siyang dun muna siya sa kwarto mo at di ka pa nakakauwi…. Tumakbo na ako paakyat sa kwarto ko at nandun nga ang mokong nakahiga at amoy alak…. Isang bagay lang ang inisip ko. P*ta! Magiging teleserye to.. kagaya nung sa TV huhubarin ko damit niya, isusunod pantalon niya, tapos pupunansan nang maligamgam na tubig…tapos matutulog sa dibdib niya. OO NA!!! AAMININ KO NA!! GANUN NGA ANG NANGYARI!!! Teleseryeng-teleserye! Nagising ako dahil sa paggalaw niya..aalis sana ako sa pagkakahiga sa dibdib niya, pero hinawakan niya ang ulo ko at pinigilan ako sa pagtayo. Ken: Wag ka munang tumayo please… (maamo niyang sinabi) Dinig na dinig ko ang heartbeat niya at pakiramdam ko synchronize ang pintig nang mga puso namin, dahil dun naidlip na naman ako. Ken: Lee…(sabay alog alog sa akin para magising) Ako: What? Ken: Naiihi ako…tumayo ka muna please. Klarong-klaro na naiihi siya kasi fini-flex niya yung mga paa niya. At nung nakaalis ako sa pagkakahiga dali-dali siyang tumakbo sa banyo at nagpalabas nang napakatagal natapos na water fountain, at napakalakas na AHHHHHHH~~~ (sarap na sarap niyang sinigaw) kanina pa pala siya nagtitiis ayaw niya lang akong gisingin, pero di na daw talaga niya mapigilan. Ken: Sensya na, ang dami kung nainom kagabi eh.. (sabay kamot sa batok niya) Ako: Bakit naman? Ken: Ewan ko ba kasi sayo… magdadalawang buwan mo na akong di kinakausap..at di pinapansin. Ako: Bakit? Kinausap mo ba ako? Nagpapansin ka ba? Ken: Wala din… Ako: Edi patas lang.. Ken: Hindi nga kasi.. syempre nasaktan ako..kasi nakipag break ka sakin, tapos di ka pa nag-sorry. Ako: Nakipag break…ni di nga tayo mag nobyo! Tsaka ako pang mag so-sorry..**** you! Ken: Ayan ka na naman… nag-uusap lang tayo pero “****” na agad ang gusto mo.. Ako: ahhh (shit! Nagulat ako sa sinabi niya) Ken: Ano, gusto mo tuloy natin? Ako: Ang ano? Iyot? Ken: gago! Yung usapan! Ako: Ikaw kasi! Bastos nang bunganga mo! (sabay tapon nang unan) tsaka ambaho pa! Mag-toothbrush ka nga para mahalikan kita. Ken: YES!! Parang nung una lang kaming naghalikan…. Ganung ganun ang ginawa niya tumakbo sa banyo, nag toothbrush gamit ang toothbrush at toothpaste ko. Tumalon sa kama at sinunggaban ako nang halik…. Sinasabunutan na ako nang mokong…halos di na ako makahinga..tsaka basang basa na yung mukha ko. Ako: Ano ba naman yan Ken (sabay tawa at tulak nang mahina sa kanya) Ken: Ano? Anong problema (pag-aalala niya) Ako: Basang-basa na yung mukha ko oh! Dinilaan mo kasi…baka magka rabies pa ako nito. Ken: Hayaan mo na..ulol-na-ulol kasi ako sayo. (sabay dila sa pisngi ko) Ako: ehhh!! (pero hinayaan ko siya at muli na naman kaming naghalikan.) Ken: Pero di nga, tayo na ba? (ang laki na nang ngiti niya) Ako: teka lang ha! (sabay tulak sa kanya) nanligaw ka ba? Ken: Kelangan pa ba yun? Ano bang tawag sa ginagawa natin.. Friends with benefits? Ayoko ko nito! Ako: EDI LIGAWAN MO NGA AKO!!!!! (pasigaw kong sinabi sa kanya) Dun siya nag-umagahan at bago paman siya umalis nagpasalamat siya kay Mama dahil di raw siya nito pinabayaan kagabi. Hinawakan ni mama ang pisngi ni Ken at sinabihang “Alagaan mo ang puso mo ijo”. Di ko naintindihan ang sinabi ni Mommy kay Ken, pero di narin ako nagtanong. Nung dumating ang Lunes di ko inakalang seseryoshin talaga ni Ken ang panliligaw na sinabi ko. Dito nagsimula ang ISANG LINGGONG PAGLIGAW ni Ken. Pasakay na sana ako nang kotse papuntang school nang bigla siyang tumigil sa harap nang gate namin habang nakasakay sa kulay itim na motorsiklo at inabot sakin ang helmet na kulay itim din… Ako: Para san to? (hawak-hawak ang helmet) Ken: Sakay na. Ako: Baka magalit si Mommy… tsaka baka madisgrasya tayo! (pag-aalala ko) Ken: Meron na po akong student’s license, tsaka I texted tita earlier…. So okay na ba? Ako: Fine… wag mo lang lalakasan ang takbo okay?! Ken: Got it! Nagpaalam na ako sa driver ko at sinabihang magpahinga nalang muna sa bahay at si Ken ang maghahatid sakin sa school. Sumakay na ako sa likurang bahagi nang motor ni Ken. Humawak ako dun sa pwetan nang motor at di sa bewang ni Ken…. Disappointed na disappointed ang mukha ni Ken nung pinili kong di siya hawakan. Ken: Hoy…dito ka humawak! (sabay turo sa bewang niya) nagpabango pa naman ako para sa sitwasyong to. Ako: Ayoko… nakaka-asiwang tingnan. Ken: bahala ka…. Pinaandar niya ang kanyang motorsiklo at pakiramdam ko mahuhulog ako. At ang mas ikinatakot ko ay ang sunod niyang sinabi.. Ken: Naaalala mo ba yung sinabi ko tungkol sa student’s license ko? Ako: Anong tungkol dun? Ken: Bago ko lang yun nakuha! Binayaran ko yung gumagawa nang lisensya! (sabay tawa) Ako: P*ta! (sabay kapit ko sa bewang niya) kung mamamatay ako..isasama kitang gago ka!!!!!! AHHHHH At mas binilisan niya ang takbo….ang lakas nang hangin pero pinagpapawisan ako sa kaba, pero siya tawa lang nang tawa. Nung tumagal nagtiwala nalang ako sa kanya, kung madidisgrasya man ako, at least masaya kahit papano. Mas hinigpitan ko ang hawak sa bewang niya at inamoy amoy ang mabangong damit niya. Para akong baliw na nakangiti lang sa kabuuan nang biyahe kasama siya. Habang bumabiyahe bigla kong hinaplos ang harap nang pantalon niya…at biglang gumewang ang pagpapatakbo niya. Pinagalitan niya ako..dahil baka madisgrasya daw kami…kaya’t ngayon ako naman ang tawa nang tawa. Nung Martes inaya niya akong mag-dinner, medyo private ang place kaya’t kakaunti lang ang mga tao. Nasa bandang dulo kami nang restaurant. Nung matapos kaming kumain nang main course, umorder siya nang panghimagas… dalawang slice nang chocolate cake at isang platito nang leche flan. Sarap na sarap ako sa pagkain ko nang bigla niyang hinawakan ang baba ko at dinilaan ang labi ko… GULAT NA GULAT AKO! At nakakahiya kasi NAKATITIG SAMIN YUNG BABAE SA KABILANG LAMESA! Gulat na gulat din yung mukha niya…… Ken: Yung chocolate kasi naiwan sa gilid nang bibig mo. (sabay ngiti nung Gago) Ako: ****! (sabay bulong sa kanya) nakita tayo nung babae sa kabilang table. Ken: Ano ngayon? (lumingon siya sa direksyon nang babae at kinawayan ito) Mukhang nagising yung babae at kumaway din ito nang napakahina. Tumawa nalang kami ni Ken. Huwebes nung nag-aya siyang manood nang pelikula. Wala nang magandang movie maliban nalang sa isang horror movie. I’m a sucker for horror movies gustong-gusto ko yung nakakatakot nag i-enjoy ako. Siya ang bumili nang drinks at popcorn at siya din ang nagbayad nang tickets… PASIKAT! Last full show yung pinili namin kaya’t kakaunti lang din ang nanonood at nasa gitnang-gitna kami nung sinehan. Nung nagsisimula na ang palabas lalo yatang lumalapit sakin si Ken, baka giniginaw lang. At nung lumabas nayung multo literal na natapon ni Ken ang pocorn na hawak niya. TUMILAPON TALAGA!!! Halos wala nang natira sa lalagyan, pati buhok ko nalagyan nang popcorn. Ken: Shit!Shit!Shit! (parang di siya makahinga at humihigpit ang hawak niya sa braso ko) Ako: Hoy! Okay ka lang??! (sabay tingin sa mukha niya) Ang mas nakakatawa nakapikit yung mokong… tuluyan niyang binitawan yung popcorn at kumapit lang talaga siya sakin, takot pala yung gago. Inilibing niya yung mukha niya sa leeg ko..at sumusulyap sulyap lang sa pelikula. AKo tuwang-tuwa, siya naman takot na takot. Nung matapos ang pelikula lumabas kami at halos kinakaladkad ko na siya mukhang naiwan yata yung kaluluwa niya sa loob at ang putla na nung labi niya. Ako: Hoy! Andyan ka pa ba (sabay kaway sa harap nang mukha niya, pero walang reaksyon) Hinatak ko siya sa banyo nang sinehan at dahil walang tao bigla ko syang hinalikan na ikinabuhay niya. Ken: Anong nangyari? Ako: Hahahaha! Akala ko sumakabilang buhay ka na talaga?! (tuwang tuwa kong sinabi) Ken: Ba’t kasi horror? Ako: Sinabi mo sana na hindi mo kaya! (sabay tawa ko nanaman) Ken: Naaalala mo ba ako ang nanliligaw?…lahat nang gusto mo kakayanin ko! (pagmamayabang niya) Ako: Halos naubos nga yung dugo sa mukha mo dahil sa takot! Umihi muna siya at una na akong lumabas nung banyo at nung lumabs siya..bigla ko siyang ginulat. Napasigaw siya at tumakbo palabas nang sinehan! Tuwang-tuwa ako syempre, pati yung mga guards na nakakita!! Para siyang manok… nakataas pa yung kamay niya nung tumatakbo siya! Huwebes nung plinano niyang mamasyal sa night market pero nung papunta na kami….biglang bumuhos ang ulan. Wala po kaming mga raincoats na dala…tsaka raincoats…ano yung pang ELEMENTARY!!? Lumakas ang buhos nito at na stranded kami sa isang waiting shed. Pinili ni Ken na dumaan sa isang shortcut…sabi niya shortcut!!!! Tuloy na trap kami sa isang waiting shed na malayo sa centro at walang katao-tao. Mukhang ilang Segundo lang lalabas ang isang killer at pagsasaksakin kami… ganun ang ini-imagine kung mangyayari. At ramdam kong mas nakakatakot yung iniisip niya kasi palingon-lingon siya. Ken: F*ck! Papano to (malungkot niyang sinabi) Ako: It’s Fine. Ken: Mata-trap tayo dito… at di na matutuloy yung lakad na plinano ko. Ako: At kung makakapunta tayo dun…sa tingin mo may aabutan pa ba tayo? Panigurado nakapagligpit nayun dahil sa ulan. Ken: Tama nga no. (BOBO talaga yung mokong!) Ako: Tsaka may payong ako…. At plano kung iwan ka na dito (tinatakot ko lang si Ken) Nilabas ko yung payong ko sa bag, tumayo ako binuksan ang payong at lumakad na parang iiwan siya. Bigla siyang napatalon at inagaw ang payong ko…sinirado niya ito, hinulog sa sahig at tinapak-tapakan! At ang huli nyang ginawa ay sinipa ito sa gitna nang daan. Ako: Gago ka ba?! Ba’t mo yun ginawa! (Pag da-drama ko, pero di talaga ako galit) Ken: Magalit ka na kung gusto mo, pero I won’t let you walk alone..lalo pa’t umuulan. Ako: Pwede mo naman akong samahan ah! Ken: OO nga no (SABI ko nga diba! BOBO talaga yung gago) Ako: Papano nayan ngayon. Ken: Umupo ka nalang kaya dito sa tabi ko. (sabay tapik sa upuang nasa tabi niya) Ako: Ayoko. (sabay talikod sa kanya) Bigla niya akong hinatak kaya’t bigla akong napaupo…. Pilit niya akong pinahiga sa bandang legs niya at hinaplos haplos ang buhok ko. Ginawa niya akong parang baby kulang nalang… Ken: Alam mo babe… kulang nalang yung gatas magmumukha ka na talagang baby. Ako: Mukha nga. Ken: Alam mo may gatas ako sa oten ko, baka gusto mong humigop. Ako: Gago! (aayos sana ako nang upo kaso pinigilan niya ako) At ramdam ko ang naninigas niyang ari sa ilalim nang tenga ko. Ginalaw galaw ko ang ulo ko…at dahil nasasarapan siya bumitaw siya sa pagkakahawak sa ulo ko. Kaya’t dali-dali akong umupo nang maayos. Di ko tinuloy kung ano man ang gusto niyang mangyari, nasa public parin kami na lugar baka may makakita pa. Anong akala niya sa ulan..TRAPAL na kaya kaming takpan sa mga taong dumadaan? Biyernes inaya niya nanaman akong mag dinner. Dinner above the city raw, di ko na gets pero nung nakarating kami sa venue naintindihan ko kung anong ibig niyang sabihin. Dinala niya ako sa Jack’s Ridge, isa tung pagkainang matatagpuan sa bunduking part nang Davao at dahil nasa taas ito tanaw na tanaw mo ang city lights. Ako: How did you know na gustong gusto ko ang city lights? Ken: I actually don’t. I also love city lights…and it’s a bonus to know na gusto mo din yung gusto ko. Ako: I find city lights romantic and beautiful. Ken: Then you’re my city lights, romantic ang beautiful. (at hinalikan niya ako sa pisngi) Sabado dinner na naman daw, pero surprise daw yung venue. Umuwi raw muna ako at magbihis nang napaka pormal at susunduin lang daw niya ako sa bahay. Nung tumawag siya bumaba na ako at nung dumating ako sa may sala andun na siya… Ako: Oh…san ba tayo kakain? Ken: Sa lugar na tatawagin kong best venue to have dinner! Ako: San naman?! (excited na ako) Ken: Dito! Ako: Puta! Anong dito?! (galit kong tanong) Ken: Tumuloy ka na sa dining area. At anak nang p*ta nakahanda na nga dun sa lamesa lahat nang pagkain at nandun din sila Mommy at Daddy. NAKAKAHIYA!!! Di ko alam kong anong iisipin nila! Gago talaga! Mommy: Oh anak..tara….hinanda to lahat ni Ken. Ken: Tara na raw! (sabay tawag sa akin ni Ken) Daddy: Oh nak! Ba’t ang pormal nang damit niyo?! May party ba anak? (paguusisa ni Daddy) Ako: Ahh wala po! (pagpapalusot ko) Pinagtripan lang talaga ako nitong anak nang topak (sabay turo kay Ken na may halong sama nang loob) Ken: Ganun nga po Tito. (sabay tawa nang mokong, at tumawa din sila Mommy at Daddy dahil nakakatawa talagang tingnan) Kumain kaming dalawa na naka TUXEDO!!!! MUKHANG MGA GAGO!! Iba’t-iba ang pinag-usapan namin, tuwang-tuwa din ang parents ko… nag si-share sila nang experiences nila at kami din, sumakit na ang tiyan namin sa kakatawa. Natapos ang gabi at umiwi si Ken..nagpasalamat siya sa parents ko dahil sa pagpayag nila at pagsakay raw sa trip niya. Nagpasalamat din sila Mommy kay Ken dahil sa masarap na dinner na hinanda niya. Linggo, plano ko na siyang sagutin pero di siya tumawag, di bumisita, di nagpakita. Dun ako nagsimulang mag-alala. Di ganun ang kilala kong Ken..di siya nang iiwan, kung pwede niya lang akong tawagan bawat oras alam kong gagawin niya, pero ba’t wala ni isang text?…….. WALA!
-
Nung umaga ay maaga akong nagising. Masarap at mahimbing naman ang tulog ko kahit papaano. Si Nick ay tulog na tulog parin. Bumaba ako para umihi at kumuha ng maiinom. Pagbaba ko ay nakita ko ang mama at lola ni Nick sa baba. Binati ko lang sila at pumasok ako sa CR para umihi. Paglabas ko ay nanghingi ako ng tubig sa lola ni Nick. “Gising na ba si Nick?” pagtatanong niya sakin. “Hindi pa po. Bakit po?”. “Ehh maghahain na ako ng almusal para sabay sabay na tayong kumain.”. “Sige po gigisingin ko na lang po siya.”. “Wag mo ng gisingin si Nick. Hayaan mo na lang matulog.” Ang sabi ng mama ni Nick sakin. Tumulong ako sa paghahain at tatlo kameng kumain ng almusal. Habang kumakain ay nagkkwentuhan parin kame ng lola at nanay ni Nick. Marami rin kaming napagusapan at mas lalo ko pang nakilala si Nick dahil kinuwento nila saakin ang mga ginagawa ni Nick simula ng bata pa siya pati ang mga kalokohan niya nung Highschool siya. Mas lalo ko ding nakilala ang mama at lola ni Nick. Pagkatapos naming kumain ay tumulong din ako sa pagliligpit ng pinagkainan namin ng biglang bumaba si Nick. Binati ko siya ng Good Morning pero dirediretcho lang siya sa CR. Paglabas ay saka niya ako binati. “Ayos naman ba tulog mo?” tanong sakin ni Nick. “Oo, mahimbing naman.”. Nginitian lang niya ako. Lumabas ako ng bahay para makita kung anong itsura ng subdivision nila. Marameng tao sa labas. Kagaya lang din naman pala ng saamin. Merong mga nagbabasketball sa tapat tapos may mga tsimosang nagkukumpulan din sa isang tabi. Hindi ko namalayan ay nasa likod ko na pala si Nick. “Gusto mo lakad lakad tayo dyan sa labas?”. “Hindi na Nick. Next time na lang. kailangan ko ng umuwi kasi magsisimba pa kameng pamilya ehh.” “Promise yan ha. Pupunta ka ulit dito?”. “Oo naman. Wala namang problema don.”. Ngumiti lang siya sakin. Hindi ko alam pero tuwang tuwa siya nung sinabi ko na pupunta ulit ako sa kanila. Inayos ko na mga gamit ko para makauwi. Pagbaba ko ay nagpasalamat na ako kila tita at nanay at nagpaalam na ako sa kanila. “Ma, Ihahatid ko lang si Eric sa sakayan.”. Pumayag naman ang nanay niya at umalis na rin kame. Pagdating namin sa sakayan ay nagpaalam na ako kay Nick. “Nick salamat ha.”. “Sus! Wala yun. Basta yung promise mo ha? Punta ka ulit dito.”. “Wala namang problema dun. Sige Nick, kita na lang sa school bukas.”. “Sige, ingat ka.”. at sumakay na ako ng bus. Naglalakad na ako pauwe samin ng biglang magring yung cellphone ko. Pagtingin ko number lang siya. Sinagot ko siya at naghello ako. Pero walang nagsasalita sa kabilang linya. Hindi ko alam kung sino yun pero hindi ko na lang pinansin at nagpatuloy ako sa paglalakad ko. Pagdating ko sa bahay ay nakahanda naring umalis sila nanay, tatay at marco para magsimba. Nakaugalian na talaga namin na sabay sabay magsimba tuwing linggo. Sinisigurado lagi ng nanay ko na nagsisimba kame tuwing araw ng linggo. Pagkatapos namin magsimba ay namasyal muna kame saglit sa mall at kumain. Paguwe namin ay nagpahinga lang kame saglit at sila nanay at tatay pati narin si Marco ay nagsabing matutulog na sila. Naiwan ako sa sala at ako ang magsasara ng bahay bago ako umakyat sa aking kwarto. Naupo muna ako saglit at tinignan ko yung bag ko kung may naiwan ako kila Nick. Patay! Naiwan ko pala yung pinrint naming project. Ittext ko na sana si Nick na pakidala na lang bukas pagpasok nya yung project namin ng mapansin ko ulit yung papel na binigay sakin ni James. This time, binuksan ko na siya sa pagkakatupi at binasa ko para matapos na. ang nakalagay sa papel: “I’m sorry, I didn’t saw you there. I hope I can make it up to you. I hope we can be friends. Here is my number. Text me if you need something. 09*********** -James”. Naguluhan ako sa nabasa ko. Ano yun? Bumalik lang sakin lahat ng nangyari nung araw na yun. Yung masakit kong ulo, kahihiyan na inabot ko. Ganoon na lang talaga ata sakanya yun. Sorry sorry na lang. Tinignan ko yung number na nakasulat. Parang pamilyar sakin. Dali dali kong kinuha yung cellphone ko at tinignan ko yung call logs. Parehas ng number na tumawag sakin kanina pero wala namang nasagot. Si James pala yung tumawag sakin. Teka lang? pano niya nakuha number ko? Saan naman niya nakuha number ko? Impossibleng kay Nick kasi hindi naman sila magkakilala. Lalo lang akong naguluhan sa nangyayari kaya sinara ko na lang yung bahay, naglinis ng katawan at natulog na ako. Kinabukasan ay pumasok na ako sa klase namin. Nandun na si Nick na binati naman ako. Naisubmit namin yung project namin on time at mataas naman yung grade na binigay samin ng professor namin. As usual magkasama kame ni Nick maghapon sa mga klase namin. Kwentuhan dito tawanan doon. Mas magaan na ang pakikitungo namin sa isa’t isa simula ng pumunta siya saamin at ako sa kanila. Nung uuwe na kame ay tinanong ko si siya, “Nick may kakilala ka ba o nakakasamang ibang kaklase natin dito sa school o sa course natin?”. “Wala, ikaw lang lagi kong kasama dito ehh. Bakit?”. “Wala naman.”. Nagpatuloy na kame sa paglalakad. Paguwe ko ay nakasalubong ko si Jerome kasama si Cathy, yung girlfriend niya. “Huy pre! San kayo pupunta?”. “Punta lang ako kila Cathy.”. Ngumiti lang ako sa kanya ng masama sabay sabing “Sige pare, ingat kayo! Enjoy!” Tapos tumawa lang akong malakas. “Loko to ahh! Pupunta lang ako sa kanila. Kung ano ano iniisip mo ehh!”. Nagpaalam na ako sa kanila at umuwi. Bago pa man ulit ako pumasok ng araw na sumunod ay hindi ko nanaman maintidhan pakiramdam ko. Naguguluhan ako na kinakabahan na ninenerbyos. Parang first day ko nanaman sa school. Ngayong araw na to ay magkikita nanaman kasi kame ni James. Hindi ko alam kung pano ko siya kakausapin, hindi ko din alam kung panong approach ang gagawin ko sa kanya. Ni ready ko na lang ang sarili sa kung anong pwedeng mangyari. Pagpasok ko sa klase namin ay wala si Nick. Tinext ko siya hindi naman nagrereply. So technically ay magisa nanaman ako. Buong umaga, ako lang magisa. Mas lalo ko lang naramdaman na parang first ay ko ulit sa school. Pagdating ng hapon, oras na ng klase ko sa Chem. Habang papunta ako ng classroom ay kinakabahan ako. Binabagalan ko talaga lakad ko kasi alam ko magkikita nanaman kame ni James. Malapit na ako sa classroom ng biglang may tumawag sakin sa likod. Paglingon ko, si James yung tumawag sakin. Nakatingin lang ako sakanya at siya din saakin. Gusto ko siyang kausapin at lapitan pero ramdam ko ang nerbyos. Pinagpapawisan ako kaya ang ginawa ko ay pumasok agad ako sa room at naupo sa likuran. Kinuha ko yung headset ko at libro na binabasa ko kapag wala akong ginagawa. Maya maya ay nakita ko si James na palapit sakin. Naupo siya sa tabi ko. Inaantay ko lang na kausapin nya ako. Ni reready ko lang sarili ko para hindi na ako magmukhang kahiya hiya sa kanya. Nagsimula ang klase hanggang sa matapos ito hindi naman din niya ako kinausap. Inayos ko na ulit ang gamit ko at dali dali ulit akong umalis ng room at naglakad. Habang naglalakad, nasa utak ko, araw araw na lang bang ganito? Tuwing klase ko sa chem, problema ko kung pano ko siya kakausapin. Ng malapit na ako sa gate ay biglang ay humila sa braso ko. Alam ko na siya yun. “Excuse me, Eric pwede ba tayong magusap.”. “Ooo.. Okay”. “Kung okay lang dun na lang sa carinderia sa labas ng school kung san ka kumakain. Sumunod lang ako sa kanya. Habang naglalakad kame ay ang lakas ng kabog ng puso ko. Pinagpapawisan ako ng malamig at kinakabahan ako sa pwede niyang sabihin. Bago pa man kame makarating sa carinderia ay sinabhan ko siya. “Kung may plano kang bugbugin ako o sapakin ako, gawin mo na! gusto ko ng umuwi.”. Ngumiti lang siya saakin at nagpatuloy siya sa paglalakad. Pagdating namin doon ay kameng dalawa lang ang estudyanteng nandoon pati yung may ari ng carinderia. Naupo kame dun sa may mataas na upuan. Umorder siya ng dalawang softdrinks. “Eric I know we had a bad start. Im sorry talaga nung nabangga kita nung pinto. I really didn’t mean that to happen and I don’t have any intention to hurt you. In fact I just want to be your friend.”. habang sinasabi niya sakin yun, natulala lang ako sa kanya. Hindi ko naimagine na ganun lang pala yung intention nya. “Kung gusto mo ako maging kaibigan, sana sinabi mo kaagad. Magkatabi tayo lagi sa klase natin. Halos 3 oras yun tapos hindi ka nagsasalita.”. “Pasensya ka na, wala lang talaga akong lakas ng loob makipagusap.”. “Teka lang, pano mo pala nakuha number ko?”. “Naalala mo nung nauntog sa pinto?”. “Sa tingin mo makakalimutan ko yun?”. “Sorry talaga. Hindi ko sinasadya yun. Anyway, after mong umalis nun, kinausap ko yung professor natin at hiniram ko yung class card mo sa klase nating yun. Nakalagay kasi dun yung contact number mo kaya kinuha ko. Nung hinabol kita para ibigay yung papel sayo, that was my back up plan. Kung hindi man kita maabutan tatawagan na lang sana kita.”. “Tatawagan? Ehh bakit kahapon nung tumawag ka sakin hindi ka man lang nagsalita o nagpakilala?”. “Nung sinagot mo kasi yung tawag ko nagtanong ka kung sino to? So alam ko na hindi mo pa nababasa yung nakasulat dun sa papel na binigay ko sayo kasi nandun yung number ko ehh. Kaya after nun nahiya lang ulit akong kausapin ka kaya hindi na ako nakapagsalita”. “aah ganun ba.”. Sa puntong yun unti unti nang nababawasan yung kaba ko kasi kahit papano mahinahon naman siya magsalita at mukhang sincere naman ang pagssorry niya sakin. “Eric since masama yung unang pagkikita at pagkilala natin, gusto ko sanang magpakilala ulit sayo. Ako nga pala si James, CS yung course ko and sana maging magkaibigan tayo.” Pagkasabi niya noon ay inabot niya yung kamay niya. Tinignan ko lang siya nung nagpakilala sakin. Hindi ko inaabot yung kamay niya kaya binaba na niya ito at yumuko siya. “Hi james, Ako naman si Eric, IT naman ang course ko. Wag ka ng makipagkamay. Napakapormal mo naman. Nice to meet you.” Nginitian ko lang siya at ngumiti naman din siya sakin. Nagusap muna kame saglit upang I clear lahat ng tanong ko sakanya. Maya maya pa ay nagsabi na ako sa kanya na kailangan ko ng umuwi. “Sige James, uuwi na ako. Salamat ulit sa softdrinks.”. “Sige Eric ako din. Salamat din at kinausap mo ako.” “Nako wala yun. At least okay na tayo. Hindi na ako ma-awkwardan pag magkatabi tayo sa klase. Hahaha”. “haha, sige salamat din and sorry ulit.” “Sorry naman ng sorry to, okay na yun. Sige, kita na lang ulit tayo sa klase. Bye!”. “Sige! Bye!” at umuwi na ako. Pagdating ko sa bahay ay tinext ko ulit si Nick kung bakit hindi siya pumasok sa klase namin ngayon pero hindi parin siya nasagot. Magpapahinga na sana ako ng biglang umilaw yung cellphone ko. May nagtext at dali dali ko itong binuksan. Si James pala yung nagtext. “hi Eric, Nice meeting you again. Thank you ulit.”. Nireplyan ko siya ng “Same to you. Thank you din”. Nagusap pa kame ni james through text, nagkwentuhan kung anong mga hobbies namin. Napagalaman ko ng mahilig din pala siyang mag swimming. Napagusapan din namin na sana daw ay magkaroon kame ng bonding time na magswimming. Sumangayon naman ako kasi alam ko naman na hindi mangyayari yun. Nilapag ko na yung cellphone ko at matutulog na sana ako ng biglang nagring yung phone ko. “Bakit tumatawag tong si james?”. Pagdampot ko ng cellphone ko para sagutin yung tawag nabasa ko na hindi pala si james yung tumatawag. Si Nick pala. Dali dali kong sinagot yung tawag. “Nick, bakit absent ka kanina?”. “Pasensya ka na Eric kung hindi ako nakapagtext sayo kanina, bigla kasi kameng umuwi dito sa pampangga kasi nagkaproblema yung lupa namin dito kaya sinamahan ko si mama umuwi.”. “Ganun ba? Okay lang. Hanggang kelan kayo dyan?”. “Hanggang bukas, sa Friday na ako papasok ulit.”. “Sige, ingat kayo diyan ni tita ha. Pakisabi na lang kay tita, salamat ulit.”. “Sige pasensya na ha.”. “Okay lang, sige goodnight.”. “Goodnight.”. after ng tawag na yun ay nagpahinga na ako at natulog.
-
[ANG NAKARAAN: Wala ako sa sarili ko kaya hindi ko na namalayan ang paglapit sa akin ng barista. "Sir!" Tawag ng barista. "Mukhang kailangan nyo po e." sabay abot sa akin ng mga tissue. Hindi ko alam kung matutuwa ako o maiinis. Pero di ko dapat idamay ang nagmamalasakit lang na barista na ito. Wala syang kasalanan. Kinuha ko na lang ang tissue at tsaka nagpasalamat. "Salamat!" sabay tingin sa name tag "M......" ] "Salamat!" sabay tingin sa name tag. "Mark!" Wag nyo nang hanapin sa Starbucks sa 6th floor ng Shangri-la dahil unang una ay hindi yan ang real name nya. Pangalawa, matagal na syang lumipat ng branch. Nagsmile lang sya sa akin, at saka sya bumalik sa counter. May work ako nun pero hindi na ako pumasok. Sino ba ang makakapagtrabaho ng maayos sa ganung kalagayan ko at estado ng emosyon ko? Maghapon lang ako nagstay sa pwesto ko. Walang kainan. Hindi ko din naman iniinum ang Caramel Macchiato na inorder ko. Tinititigan ko lang. Wala akong ganang kumain. Wala akong ganang uminom. Wala akong ganang makipagusap kahit kanino. Wala akong ganang umuwi sa unit. Actually, wala akong gana na mabuhay pa! Lumipas ang Christmas at New Year. Mula nang umalis si Aldred ay hindi na sya muling nagparamdam sa akin. Blocked na din ako sa FB nya. Kahit sa FB ni Jayson ay nakablock na din ako. Totally na pinutol na nila ang any form of communication sa akin. Lumipat na din ako ng apartment sa Mandaluyong. Malapit lang sa pinagtatrabahuhan ko. Although, kinausap naman ako ng parents ni Aldred at nakiusap na dun na lang daw ako sa unit tumira dahil wala naman daw ibang gagamit dun. Tutal hindi naman daw ako iba sa kanila. Hindi ko alam kung ano ang alam nila na relasyon namin ni Aldred basta ang alam ko lang ay mas gusto nila ako kaysa kay Jayson. At some point ay inoffer din nila sa akin ang unit at a reasonable price. Mukha naman daw kasing wala nang balak umuwi si Aldred. Hindi ba kalabisan na iyon. Bibilhin ko ang unit na iyon na naging institusyon ng buhay ko sa pagkuha ko ng Bachelor, Masters at Doctorate Degree sa katangahan? Bibili ako ng bato na ipupukpok ko sa ulo ko? Gagastos ako para mas lalong pahirapan at gawing miserable ang buhay ko? May tao na bang bumili ng bilangguan na pagkukulungan nya sa sarili nya? May Ph. D na ako sa katangahan di ba? May kailangan pa ba akong patunayan? I politely refused.... of course! Nagdahilan na lang ako at nag-offer na tutulong sa paghahanap ng buyer. Unfortunately, wala pa ding bumibili kahit bagsak presyo na. Ramdam siguro ng mga buyers na may sumpa ang impyerno sa lupa na unit na yun. New Year. New life!. Single ulet. Bago ang mga damit dahil dinespatsa ko na ang lahat ng mga damit ko na maaaring magpaalala sa akin kay Aldred. Bagong cellphone. Bagong number. Bagong apartment. Bagong mga gamit. Dalawa lang naman ang nanatili. Ang trabaho ko. Ang MISERABLENG FEELINGS ko. Kahit ang routine ng buhay ko ay nabago na din. Kung dati ay trabaho at bahay lang ako, ngayon ay trabaho, then Starbucks sa 6th floor ng Shangri-la, then bahay. Yup! Araw araw akong dumadaan sa Starbucks sa 6th floor ng Shangri-la pagkalabas ko sa work ko. Oorder ako ng Caramel Macchiato Grande na hindi ko iinumin. Pupwesto sa dulong lamesa ng smoking area. Tititigan ang inorder ko. Lalapitan ako ng baristang si Mark. Mag-aabot ng tissue. Then uuwi kapag pasarado na ang mall. Araw araw yan. Maliban lang during restdays ko na kung saan nakababad ang katawang lupa ko sa kama. Dumating na din sa point na hindi na nila ako tinatanong sa kung ano ang order ko. Basta pagdating ko ay tinitimpla na nila ang order ko at saka iaabot na lang nila sa akin pagkatapos kong magbayad. Alam kong pinagtatawanan na nila ako. Maaaring baliw na ang tingin nila sa akin. Wala naman akong pakialam na. Wala naman na akong nararamdaman eh. Manhid na ang katawan at damdamin ko. Quota na ako sa hinanakit ng buhay para problemahin pa sila. For almost 6 months ay naging ganun ang routine ng buhay ko. But Everything changes nang dumating ang unforgettable na Friday na yun. Pagka-out sa work ay dumeretso ako sa favorite Starbuck branch ko.... as usual. Pumasok ako, dumeretso sa counter, nagbayad, then kinuha ang Caramel Macchiato Grande ko.....as usual! Binuksan ang glass door at pumasok sa smoking area.... as usual! So eto ang bago! May nakaupo sa favorite seat ko. Nakatalikod sya sa akin kaya di ko nakita ang mukha nya. Normally, makikiusap ako na lumipat ang kung sino man ang nag-o-occupy dun. Pero that time feeling ko I am too tired para makiusap. So I decided na maupo na lang dun sa katabing table. Atleast, mas madali sa akin ang makalipat kapag nagdecide ma umalis ang nag-o-occupy ng favorite spot ko. Ibinaba ko ang Caramel Macchiato ko sa table at nagsimula itong titigan... as usual! No! Hindi iyon usual! Kasi before, ang mga nangyari sa amin ni Aldred ang nasa isip ko habang tinititigan ko yung drinks ko. Pero nung time na yun ay nagka-countdown ako sa isip ko dahil anytime soon ay lalapit na naman si Mark para abutan ako ng tissue. And the count down starts! 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1..... "Here he comes!" Sabi ko sa isip ko! Pero walang Mark na lumapit. "Ok! Ok! Baka napa-aga ang countdown ko! Isa pa!" Sabi ko sa isip ko. 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1..... "Eto na sya....." muling sabi ko sa isip ko. Wala pa din. "Huh?" pagtataka ko sa isip ko. "Last na lang! Eto na...." 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1..... "Charan!!!!....." sabi ko ulet sa isip ko. Pero wala pa ding Mark na lumapit para mag-abot ng tissue. Dun na ako nagtaka. Kaya tumayo ako at pasimpleng sumilip sa counter. Wala si Mark sa counter. Hindi ko napansin na ibang barista pala ang nagtimpla ng drinks ko. Kaya umupo na lang ako at napaisip. Ano'ng nangyari dun? Muli sana akong sisilip nang biglang magsalita ang nag-o-occupy ng favorite table ko. "Wala si Mark sa counter...." ang sabi nung nag-o-occupy ng table. Nabigla ako kaya agad akong napatingin sa kanya. Agad naman syang lumingon sa akin na ikinapula mg mukha ko! "Mark?" nagtatakang tanong ko sa kanya. "Hi Sir Kenneth! Hanap mo ako?" sabay ngiti sa akin. Ilang saglit pa muna akong natulala bago ako nabalik sa realidad. "Of course not! Why should I?" umiiling kong sabi sa kanya. "Oh e bakit ang haba ang leeg mo sa pagsilip sa counter kanina?" Naka smile na tanong nya sa akin. "Hindi ah!" pagtanggi ko. "I... saw... you....! Hehehe." pang-aasar nya "You saw me?! Oh come on! How could that even be possible e nakatalikod ka lang dyan kani..." hindi ko na natapos ang sinasabi ko ng ituro ni Mark ang glass wall sa farthest side ng smoking area. Kita ang reflection. Wala na akong nagawa kundi ang tumahimik at muling tumingin sa Caramel Macchiato na nasa harap ko habang namumula ang mukha. "Tatanggi pa?" sabay ngiti ng nakakaloko. "Ok! Ok! I was looking sa counter kasi I thought I saw someone I knew..... and definitely not because of you! So wag ka pong mag-assume!" sabay taas ng kilay. "Ok!" ang tanging sagot nya sabay ismid. "What the....? Anong Ok? I mean.... what's that make face for?" sabay taas ulit ng kilay? "Wala naman akong ginagawa ah?" sabi nya sa akin. "Well, obviously hindi ka na niniwala sa akin....." "Urghhhhhhh..... why am I even defending myself to you?" "No!.... I am mot talking to you anymore!" inis na sabi ko. "Ok! Hihihi!" sabay talikod sa akin. Napanganga na lang ako sa pagkagulat dahil sa inasal ni Mark. "You know what?! You are so rude!" "You are so annoying!" "I will talk to your Manager at isusumbong kita. Treat me right because I am a paying customer here...." inis na sabi ko kay Mark. "And.... so am I!...." sabay pakita ng Caramel Macchiato nya sa akin. "Naka-leave po ako ngayon at ineenjoy ko ang Caramel Macchiato na binayaran ko po kanina..." sabay ngiti sa akin. Wala na ako nasabi. Naupo na lang ako. Tinanggap ko na ang pagkatalo ko. "Ok! Hindi na ako makikipag-argue! Makiki-usap na lang ako." "Alam mo naman siguro na favorite spot ko yan di ba? So baka naman pwede na palit na lang tayo ng table?" pakiusap ko sa kanya. Saglit na nag-isip..... "No! Sorry!" pagmamatigas nya "What!? Why not?" halos pasigaw ko na tanong sa kanya. "Unang una... favorite spot ko din ito..." "Pangalawa.... mukhang effective ang mga plano ko..." sagot nya. "Plano????? Anong plano?" tanong ko sa kanya. "Na i-alter ang super boring na daily routine mo..." ang seryosong sagot nya. "And who gave you the right para makialam sa buhay ko?" sabay taas ng kilay. "Oh come on! I am trying to help you and this is what I get?" sabi nya. "Then stop! I don't need your help!" pagtanggi ko. "Yes you do!" pagkulit nya. "I don't!" kontra ko sa kanya. "You do!" Pangungulit nya. "No! I don't need your help nor everyone's.... so stop acting like a hero.... or... a day saver or something!" pagtataray ko sa kanya. "Well, I've been observing you since day one and believe me... you need help!" pagkumbinsi nya sa akin. "Tsk! You know what?.... you are sick!" "Why don't you just live your own life, instead of watching others live their own?..." tugon ko sa kanya. "I am!.... and I am happy!" sabay smile. "Urghhhhhh...." "Unbelievable!" sabay taas ng dalawang kamay. "Ok! Kung hindi ka din naman makikipagpalit sa akin ng table.... aalis na lang ako." sabay dampot ng bag. Akma na akong aalis nang hawakan nya ako sa kamay para pigilan. "Share?!....." tanong nya sa akin. Agad ako napaisip. Pwede na din siguro. Kahit sirang sira na ang araw ko dahil kagagawan ni Mark. Kailangan ko pa din makumpleto ang routine ko. Humarap ako. "Ok!" "Share!" sabay upo sa favorite seat at table ko. Tumahimik kami saglit. Ako naman ay bumalik sa dati kong gawain. Ang titigan ang Caramel Macchiato ko. Pero bakit ganun? Instead na si Aldred ang iniisip ko? Bakit parang nag-aanticipate ako na masasalita si Mark anytime soon? Ang weird! Hindi nga ako nagkamali! Muli na namang nagsalita si mokong! "You can start whenever you are ready?" Sabi nya sa akin. "Huh?... ready for what?" Nagtatakang tanong ko. "When you're ready to vent out! Tell me your problem!" "Makikinig ako!" sagot nya. "Well, it's none of your business!" sabay irap. "Well, it is now since we are sharing our favorite table!" pagkontra nya. Hindi na ako nagsalita pa. "Ok! Let me find... it... out!" sabi ni Mark. "Work?" Hula nya. Deadma ako. "Nope! Financial?" Hula nya. Deadma pa din ako. "Hindi pa din. Hmmm! Friends?" Hula ulit nya. Deadma pa din. "Family?" No comment pa din. "Health, maybe?!" I yawned. "Ok! How about Love?" Sabay tingin sa mukha ko. Ding! Ding! Ding! Ouch! May pumiga na naman sa puso ko. Agad na nagrush ang dugo sa ulo ko na naging dahilan ng pamumula ko. "I knew it! Sabi ko na e! Nagbago ang complexion ng mukha mo! So, tama ako! Broken hearted ka! Tama?" Sabay sundot sa bewang ko. Hindi ako sumagot. Muli nyang sinundot ang bewang ko. Annoying na! Pero hindi pa din ako nagcomment. Inulit ulit nya ang pagsundot sa bewang ko. Hanggang marating nya ang boiling point ko. "Oo na! Ok!? Broken hearted ako!" sagot ko sa kanya. "Happy!?" Sarkastikong tanong ko. "Hindi pa. Gusto kong malaman ang story mo." ang sabi nya. "Gusto ko intindihin ang wierd na trip mo." "I have all the time in the world!" Napairap na lang ako. Napabuntong hininga! "Come on! Spill it! You have my ears!" pagkumbinsi nya "Huy!" sabay sundot ulit sa bewang ko. "OK! Ok!" "Ako lang naman ang world record holder pagdating sa katangahan sa pag-ibig!" sagot ko sa kanya. "World Record Holder?" nakakunot ang noo nyang tanong sa akin. "Oo! Pinaka-tangang tao sa mundo." sagot ko sa kanya. "Paano mo naman nasabi?" Muling tanong nya. "Oh! Gosh! You wouldn't want to know! Believe me!" Sabay iling. Isang seryosong mukha ang isinagot nya sa akin. Sabay hawak sa kamay ko. "Seriously, I do!" Agad ako napatingin sa mga mata nya. Kitang kita ko ang sincerity sa mga matang iyon. Tumagos sa puso ko ang mga tingin na iyon. Para bang sinasabi sa puso ko to let it out! I am all ears! "You need someone na makikinig sa iyo. That's why I am here. Just let me." sabay hawak sa isa ko pang kamay. Tuluyan na akong napalambot ng sincere na mga tingin at mapagkalingang mga hawak na iyon. Humugot ako ng isang malalim na hininga. Walang anu ano ay nagbukas ang pinto ng emosyon ko at nagsimulang lumabas ang mga salita sa bibig ko. "His name is Aldred! I met him sa isang party...... " pagsisimula ko. Nagtuloy tuloy ako sa pagkukwento ko. Almost two hours yata ako naglilitanya. Never nya ako ininterrupt. Hindi nya inalis ang mga mata nya sa mga mata ko. Kitang kita ko ang facial expressions nya habang ikinukwento ko ang lahat sa kanya. Magsmile sya kapag masaya ang nasa kwento. Sobrang serious kapag malungkot na. Pero hindi ko sya nakitaan ng expression na parang nauumay o kaya ay natatangahan na sya sa akin. "Worst! Ako pa ang naghatid sa kanya sa airport!" "Pagdating namin sa airport.... no goodbyes! No hugging!" "Kahit tapik lang para ipaalam sa akin na papasok na sya ay wala!" "Ako pa nagbayad ng taxi namin!" "Hindi na nga ako nakapagwork.... nagastusan pa!" "Pero ok lang naman yun! Maliit na bagay lang yun compared sa mga pinagdaanan ko sa kanya!" pagtatapos ko sa kwento ko. Hindi ko na magawang maipagpatuloy pa ang kwento dahil nagsimula na namang gumulong ang mga luha mula sa mga mata ko. Agad na tumayo si Mark at nagtungo ng counter. Pagkabalik nya ay agad nyang inabot ang tissue sa akin. "Oh! Akala ko ba i-a-alter mo ang boring routine ko?" naiiyak kong tanong sa kanya. Hindi na sya umimik. At muling inalok sa akin ang tissue na hawak nya. Kinuha ko ang tissue at nagpasalamat. Akmang ipapahid ko na sa mga luha ko ang tissue na ibinigay ni Mark sa akin nang mapansin ko na may nakasulat duon. SMILE KA NAMAN! Agad ako napatingin kay Mark. Binigyan ko sya ng isang tingin na nagtatanong.... "Finally! Nabasa mo din!" sabay taas ng kamay na para bang nanalo ng gold medal. Nabasa ni Mark sa mukha ko na hindi ko naiintindihan ang mga sinasabi nya. Agad nyang kinuha ang bag nya at inilabas ang isang bugkos ng mga tissue na nakarubber band. Pag-abot nya sa akin ay bumungad sa akin ang tissue na nasa ibabaw na may nakasulat na... SMILE KA NAMAN! (December 21) December 21 ang araw na umalis si Aldred at ang unang araw na nagsimula ang boring na routine ko. Tinanggal ko ang rubber band at inisa isa ang mga tissue. SMILE KA NAMAN! (December 22) SMILE KA NAMAN! (December 23) SMILE KA NAMAN! (December 24) SMILE KA NAMAN! (December 25) SMILE KA NAMAN! (December 29) SMILE KA NAMAN! (December 30) SMILE KA NAMAN! (January 3) SMILE KA NAMAN! (January 4) SMILE KA NAMAN! (January 6) SMILE KA NAMAN! (January 7) Dumerecho ako sa huling apat na tissue. SMILE KA NAMAN! (June 13) SMILE KA NAMAN! (June 14) SMILE KA NAMAN! (June 15) SMILE KA NAMAN! (June 16) Muli akong napatingin kay Mark na obviuos na excited sa nakikitang reaksyon ko sa mga tissue na hawak ko. "Yan ang mga tissue na iniabot ko sa iyo sa araw araw na nandito ka. Mula yan nung una kong makita ang pamumugto ng mga mata mo hanggang kahapon." nakangiting sabi sa akin ni Mark. "Iniiwan mo lang dyan. Hindi mo naman ginagamit. Hindi mo din binabasa. Kaya inipon ko." "Sabi ko, ibibigay ko na lang sa iyo kapag dumating ang araw na makapag-usap tayo." sabay ngiti ulit sa akin. Ibang tuwa ang naramdaman ko ng mga oras na yun. Gumaan ang pakiramdam ko. Buong buhay ko ay wala pang gumawa sa akin nun. Kung tutuusin ay simpleng gesture lang yun e. Pero astig! Tagos sa puso. Effort kung effort. Lalong nabasa ang mga mata ko dahil da pagkatouch sa ginawa nya. "Oh! Bakit ka umiiyak na naman? Hindi mo ba nagustuhan?" Pag-aalala ni Mark. "Gustong gusto. Natouch lang talaga ako." "Thank you, ha?" ang tangi kong nasabi. "Wala yun. Simpleng bagay lang yan." "Sana nga lang ay makatulong para lumuwag ang nararamdaman mo." Sabi nya sa akin. Hindi na ako sumagot pa. Gusto ko sanang magsmile para makabawi naman sa kanya kaya lang hindi ko magawa. Kakatapos ko lang halos magkwento at basa pa ang mga mata ko. Ilang minuto din kami natahimik. As usual, nakatitig na naman ako sa drinks ko. "I hope you don't mind me asking. Bakit araw araw ka nandito?" "Bakit favorite spot mo ito? Ang lapit sa cigarette bin oh. Nauusukan ka lang. Hindi ka naman nagyoyosi." "At bakit Caramel Macchiato?" dagdag na tanong pa nya. "Aba! Isa isa lang ang tanong. Mahina ang kalaban." Sabi ko sa isip ko. Humugot ako ng malalim na hininga at saka sinagot ang mga tanong. "Araw araw ako dito kasi memorable sa akin ang place na ito. Dito kami lagi nagpupunta ni Aldred kapag sinusundo nya ako from work. Dito sa spot na ito kami laging pumwepwesto kasi nag-i-smoke sya...." bigla ako huminto. Muling umasim ang mukha ko nang maalala ko..... "Dito din nya dinadala ang nga nagiging lalaki nya. Dito sila nagmemeet bago sila dalhin ni Aldred sa unit. Nalaman ko yun mismo sa mga lalaki nya." Dugtong ko. "E yung Caramel Macchiato?" Tanong nya. "Favorite nya. Hindi ko nga maintindihan e. Kasi sa totoo lang ayoko naman talaga ng lasa nito. Kaya hindi ko iniinum kasi paramg nasusuka ako." medyo nandidiring sabi ko. Biglang napangiti si Mark na agad ko namang napansin. "Huy! Ano'ng nakakatawa?" pagsita ko sa kanya. "Wala!" agad na sagot nya. "Ano? Baliw lang?" sabay taas ng kilay. "Wala nga. May naalala lang ako." sagot nya ulit sabay tawa. "Ano nga yun?" pangungulit. "Kalolohan ko!" sabay ngiti ulet. "Anong kalokohan nga?" medyo inis na tanong ko. "Wag na! Baka magalit ka at isumbong mo ako." Sabay kamot sa ulo. "Bakit naman ako magagalit? Ano ba ginawa mo?" Pagtataka ko. "Ipangako mo muna na hindi ka magagalit at magsusumbong?" pakiusap nya. "Depende!" sagot ko. "Hala! E wag na lang!" Agad na sagot nya. "Ok! Promise hindi ako magagalit!" sabay taas ng kanang kamay. "Ok! One time kasi na pumunta ka dito.... hindi Caramel Macchiato ang tinimpla ko para sa iyo...." nangingiting kwento ni Mark. "Ha? Ano?" Agad na tanong ko. Luminga linga muna bago sinagot ni Mark ang tanong ko. "3 in 1 coffee." Pabulong na sabi ni Mark "3 in 1?!" medyo malakas na sabi ko. "Shhhh! Wag kang maingay!" "Oo. 3 in 1. Hehehe." Natatawang sabi ni Mokong. "Sira ulo ka! Di ka ba natatakot na mawalan ng trabaho?" Pag-aalala ko. "Syempre takot!" Sagot nya. "Oh! E bakit mo ginawa yun?" tanong ko. "Para magalit ka at lumapit ka sa akin para magreklamo." rebelasyon nya. Kumunot lang ang noo ko. Hindi ko kasi maintindihan. "Honestly, nagpapapansin lang ako sa iyo nun." "Para kasing wala kang pakialam nun. Para bang mga bato lang ang mga tao sa paligid mo." "Parang diamante ang mga ngiti mo. Ang mahal!" Sabi nya. Kakaibang saya ang naidulot nun sa dibdib ko. Ang gaan. Kaya sa unang pagkakataon loob ng mahigit na anim na buwan ay isang matamis na ngiti ang lumabas sa mukha ko. Nagliwanag ang mga mukha ni Mark. Walang mapagsidlan ang tuwa ni Mark. Kaya wala itong nagawa kundi ang mapalundag at mapasigaw. "Yes! Woohooo! Tagumpay!" Sigaw nito habang nakataas ang mga kamay. Agad na nakapukaw ito ng pansin ng mga tao sa smoking area. Yung iba nagulat. Yung iba natatawa. Yung iba ay napatingin sa pagtataka. Agad na nawala ang mga ngiti ko at agad na napalitan ng gulat at pagkahiya. "Huy Mark! Maupo ka nga. Nakakahiya oh!" sabay tingin sa paligid. "Wala ako paki alam." "Ganito talaga ako kapag nakukuha ang gusto ko. Ahahahaha!" Masayang sabi nya. "Ano ba? Maupo ka nga!" namumulang sabi ko. Agad na naupo si Mark. Bakas pa din ang kaligayahan sa mukha nya. "Bagay sa iyo ang ngumiti kaya dapat huwag mo nang ipagkait sa sarili mo yan. Lalo kang gumwagwapo. Ahahaha!" sabay hawak sa baba ko. Agad ko tinabig ang kamay nya. "Bolero! Tse." sabay irap. Tumahimik kami saglit. Namumula pa din ang mukha ko. Hindi pa din nawawala ang ngiti ni Mark. "We should celebrate! Tara!" sabay tayo at hatak sa akin. "Celebrate!?" "Ng ano?" nagtataka kong tanong. "I-celebrate natin ang araw na ito." "Ang pagbabalik ng mga ngiti mo." sabi nya sa akin. "Isinecelebrate ba yun?" tanong ko. "Sa iba hindi! Pero sa iyo.... dapat lang!" "Ang hirap kaya makuha ng mga ngiting nyan! Ahahaha!" Nakangiting sabi nya. Hindi ako agad tumayo. "At saka mag-aalas dyes na o. Magsasarado na anytime ang mall." "Lipat tayo. Inum tayo. May alam ako na malapit." "Saturday bukas. Walang pasok kaya tara na!" aya nya. Tumingin ako sa relo ko. Mag-aalas dyes na nga. Magsasarado na ang mall. "Ok. Saan ba?" tanong ko. "Akong bahala. Sumama ka na lang!" pilit nya. Dumeretso kami sa parking area. Bigla akong napahinto. "O bakit?" nagtatakang tanong ni Mark. "Wala lang. Para naman akong pokpok. Sasama ako agad sa iyo. Hindi pa naman kita lubos na kakilala." biro ko. "Kailangan pa ba yun?" Napapailing na tanong nya. "Ok! Let me formally introduce myself to you." Sabay punas ng kamay sa pantalon nya. "Hi! I am Mark Reyes." sabay abot ng kamay for a handshake. "Twenty five. From Quezon City. Barista sa Starbucks." dugtong nya. "Kenneth Vergara. Turning 23. From Bulacan pero staying sa Mandaluyong." sabay abot sa kamay nya. "O ayan ha. Magkakilala na tayo. Wag ka nag umarte. Hehehe." Biro nya. "Ugok!" sabay kalas ng kamay ko sa handshake. Maya maya ay nasa tapat na kami ng isang 1994 Box type na Mitsubishi Galant na kotse. "Yan ang kotse mo?" nangigiting tanong ko. "Oo! Bakit?" tanong nya. "Wala naman." sabay sakay sa passenger seat. Medyo natatawa ako. "Oi! Wag mong pagtawanan ang kotse ko ano. Alagang alaga ko ito. Kaya smooth pa din ang andar nito" pagyayabang nya. "Alam mo mas gagwapo sa ka tingin ng mga chicks mo kapag bago na ang sasakyan mo." "Tsaka hahabulin ka na ng mga talaba sa dagat. Ang luma na nito oh." "Palitan mo na." Biro ko. "Ayoko!" "May sentimental value sa akin ito." "Ito kasi ang unang sasakyan na binili ng Papa ko." "Niregalo nya sa akin bago sila mamatay ni Mama." sabi nya. Medyo napahiya ako nang malamang wala na syang magulang. "Oops! Mali yata ang nasabi ko. Sorry!" paghingi ko ng paumanhin. "Ano ka ba? Don't be! Ok lang ako. Tagal na yun. At nakapag-move on na ako." "At yun ang kailangan mong gawin! Mag-move on!" sabay paandar ng kotse. "Kung makapagsalita ka naman parang ganung kadali!" pagkontra ko. "Madali lang naman talaga. At nasa iyo yun!" pagbara nya sa akin. "Hindi din!" agad kong sagot sa kanya. "Alam mo ba may nabasa akong article. One week lang daw ang itinatagal ng pain na dulot ng heartbreak!" "Yung first daw ang pinaka masakit. Two to three days, umiiyak ka pa din. On the fourth day, magsisimula nang magsubside yan. On the seventh day wala na yan." "After one week, kapag umiiyak ka pa din hindi na daw broken heart yun...." paliwanag nya. "Ano?" nakasimangot kong tanong. "Pag-iinarte!.... Nag-iinarte ka na lang! Hahaha!" natatawang sabi nya habang nagdadrive sya palabas ng parking area. "Wow naman! Expert?" sabay ngiti. "Hindi naman!" pagkontra nya. "Teka nga! Barista ka ba o Love Councelor? Dami mong alam." sabay irap. "Barista!" Agad na sagot nya. "Ang dami mong alam eh." kantyaw ko sa kanya. "Based on experience!" Sabi nya. "Wow naman!" sagot ko. "Oo. Akala mo ba ikaw lang ang nabroken hearted? Ako din!" "Hindi nga lang kasing lala ng nangyari sa iyo pero naranasan ko na din ang nasaktan." sabi nya. "Ay naman! Wala nang tatalo yata sa katangahan ko no!" sabi ko. "Hindi naman katangahan ang ginawa mo eh." sabi nya. "Kung hindi katangahan yun.... ano tawag mo dun?" Agad na tanong ko. "Pagmamahal. Tunay na pagmamahal. Nagmahal ka kaya mo nagawa yung mga sinasabi mong katangahan mo!" seryosong sagot nya. Hindi ako nakakibo dahil sa sinabi nya. Tumagos sa puso ko yun. Yun ang unang pagkakataon na may nagsabi sa akin nun. Unang beses na may sumuporta sa mga ginawa ko. "Lahat naman yata ng bagay magagawa mo basta nagmahal ka ng tunay. Di ba?" sabay ngiti sa akin. Napatulala ako. Ninanamnam ko ang mga katagang yon mula kay Mark. Hindi talaga ako makapaniwala. "Huy!" "Natanga ka na dyan?" pagsita nya sa akin. "Sorry ha? Ngayon ko lang kasi naramdaman na parang may sumusuporta sa mga ginawa ko." "Puro pangangaral kasi ang inaabot ko sa lahat ng nakalaalam ng kwento ko." Maluha luhang sagot ko. "Tama naman eh. Ganun din naman siguro ang gagawin ko kung ako ang nasa sitwasyon mo." "Nakakainggit ang Aldred na yan dahil may nagmamahal sa kanya ng tulad ng pagmamahal." "Ang pag-iwan nya sa iyo ang best example ng katangahan!" "Kung ako sya , ikaw ang pipiliin ko." "Hinding hindi na kita pakakawalan pa." Ang seryosong sabi nya. Muling gumulong ang mga luha mula sa mga mata ko. "Hala!" nag-aalang sabi nya sa akin. "Sinasabi mo ba yan sa akin para lang pagaanin ang dibdib ko?" Lumuluha kong tanong sa kanya. "Hindi!" "Nagsasabi lang ako ng totoo." "Kaya tigilan mo na ang pag-inarte mo dyan!" pagbiro nya sa akin. Sumagot lang ako ng isang ngiti sa kanya. "Ayan! Ganyan dapat! Smile lang!" "Ang mga taong tulad nya ay di dapat pinag-aaksayahan ng ng mga luha!" "You deserve to be happy!" Hinawakan ko ang kamay nya na nakahawak sa kambyo. "Salamat Mark!" ang tangi kong nasabi sa kanya. "Tama na yan. Magcecelebrate pa tayo! Remember?" "Kaya punasan mo na ang mga luha mo dahil nandito na tayo." Ang sinabi nya sabay abot ng tissue sa akin. (Itutuloy.....)
-
AUTHORS’ NOTE: To the moderators, sorry about the last story. Nagkamali po ako ng file na nai-attach. Tapos, hindi ko na din mahanapan iyong dapat sana ay ipapadala ko. So instead of sweating over it, here’s one. To EP. Sabi ko naman sa iyo, iyong kumento mo about sa Valentine’s Day celebration ko ang dahilan ng lahat ng ito. Hahaha Special thanks sa mga e-mails. Kayo na po ang nag-effort na i-e-mail pa talaga ako. And to everyone else who had been reading my stories here, MARAMING SALAMAT. I know that I may never be able to write something as “good” as Chasing Sunsets ever again, but I’ll at least try to come up with something you’ll enjoy. Again, this is a work of fiction. Kathang isip lamang po ang lahat. “Are you two dating?” Kabababa ko pa lamang ng motor ay iyon na ang ibinungad sa akin ni Hazel, nagpapalipat-lipat ang tingin sa amin ni Nathan na nakasakay pa rin sa motor niya. Nag-isip tuloy ako kung isusukbit ko ba talaga iyong bitbit kong backpack sa balikat ko o ihahampas ko iyon sa mukha niyang ngiting-ngiti. Napatingin na lang ako kay Nathan at hinayaan siyang sumagot. Kung ako kasi iyon, mas mahaba pa sa buong Philippine Constitution ang maililitanya ko ng wala sa oras na magsisimula sa isang mura at matatapos sa isang mas malutong pang mura. “Break na kami,” Tumatawa lang na sabi ni Nathan bago ako hinarap. “Anong oras ka pupunta sa apartment?” Tanong niya sa akin na lalong ikinalaki ng mata ni Hazel. Halatang-halata sa mukha niya na iba na agad ang iniisip. Muli ko na namang ikinunsidera ang hampasin si Hazel gamit ang backpack ko. Pasalamat na lang siya at may lamang laptop iyon at wala akong balak na isakripisyo ang susi ng kabuhayan ko para lamang matanggal ang malisyosong ngiti niya. Concept Developer kami ni Hazel para sa isang maliit na film production at may meeting kami kasama ang isang indie film director ng araw na iyon. “Tatawag na lang ako mamaya,” Sagot ko na lang. Hindi ko din naman kasi talaga alam kung anong oras matatapos ang meeting namin. Bago Iyong direktor na makakatrabaho namin nina Hazel kaya hindi namin alam kung ano ang diskarte. Nagkataon na nagyayang mag-jogging si Nathan biglaan kaya kami magkasama. Dumating siya na naka-motor sa apartment na tinitirhan ko ng umaga pero iniwan na niya iyon doon dahil malapit lang naman iyon sa compound ng Provincial Capitol kung saan kami madalas tumakbo. Nakikain na din siya ng agahan sa apartment ko ng makita niya iyong niluto kong bistek. Paborito niya kasi iyon. Nang malaman niyang may meeting ako sa kabilang bayan ay siya na mismo ang nagprisinta na ihatid ako para bawas pamasahe na lang din kumbaga. Bayad na daw niya sa paglamon niya. Umoo na lang ako. Sabado naman kasi noon at wala siyang pasok sa eskwelahan kung saan siya nagtuturo. “Sige. Sunduin pa ba kita mamaya?” Tanong pa niya ulit. Sakto namang kapaparada din ni David, kasamahan din namin ni Hazel, ng motor niya sa tabi namin kaya narinig niya iyon. “Uy! Dalagang Pilipina! Sinusundo!” Sabi agad ng mokong na ngiting-ngiti. “Kayo?” Dagdag tanong pa niya na sa akin nakatingin. Ang sarap lang talaga nilang pagbuhulin ni Hazel. “Break na kami!” Sabay pa naming sabi ni Nathan. Nagkatinginan tuloy kaming dalawa ng wala sa oras at natawa. Naki-fist bump pa siya sa akin na pinagbigyan ko naman. Sinabihan ko na lang si Nathan na tatawag na lang ako kung anuman. Tumango lang naman siya at pinaandar na ang motor. Nang makaalis si Nathan, nauna na akong pumasok sa coffee shop at literal na hindi pinapansin ang mga makahulugang tingin nina Hazel at David sa akin. Kumpara kay Nathan, mas matagal ko nang kaibigan ang dalawang kampon ng kadiliman. At kung meron mang tao sa buhay ko na atat na atat na magtawid bakod ako ay silang dalawa na iyon. Openly gay naman kasi talaga si David kahit hindi halata sa kilos at galaw. Si Hazel naman ay isang bisexual. At dahil parehong single, ang pagiging malapit namin ni Nathan ang pinagdidiskitahan nilang dalawa na hindi ko din talaga maintindihan kung minsan. “Para pare-pareho tayong malunod sa dagat-dagatang apoy!” Pabirong sagot lamang noong dalawa noong tinanong ko iyon sa kanila. “I can swim,” Sabi ko na din lang noon at hindi na nagtanong pa ulit. Alam ko din naman kasi na kahit na anong sabihin ko, magagawan at magagawan nila ng paraan iyon para bigyan ng ibang kahulugan Kung tutuusin naman ay hindi kami madalas na magkasama ni Nathan. Madalas na iyong magkita kami ng dalawang beses sa isang buwan dahil na din sa mga trabaho namin. Busy siya sa pagtuturo tuwing weekdays. Ako naman ay weekends din lang ang pahinga na itinutulog ko talaga maghapon at magdamag kung pwede. Literal na kain at ihi lang ang gising, kumbaga. Iyon nga lang at pagdating sa Facebook, talagang halos araw-araw kaming magka-usap at alam iyon nina Hazel at David dahil imbes na sa chat, madalas na sa comments sa mga posts namin kami nagdidiskusyon. Iyon bang tipong literal na ginagawa naming chat box ang comment box madalas. Idagdag pa na madalas din niya akong itina-tag sa mga post niya at ganoon din naman ako sa kanya. Kaya nga hindi na din ako nagtaka na may mga taong nag-iisip ng iba tungkol sa amin. Nangunguna na doon sina Hazel at David. Wala namang kaso sa akin iyon kasi alam ko naman kung ano talaga ang estado naming dalawa. Iyon nga lang at minsan, naiinis na din ako sa pang-aasar nina Hazel at David. Lahat na lang kasi ng bagay, nabibigyan ng kulay na ayaw ko sanang mangyari. “Bakit ka pupunta sa bahay nila mamayang gabi?” Tanong sa akin ni Hazel hindi pa man kami nakaka-upo sa loob ng café. Agad ding napatingin sa akin si David, halata ang interes. Tatatlo pa lang kami ng mga oras na iyon kaya mukhang balak talaga akong gisahin ni Hazel. “Magkakamutan ng kati, bakit? May problema ka?” Pambabara ko na lang. Idiniretso ko na doon dahil sigurado ko din namang doon ang kapupuntahan ng usapan. Short cut kumbaga para matapos na agad. “Saka pwede ba, tigil-tigilan na ninyo akong dalawa! Hindi ba kayo nag-sasawa sa pang-i-issue sa amin?” Dagdag ko pa. “Ehhhhh, pagbigyan mo na kami! Sa inyo na nga lang kami kinikilig eh.” Sabi lang ni Hazel na sinang-ayunan naman ni David. Hindi na lang ako kumibo. Simula pa lang naman kasi ay alam na nilang bukas ako sa isang alternatibong relasyon. Kaya nga kami naging malapit ay dahil na din doon at sa pagiging vocal ko sa aking pagsuporta sa LGBT community. Ang sa akin naman kasi, walang karapatan ang ibang tao para sabihan ka kung sino ang dapat mong mahalin. Everyone has the right to live their life the way they see fit kumbaga at kasama na doon ang pamimili nila sa kung sino ang gusto nilang makasama habang-buhay. Isa pa, sa industriyang ginagalawan ko, normal na din naman kasi ang mga ganoong relasyon kaya kumbaga, nasanay na din ako. Iyon marahil ang dahilan kung bakit makita lang nila akong may kasamang lalaki ay nagtatanong na silang dalawa kung naglipat bakod na ba ako, lalo pa nga at magta-tatlong taon na din akong walang girlfriend. Para bang napakalaking bagay sa dalawang ugok na mag-ladlad ako, ganun. Tinatawanan ko na lang madalas. Pero iba kasi iyong kaso namin ni Nathan. Nahalata naman yata ng dalawa na wala ako sa mood na makipagdiskusyon tungkol sa relasyon namin ni Nathan at nanahimik panandalian. Tipo bang nananantiya kung pwede pa ba silang magtanong ng tungkol doon. Kahit naman kasi gusto ko silang pagbigyan at i-entertain iyong idea na maging kami ni Nathan ay wala talaga. Unang-una, isa siyang Born Again Christian. Pangalawa, hindi man siya against sa LGBT community ay hindi din naman niya ito sinusuportahan. “I don’t hate the person, just the act,” Iyon ang lagi niyang linya kapag napag-uusapan namin iyon. Pero ang pinakamalaking dahilan ay ang katotohanang may asawa na siya. Nasa ibang bansa nga lang si Claudia, nagtratrabaho bilang nurse kaya hindi sila makasama. Guwapo si Nathan kung itsura din lang ang pag-uusapan. Mas maliit lang siya sa akin ng tatlong pulgada sa taas niyang five-six. Medyo pahabang bilugan ang mukha niya, singkit ang mga mata, matangos ang ilong, mapupula ang sakto lang ang kapal niyang mga labi, may kakapalan ang kilay, at sa deskripsiyon ni David, nakakalaglag bayag kung ngumiti. Idagdag pang makinis ang maputi niyang balat na normal na yata sa mga katulad niyang may lahing Igorot. Matalino din siya kaya nga kami naging magkaibigan. Sabihin nang mayabang pero hindi ko talaga matagalang kausap iyong mahina ang utak, at kung hindi ko pa nakakausap ng minimum of four hours na isang upuan ang isang tao, hindi ko pa siya kinukunsidera na kaibigan. At iyon ang nagustuhan ko kay Nathan dahil kaya niyang makipagsabayan. Kahit na magkaiba ang opinion namin sa madaming bagay, lalo na pagdating sa relihiyon, ay hindi naman siya katulad ng mga ibang Kristiyano na wala nang ibang sinasabi kundi, “Iyon ang nakasulat sa Bibliya.” Pareho din kaming mahilig sa panood ng pelikula at pagbabasa. Nagsusulat din siya ng mga short stories at essays katulad ko kaya kami talaga nagkasundo. Nakilala ko si Nathan ng minsang maimbitahan ang grupo namin sa unibersidad kung saan siya nagtuturo para magbigay ng seminar para sa film production. Valentine’s Day noon pero wala lang, hindi uso sa akin kumbaga dahil nga matagal na ding single at wala pa talaga akong balak pumasok ulit sa isang relasyon. Magdadalawang-taon na akong walang girlfriend noon pero hindi ako apektado kahit pa nga ang dami-dami kong nadadaanan na mag-siyota. “Bakit ang daming may dalang bulaklak? Undas ba?” Tanong sa akin ni David na kasama ko noong araw na iyon. Parte din kasi sila ni Hazel ng team na magbabantay sa workshop at seminar. Kabe-break lang nila ng long time boyfriend niya noon kaya bitter na bitter pa siya sa mundo. “Magbe-break din kayo,” Pabulong pa niyang sabi nang may dumaang mag-jowa sa harapan namin. Dahil inalihan ako ng saltik, inulit ko ang sinabi ni David pero mas malakas. Pinatulan ko lang iyong trip niya kumbaga. Napatingin tuloy sa amin iyong mag-jowa bago nakasimangot na umalis. “Ang bitter niyo lang!” Bara sa amin ni Hazel na may hawak ding bulaklak. Bigay iyon ng lesbian partner niya bago kami nagpunta sa university. Masamang tingin lang ang ibinigay namin sa kanya ni David. “Tayo na lang kaya,” Maya-maya ay sabi ni David sa akin. Umakma pa siyang hahalikan ako sa labi pero binatukan ko lang siya. “Hindi ako pumapatol sa pokpok!” Sabi ko na lang. Nag-make face lang sa akin ang kumag. Aminado naman kasi siya na kindatan lang siya ng konti eh sige na siya agad basta tipo niya. Kaya nga pokpok ang tawag sa kanya ni Hazel na nagaya ko na din. Imbes na mainsulto, mukhang proud pa ang gago. “Correction, ang pokpok, binabayaran. Ang isang iyan, kalabitin lang, basta guwapo, tutuwad agad. Isa siyang naglalakad na pangkamot ng kati!” Buska pa ni Hazel kay David. “And I’ll be taking that as a compliment!” Sabi lang naman ng huli, pero halatang malungkot pa rin. Si James na kasi ang pinakamatagal na n naka-relasyon ni David at sa unang pagkakataon, talagang hindi siya nagluko. Ang kaso, nakarma yata, ayun, siya naman ang pinendeho. Itinutok ko na lang ang atensiyon ko sa pag-alala ng mga dapat naming gawin ng araw na iyon at hinayaan silang mag-angilan. Dahil ako naman ang head writer ng grupo namin, ako ang natalagang magpa-writing workshop sa mga estudiyante. Nagkataon namang siya pala ang adviser ng writing guild noong unibersidad kaya siya nandoon. Napansin ko na si Nathan simula pa lang. May ugali kasi siyang basta na lamang tumititig sa ibang tao at ng mga panahong iyon, sa akin nakatutok ang mga tingin niya. Nailang pa nga ako noong una pero hinayaan ko na lang. Akala ko kasi estudiyante din kaya hindi ko masyadong binigyan ng pansin. Medyo inis din ako sa kanya noon dahil late siyang dumating. Iyon pa man din ang pinakaayaw ko sa lahat. Nagulat pa ako ng bigla siyang lumapit sa akin pagkatapos kong magbigay ng activity sa mga estudiyante at magpakilala bilang adviser ng writers guild. Ang bata niya kasing tignan at talagang mapagkakamalan mong estudiyante. “I like you,” Sabi pa niya na nakangiti. At dahil malapit sa akin sina Hazel at David noon, narinig nila ang sinabi ni Nathan. Ngiting-ngiti pa sa akin ang dalawa na kulang na lang ay maglabas ng banderitas at fireworks ng wala sa oras. Nagtatatalon pa ang dalawa na parang mga tanga. Tinignan ko na lang sila ng masama lalo na ng mapansin kong nakatingin na din sa kanila si Nathan. “Thank you. I like myself too.” Sabi ko na lang na tinawanan lang niya ng malakas. Napatingin tuloy sa amin ang mga estudiyante ng wala sa oras. Si Nathan naman ang tinignan ko ng masama. “Pwede ba akong mag-private lessons sa iyo?” Tanong pa niya na ikinataas na lang ng kilay ko. Ni hindi man lang ito naapektuhan sa pambabara ko. Kung ibang tao iyon, napahiya na at basta na lamang umalis. Napatitig ako sa kanya ng wala sa oras. Medyo malambot siyang magsalita pero hindi mo naman masasabing bading. Lalaking-lalaki naman kasi siyang kumilos at idagdag pang lalaking-lalaki din ang pangangatawan. Hapit kasi ang suot niyang t-shirt noon kaya halatang-halata ang umbok niya sa dibdib at ang flat niyang tiyan. Kitang-kita din ang braso niya na may cuts talagang masasabi.. Meron din siyang paunang tubo ng balbas na nakarugtong na sa patilya niya. “Nakakahiya kasing maging adviser ng writing guild tapos ako mismo ay hindi din naman pamilyar sa kung ano nga ba iyong basics man lang,” Dagdag niya kaya hindi na ako nabigyang mag-isip ng kung ano man. Napangiti ako ng wala sa oras sa aking narinig mula sa kanya. Kung meron man kasing isang ugali na gusto ko sa isang tao, iyon ay ang kakayahan nilang aminin ang mga bagay na hindi nila kayang gawin o gusto nilang matutunan. Ang iba kasi, lalo na sa industriyang ginagalawan ko, lagi na lang may-I-buhat-my-own-bangko-I’m-so-great-sambahin-niyo-ako lang lagi. He was a breath of fresh air, ika nga nila. Biglang ang gaan ng loob ko sa kanya ng dahil doon at mas naging friendly ako ng kaunti. “Sige ba!” Sabi ko na lang. Hindi ko naman kasi sigurado kung seryoso siya o hindi. Hindi na nga lang ako nag-inarte pa noong kunin niya ang cellphone number ko at pati Facebook account ko. Isa pa kasi, magkikita din lang naman kami sa mga susunod na araw dahil nga kailangan ko ding bantayan ang filming ng mga estudiyante niya dahil iyon ang magiging pinaka-output nila para sa seminar na iyon. Mabuti na iyong may contact kami sa isa’t isa Pagkatapos ng parte ko sa seminar, niyaya niya akong magkape sa isang malapit na coffee shop at doon ko siya nakausap ng mas maayos. Medyo awkward pa nga ng konti dahil ang daming nagde-date na mag-jowa. Tinaasan pa kami ng kilay ng isang mag-asawang may edad na, iyon bang tipong nanghuhusga. Kulang na lang ay sabihan kami na umalis na lang. Nakipagtitigan din lang ako. Doon ko na nalaman ang tungkol kay Claudia at sa relihiyon ni Nathan na wala naman problema sa akin. Ano ba naman kasi sana sa akin kung may-asawa siya eh pareho naman kaming lalaki. Hindi din naman siya ang unang Kristiyano kong naging kaibigan kung tutuusin. Wala din naman siyang makitang problema sa paniniwala ko. Nagdiskusyon pa nga kami tungkol sa LGBT rights sa bansa ng wala sa oras at kahit magkaiba ng paniniwala, hindi naman kami nagpatayan. “I still believe that you will burn in hell for what you believe in but that doesn’t mean we can’t be friends.” Sabi pa niya sa akin na tumatawa pagkatapos naming magdiskusyon. “I still believe you’re being a hypocrite but yes, we can be friends,” Sagot ko din lang sa kanya. Pagbalik namin sa hall kung saan ginaganap ang seminar ay iba na ang tingin sa amin nina Hazel at David. Hindi pa man nakakalayo si Nathan ay lumapit na sa akin ang dalawa para mag-usyoso. “Ang gwapo-gwapo mo lang kuya! Ikaw na ang nasabihan ng I like you sa unang pagkikita. Ano? Love at first sight na ba ito o kamutin mo ang pantal ko moment?” Dirediretsa pang litanya ni David. Patango-tango pa si Hazel sa tabi niya na halatang kinikilig. Napatingin ako ng wala sa oras kay Nathan, nag-aalalang narinig niya ang pinagsasabi ni David. Mukha namang hindi dahil kausap na niya iyong coordinator na nag-anyaya sa amin. Iyon nga lang at napansin niya yata na nakatingin kami kasi bigla siyang bumaling sa amin at ngumiti. Kumaway pa siya sa amin. “Putang-ina, Kyle, akin na lang siya! Ang sarap! Braso pa lang, ulam na.” Dagdag pa ni David. “Kaya nga! Sa akin, Kyle, okay na ang share-share!” Komento naman ni Hazel. Hindi na lang ako umimik. Wala akong balak patulan ang kalokohan nilang dalawa. Sa pagkakakilatis ko na din sa personalidad ni Nathan nang nag-uusap kami sa coffee shop, mauuna pang maging straight si Vice Ganda kesa sa pagtatol niya sa kapwa lalaki. Muli, may asawa na siya. He was also firm with his beliefs at gusto kong irespeto iyon kaya kahit pabiro ay ayokong mag-isip ng iba. Mutual respect na lang, kahit hindi magtugma ang pinaniniwalaan namin. At the end of the day, wala din naman kasi talagang nakakaalam kung sino sa aming dalawa ang tama o mali. “We could both be wrong. Who are we to claim exclusive real understanding of what God wants us to be anyway? We’re not God.” Sabi ko pa sa kanya na ikinangiti lang niya noong nasa coffee shop pa kami. Simula noon ay madalas na kaming nakakapag-usap na dalawa ni Nathan sa Facebook o sa text. Lalo pa nga at mga dalawang linggo din na lagi kaming magkasama dahil na din sa pagbabantay ko sa ginagawang short film ng mga estudiyante nila. Habang nagbabantay, tinuturuan ko na din siya ng paunti-unti about screenplay writing. Sa lahat ng mga naging kaibigan ko, siya na yata ang pinakamabilis na naging malapit sa akin. “I admire you,” Minsan ay biglang sabi niya sa akin habang naglalakad kami pauwi galing sa shooting. Gabi na noon at dumaan pa kasi kami ng unibersidad dahil na din sa mga iniwan naming gamit. Aminado ako, medyo iba ang dating sa akin noon. Ikaw ba naman ang malinyahan ng ganoon habang naglalakad kayo sa dilim kung hindi ka din magitla ng kaunti. “Paki-explain ang admire na iyan at baka magalit ang asawa mo,” Sabi ko na lang saka ko sinundan ng tawa. “For everything,” Lang ang naging sagot niya. Binago ko na lang ang usapan. Hindi naman na niya iyon nabanggit pa ulit. Kahit noong matapos na iyong project ay ganoon pa rin kami. Dumalang nga lang ng bahagya dahil na din sa trabaho namin pero hindi naputol ang communication namin. Umabot na din sa puntong magyayaya ang isa sa amin na mag-inuman. Tropa-tropa lang kumbaga kahit pa nga sabihing madalas na kaming dalawa lang ang magkasama. Doon ko na din nalaman na madami din palang mga bading ang nagpaparamdam sa kanya na hindi ko naman ipinagtaka. Mukha naman kasi talaga siyang habulin ng beki mainly dahil mukha siyang pumapatol. “Ang hinhin mo kasi,” Sabi ko na lang nang tanungin niya kung bakit ko nasabi iyon. Doon na natapos ang usapang iyon. Sa totoo lang, pakiramdam ko, nagpapatintero kami kapag nag-uusap. Siyempre, ako, nasanay ako na ang mga kasama ay tulad nina Hazel at David na pwede kong balahurain in more ways than one. Kaya minsan, nakakalimutan kong hindi siya katulad ng mga to. Kapag luminya na siya ng, “I’d rather not talk about that,” sa akin, alam ko nang sumobra na ako. Mahirap din naman kasi siyang timplahin kung minsan. Sala sa init, sala sa lamig kumbaga. Kaya ako, diretso lang. “Would you ever be in a relationship with a guy?” Bigla ay tanong niya sa akin minsang nag-iinuman kami sa isang bar. Nagtaka pa ako noon dahil iyon ang unang pagkakataon na siya ang nagsimula ng usapan tungkol doon. Madalas kasi ay ako ang nagsisimula dahil alam kong naasar siya kapag nababanggit iyon. Pang-asar lang talaga kumbaga. Kaya medyo gulat ako sa biglang pag-iba ng ihip ng hangin. Kalalapit lang sa amin ng isang grupo ng mga parlorista noon na nagbigay pa ng isang bucket ng beer kaya siguro bigla siyang nagtanong. “Bakit mo natanong?” Kako naman sa kanya. Medyo naparami na ang inom namin ng mga oras na iyon at halata na ding medyo lasing na siya. Mas madaldal at makulit na kasi siya. Paakbay-akbay na nga din ang luko-luko kahit na pinagtitinginan kami ng mga tao pero wala siyang pakialam. Hindi ko naman iyon binigyan ng malisya dahil ako man, kahit hindi lasing, touchy talaga akong tao. Medyo nagtataka lang talaga ako dahil hindi naman kasi siya ganoon umakto normally. “Lasing na ito,” Sabi ko na lang sa sarili ko. “Just curious,” Sagot niyang titig na titig sa akin. “Sure. If I fall in love with a guy. Why not?” Sagot ko lang sa kanya. Iyon din naman kasi ang totoo. Ngumiti lang siya sa akin saka niiya itinungga ang bote ng beer na hawak niya sa isang kamay bago tumingin sa labas ng bar na para bang nag-iisip. Hindi na ako nag-aksaya ng panahon na siya tinanong kung siya tungkol doon dahil alam ko din naman kasi ang magiging sagot niya: HINDI. Sakto namang ako na pala ang kakanta sa videoke. Itinutok ko na lang doon ang pansin ko. Fallin’ iyon ni Janno Gibbs, isa sa mga paborito kong kanta. Pumalakpak pa iyong grupo ng parlorista na nagbigay sa amin ng beer ng mapansin nilang ako iyong kakanta kahit hindi pa ako nagsisimula. Nginitian ko na lang iyong grupo nila. Natawa pa ako ng bigla silang maghiyawan. Umakto pa iyong isa na hihimatayin. “Ikaw na ang gwapo,” Kantiya sa akin ni Nathan na tumatawa pero hindi na ako nakasagot dahil nagsimula na iyong kanta. Our little conversations are turning into little sweet sensations And they're only getting sweeter every time Our friendly get-togethers are turning into visions of forever If I just believe this foolish heart of mine Naramdaman ko ang biglang paghigpit ng pagkaka-akbay sa akin ni Nathan pero hindi ko iyon pinansin. Mukhang lasing na talaga ang kumag dahil may pasandal-sandal na sa balikat kong nalalaman. I can't pretend that I'm just a friend 'Cause I'm thinkin' maybe we were--- Hindi ko pa man natatapos ang refrain noong kanta ay inagaw na niya sa akin ang mikropono at siya na ang nagtuloy. Meant to be I think I'm fallin', fallin' in love with you And I don't, I don't know what to do I'm afraid you'll turn away But I'll say it anyway I think I'm fallin' for you I'm fallin' for you Medyo nailang ako ng konti nang tinitigan pa niya ako habang kumakanta. May kakaiba kasi sa mga mata niya na alam kong hindi dahil sa alak. Iyong mga tingin niya kasi, nanonoot. Tumatagos sa balat at laman kumbaga. Kinilabutan ako ng wala sa oras. “Lasing lang ‘yan,” Sabi ko na naman sa sarili ko. Ayokong pagbigyan ang sarili ko na mag-isip ng iba sa ginagawa niya. Mahirap na din kasi na bigyan ko ng kahulugan iyon lalo pa nga at kitang-kita naman na lutang na siya. Inagaw ko na lang ulit mula kay Nathan ang mikropono nang matapos niya ang chorus. Nginitian lang ako ng pagkatamis-tamis ng kumag saka bigla akong hinalikan sa pisngi. Naghiyawan tuloy ang mga parloristang pinapanood pa rin pala kami. Natulala ako panandalian. Para kasing naiwan sa pisngi ko ang init noong mga labi niya kahit nga panandalian lang dumampi iyon. “Tantanan mo akong hayop ka!” Kunwari ay galit kong sabi kay Nathan.Pero aminin ko, nabigla ako doon. Lalo lang nagpa-cute sa akin ang hayop. Iniabot ko na lang sa kanya ang kaha ng yosi at lighter saka ako humarap sa videoke. Mukha namang nakaintindi din ang kumag at nagsindi na lamang. Ipinagpatuloy ko na lang ang pagkanta. Whenever we're together, I'm wishin' that goodbyes would turn to never 'Cause with you is where I always wanna be Whenever I'm beside you, all I really wanna do is hold you No one else but you has meant this much to me Muli na naman akong nagulat ng bigla na namang hawakan ni Nathan ang kamay kong nakahawak sa mikropono. Pero imbes na kunin iyon ay hinila pa niya ako gamit ang naka-akbay niyang braso sa balikat ko para magkaharap kami. Nabahin ako ng wala sa oras dahil nakaipit pa rin sa mga daliri niyang pinanghawak niya sa mikropono ang yosing sinindihan niya. Tinanggal naman niya iyon agad pero sinabayan pa rin niya ako sa pagkanta, habang titig na titig siya sa akin. I can't pretend that I'm just a friend 'Cause I'm thinking maybe we were meant to be Dahil sumabay siya, nag-second voice na lang ako. Mukha trip na din lang niyang magbigay ng show sa lahat ng nandoon, sasabayan ko na lang siya. “Ito ang gusto mo ha! Sige, pagbibigyan kita!” Sabi ko na lang sa isip ko. Nakipagtitigan na din ako sa kanya kahit pa nga lalong lumakas ang sigawan noong ibang nasa bar. Mukha naman na kasi talaga kaming naglalandian doon. I think I'm fallin', fallin' in love with you And I don't, I don't know what to do I'm afraid you'll turn away But I'll say it anyway I think I'm fallin', fallin' in love with you And I don't, I don't know what to do I'm afraid you'll turn away But I'll say it anyway I think I'm fallin' for you I'm fallin' for you Ang kaso, ako yata ang na-wrong move dahil naramdaman ko na lang na bumilis ang pintig ng puso ko sa habang lumalalim ang titigan naman. Pakiramdam ko pa nga ay tumigil iyon panandalian ng bigla siyang kumindat at ngumiti sa akin ng pagkatamis-tamis. Ang lapit-lapit ng mukha niya sa akin ng mga oras na iyon at sa hindi ko malamang dahilan, bigla ay gusto ko siyang halikan. Hindi naman ako maka-atras dahil nasa balikat ko pa din ang braso niya. Isa pa, ayaw ko ding magpahalata na naaapektuhan ako. Saka lamang bumalik sa normal ng kaunti ang tibok ng dibdib ko ng hinayaan niya akong tapusin na lang ng mag-isa ang kanta. Ilang linya na din lang naman iyong natitira pero muntik pa akong pumiyok ng wala sa oras samantalang ang baba lang naman noong kanta. Naubos pa namin iyong isang bucket na ibinigay noong mga parlorista ng gabing iyon kaya literal na bangenge na siya ng umalis kami. Pinag-isipan ko pa nga kung iiwan ko na lang ba muna sa bar iyong motor niya at babalikan na lang kinabukasan. Kilala ko din naman kasi iyong may-ari ng bar kaya walang problema. Nang magsuka na sa gilid ng kalsada si Nathan, nagdesisyon na akong kausapin iyong may-ari ng bar na iiwan iyong motor. Kahit kaya ko pang mag-drive, sigurado akong hindi na kayang kumapit sa akin ni Nathan kapag nagkataon. Pumayag naman ang may-ari ng bar. Siya pa mismo ang nagppasok noong motor sa likod ng bar. Pagkabalik sa akin noong susi, pumara na ako ng tricycle. Una ko nang ipinasok sa loob si Nathan na halatang hindi na alam ang ginagawa. Pagtabi ko sa kanya, umayos pa siya ng upo at sumandal sa dibdib ko. Hinayaan ko na lang. “I like your perfume,” Sabi pa niya na sinabayan niya ng singhot sa leeg ko. Nangilabot ako ng wala sa oras lalo na ng bahagya pang dumampi ang mga labi niya doon. Iba na kasi talaga ang dating. Idagdag pang may tama na din ako noon. Nairita na lang ako nang mapansin kong patingin-tingin sa amin iyong driver imbes na paandarin iyong tricycle. “Manong, baka gusto mo nang umabante? Ngayon ka lang ba nakakita ng dalawang lalaking naglalandian o gusto mong jumoin?” Bara ko sa kanya. Imbes na maasar ay ngiting-ngiti pang kumindat sa akin iyong driver. “Pwede ba?” Tanong pa niya. Hindi na nangilabot ang hayop. Ang laki-laki pa ng ngiti niya samantalang parang exam naman iyong lilima yatang ipin niya na one seat apart. Hindi ko na lang pinatulan at sinabi ko na lang iyong address ni Nathan. Pagdating sa apartment ni Nathan, inabutan ko na lang ng isang daan iyong driver at hindi na kinuha iyong sukli. Iritable na din kasi ako sa mga tingin niya. Ang ugok naman na si Nathan, nakatulog na ng tuluyan. Kinailangan ko pa siyang yugyugin para gumising panandalian para makababa kami ng tricycle. “Where are your keys?” Tanong ko sa kanya nang nasa tapat na kami ng unit niya. “Pocket,” Sabi lang niya na nakapikit. Hindi naman siya gumalaw para kunin iyon kaya ako na ang kumuha. Nahirapan pa ako dahil medyo fitted iyong suot niyang pantalon. Hindi naman iyon skinny pero dahil mamasel ang hita at binti niya, ganun ang dating. Namula na ako ng tuluyan ng pagpasok ng kamay ko sa bulsa niya eh ibang susi ang nahawakan ko. Hindi Naman iyon matigas pero may kalakihan at nakapaling sa kanan. Ang tarantadong si Nathan, biglang humagikgik ng malakas. “Ibang susi ‘yan, brad. Susi ng langit.” Sabi niya. Agad kong tinanggal ang kamay ko mula doon at saka ko siya binatukan. Namula ako ng wala sa oras. Iyon kasi ang unang pagkakataon na makakapa ako ng hindi kalahai ni Eba. “Asan nga?” Tanong ko sa kanya. Sa wakas, siya na mismo ang dumukot noong susi na nasa kabilang bulsa pala. Iniabot lang niya iyon sa akin saka muling sumubsob sa may leeg ko. Kinilabutan na naman ako ng maramdaman ko ang hininga niya doon at sa unang pagkakataon, tinayuan ako ng dahil sa kapwa ko lalaki. “Ang bango mo talaga,” Sabi pa niya sabay singhot sa leeg ko. “Hoy! Tigilan mo nga ako! Kapag ako tinayuan, patutuwarin kita ng wala sa oras!” Saway ko sa kanya. Humagikgik na naman ang gago at lalo pang isinubsob ang mukha niya sa leeg ko. Tinamaan na ako ng tuluyan ng bigla niyang sipsipin iyon at saka dinilaan. “Ang alat mo!” Komento pa niya. Gustong-gusto ko na siyang patulan ng mga oras na iyon pero nagigil ako. Hindi ako madasaling tao pero naka-tatlong Ama Namin yata ako ng wala sa oras sa isip ko. Inisip ko na lang si Claudia kahit hindi ko pa ito nakikilala ng personal. Binuksan ko na lang iyong unit niya at saka ko siya iginiya papasok sa loob. Idineretso ko na siya sa kama. Ako pa talaga ang nagtanggal ng suot niyang t-shirt at sapatos dahil bagsak na talaga siya. Pinag-isipan ko pa ng kaunti kung tatanggalin ko din ang shorts na suot niya dahil nga sa nasukahan niya iyon. Sa huli, tinanggal ko na din lang. Noon ko lang siya nakita na brief lamang ang suot. Muntik pa akong matawa ng makita kong Superman ang design noon. Kulay blue na may pulang waist band. May logo pa ng Superman sa mismong umbok niya. Lalo tuloy lumutang ang kaputian niya. Gumapang ang mga mata ko sa kabuuan niya. Medyo balbon ang hita at binti niya pero hindi naman mukhang dugyot. Nakabuyang-yang pa siya noon kaya kitang-kita ko ang singit niya na maputi. Noon ko din lang nalaman na may itinatago palang abs ang loko. Hindi naman iyon kasing defined katulad ng sa mga modelo pero halata pa rin. Umkayat ang mata ko sa dibdib niya na talaga namang maumbok. May kalakihan din ang nipples niya na pinkish at medyo malaki iyong tungki. Sakto pang nag-inat ang loko kaya pati kilikili niya ay nakita ko. Mabuhok iyon na hindi naman kataka-taka dahil balbon naman talaga siya. Napansin ko pang may balat siyang mamula-mula sa baba ng kilikili niya. Maliit lang iyon pero halata dahil nga sa maputi siya. “May itsura nga talaga ang gagong ‘to…” Sabi ko na lang sa sarili ko. Bago ko siya inayos at saka kinumutan. “Dito ka na matulog,” Biglang sabi niya sa akin ng akmang lalabas na ako ng kwarto. Napatingin tuloy ako sa kanya ng wala sa oras. Namumula pa ang mata niyang nakatingin sa akin. Imbes na sumagot ay nagtanggal na lang ako ng t-shirt at sapatos saka sumampa sa kama. Antok na antok na din naman kasi ako at dahil medyo may kalayuan sa main road ang apartment niya, siguradong kailangan ko pang maglakad ng malayo-layo para lang makakuha ng tricycle pauwi. Maluwang naman iyong bed niya dahil king size naman iyon. “Goodnight,” Sabi ko na lang sa kanya bago ko siya tinalikuran. Picture nila ni Claudia noong kasal nila ang bumungad sa akin sa side table. Lalo ko tuloy inilayo ang katawan ko mula sa kanya. “Night,” Sabi lang niya. Wala pa yatang isang minuto tulog na ako. Paggising ko kinaumagahan, nadatnan ko na siya sa kusina na nagluluto ng agahan. Parang walang nangyari na kinausap lang niya ako ng normal. Dahil mukhang wala naman siyang balak na pag-usapan ang nangyari, hindi ko na din lang binanggit. Pagkatapos kumain, umuwi na din ako sa sarili kong apartment. Sinabihan ko na lang siyang balikan na lang niya iyong motor sa bar. Umoo na din lang naman siya. Nang mga sumunod na araw ay hindi ko na sigurado kung talagang ganoon na ba siya kalambing dati pa o kung mas naging malambing lang talaga siya sa akin. Pero para makaiwas, pinilit ko iyong binalewala. Inuulit-ulit ko sa sarili ko na hindi pwede. Wala namang nagbago sa pakikitungo niya sa akin kaya wala ding nagbago sa pakikitungo ko sa kanya. Kalma lang, ganun. Ang tanging nabago lang siguro na masasabi ay iyong mas naging open ako sa pang-aasar sa kanya sa mga beki na nagkakagusto sa kanya. Hanggang sa umabot na ng isang taon na ganoon lang kami. Hindi na din naman naulit iyong nangyaring iyo kahit pa nga lumalabas pa rin kaming dalawa para uminom. Pebrero na ulit ng sumunod na taon nang muli kaming ayain ng ng unibersidad nina Nathan para magbigay ng workshop. Mas maaga ang naging schedule para yata hindi na maitaon ng Valentine’s Day katulad ng dati. Katatapos lamang namin ng isang indie film para sa Cinema One Originals noong mga panahong iyon kaya ipinasa ko na lamang kay David at Hazel ang pagpapa-workshop at lecture. Ang sabi ko na lang, ako na lang ang magbabantay sa mismong production. Itinawag ko na nga lang iyon sa kanilang dalawa kahit alam kong pagod din sila. Pumayag naman sila agad at sinabihan pa akong dadaan na lang sila pagkatapos ng workshop. Nilalagnat na din kasi ako dahil na din sa stress at pagod. Idagdag pang kahol na ako ng kahol dahil sa ubo. “Kulang ka lang sa Kiss-pirin at Yakap-sul, kapatid.” Kantiyaw pa ni Hazel. Narinig ko pa na sumabat si David na Biogesex na daw ang kailangan ko para mas matindi. Tinawanan ko lang iyon. Kahit kailan kasi, mas frustrated pa sila sa non-existent kong sex-life ng mga panahong iyon. Pagkatapos ko silang kausapin, nahiga na ako. Ang himbing-himbing ng tulog ko nang may marinig akong kumatok sa pinto ng apartment ko. Wala na nga sana akong balak pansinin pero mapilit ang kung sino mang nasa may pintuan kaya napilitan din akong bumangon. Mahilo-hilo pa ako noon pero pinilit kong tumayo at buksan ang pintuan. Ang nag-aalalang mukha ni Nathan ang bumungad sa akin. “Oh shit! Are you okay?” Tanong niya sa akin. Hindi ako sumagot. Kahit naman kasi may sakit ako ay nahiya pa rin naman ako sa itsura ko. Suot ko pa rin iyong damit kong galing ng shooting at mahigit 48 hours ko na iyong napapawisan. Isa pa, umaga pa ng nakaraang araw ako huling nag-toothbrush dahil literal na nasusuka ako maamoy ko pa lang iyong toothaste. Mahirap na at baka bigla siyang bumulagta kapag naamoy niya ang hininga ko, magkakaso pa ako ng wala sa oras. Agad niyang idinaiti ang likod ng palad niya sa noo ko at lalong nag-alala nang maramdaman na mataas ang lagnat ko. Walang sabi-sabing pumasok na lang siya sa loob ng apartment ko at saka pilit akong idineretso sa sarili kong kwarto at pinahiga sa kama. “Bahay mo?” Pambabara ko sa sa kanya pero tinignan lang niya ako ng masama bago sinuyod ng tingin ang kabuuan ng kwarto. Nahiya tuloy ako ng wala sa oras. Hindi man kasi talaga ako OC pagdating sa gamit pero ng mga oras na iyon, daig pa ang dinaanan ng bagyo ang buong apartment. Basta ko na din lang kasi inilabas mula sa bag na dinala ko noong shooting iyong mga maduduming damit ko at itinambak sa sahig. Maging ang mga gamit kong iba ay nakakalat lang sa kung saan-saan. “I guess you’re not perfect after all,“ Natatawa niyang komento pero kita pa din ang pag-aalala sa mukha niya. Inirapan ko lang siya. Gusto kong amg-react sa “perfect” comment niya pero hinayaan ko na lang. Walang paalam na binuksan niya ang closet ko at agad na napakunot ng makitang dalawang brief at mga formal wears na lamang ang nandoon. “Okay…” Sabi niya sabay lingon sa akin, tila nagtatanong. Inginuso ko na lang ang mga labahin ko. Isang buwan din kasi akong hindi umalis sa location namin kaya dinala ko lahat ng mga damit ko at iyon lang talaga ang natira sa closet. Iyon nga ang dahilan kung bakit ko inilabas iyong mga damit ko sa bag. Balak ko sanang maglaba pagdating ko pero hindi na kinaya ng katawan ko. Iyon din ang dahilan kung bakit kahit dugyot pakinggan ay hindi pa ako nagbibihis. Wala na akong damit na malinis. Ayaw ko namang magpalaba dahil noong huli ay nangati ako dahil mukhang hindi talaga nalinisan. Tipong pinabanguhan lang ng fabric conditioner. “Nasaan ang susi mo?” Tanong niya sa akin pero nakita na niya iyon sa writing table ko bago pa man ako magsalita. Kinuha na lang basta ni Nathan iyon at saka umalis. Gusto ko sanang magtanong pero nakalabas na siya agad ng kwarto. Pumikit na lang ako. Nang magising ako, tanghalian na at init na init akong hindi ko maintindihan. Pipilitin ko sanang bumangon pero hindi na talaga kaya ng katawan ko. Pakiramdam ko ng mga oras na iyon, bugbog na bugbog ang katawan ko. Ipinikit ko na lang ulit. Medyo nagulat pa ako ng biglang bumukas ang pintuan ng kwarto ko at pumasok si Nathan na naka-shorts lang, dala ang breakfast table ko na anim na buwan ko na yatang hindi nakikita. Tinanong ko pa nga kung saan niya nahalungkat. Ang sabi lang niya, nasa likod daw ng washing machine. Hindi ko maisip kung paanong napunta doon iyon pero hindi na ako nagkumento. May lamang bowl at isang baso ng juice na medyo kakaiba ang kulay ang breakfast table at saka kubyertos. Ibinaba na muna niya iyon sa lamesang katabi ng kama ko at saka niya ako tinulungang maupo na nakasandal sa headboard ng kama. Amoy laundry detergent siya pero hindi ako nagkumento. May hinala na kasi ako kung bakit. Ayoko namang harap-harapang ipahiya ang sarili ko. Iniayos niya ang breakfast table sa may hita ko at saka kinuha ang kutsarang nandoon bago sumandok sa laman ng bowl. Alam kong instant noodles iyon na hinaluan lang niya ng ilang hipon at pusit pero nahiya ako ng wala sa oras. Hindi naman kasi ako iyong tipo ng tao na paalaga. Akmang susubuan pa niya ako kung hindi lang ako tumanggi. “May trankaso ako, hindi imbalido,” Mahina kong sabi sa kanya. Kinuha ko ang kutsara sa kamay niya at ako na mismo ang sumubo. Medyo napangiwi ako ng konti nang malasahan ko iyong matapang na lasa ng luya. Napansin niya agad iyon. “Sinadya kong damihan iyong luya para sa ubo mo kaya ubusin mo ‘yan.” Sabi niya sa akin. Kung tutuusin ay masarap naman iyon pero hindi talaga ako mahilig sa luya. Pero dahil sa hiya, napilitan akong ubusin lahat ng iyon. Nang maubos, iyon namang juice ang ipinilit niyang ipainom sa akin. Medyo hindi maganda ang itsura pero masarap naman at sa lagay na iyon ay hindi pa maganda ang panlasa ko. “Ano to?” Tanong ko kay Nathan. “Green apples, orange, grapes, peaches at saka gatas mula sa dow-dow ng carabao.” Sabi niyang nakangiti. Natawa pa ako ng bahagya dahil mukhang proud na proud siya sa sarili. “Hello na lang dow-dow ng carabao mo,” Kako na ikinatawa lang niya. Inubos ko na din lang iyon sabay ng pag-inom ng gamot na dala niya. Kinuha niya ang pinagkainan ko at lumabas ng kwarto pagkatapos. Pagbalik niya, may nasukbit ng bag sa balikat niya at may dala-dala na siyang palanggana na may lamang medyo umuusok pang tubig. Kagat-kagat din niya ang isang bimpo na hindi ko malaman kung bakit hindi na lang niya isinabit sa braso niya. Napanganga na lang ako ng maintindihan ko ang balak niyang gawin. “Uy! Sobra na ‘yan. Nakakahiya na…” Angal ko pero hindi niya ako pinansin. Siya pa mismo ang nagtanggal ng suot kong t-shirt. Dahil wala na din lang naman akong magawa, hinayaan ko na lang siya. Naglagay pa siya ng tuwalya sa kama bago niya ako pinahiga ulit. Sumunod na lang ako dahil nahihilo na din naman ulit ako. Medyo napa-igtad pa ako ng simulan niyang punasan ang braso ko. Tawa pa ng tawa si Nathan ng makita niyang agad na nangitim iyong bimpong ginagamit niya. Nanlabi na lang ako. Nakadalawang palit pa yata siya ng tubig sa palanggana bago niya natapos na punasan ang upper body ko. Pati kilikili ko ay talagang kinuskos niya. Na-concious tuloy ako ng wala sa oras. Nang ikaapat niyang balik sa kwarto dala ang palanggana, nagreklamo na ako. “Ganoon na ba talaga ako kabaho?” Tanong ko sa kanya. “Luko-luko! Eh iyong binti at hita mo pa?” Sabi lang niya sa akin. Napanganga na lang ako. Nang hilahin niya pataas iyong kumot para iyong lower body ko naman ang nakalabas ay gusto ko nang mamatay sa hiya. Pipigilan ko sana siya pero ng makita niyang aangal ako ay tinignan lang niya ako. Kinuha ko na lang iyong unan at itinakip sa mukha ko. Ako mismo ang nagtanggal ng suot kong shorts. Iyong init sa mukha ko ng mga oras na iyon, hindi na lang dahil sa lagnat. Napabalikwas ako ng wala sa oras ng bigla niyang tanggalin ang brief ko. Ginamit ko ang unan sa mukha ko para takpan ang privates ko sabay tingin sa kanya na naniningkit ang mga mata. “Oh come on! May titi din ako!” Aniya. “Alangan namang magpalit ka ng brief na hindi iyan pinupunasan man lang?” Alam kong may punto siya pero siyempre, ibang usapan na iyon. Titi at bayag na iyon. Sabihin nang pareho kaming lalaki pero iba pa rin siyempre. Paano na lang kapag mas mangibabaw ang libog ko kesa sa lagnat ko at bigla akong tayuan? Mabuti sana kung choosy ang titi ng lalaki eh wala namang pinipiling kamay iyon. Hindi ako kumontra pero inilahad ko ang kamay ko para kunin ang bimpo. Ngising-ngisi ang kumag na iniabot sa akin iyon. Siya na ang nagpiga noong tubig bago niya iniabot sa akin. Naniningkit pa rin ang mata kong nakatingin sa kanya habang pinupunasan ko ang parteng iyon ng aking katawan. Ang kaso, nahilo na naman ako at napahiga ng wala sa oras. Nanghina na di ako ng tuluyan at nagsimula na namang manginig. Agad na bumakas ang pag-aalala sa mukha ni Nathan. “Okay ka lang? Gusto mong dalhin na lang kita sa ospital?” “Nahihilo lang ako.” Mahina kong sagot. Ibinalot niya sa akin iyong kumot at saka kinuha sa kamay ko iyong bimpo. Siya na ang nagpatuloy noong ginagawa kong pagpunas sa privates ko at hindi ko na din nagawang magreklamo. Laking pasasalamat ko na lang na wala namang flag raising na nangyari. Mabilisan din niyang pinunasan ang hita at binti ko, pati nga paa nang makita niyang nanginginig na naman ako. Pagkatapos noon, kumuha siya ng brief sa cabinet ko at isinuot iyon sa akin, bago niya inilabas ang isang shorts at long sleeve shirt mula sa bag na dala niya. Nang mabihisan ako, walang sabi-sabing binuhat niya ako mula sa kama at saka inilabas sa sala. Medyo awkward pa nga dahil siyempre, mas malaki ako sa kanya. Hindi pa rin ako umiimik ng ihiga niya ako sa sofa at binalot ng comforter na hindi pamilyar sa akin. Napangiti pa ako ng bahagya ng makitang Superman ang design noon. Kung hindi pa iyon sapat para makumpirma kong sa kanya nga iyon, ang amoy noon ang kumumpirma. The clothes and the comforter had a distinct scent na sa kanya ko lang naamoy. It was like the smell of freshly cut grass with mint and orange na subtle lang. Kaamoy niya, in short. “Dito ka lang muna. Kapag after two hours, hindi pa bumaba ang lagnat mo, dadalhin na kita sa ospital.” Sabi niya. Tumango na lang ako at nakatulog na ng tuluyan. Ang laking tulong kasi noong ginawa niyang pagbabanyos sa akin para guminha ng kaunti ang pakiramdam ko kaya ang himbing talaga ng naging pagtulog ko. Paggising ko, gabi na at nasa kama na ulit ako sa kwarto. Hindi ko na inisip na binuhat na naman niya ako dahil wala na din naman akong magagawa at nangyari na. Ang maganda lang, medyo gumaan na din kahit papaano ang pakiramdam ko ng mga oras na iyon. Mukhang effective ang kanyang luya flavored instant noodles. Ang una kong napansin ay ang beddings. Napapikit ako ng wala sa oras nang makitang iyong pinaka-tago-tago kong Harry Potter beddings iyon.Kumpleto iyon mula bead sheet, punda ng unan, hanggang may kakapalang kumot. Paborito ko kasi ang Harry Potter series na mga libro. Maging ang mga pelikula niyon ay may original DVD version ako kahit pa nga napanood ko na sa sinehan. Sa cabinet, meron pa akong trunk na katulad noong kay Harry Potter kung saan nakatago ang lahat ng Harry Potter bubble heads ko at pati iyong wand at cloak. Bibili pa nga sana ako ng broomstick noong nasa Singapore ako pero medyo nahiya na ako ng kaunti sa sarili ko. Napatingin ako sa kumot ng wala sa oras. Hindi naman sa ayaw ko iyong gamitin pero madalas kasi sa apartment sina David at Hazel at sigurado akong kapag nakita nila iyon, abot-abot na kantiyaw ang aabutin ko.OA dawkasi ang pagiging adik ko sa Harry Potter. “Saka alam mo ba na tanging mga bakla lamang ang lalaking nahihilig sa Harry Potter?” Buska pa sa akin ni David noon. Sino daw ba kasing tunay na lalaki ang mahihilig sa isang teenage at sa “wand” niya. Bumuntong hininga na lang ako at napatingin sa may pintuan. Hindi nakaligtas sa akin na malinis na ang buong kwarto. Wala na din ang mga nakatambak kong damit sa sahig. Maging ang lamesa ko ay na-organize na din. “Teacher na teacher lang,” Bulong ko sa sarili ko. Pati kasi mga libro sa lamesa ko, na-arranged na by height. Nakabukas ang pintuan ng kwarto kaya dinig ko ang paggalaw sa kusina. Kahit nanghihina pa, pinilit kong lumabas ng kwarto, balot ng aking Harry Potter na kumot. Nadatnan kong nagluluto doon si Nathan. Pakanta-kanta pa siya habang nagluluto at hindi niya ako agad napansin. I burned a hole in In the map I made And I’m not sure what I missed And I just made the same mistakes Can I be more than this? If this is all, if this is all we ever were At least I’ve loved enough to hurt Enough to hurt Napasandal na lang ako sa pader at nakinig. Hindi pamilyar sa akin iyong kanta pero maganda iyong lyrics at iyong melody kung ang pagbabasehan ay ang pagkanta niya. Malungkot nga lang. Iyon bang tipong kapag gagawa ka ng mix tape para sa iyong pagsu-suicide, isa ito sa mga dapat paulit-ulit na tumutugtog. Iyong tipong mapapamura ka kasi ang sakit-sakit na. I played a fool Yeah, I played a losing game And let go of my innocence And I don't know I'll ever be the same Could I just be more than this? More than this? If this is all, if this is all we ever were At least I’ve loved enough to hurt Enough to hurt Siguro, dahil na din sa trangkaso at nanghihina pa ako, naluha ako hindi lang dahil sa kanta kundi dahil sa lungkot sa boses niya. Nagha-hum na lang siya ng mga oras na iyon pero paulit-ulit lang iyong linyang “If this is all we ever were, at least I’ve loved enough to hurt” sa utak ko. “So mahal mo?” Tanong ng isang parte ng utak ko. Napapikit na lang uli ako at hindi iyon sinagot. “Anong nangyari?” Narinig kong tanong ni Nathan sa akin. Pagmulat ko, nasa harapan ko na siya, alalang-alala. Pinilit ko na lang ngumiti at sinabing masakit lang ang ulo ko. “Sana kasi hindi ka na bumangon…” Malumanay niyang sabi. Hinilot-hilot pa ni Nathan ang sentido ko. Ang kaso, sibuyas yata iyong huli niyang hinawakan kaya ang tapang ng amoy. “Brad, amoy kanal na nga ang bunganga ko, pati ba naman sentido ko gagawin mo pang amoy sibuyas?” Tanong ko sa kanya. Wala sa oras na inamoy ni Nathan ang kamay at napangiwi bago tumatawang pinaupo niya lang ako sa may lamesa. Idinaiti pa niya ang likod ng palad niya sa noo ko para kamustahin ang lagnat ko. Napangiti siya ng kaunti nang makitang bumaba na iyon. “Mukhang pagaling ka na nga,” Sabi lang niya saka bumalik sa pagluluto. Dahil wala din naman akong magawa, naupo na lang ako doon at pinanood siya. Sinigang na tuna belly pala iyong niluluto niya. Tinanong ko pa kung bakit tuna belly pa talaga at hindi na lang bangus o tilapia. “Basta” lang ang naging sagot niya. Nang mailagay lahat ng rekado at matakpan ang niluluto, nagsimula naman siyang gumawa ng juice. May dala pa pala talaga siyang juicer. Ang effort lang tignan. Nang matapos siyang makakalahating baso, saka niya kinuha iyong gatas mula sa ref at hinalo iyon bago niya inilagay sa microvable mug ko na kasing laki ng arinola at inilagay sa microwave. Napanganga pa ako ng mapansin kong may limang bote pa doon. Hindi niya kasi isinara agad iyong ref. Fresh milk. Mula talaga sa dow-dow ng carabao, iyong nakabote na mataas tapos parang dahon lang iyong pinangsara. Akala ko joke lang iyon. “Umaasa ka pang tumangkad?” Kantiyaw ko sa kanya. Nag-make face lang siya sa akin saka naglagay ng gatas sa isang baso at uminom mula doon. Natawa na ako ng tuluyan dahil nagka-bigote siya ng wala sa oras, puti nga lang. Nang tumunog iyong microwave, kinuha lang niya iyong mug mula doon saka nakangiting inilagay sa harap ko. Hindi naman siya scalding hot, pero medyo umuusok iyon ng konti. Masagwa pa din ang itsura pero ang sarap ng amoy. Ako naman si tanga, hinawakan ko agad iyong mug samantalang nakita ko na ngang gumamit pa siya ng pot holder para ilabas iyon. Ayun, napaso ako ng wala sa oras. Naiiling na kumuha na lamang siya ng yelo mula sa ref at siya na mismo ang naglagay noon sa parteng napaso. Ako naman ang nag-make face sa kanya na parang bata. Iyon ang nadatnang eksena nina Hazel at David. Ang mga hinayupak, mukhang nag-practice pa talaga para lang makapang-asar. Mukhang handang-handa sila sa moment na iyon eh. Bigla ba namang kumanta ng “Do You Want to Build a Snowman?” pero iniba nila iyong lyrics. May kasama pa talagang choreo. Muntik ko nang pagsisihan na ginawa ko ang version na iyon noong kanta. DAVID: Do you wanna have a bromance? HAZEL: Isn't that kind of gay? DAVID: No it isn't anymore. HAZEL: I'm walking out the door. DAVID: Please don't go away! It's okay 'cause we're best buddies. HAZEL: Oh no, it's not. I'd rather drown and die! DAVID: Do you wanna have a bromance? HAZEL: No ****ing chance I'll do a bromance. HAZEL: Go away! DAVID: Okay, bye... Umarte pang kumakatok si David na may kasamang sound effects. Humahagalpak na sa kakatawa si Nathan pero ako, nagpipigil pa din. DAVID: Do you wanna have a bromance? HAZEL: I already told you no. DAVID: I think it would be kind of cool HAZEL: We'll be a fool DAVID: Holding hands along the hall HAZEL: No freaking way! DAVID: Together we won't be lonely, whatever comes HAZEL: Please jump off a bridge and die! Ang hayop na si David, nag-inarte pa talagang umiiyak. Mukha tuloy siyang tanga. Iyong literal na ginamit niya ang hintuturo niya para i-trace iyong dadaanan kunwari noong luha niya saka niya biglang ibabagsak sabay sabi ng, “Plok!” DAVID: Hey... DAVID: Please, I know you're in there.. HAZEL: Why are you still alive? DAVID: They say you can't kill what's true, I'm here for you HAZEL: Please don't start again! DAVID: We'll always have each other HAZEL: Just let me be, I'll never do that with you! DAVID: Do you wanna have a bromance? Nag-sound effects pa si Hazel ng Baril bago nagkunwaring nagpakamatay. DAVID: Okay, bye... Kahit masakit pa din ang ulo ko, pati ako ay natawa na din ng tuluyan. Si Nathan, kulang na lang ay gumulong sa sahig sa kakatawa dahil sa dalawa. Nag-bow pa ang mga hinayupak sa amin. “Iyan ang theme song ninyo!” Sabi pa Hazel. Maya-maya ay natutok ang tingin nilang dalawa sa kumot na nakabalot sa akin. Nagkatinginan pa sila bago sabay na sumigaw ng “Expecto Patronum!” Inirapan ko lang ang mga hayop. “Sabi ko na nga ba eh…” Sabi ko na lang na umiiling. “Sabi ko na nga ba, mahihilig ka din sa wand eh,” Sabi pa ni David sabay taas-taas ng kilay. Ginaya pa niya iyong pagsasabi ko ng sabi ko na nga ba. Kung wala lang akong sakit, kinutusan ko na na siya. “Sinong bumaboy doon sa kanta?” Biglang singit ni Nathan na noon lamang natapos sa kakatawa. Tinignan ko lang siya ng masama. Sina Hazel at David naman, sabay pa na tumuro sa akin. Mga hudas! “Ikaw ang gumawa noon?” Tanong sa akin ni Nathan, nagpipigil ulit ng tawa. “Bakit? May reklamo ka?” Naka-angil kong tanong. Imbes na sumagot ay tumawa lang siya ulit. Napatingin na lang kami sa kanya. Naka-move on na kasi kaming tatlo, siya ayun pa din, tawa pa rin ng tawa. Natapos din naman siyang tumawa pagtagal. Sakto din namang luto na iyong ulam kaya kumain na kaming apat. Nailang pa nga ako dahil asikasong-asikaso nila akong tatlo. Ipinilit pa talaga ni Hazel na subuan ako. “Pagbigyan mo na ako, punyeta!” Aniya sa akin nang ayaw kong pumayag. “Gusto kong mag-practice mag-alaga ng bata.” Dagdag pa ng hitad. Nang ayaw ko pa ding ibuka ang bunganga ko, hinawakan na niya ang panga ko at pilit iyong binuksan saka isinalaksak ang kutsara doon. “Di ba? Motherhood suits me!” Proud pa ang hayop samantalang muntik na akong mabulunan. Nakangiting inabutan lang ako ni Nathan ng tubig. Napataas pa ang kilay ko ng malasan ang apple doon. Itinaas lan niya ang isang bote na may lamang tubig, apple at grapes. Ang lakas lang maka-healthy living. Si Hazel na lang ang binalingan ko. “Bakit? Kailan pa nagka-semilya ang daliri, aber?” Bara ko sa kanya. “Hoy! Excuse me! Pwede ako sa daliri, dila at titi! All around ang kepyas ko, neng!” Aniya na tuwang-tuwa sa sarili. Napansin kong medyo namula si Nathan pero hindi naman nagsalita. “And I’m the slut?” Tanong ni David. Sabay pa kaming sumagot ni Hazel ng “Naman!” Tawanan lang kami ng tawanan hanggang sa matapos kaming maghapunan. Nang magpaalam sina Hazel at David, akala ko ay aalis na din si Nathan kaya ganoon na lang ang gulat ko ng sumama siya sa akin sa kwarto at nahiga na din sa kama ko. Hindi iyon kasing luwang ng kama niya sa apartment niya kaya literal na nagsiksikan kami doon. “Hindi ka uuwi?” Nagtataka kong tanong sa kanya. “Magaling ka na ba?” Pabalang naman niyang sagot sa akin. “Oo naman. Since birth. Bakit? Kailan ba ako bumobo?” Pambabara ko din. Nag-make face lang siya ulit sa akin saka pumikit. Hindi na din lang ako nagsalita pa. Ako pa ba ang magpapalayas sa kanya samantalang inalagaan na niya ako? Naalimpungatan ako kalagitnaan ng gabi pero hindi ako nagmulat ng mata kahit pa nga ramdam ko ang pagkakayakap sa akin ni Nathan. Pipilitin ko na sana uling matulog nang may maramdaman akong basa sa balikat ko kung saan siya nakasubsob. “Why now?” Pabulong lang na sabi ni Nathan pero malinaw na malinaw sa aking pandinig iyon. Humigpit pa ang pagkakayakap niya sa akin. Matagal-tagal din bago ako nakatulog ulit. Paulit-ulit lang na naririnig ko sa utak ko ang tanong niyang iyon. Hindi naman kasi ako bobo para hindi maintindihan ang ibig niyang sabihin. Kahit gustong gusto ko na siyang sagutin ay hindi ko ginawa. Alam ko din naman kasing hindi ako ang tinatanong niya kundi ang sarili niya. Sumiksik na lang ako sa kanya. Kinabukasan, balik na naman sa dati ang pakikitungo sa akin ni Nathan. Wala na ulit iyong bakas noong taong nagtatanong kagabi kung ano ba ang mali sa sitwasyon namin ng mga oras na iyon. Wala na iyong taong umiiyak habang yakap-yakap ako. He was back to being Nathan, a friend, nothing more. Nang mga sumunod na araw, sumama na ulit ako sa mga estudiyante nilang gumagawa naman ng isang documentary film kahit pa kinagagalitan ako ni Nathan. Ang akin kasi, trabaho pa rin iyon at dahil nakakumpromiso na ako, kailangan kong panindigan. Mas mabilis namang natapos iyon dahil tumulong na din iyong mga nauna nang nakapag-seminar sa amin kaya February 12 pa lang, post editing na lang at si Hazel na ang nagbabantay. Ako naman, nagkukulong lang sa bahay at nanonood ng mga DVD ng television series. Wala pa rin naman kasing bagong project at natapos ko na din naman iyong mga bagong spec script na hinihingi sa akin ng produksiyon kaya bakante na din talaga ako. Inaasar pa nga nila ako na inihabol ko daw lahat para bakante ang February 14 ko. Tinawanan ko na lang iyon. Nang magsawa, ang laptop ko naman ang pinagdiskitahan ko. Nilinis ko ang lahat ng laman ng desktop ko at saka inayos ang filing doon. Pati iyong dalawa kong external hard drive ay pinagdiskitahan ko na din. Nang matapos, iyong personal at business e-mail ko naman ang binuksan ko para tignan kung meron bang importente doon. Wala naman masyado, puro update lang para sa mga susunod na project. Dahil wala pa ring ibang gagawin, iyong e-mail ko naman para sa Wattpad account ko ang pinagdiskitahan ko. Napangiti pa ako nang makita ko na may e-mail mula kay Evan, isa sa mga “fan” ko daw sa mga kwentong isinusulat ko. Halo-halo naman kasi ang mga kwentong inilalagay ko doon sa Wattpad account kong iyon pero ang nagustuhan daw niya ay iyong mga gay love stories. Iilan lang iyon kung tutuusin pero tumatak daw sa kanya. Hindi naman siya ang nag-iisang nag-e-e-mail sa akin ng tungkol doon. Meron pa ngang iba na medyo bastos ang dating dahil imbes na iyong kwento ang pag-usapan o di kaya ay simpleng conversations between two people lang talaga, nanghihingi na ng naked pictures. Sa kanilang lahat, si Evan ang madalas na mag-message. Usapan lang, ganun, tungkol sa kung saan-saan at anu-ano pero karaniwan ay tungkol sa mga kwentong isinusulat ko. “Kamusta? May sakit ka pa ba?” Tanong sa akin ni Evan sa e-mail. Nasa kalagitnaan ako ng pagta-type ng reply ng dumating si Nathan at nakisilip sa sinusulat ko. “Sino ‘yan?” Tanong niya sa akin. Sinagot ko na lang na isa sa mga “fans” ko sa Wattpad. Tumango lang naman siya bago dumiretso sa may ref at nagsimula na namang gumawa noong juice niyang may gatas galing sa dow-dow ng carabao. Pag-abot niya sa akin noong baso, sakto namang sumagot na si Evan na online pala ng mga oras na iyon. “Mag-isa ka lang di ba? Buti at okay ka na. Mahirap ang ganyan na nagkakasakit tapos walang kasama.” Iyon ang reply ni Evan sa akin. Napansin ko ang pagtaas ng kilay ni Nathan pero hindi ako nagkomento. “Hindi naman. May nag-alaga naman sa akin. Binantayan ako noong kaibigan kong si Nathan. Ipinaglaba pa nga niya ako at ipinagluto.” Type ko sa reply box saka ako tumingin kay Nathan na para bang humihingi ng paalam. Tumango lang naman siya. “Personal mong kilala?” Tanong sa akin ni Nathan pagkatapos kong i-click ang send button. Imbes na sumagot, binuksan ko na lamang iyong Wattpad account ko at ipinakita ko sa kanya ang profile ko. Pseudoname ko lang kasi ang nandoon at saka iyong e-mail address. Walang ibang impormasyon tungkol sa akin Kapag kasi na-trace ng production firm na ako ang may ari ng account na iyon ay siguradong magagalit ang mga boss ko. Bilang concept developer, bawal kasi talaga sa akin ang gumawa ng account a Wattpad o sa kung ano pa mang site lalo na kung kwento ang mga ilalagay ko. “Eh bakit parang ang close niyo?” Tanong ulit sa akin ni Nathan. Napataas na ang kilay ko ng bahagya dahil medyo hindi na maganda ang tono niya. “Bakit? Bawal?” Tanong ko sa kanya. Nag-iwas lang siya ng tingin. Nawala tuloy ako sa mood ng wala sa oras. Mabuti na lang at tumunog ang laptop ko at nakita kong may bagong mensahe si Evan. Iyon na lang ang pinagtuunan ko ng pansin. “Well your friend really does love you. He knows what will make you feel better and I admire Nathan because of that.” Sabi ng mensahe ni Evan. Napatingin ako kay Nathan ng wala sa oras. “Oh ayan, you really do love me daw.” Sabi ko sa kanya. “Asa!” Sabi lang niya sa akin na sinabayan pa niya ng pitik sa ilong ko. Eh kaso, inalihan na ako ng saltik. “Kasi ako, mahal kita…” Sabi ko sa kanya sabay titig sa mga mata niya. Para akong tinadyakan sa dibdib nang makita ko ang takot sa mga mata niya kaya bawi agad ako. “…in the most heterosexual way.” Sabi ko saka ko iyon pinilit na sundan ng tawa. Natawa na din siya ulit pero parehong bahaw ang naging tawa namin. “Grabe ‘to, kinabahan ako doon!” Aniya sabay kunwaring suntok sa braso ko. Ngumiti na lang ako. Siya kinabahan lang. Ako, nasaktan. Hindi patas ang laban. “Teka, may pupuntahan ka ba bukas?” Tanong niya sa akin bigla “Bakit? Ide-date mo ako?” Pang-asar kong tanong sa kanya. Valentine’s day kinabukasan kaya iyon agad ang pumasok sa isip ko. “Date agad? Hindi pwedeng two friends hanging out muna?” Kontra naman niya. “Eh siya din iyon eh. Friendly date, ring a bell? Masyado kang defensive!” Sabi ko na lang sabay patay ng laptop ko saka humarap sa kanya. Nag-make face na naman ang kumag. “Ano nga?” Tanong niya ulit. “Akala ko ba uuwi ka sa inyo? Magbabalikan ka lang? Ano yun? Iihi ka lang sa inyo?” Nasabi na niya kasi na uuwi siya sa kanila. Kailangan niya kasing tignan iyong kwarto na ipinapa-renovate sa bahay nila ni Claudia. Kung tutuusin ay kabilang town lang naman talaga iyong sa kanila pero malayo. Nasa apat na oras din ang biyahe. Kaya nga madalas ay hindi na siya umuuwi ng weekend. Pinababantayan na lamang niya sa isang pinsan iyong bahay nila ng asawa niya. Nakarating na ako dati sa lugar nila pero iyon ay bago pa kami nagkakilala. Nag-shoot na din kasi kami doon noon para sa isang documentary competition noong estudiyante pa ako. “Nandito na ako ng hapon.” Sagot niya. “Bakit? Saan ba tayo pupunta?” “Basta. Sigurado ako, magugustuhan mo.” Hindi na lang uli ako nagtanong. Si Nathan na naman ang nagluto ng gabing iyon pero dahil bistek, pinagbantay niya ako. Mas masarap daw kasi ang timpla ko noon kesa sa kanya. Pagkakain, umuwi na din siya sa apartment niya dahil maaga pa daw siyang bibiyahe kinabukasan. Wala din naman akong gagawin ng gabing iyon kaya nagpuyat na lang ako sa pagsusulat ng isang bagong script para sa susunod na project. Matagal pa naang kailangan iyon dahil abala pa ang buong firm sa promotion noong huling pelikula na dadalhin sa Cannes Film Festival pero gusto ko nang simulan. Ang sabi kasi noong director namin, kailangang kasama ako sa pagpunta sa Cannes kapag nagkataon. Kaya ayun, umaga na ng makatulog ako. Gumising din naman ako ng alas-dos para magpunta sa gym. Wala naman akong balak na biglain ang sarili ko kaya nag-light training na lang ako. Pagbalik sa bahay, diretso ako agad sa harap ng laptop. May naisip kasi akong idagdag doon sa naisulat ko na. Pagtingin ko sa orasan, tatlumpung minuto na lang bago mag-alas singko. Iyon kasi ang usapan namin ni Nathan na pagkikita. Mabilisan na akong nagbihis. Mabuti na nga lang at naisipan ko nang mag-shower doon sa gym. Dahil hindi ko naman alam kung saan kami pupunta, nag-shorts at t--shirt lang ako na hapit. Saka naglagay ng pabango. Bigla ko tuloy naalala na gusto ni Nathan ang pabangong iyon. Napangiti ako ng wala sa oras. Nang makuntento, bumalik ako sa harapp ng laptop at nagsulat lang ng kung anu-ano. Ang kaso, pagdating ng alas singko, ni wala pa rin kahit isang mensahe mula kay Nathan. Ayaw ko din naman siyang tawagan kung tuloy ba kami o hindi. Magpa-five thirty na ng biglang tumunog ang cellphone ko at makita kong si Nathan ang tumatawag. Wala na ako sa mood ng mga oras na iyon pero hindi ko ipinahalata. Ayaw na ayaw ko kasi talaga ang pinaghihintay ako sa kahit na naumang bagay. “Labas ka na, dali!” Sabi niya at saka pinatay ang tawag. Napasimangot ako ng wala sa oras pero lumabas na din lang ako. Pagdating ko sa may gate ng compound, nakita ko siyang nakasakay pa din sa motor niya. “You’re late.” Iritable kong sabi. “Kaya ng mamaya ka na magalit!” Sabi lang niya sabay hila sa akin para sumakay na din sa motor. Napansin kong namumula ang mata niya pero hindi na ako nagkumento dahil na din sa bigla niyang pinaharurot ang motor. Napahigpit tuloy ang pagkakahawak ko sa balikat niya ng wala sa oras. “Ang lamig!” Reklamo niya kapagdaka. Hapon pa lang noon pero talagang may kalamigan. Naka-jacket pa kasi siya sa lagay na iyon, nakabukas nga lang. “Eh kung isinasara mo kaya iyang jacket mo?” Komento ko sa kanya pero wala siyang naging sagot. Naramdaman ko ang panginginig niya habang nagda-drive kaya ako na ang nagpilit na magsara noong jacket habang patuloy ang pagtakbo noong motor. Ang problema, hindi ko talaga maisara. Hinawakan ko na lang iyon at saka pinagsalubong sa harapan niya kaya ang ending, nakayakap ako sa kanya ng wala sa oras. Hindi naman niya ako pinagbawalan kaya ganoon lang ang pwesto namin sa motor. Dahil nakayakap, naamoy ko na naman iyong amoy na sa kanya ko lang talaga napansin. Napapikit na lang ako at isinandal ang noo ko sa batok niya lalo na ng binilisan na naman niya ang pagpapatakbo. “Bahala na,” Sabi ko na lang sa sarili ko. Saktong papalubog na ang araw ng makarating kami sa kung saan man niya gustong pumunta. Hindi naman kasi ako nag-angat ng mukha mula ng isandal ko ang noo ko sa batok niya kaya talagang na-surpresa ako ng makita kung nasaan kami. Para kaming nasa isang clearing sa tuktok ng bundok na overlooking iyong lugar kung saan kami nanggaling at maging ang katabing town nito. Dahil padilim na, kitang-kita mo ang ilaw sa baba tapos ang backdrop niya ay mga bundok. Napanganga na ako ng wala sa oras. Saktong-sakto kasi na iyong lulubugan noong araw ay literal na pagitan ng dalawang bundok na parang sa isang painting lang. “Holy shit!” Sabi ko pa sabay tingin sa paligid kung saan magandang pumuwesto. Nang makita ko ang isang malaking bato na medyo flat ang taas ay agad kong inakyat iyon at tumitig lang sa tanawin. Muntik na talaga akong magtatatalon sa tuwa ng wala sa oras. “****, Nathan! This is beautiful!” Sabi ko sabay tingin sa kanya. Ngiting-ngiting nakatingin din lang siya sa akin. Maya-maya pa ay umakyat na din siya sa may bato, may hawak na dalawang lata ng beer. “Sabi ko na nga ba at magugustuhan mo eh.” Sabi lang niya bago siya naupo. Umupo na din ako sa tabi niya. “To sunsets and being single!” Sabi ko sabay cheers. Pinatulan naman niya iyon. Pagkatapos ay pareho na lang kaming natahimik. Pinanuod lang naming dalawa ang paglubog ng araw. Akala ko naman ay doon na matatapos iyon pero ng lumaganap ang dilim, mas lalong gumanda ang tanawin. Kitang-kita mo kasi mula sa kinauupuan namin iyong mga ilaw sa dalawang bayan na magkatabi. Ang ganda-ganda lang niyang tignan lalo pa nga at mukha siyang napaggigitnaan ng mga bundok. Tapos, pagtingin mo sa langit, ang daming bituin. “Damn it! I didn’t bring my camera.” Sabi ko. “I can paint it for you.” Alok niya sa akin. Ngiti lang ang isinagot ko. Noon ko lang uli naalala na nagpipinta nga din pala siya. Inilahad ko sa kanya ang kamay ko bigla sabay sabing, “Give me your phone.” Ibinigay naman niya iyon agad sa akin. Hinanap ko iyong recorder at saka sinimulang mag-record. Let me drown in the songs of the crickets Away from the roar of the life we left for a while Letting myself get lost to nowhere just this time When the conversations become mere distractions From the pale half moon and the city lights And I dare not to even utter a single word Let the cool breeze of the wind on my skin linger on For tonight, of all nights, unlike any other nights Closing my eyes doesn't come with all its fears Just a minute more, a second more, just a little longer Until the grass finally stains my shoes And the dust settles into the embrace of the night Oh, no words need to come between us now When the stars are near and just within my reach Close enough to call them my own Dirediretso lang ako sa pagpi-free verse ng isang tula. Nakatingin pa ako sa langit habang ginagawa ko iyon at nakapikit pero ramdam na ramdam ko ang titig niya sa akin. Saktang patapos na ako ng maramdaman ko ang paghila niya sa balikat ko para magkalapit kami. Ipinatong niya iyong isang dulo ng jacket sa balikat ko ng hindi nagsasalita. Andoon na naman iyong amoy niya. A moment, a memory, a picture within the silence Just standing still for a little while 'Cause right now, for once, it seems okay to dream Pagtatapos ko sa tula, saka ko pinatay ang recording at pinindot ang save sa phone niya. Nang iabot ko ang phone niya pabalik, hinawakan pa niya ang kamay ko panandalian sakatumitig sa akin na para bang may sasabihin pero wala din namang. Ibinulsa na lang niya ulit iyong phone niya. “Thank you for this,” Sabi ko na lang at saka muling ibinalik ang tingin sa tanawin. Pasimple ko siyang tinitignan at nang pakiramdam ko ay masasakal na ako sa katahimikan, ako na ang nagtanong. “This isn’t a date, right?” Tanong ko sa kanya. Napansin ko pa ang paghigpit ng hawak niya sa lata ng beer. Bahagya pa ngang natapon ang laman noon. “It isn’t…” Sabi niya na sinundan pa niya ng isang buntong-hininga. Napapikit na lang ako ako nagpakawala din ng isang buntong-hininga. “I never thought that this place would be so beautiful at night.” Sabi ko na lang para baguhin ang usapan. Kaso hindi effective. “Lahat naman ng bagay maganda sa dilim dahil hindi mo kita ang dumi niya katulad ng kapag maliwanag pa.” Aniya na may kasamang mapait na ngiti. Kahit hindi nia sabihin, alam kong hindi lang ang tanawin ang tinutukoy niya. “Sa susunod, huwag ako ang dalhin mo dito kundi iyong asawa mo at iyong magiging anak ninyo” Sabi ko na lang sabay tungga noong natitirang laman ng beer. Ako na mismo iyong nagyayang bumaba. Isang tingin pa ang ibinato ko sa tanawinat sa langit bago ako naglakad papunta sa may motor. Pagtingin ko sa may batong inupuan namin, nandoon pa rin siyang nakatayo. He was beautiful under the pale moon light na halos maugto ang hininga kong nakatingin sa kanya. Tinignan pa niya ako at nginitian saka parang ewan na kumaway. Nasa likod niya ang langit na puno ng mga bituin and it suited him. He was just like the stars after all, beautiful, warm, but unreachable. As for me, I’m the guy who was stupid enough to fall in love with a star. Nang nagsimula na siyang bumaba mula sa bato, bumalik ang tingin ko sa dalawang bayan na kumikislap pa din ng dahil sa mga ilaw. Paghatid niya sa akin sa apartment, nagpasalamat lang ako at nagsimula nang maglakad papasok sa compound. “I’ll see you tomorrow?” Pasigaw niyang tanong sa akin. Nilingon ko uli siya at tumango. “Sure!” Sabi ko na lang. Gulong-gulo ang isip ko ng mga panahong iyon kaya pasimple akong umiwas kay Nathan. Kapag nagyayaya siya, lagi kong sinasabing madami akong ginagawa. Kapag naman nagpuounta siya sa apartment ay nagpapanggap akong busy. Siguro napansin na din niya iyon pero hindi naman siya tumigil. Kung tutuusin, mas dumalas pa nga ang pagyayaya niya sa akin. “What is this?” Lakas loob ko nang tanong sa kanya minsang pagbigyan ko siyang kumakain sa labas. “Ang alin?” Aniyang nakakunot ang noo kahit halatang-halata naman sa mga mata niya na naiintindihan niya ang ibig kong sabihin. “Us.” Matapang ko nang sabi kahit na dumadagundong ang dibdib ko. Bigla siyang nag-iwas ng tingin. Gustong-gusto ko nang mag-walk out pero pinigilan ko ang sarili ko. “Did I ever lead you on?” Mahina niyang tanong sa akin, hindi pa rin makatingin. Naramdaman ko na lang ang pag-usbong ng galit sa dibdib ko. “Yes.” Walang gatol kong sagot sa kanya. Hindi nakaligtas sa akin ang paninigas niya kahit hindi siya nakatingin sa akin. May parte ng isip ko na gustong bawiin iyon o sundan ng ‘biro lang’ pero iba ang sabi ng puso ko. Hindi naman kasi pwedeng tatakbuhan at ipagwawalang-bahala ko na naman ang lahat. Para na siyang taeng nakabalandra sa harapan namin. “I’m sorry…” Iyon lang ang isinagot niya sa akin. Ang sakit pakinggan noon pero tinanggap ko. Hindi na lang ako umimik at saka ipinagpatuloy na lang ang pagkain. “Mas mabuti na ito habang maaga pa,” Sabi ko na lang sa sarili ko. Wala kaming imikan hanggang sa matapos kaming kumain. Nang uuwi na, sinabihan ko na siyang magta-tricycle na lang ako pauwi pero ipinilit niyang ihatid ako. Pinagbigyan ko na lang. Wala sana akong balak na kumapit sa kanya pero bigla niyang pinaharurot ang motor kaya napayakap ako sa kanya ng wala sa oras. At imbes na ihatid ako, nagpa-ikot-ikot lang kami ng ilang beses sa buong bayan. Hindi na din lang ako nag-komento. Mag-aapat na beses na kaming umiikot lang ng maramdaman ko na lang ang pagdapo ng tubig sa pisngi ko. Napatingin pa ako sa langit pero hindi naman makulimlim ng mga oras na iyon. Maya-maya ay isang patak ulit ang dumapo sa mukha ko. Sakto pa sa ilong kaya napabahin ako ng wala sa oras. Pagtingin ko kay Nathan, nakita kong galing sa mukha niya iyon. Basa pa kasi iyong pisngi niya. Pagtingin ko sa salamin ng motor, nakita kong lumuluha siya. Hindi pa rin ako umimik. Ipinatong ko na lang ang ulo ko sa batok niya at nagsimula na ding pumatak ang luha ko. Walang salita, walang kung anumang kailangang sabihin. Walang tanungan kung mahal ba namin ang isa’t isa o ano pa man. Nagkaintindihan na lang basta kami. Isa din lang naman kasi ang malinaw eh. Hindi pwede. Pagkahatid niya sa akin sa apartment ko, pareho kaming hindi makatingin. Akala ko nga ay aalis na siya agad pagbaba ko ng motor kaya nagulat ako nang bigla niya akong yakapin ng pagkahigpit-higpit. Hinayaan ko lang siya pero hindi ako yumakap. Alam ko kasing kapag ginawa ko iyon ay siguradong iiyak na ako ng tuluyan. “Baka pwede mo naman akong yakapin... Consolation price man lang...” Mahina niyang bulong sa akin saka isinubsob ang mukha niya sa leeg ko. Naramdaman ko ulit ang pagtulo ng luha niya. “Hindi ba dapat ako ang nagsasabi niyan sa iyo?” Sagot-tanong ko na lang. Hindi pa rin ako yumakap sa kanya kahit gustong-gusto ko na. I have enough memories of him and it would already be too hard to forget them. Ayoko nang dagdagan pa iyon. Pagbitiw niya sa akin, hindi pa rin siya makatingin sa akin. “I really like you’re perfume.” Sabi niya. Napangiti na lang ako ng mapait. “Well, wala na…” Sabi ko. Technically, totoo naman iyon. Huling patak na yata iyong napiga ko mula sa bote bago kami nagkita. Pero alam namin pareho na hindi lang iyong pabango ang pinag-uusapan namin. “I’ll see you when I see you,” Sabi ko na lang saka ako nagmamadaling pumasok sa apartment ko. Pagkasara ko ng pinto ay sumandal lang ako doon. Pinigilan ko ang sarili kong umiyak pero nang marinig ko ang pagbarurot papalayo ng motor niya, tuluyan na lang akong napahagulgol. Para kaming tangang nagpapatintero lang. Ang masama pa, wala ni isa sa amin ang gustong mahuli o manghuli man lang. Hindi pwede. Hindi pwede. Hindi pwede. Iyon lang ang paulit-ulit na tumatakbo sa isipan ko at alam kong iyon din ang nasa isipan niya. Papasok na sana ako sa kwarto ko ng muli kong marinig ang tunog ng paparating na motor. Maya-maya pa ay narinig ko na ang pagkatok sa pintuan ko. Ni hindi na ako nag-abala pang punasan ang luha ko nang buksan ko iyon. “Fight for me… Please…” Iyon ang bungad sa akin ni Nathan na tulad ko ay tuloy-tuloy na din ang bagsak ng luha. Umiling lang ako. “You have a wife, Nathan. There’s nothing to fight for…” Sabi ko na lang saka ko muling isinara ang pinto. Sumandal lang uli ako sa pintuan pagkasara. Ang hindi ko alam, iyon din pala ang ginawa ni Nathan. Ni wala pang tatlong pulgada ang kapal noong pinto pero ang pakiramdam ko ng mga oras na iyon, daig pa namin ang nasa magkabilang dulo ng mundo. “Why now?” Narinig kong sabi niya mula sa labas. Lalo akong napahagulgol. I didn’t see Nathan in the next few months after that time. Nabalitaan ko na lang mula kina Hazel na dumating na daw pala si Claudia. At dahil wala naman talaga akong balak makibalita dahil hindi ko trip ang saktan ang sarili ko, hindi din ako masyadong nakikinig kapag siya ang topic nina David at Hazel. Kung meron man sigurong ibang tao na nakakausap ko pa rin tungkol kay Nathan ay si Evan na iyon. I just thought that I could be honest with him dahil unang-una, hindi niya naman talaga kami personal na kilala ni Nathan, unlike Hazel and David. Pangalawa, kung hindi ko magugustuhan iyong sasabihin niya, pwede ko na lang basta i-delete iyong message. Si Evan din ang nagsugsog sa akin na magsulat ng tungkol sa amin ni Nathan sa Wattpad account ko na sinunod ko naman. Ayun, ang daming nagalit sa akin dahil hindi daw happy iyong ending. Bakit daw ba kasi ang harsh na nga ng reality, hanggang kwento ba naman daw ay bokya pa din. Tinawanan ko lang ang mga iyon hanggang si Evan na ang nagtanong sa akin. “Is that how you wanted it to end?” Tanong niya sa akin nang pinag-uusapan namin iyong kwento. “It is how it ended,” Maikling sagot ko lang sa e-mail niya sa akin. “And you’re okay with that?” Tanong niya ulit. “I should be. I’m trying to be.” Sabi ko na lang bago ko ini-log out ang e-mail ko. Minsang wala akong magawa, tinawag ko si David para magpasama sa kung saan ako dinala ni Nathan dati. Papalubog na din ang araw noon pero nahabulan naman namin. Katulad noong unang punta ko doon, tuwang-tuwa din si David. “Anak ng shit! Ang ganda dito! Ang sarap gumawa ng milagro,” Komento pa ng hitad. Natawa na lang ako ng wala sa oras. “How did you know about this---“ Bago pa natapos ni Dai dang sasabihin ay nanlaki na ang mga mata niya. Walang sabi-sabing hinila niya ako at pilit na pinasasakay sa motor. Halos magsisisigaw ako sa takot ng bigla niyang pabarurutin ang motor na dala namin pababa doon. Kung kailan nakarating kami sa highway ay saka pa niya lalong binilisan ang pagpapatakbo. Maihi-ihi na talaga ako noon sa takot at literal akong manghina ng huminto na sya ng tuluyan. Noon na din lang ako nagmulat ng mga mata. Nagulat pa ako ng makitang nasa provincial museum kami. “Papatayin mo ba ako?” Angil ko sa kanya pero imbes na sumagot ay muli niya akong hinila papasok sa loob ng museum. Hindi naman kami pinigilan noong guard kahit pa nga malapit na silang magsara. “You wrote this,” Sabi niya sabay turo sa isang painting na may kasamang tula. Napanganga ako ng wala sa oras. Painting iyon noong lugar kung saan ako dinala ni Nathan at sa painting na iyon, dalawang lalaki ang nakaupo na nakaharap sa mga ilaw. Hindi nakaligtas sa akin na magkahawak ang kamay ng dalawang iyon. Sa mismong bato na inuupuan noong dalawang lalaki nakasulat iyong tulang ini-record ko sa cellphone ni Nathan. Tumulo na lang ang luha ko habang pinagmamasdan iyon. He did paint it, but he never gave it to me. And the worst part of it all was the title. Patintero. Tarantadong buhay ‘to oh. “He asked me to fight for him…” Mahina kong sabi. Nilingon ko pa si David saka ko dinugtungan iyon. “When he didn’t even have the courage to fight for me…” Niyakap na lamang ako ni David ng mga panahong iyon. Ako naman si gago, humagulgol lang ng humagulgol. At kung hindi ba naman talaga tarantado ang life, paglabas namin ng museum, siya namang daan ni Nathan at ni Claudia na naka-motor. Gusto ko nang magwala ng mga oras na iyon at pagsisigawan ang langit pero siyempre, nagpigil ako. Hindi naman kasi teleserye ang buhay ko at hindi ko din talaga trip ang mga ganoong eksena. Baka mapagkamalan pa akong baliw ng wala sa oras. Eh sa talagang gusto talaga yata akong sagarin ng langit, ayun, huminto pa talaga silang dalawa. “Hi! It’s nice to finally meet you in person,” Bungad pa sa akin ni Claudia ng ipakilala kami ni Nathan sa kanya. “Same here,” Sabi ko na lang. Nakatingin lang sa akin si Nathan at hindi nagsasalita. Kitang-kita ko ang pag-aalala sa mukha niya ng mga oras na iyon pero hindi ko pinagtuunan ng pansin. “We should go out sometimes,” Sabi pa ni Claudia na inoohan ko na lang. Umalis din naman sila pagkatapos. “Tulog o alak?” Tanong sa akin ni David nang makalayo sina Nathan. “Tulog.” Sagot ko lang. Pagkahatid sa akin ni David sa apartment ay umalis na din siya. Kinabukasan, nagulat pa ako ng mapagbuksan ko si Nathan sa pintuan. “Anong ginagawa mo dito?” Tanong ko lang sa kanya pero hindi ko naman siya pinigilan noong pumasok siya sa apartment ko. Iyon nga lang at noong yakapin niya ako bigla ay isinalya ko na siya sa sofa saka galit na sinuntok sa mukha. “**** you!” Sabi ko pa sa kanya. Lahat ng galit at frustration ko simula noong huli kaming magkita ay biglang bumalik ng ganun-ganun na lang. “Hindi ko kayang mawala ka,” Sabi niya sa akin pero tinawanan ko lang siya ng bahaw. “I was never yours to begin with!” Sabi ko sa kanya. “Damn it, Nathan! You’re wife is back and you’re here, telling me na hindi mo kayang mawala ako? And that’s after months of not even saying anything to me? Eh putang-ina mo na lang to the moon and back.” Pasigaw ko nang sabi sa kanya. “I asked you to fight for me!” Pasigaw din niyang sagot sa akin. “I wanted you to fight for me. Na sabihin mong handa kang gawin ang lahat para hindi ako mawala sa iyo. I wanted you to tell me that you’d do everything just to be with me.” Dagdag pa niya. “Even becoming your mistress, is that what you’re saying?” Tanong ko sa kanya. Hindi niya ako sinagot. Gusto ko nang mapahagulgol ng mga oras na iyon. How can he be so selfish? How can he ask me to be just someone that needs to be hidden? But most of all, how can I still be in love withhim even after knowing that? Bakit mahal ko pa rin siya? “I deserve someone to fight for me too, Nathan.” Sabi ko na lang. “How can you give up on me just like that?” Mahina niyang tanong sa akin. “I never gave up on you, Nathan. I just gave up on us. Because you, you will always be worth fighting for, but not us. It never was. And as I see it now, it never will be. I don’t want to be a skeleton in someone’s closet, Nathan. Not even yours.” Pag-alis niya ng araw na iyon, saka ko pa lamang hinayaan ang mga luha kong tumulo. Naisip ko pa nga na siguro nga, maling magmahal ng kapwa ko lalaki. Sumpa kumbaga. Dahil sa dulo, masasaktan ka lang. Wala naman talagang happily ever after para sa mga kagaya kong tatanga-tangang nagmahal ng kapwa ko lalaki eh. Kung bakit ba kasi hindi pa ako natuto sa ilang beses kong nakitang masaktan at maiwanan si David. Kung hindi ba naman ako isang-libo at isang tangang naghanap pa talaga ang personal experience. It was a few days after na nabalitaan kong nadisgrasya si Nathan nang araw ding iyon. Ang sabi sa akin ni David, lasing daw siyang nagmaneho ng motor at sumalpok sa isang poste ng kuryente. Natulala lang ako ng sabihin niya sa akin iyon. Nang makabawi, saka pa lamang ako nakapagtanong kung kamusta na siya. “He’s still in a coma…” Mahinang sagot sa akin ni David. Nanghina ako ng wala sa oras. Gustong-gusto ko siyang puntahan ng mga oras na iyon pero pinigilan ko ang sarili ko. Wala akong karapatang pumunta, wala akong karapatang lapitan siya, iyon lang ang itinatak ko sa isip ko. Iyak lang ako nang iyak sa apartment ng mga panahong iyon pero kahit noong minsang literal na hilahin na ako nina Hazel papalabas ng apartment para lang umunta sa ospital, hindi ako pumayag. Hindi na din naman sila nagpilit. “Why are you being so stubborn?” Inis pa ngang sabi ni David sa akin pero umiling lang ako. “I’d kill to have the kind of love that you two have, Kyle. I wouldn’t even care if I’m just a kept man just as long as I know that he would love me as much as Nathan loves you.” Sabi pa ni David. “We can’t always be the first or the last person they would love, Kyle. Most times, we can’t really even be the only one. But we can always try to be the best that they ever had.” Sabi naman ni Hazel. “Isn’t it enough to love someone enough to hurt?” Dagdag pa ni Hazel. “Ganun na lang ba talaga ang role natin kung sakali? Iyong magmamahal na walang hinihiling na kapalit? Is this what you have always wanted for me as well when you kept on asking me to just let go and be gay? Because there is nothing gay about all these pain…” “I honestly thought that you’d be the exemption to the rule,” Sabi na lang sa akin ni David saka ako niyakap. “Malay ko ba namang wala pala talagang exemption sa sumpa,” dagdag pa niya na sinundan niya ng isang bahaw na tawa. Dalawang araw pa pagkatapos ng MMK moment naming magkakaibigan bago si Claudia naman ang napagbuksan ko ng pintuan. Ang laki ng ipinayat niya sa loob lamang ng isang linggo. Halatang-halata din na halos wala siyang tulog. “Pwede ba akong pumasok?” Tanong niya sa akin. Tumango lang ako at iginiya siya sa sala. Ikinuhanan ko na din siya ng kape sa kusina bago ako umupo sa tapat niya. “Hindi mo man lang ba siya bibisitahin?” Tanong sa akin ni Claudia. “Sorry… Naging busy kasi ako…” Sagot ko na lang. “Kamusta na siya?” Imbes na sumagot ay isang malutong na sampal lang ang ibinigay niya sa akin. Mahilo-hilo pa ako ng ibalik ko sa kanya ang tingin ko. Kitang-kita ko ang galit sa mukha niya ng mga oras na iyon. “I can’t believe that he would ask me for an annulment for someone like you,” Punong-puno ng panunuya niyang sabi. “You can hate me all you want but I’m not going to give him up for someone who wouldn’t even fight for him,” Sabi niya sa akin saka ulit ako akmang sasampalin pero nasalo ko ang kamay niya. “Then don’t give him up.” Madiin ko ding sabi saka ko binitawan ang kamay niya. “Nathan would never be able to live with the guilt, Claudia. Alam kong alam mo ‘yan. And that’s the reason why I would never fight for him. Dahil ayaw kong ako ang maging dahilan para habangbuhay siyang kinakain ng kunsensiya niya. I’d rather give him up that giving him that kind of a life.” Sabi ko pa sa kanya. All those things happened a just ago. Binisita ko din naman si Nathan sa ospital pagkatapos naming mag-usap ni Claudia pero hindi din ako nagtagal. Wala ako sa ospital noong magkamalay siya at hindi ko din alam kung hinanap ba niya ako o hindi pagkagising niya. Kahit noong muli akong dumalaw sa kanya ay normal lang ang lahat. Maging si Claudia ay civil din lang sa akin. Walang annulment na nabanggit. Wala ding aminang naganap. Wala naman kasi yatang ganoon sa totoong buhay. I was a coward. So was Claudia. So was Nathan. We were all cowards, chosing to just ignore everything and pretend that there wasn’t anything to talk about. Hanggang sa muling bumalik sa London si Claudia ay wala ding nangyari. Nang gumaling at nagsimula na namang makipagkita sa akin si Nathan, pinagbigyan ko na lang. I at least owe him that. I would never be his mistress but I can be his friend. Ganoon na lang. Kung hindi pa siguro pumitik-pitik sa harapan ko si Hazel ay hindi pa ako babalik sa kasalukuyan. Namula pa ako ng makita kong nandoon na iyong direktor na kakausapin namin at kunot ang noong nakatingin sa akin. “Ay ateng, muntik na kaming tumawag ng ambulansiya.” Bara pa sa akin ni Hazel na ikinatawa noong direktor. “Sorry, may naisip lang ako.” Sabi ko na lang. “It’s okay. Iyang mga tipo mong ganyan ang kailangan ko sa project na ito.” Sabi lamang noong direktor. “You’re okay with writing a gay love story right?” Tanong pa niya sa akin na ikinatawa ko lang. “Hindi pa po ba obvious?” Tanong ko na lang. “You’re gay?” Tila hindi makapaniwalang tanong noong direktor. “Once,” Sabi ko lang. Mukha namang nakaramdam na din ito na hindi ko gustong pag-usapan dahil bigla niyang inutusan iyong kasama niya na i-distribute sa amin ang isang print out. Mukhang short story iyon ppero may kahabaan. “Ito sana iyong gusto kong maging basis ninyo sa pagsusulat noong script. It’s from a Wattpad account. I’m still trying to contact the author pero wala pa ring reply eh.Hopefully, makuha natin iyong approval niya bago tayo magsimula ng shoot.” Sabi pa noong direktor. Napanganga na lang ako ng makita ko ang titulong “We Had the Night” sa print out. Natulala na ako ng tuluyan ng mabasa ko ang unang paragraph. Walang sabi-sabing binuksan ko ang laptop ko at saka nag-connect ako sa WIFI ng coffee shop. After kasi noong huli naming pag-uusap ni Evan ay hindi ko na binuksan ang e-mail address kong kunektado sa Wattpad account ko. Tanda ko pa rin naman iyong e-mail at password kaya napatanga na lang ako ng makita ang mga mensahe doon. Nang i-click ko iyong isa na may pangalan noong direktor, ayun nga at humihingi ito ng permiso na gawing pelikula iyong kwento. Dahil na-curious na din siguro sa ginagawa ko, napasilip na din sina Hazel at David sa laptop ko. Maging ang direktor ay tumayo pa talaga at nagpunta sa likuran namin para makiusyoso. “Okay, this is kind of weird,” Sabi ko na lang na ikinatawa nilang lahat. Bumalik na din iyong direktor sa upuan niya pero titig na titig sa akin. “I’m guessing this is based on a true story,” Aniya. Tumango na lang ako. Ang hayop na sina Hazel at David, biglang naging seryoso sa pagbabasa sa print out. I never told them about that Wattpad account kaya sigurado kong iyon ang unang pagkakataon na mababasa nila iyon. “Seriously? Pokpok?” Nakaangil na baling sa akin ni David. “That’s accurate,” Bara lang sa kanya ni Hazel. Nang makita kong nakakunot na naman ang noo noong direktor ay kusa na akong nagpaliwanag. “Sila iyong mga anak ng demonyo sa kwento.” Sabi kong natatawa. Parang lalo tuloy naging interesado iyong direktor. “And Nathan?” Tanong niya sa akin. “He’s real too.” Sabi ko na lang at ngumiti. “And he’s still married?” tanong niya sa akin. Tumango lang ako. Iyon kasing kwento sa Wattpad ay tinapos ko na lamang doon sa puntong pinagsarhan ko ng pinto si Nathan pagkatapos niya akong sabihan ng “Fight for me.” “Could you change the ending?” Tanong ulit sa akin noong direktor. “Sinong gusto mong patayin ko,” Biro ko na lang na tinawanan lang naman ng direktor. “Ikaw ba? Kung ikaw ang masusunod? How would you have wanted it to end?” Tanong nya ulit. Hindi ako nakasagot. Hanggang sa mga oras kasi na iyon, hindi ko pa din alam kung paano ko gustong tapusin ang kwento naming dalawa ni Nathan. “It’s just too painful to end it as it is. Even Love of Siam had a good enough almost happy ending.” Dagdag pa noong direktor. “But this is not Love of Siam. This is my real life,” Sagot ko naman. “And we are making a movie version. Bakit hindi mo bigyan ng happy ending kahit man lang sa pelikula.” “Why does it feel like that you’re just way too afraid to believe that it could actually happen? A happy ending, I mean.” Komento pa noong direktor. Nag-iwas lang ako ng tingin. “Because it’s never going to happen.” Sabi ko na lang. “It’s either that or you can stop playing the victim. Tayo lang ang may karapatang magdesisyon kung paano matatapos ang kwento natin, Kyle. Tragedy, pain, self-scarifice, they are all overrated. But not love, never love.” Sabi niya. “Think about it.” Dagdag pa niya. “I don’t remember giving my consent na gawing pelikula ito.” Bara ko sa direktor. Feeling close na eh. Tinawanan lang naman ako. “Kung may isang bagay ka mang kailangang malaman tungkol sa akin is the fact that I never accept no for an answer.” Sabi lang niya. Tumawa na din lang ako. Nang matapos ang meeting ay halos hindi ako pansinin nina Hazel at David. Pansin ko din ang sama ng tingin nila sa aking dalawa. “What?” Tanong ko na dahil naiinis na din ako. “Bakit hindi ko alam iyong punas bayag eksena? How could you keep that from us!” Sabi ni Hazel sabay sabunot sa akin na sinang-ayunan din ni David. Anak ng putang malalandi talaga ang dalawang ito. Iyon pa talaga ang napansin! “Punyeta! Ang dami-daming kadramahan doon sa isinulat ko, iyong pagpupunas lang niya ng bayag ko ang importante sa inyo?” Inis ko nang bara sa kanila. “Kuya, matagal ka nang dramatic. Eh siyempre, iyon nang medyo x-rated ang mapapansin namin di ba? Like hello? Anyway, so noong mahawakan mo ang susi niya, how was it? Malaki ba?” Tanong pa ni David na mukhang interesado talaga. “Che! Kaya ako minamalas ng dahil sa inyong dalawa eh!” Sabi ko na lang. Ang mga hayop, humagalpak lang sa kakatawa. Tinawagan ko na lanng si Nathan at nagpasundo ako. Ang kaso, sakto namang nasa banyo ako at nagbabawas noong dumating siya. Nasobrahan ko yata ng kape kaya ayun, hindi na namili ng trono ang puwet ko. Paglabas ko ng banyo at pagbalik sa lamesa namin nina David, siya namang pagbaba ni Nathan noong print out noong short story na isinulat ko. Alanganin pa ang ngiti niya sa akin nang lumapit ako samantalang ang dalawang anak ng lagim, abot-tenga ang ngiti. “Tara na?” Tanong niya sa akin. Tumango na lang ako at saka pasimpleng binigyan ng dirty finger ang dalawa. Wrong move. “Grabe ka naman! Hindi pa ba sapat iyong susi Nathan at pati kami yayayain mo?” Bara sa akin ni David. Pinanlisikan ko na lang sila ng mata at saka hinila papalabas ng coffee shop si Nathan. Ang hayop na Nathan, imbes na mahiya ay mukhang natuwa pa. Ang sarap lang nilang pagbuhuling tatlo ng mga oras na iyon. Nasa highway na kami ni Nathan nang mapansin kong hindi papunta sa direksiyon ng apartment niya ang tinatahak namin. Hindi na ako nakapagtanong ng tuluyan ng mapansin ko kung saan kami papunta. It was back to that place where the stars where closer. Sakto pang sunset na ulit nang dumating kami doon. “Di ba, sabi ko naman sa iyo na iyong asawa mo at magiging mga anak mo ang dalhin mo dito?” Sabi ko kay Nathan. Imbes na sumagot ay binuksan niya iyong compartment ng motor at inilabas ang isang brown envelope saka nakangiting iniabot iyon sa akin. Pagtingin ko sa loob, nakita kong annulment papers iyon na pirmado na nila pareho ni Claudia. “I never wanted you to be a skeleton in my closet either.” Sabi lang niya. “Ilang beses kong tinanong ang sarili ko kung bakit noon ka lang dumating sa buhay ko, Kyle, until I realized that I had to meet you at that time so that I would come to understand just how much I am willing to give up just tobe with you.” Sabi niya. “I never fought for you…” Nangingilid ang luhang sabi ko sa kanya. “Mali… You have always fought for what was good for me… Now, I’m fighting for you, for us… This is me saying that we are worth fighting for, Kyle… Ayoko nang makipagpatintero sa iyo, sa atin… At gusto kong pati ikaw, mapagod na din…” Sabi niya sa aking nakangiti pero tumutulo na din ang luha. Natawa pa ako ng literal na hinila niya ako sa isang parte kung saan may mga bato at saka siya tumuntong sa isa sa mga iyon bago niya ako hinalikan. “Damn it! Now I’m actually counting the times we could have had sex if we didn’t wait this long,” Sabi pa niya na ikinatawa ko na ng tuluyan. “Kyle, I know that I’m not the first one that you have ever loved and I know that there is a possibility that I’d never be the last. But I will try my hardest to be the best you have ever had.” Sabi niya bigla. Naningkit tuloy ang mata ko ng wala sa oras. “Andoon na eh! Kikiligin na ako eh! Kailangan talagang linyahan mo ako ng ganyan na halatang-halata naang galing doon sa dalawa?” Sabi ko sa kanya sabay siko sa tagiliran niya. Tumawa lang ang ugok. “Pina-memorize ni Hazel. Ang sweet kaya!” Depensa pa ni Nathan. Guso ko tuloy murahin si Hazel ng wala sa oras. Napatingin na lang ako sa papalubog na araw. Natahimik na din lang naman si Nathan. Nang lumaganap na ang dilim, saka ko pa lang naalala iyong itinanong ko sa kanya noong una niya akong dinala doon. “This isn’t a date, right?” Tanong ko sa kanya. Ngiting-ngiti pa niyang kinuha ang kamay ko bago niya inilabas ang isang singsing sa bulsa niya. “Of course it is.” Sabi niya sabay ng paglalagay noong singsing sa daliri ko. Mukhang wala talagang konsepto ng romance ang kumag dahil pagkalagay noong singsing sa daliri ko ay naglabas pa siya ng isa at sinabihan akong siya naman daw ang suutan ko. Naiiling na sinunod ko na lang siya. We stayed there over night. Walang tulog-tulog, usap lang kumbaga. For once, it was really okay to dream and believe that it can come true. Pagdating namin sa apartment ko, muli kong binuksan iyong Wattpad account ko at binasa ang kwento namin ni Nathan. Ni hindi ko namalayan na ine-edit ko na pala iyon hanggang sa tumabi si Nathan sa akin at naki-usyoso. Nang masulat ko na iyong happy ending namin at akma kong irere-publish, pinigilan ako ni Nathan. Tinaasan ko na siya ng kilay nang bigla siyang nag-type doon. “And Nathan promised to give him the best sex of his life from that day on.” Iyon ang inilagay ng hayop doon. Tawa lang ako ng tawa at hindi ko na din siya pinigilan nang siya na mismo ang mag-re-publish noon. “You do realize that we never had sex, right?” Sabi ko sa kanya. “I can change that.” Sabi lang niya sabay kindat sa akin bago niya ako basta na lamang hinila papasok sa kwarto. I would still be a mistress until the annulment is finalized at alam kong medyo matatagalan pa iyon. Pero sabi nga nila, mas mahal ang kabit. Magrereklamo pa ba naman ako? At the end of the day, Nathan is still fighting for me, for us. Kaya sa parte ko, pilit ko ring sinusulat iyong dulo ng kwento naming dalawa, at sa unang pagkakataon, hindi ako natatakot na maniwalang sa dulo, pareho kaming magiging masaya.
-
Lumipas na ang isang buwan simula ng lumipat ng bahay si Adrian sa bahay ni lolo Kardo kung saan inihabilin siya ni lola Natty ang kanyang kapatid. Naging maayos ang pamamalagi ng binata sa siyudad. Sapat ang pera na ipinapadala mula sa probinsya ng kanyang tumayong magulang pantustos sa kanyang unang buwan doon. Higit sa lahat, ang hindi maitatangging kasarapan at libog na naging parte ng araw araw na buhay nitong si Adrian. Ang regular na pagpapaubaya niya sa bakla nyang lolo, ang pagpapadede niya rito. Nakahanda na ang gwapong binata na kakatapos lang magbihis at tutungo sa kusina para kumain ng agahan. Biglang nag ring ang telepono at may tumawag. Ang nurse na si Kevin ay kumontak sa bahay na male-late siya ng pagdating. “Hello Adrian, pre ikaw ba yan?” “Ahhh si Adrian nga ito, sino po sila?” “Ako ito si Kevin, may inaasikaso akong importante hindi ako makakarating on time jan, pakipaliwanag nalang sana”. Ayos lang ba?” “Ahhhhh sige sige tol, ako ng kakausap kay lolo Kardo” “Salamat pare” Habang kausap ni Adrian si Kevin ay sinusulyap sulyapan siya ng matanda, isa lamang ang gusto mangyari ng matanda sa tuwing ganito ang tingin nya sa binata. Gusto niya itong halayin at gusto na ulit malasap ang mala-babae nitong utong. Ibinanggit ni Adrian ang balita ni Kevin, at sa narinig ay tila natuwa ito ng nakakaloko. “Hahaha lo, ikaw ahhh, mamaya na yan, kakain na ako at papasok na niyan baka ma-late din ako, hehe”. Ang sabi ng binata na parang kabisado na ang estilo ni lolo Kardo. Natawa naman itong matanda. “Alam na alam mo ahhh”. Ang sabi niya. At tumungo na si Adrian sa hapag kainan. Kasabay ng paglipas ng panahon nababawas bawasan na din ang hiya at ilang nitong gwapong binata. Sapagkat unti unti na itong nasasanay dahil halos araw araw ay pinagbibigyan nito ang kanyang lolo Kardo. Hihiling lamang ang matanda at itong binata ay hindi na magaatubilin na itambad ang hubad niyang dibdib, hahayaan niya ang matanda kahit ano ang gusto nyang gawin dito. Bagamat paminsan minsan ay may natitira pang ilang ngunit bahagyang nawawala na. Madalas nilang gawin ang kanilang sesyon tuwing gabi, tuwing sila na lamang ang matitira sa bahay, dahil sa umaga paggising nila ay darating na ang nurse na si Kevin, maghapon naman sa eskwelahan itong si Adrian, minsan pag uwi ng binata ay nariryan pa ang nurse at hihintayin lamang itong umalis bago masolo ng malibog na matanda itong gwapong binata. Doon ay mananabik si lolo at lalasapin ang kanyang pinakamasarap na panghimagas, ang mga suso ni Adrian. Kaya magkakaroon sila ng pagkakataon nitong umagang mahuhuli ng dating ang nurse. Habang may hinuhugasan itong si Adrian sa lababo ay pumutok ang plastic na hawak niya na tila sarsa dahilan para mabuhusan ng kaunti ang kanyang putting t-shirt. “Awwwwww, naku! Ano ba to tsk tsk!” Ang bulong ng binata habang bumusangot ng kaunti. Alam ni Adrian na kapag namantsahan ang damit niyang iyon ng mahabang panahon ay kakapit ng husto ang dumi at mahihirapan siyang alisin. Magtatanggal sana ito ng pang-itaas, pero sinigurado muna niyang nasa sala ang matanda at hindi siya masisilipan at baka kasi maakit itong matanda. Hinubad niya ang kanyang t-shirt at kinuha ang sabon sa lababo at dali daling nilabhan ang damit. “Hayyyy hindi na tuloy ako naka kain, sa labas na nga lang ako mag aagahan”, ang bulong ulit ng binata at ngumiti ito at umiling iling. Kinusot ang damit at dahil sa pwersa ng kamay sa pagkusot ay sumusunod ang mga muscles nito sa dibdib. Bahagyang gumagalaw ang suso niya. Pagkatapos labhan ay pumunta sa likuran ng bahay ang binata para isampay ang nilabhan na damit. Nakakagigil at nakaka akit talaga ang dating niya ngayon, wala parin itong saplot sa taas samantalang naka pants na siya ng itim at naka sapatos na din. Pagpasok ulit sa kusina ay nagulat ito dahil naka abang pala ang matanda, nakaupo ito at nakatingin sa pintuan kung saan eentra ang binata, nakikita pala siya habang sinasampay ang damit. “Ohhhhh lo, hehe, anjan ka pala!” Mejo gulat na pagkasabi ng binata. Dahil wala siyang suot pang itaas at mglalakad patungo sana ng kwarto para magbihis ulit ay napansin niya ng mga mata ng kanyang lolo na sumusunod ang tingin sa kanyang mga utong. “Ihooo, sarap naman niyan!, padede naman”. Ang sambit ni lolo sabay kunwari ay paawa ito. Binalikan ito ng binata at sinabing, “Ahhhh lo naku male late na po kasi talaga ako, mamaya lo, pangako”. At nalungkot ang matanda ngunit hinawakan ang ibabaw na parte ng paa ng binata at sinabing “kahit sandali lang iho, pangako saglit lang ito, nauuhaw kasi ako sa nakikita ko”, iyon ang mga kataga ng matanda habang nakatingin parin sa hubad na dibdib ng binata. “Haaayyyyy lo talaga, o sige, pero mabilis lang po ahhh, ehehe.” Ang sabi ng binata. Lumapit ito sa matanda ng nakatayo paharap sa kanya habang ang kanyang lolo ay nakaupo. Yumuko ng bahagya ang binata upang ilapit ang kanang dibdib at utong sa ulo ng matanda. Ang matanda naman ay tumitingala para maabot ng husto ang utong na parang asong ulol na nananabik sa pagkain. Sinubukan pang ilapit ng binata ang dibdib para hindi mahirapan ang matanda sa pagabot sa dede nya. Hanggang sa nagpang abot ang bibig at dede. Pinasadahan ng paunang dila ng matanda ang kanang utong ng binata at napapungay ang mata nito. “Ahhhhmmm”, umungol ng kaunti ang binata. Pagkatapos dilaan ay isinubo na ng matanda ang utong ng nakatayong si Adrian at sinipsip ng sinipsip. “Hmmmmmmmm, ahhhhhh!!”. Ang ungol ng binata habang napipikit sa sarap. Napahawak sa balikat ng matanda ang binata habang sinususo ang utong nito. Naglalabas na rin ito ng mainit na hininga dahil sa sarap. Umaalon alon ang malaking dibdib ng binata dahil sa likot ng bibig na matanda habang sumususo, malaki laki rin ang ginagawang pagsubo nito. Makalipas ang isang minutong pagsipsip ay bumulong ang binata kay lolo ng. “Ahhhhhhm, loooo, ahhhhh, ituloy nyo nalang po mamaya, bihis na po ako”. Tinigil ng matanda ang kanang suso at nakiusap ulit sa binata “Ohhhhhh kabila naman, please… sige na mabilis lang”. Pagmamakaawa nitong manyakis na matanda. Napakamot ng ulo ang binata at sinabing “Sige na nga, haaay ang lakas nyo sa akin lo ahhh, eto na po”. At sumunod na ilapit ng binata ang kaliwang utong at iyon nman ang sinupsop ng matanda. Sa gigil ng matanda ay umakap ito sa baywang ng walang damit na si Adrian habang nakasipsip parin sa dede, dahilan para maramdaman ng matanda ang init ng binata at hinila ang gitang bahangi ng katawan ni Adrian palapit sa kanya, muntik ng madaganan ng binata ang nakaupong matanda mabuti na lamang ay napahawak ito sa ibabaw na estraktura ng inuupuan ng matanda. “Uhhhhhhhh looo, easy lang ho, ahhhhmmm”, ang pagungol na sabi ng binata habang napakalapit na ng kanyang katawan sa nakaakap na matanda. Sinisipsip parin niya ang suso nito. Para itong hayop na lumalapang ng isa pang buhay na hayop na ayaw pakawalan sa tindi ng kapit. Nakakarating pa ang mga kamay at hinihimas himas ang puwit ng gwapong binata habang sinisipsip parin ng walang tigil ang kaliwa nitong utong. “hmmmmmmmmmm, ang takaw talaga ni lolo hmmm”. Ang sabi ng binata sa sarili at napapangiti ng kaunti at umiiling iling habang pungay ang mata. Makaraan ang ilang segundong pagsipsip ay nagsalita na itong si Adrian. “Lo, sige na po, tama na yan, mamaya lo, pangako yan, male-late na po ako sa eskwela, kailangan ko na pong maghanda”. Akmang hihiwalay na ng binata ang kanyang dibdib ay sumususo parin ng matanda, dahilan para mahila ang utong nya sa nakasubong matanda. “Loooooooo, ahhhhh”. Ang huling ungol ng binata at bumitaw ang matanda sa pagdede at nakawala ang basang utong na buhay na buhay. “Hmmmmm ang sarap sarap talaga apo”. Habang nagsasalita ang matanda ay bumalik sa pagdede kahit hindi pa tapos magsalita bilang huli nitong banat. “ hmmmm nyaralalllppphmmmm” ang boses na dinig mula kay lolo Kardo na hayok ng talaga. Pagkatapos magpasuso ni Adrian ng ilang minuto hinalikan ng matanda ang abs ng binata at tuluyan ng tumungo si Adrian sa kwarto naglakad ito ng walang damit at halata ang mamula mulang paligid ng kanyang mga utong dahil maputi ang dibdib, basa ang kaliwang utong samantalang natuyo ang kanan sapagkat ito ang unang pinasipsip. Bago isuot ng binata ang damit na puti ay pumunta muna ito ng cr at mabilisan binanlawan ang mga utong upang alisin ang anumang laway na natira para narin hindi ito manlagkit. Minsan ay kinukurot nya ito habang hinuhugasan at makakaramdam ng sensasyon at mapapapikit. Naka abang na ng masasakyan ang binata papunta ng eskwelahan. Habang nakatingin sa labas ng bintana ng bus ay iniisip isip niya ang pagpapasusong ginawa niya kani kanina lamang. Tinigasan ng ari at nakaramdam ng kati si Adrian sa magkabilang utong at kinamot ito at pinisil. “Ahh anu to” ang isip isip sa sarili habang inaalis ang kati ng mga utong. Nakatakip ng bag ang mga kamay nyang sumasalat sa dede nya para hindi ito mahalata ng ibang tao. Ng makarating ng bahay ang nurse na si Kevin ay inasikaso na niya ang matanda. “Good morning lo, anong balita? Kumusta na?” Ang bati ni Kevin pagpasok ng bahay. Nadatnan niyang nakangiti ang matanda na nanonood ng TV. “Ahhhhh Kevin, eto maayos naman ako, kumain ka naba nak?” Mag agahan ka muna sa kusina kung hindi ka pa nakain. “Mukhang saya ng gising natin lo ahh, anong meron haha” Ang pagtatanong nitong Kevin na parang may gusting huliin. “Nak, kapag matanda na ng ganito ay dapat maging maaliwalas na lamang ang pakiramdam, para nmn bumuti ang lagay ko, isa pa, ayaw mo ba nun?, mababawasan na ang hirap ng pagaalala at pagaalaga mo sa akin”. Sambit ng matanda kay Kevin. Hindi naman siya natatakot na malaman ni Kevin ang ginagawa niya kay Adrian kaya wala lamang sa kanya kung matuklasan man yon ni Kevin, malaki naman ang tiwala niya rito. Sa loob loob ng matanda, sino ba naman ang hindi sasaya kung gabi gabi ay may gwapo at masarap na putahe kang nilalapang. Pansin naman ni Kevin ang kakaibang galak ng matanda simula ng lumipat ang binata sa kanila. Hinihintay ni Kevin na isa sa dalawa ay magbunyag ng kanilang lihim dahil may hinala ito na may nangyayaring kalibugan sa kanilang dalawa. Ang nurse na si Kevin ay mag iisa’t kalahating taon na sa serbisyo kay Lolo kardo. 28 taon gulang na ito, matangkad, moreno, bigotilyo, at malaking lalaki at may katamtamang itsura. Madalas magpalit ng nurse ang pamilya ni lolo Kardo dahil palagi itong nagagalit. Tanging si Kevin lamang ang nagtagal dito. Bukod sa lalaking nurse ito ay bahagyang natipuhan rin ng matanda. Bilang kilala na ng nurse si lolo, napansin nito kaagad na malaki ang kanyang ipinagbago, unti unti itong nagiging masayahin. Pagkatapos tumungo ni Kevin sa kusina ay may dala itong tsaa at langis, iniabot ang inumin sa matanda at umupo ang nurse sa sahig at kinuha ang mga binti ni lolo. Therapy ng matanda na masahiin ng regular ang kanyang mga binti, parte ito ng pagaalaga sa kanya. “Ano lo, ayos ba, hehe”? ang tanong ng nurse at ngumiti sa matanda na parang nang aakit. “Sige lang anak, ipagpatuloy mo lang, diinan mo ng kaunti”, ang sabi ng matanda at binaling ulit ang tingin sa telebisyon ng nakangiti. “Ok po, ahhhh lo kumusta naman ang paghinga ninyo tuwing gabi, hindi na po ba kayo nahihirapan?’ “Hindi na masyado Kevin, iyong mga bilin mong gamot hindi ko rin naman nakakalimutan, may kaagapay naman ako ditosa paggabay ng mga ganyan bagay, mabuti nalamang at nandito si Adrian, “Ahhh kumusta naman po si Adrian lo, mukang nagiging panatag na din ang loob nyo sa isat isa?” Ang tanong ni Adrian na may halong panghuhuling ginagawa. “Oo napakabait na bata ng lalaking iyon, masipag pang mag aral, dapat ay gayahin siya ng iba pang mga binata jan, responsible at pursigido”. Iyon lamang ang nabanggit ng matanda at relax lang ito kahit alam nyang may gustong malaman itong si Kevin. “Ahhhhhhhhh” iyon lamang ang nabanggit ng nurse. Sa isip isip nya paano niya itatanong ng derecho sa matanda na kung mayroon bang nangyayari sa kanilang dalawa ni Adrian, takot rin siya baka kasi mabigla ito at magalit. Bagamat walang problema kay lolo Kardo na malaman ni Kevin, tumigil na lamang ito sa pagtatanong. Ang isa pang bagay na lingid sa kaalaman ng binatang si Adrian at ng lahat ay ang paghahalay ng matanda sa nurse na si Kevin, ginagawa rin ng dalawa ang ginagawa kay Adrian ngunit hindi nga lang palagian at madalas tulad ng ginagawa ni lolo sa gwapong si Adrian. Kaya naman ngumingiti ng loko itong si Kevin nang unang salta ni Adrian sa bahay, dahil bago pa ito dumating alam na ni Kevin kung gaano kamanyak at kahilig sa suso ng lalaki itong si lolo Kardo. Ngayon na nakahanap ng mas masarap na lalaki itong si lolo Kardo ay bahagyang nabawasan ang paghiling nito sa nurse na padedehin siya, parang ipinagpalit na niya ito at tanging ang mga suso ni Adrian na lamang ang nakakapagpakontento sa kanya. Isa itong dahilan para lalong magduda si Kevin sa gawain ng mag-apo. Pagkatapos ng isang normal na tanghalian ay nagsalita si Kevin, “Ahhhhhhh, lo, magtatanggal na ho ba ako ng damit”, Ang sabi ni Kevin na siya na ang nanguna ngayong pagkakataong ito hindi tulad ng dati ang matanda ang nagpapahubad ng damit. “Hehehe, sige sige Kevin, halika at padedehin mo na ako”, ang sabi ng mahalay na matanda. “Eto lo”, sabay pag-alay ng dibdib sa nakaupong matanda. Sinipsip ni lolo Kardo ang suso ni Kevin tulad ng nakagawian. Hindi tulad ng dati, tila mabilis na magsawa ang matanda at tumigil agad. “Ohhhh lo, tapos na??” pagtataka ni Kevin, “Oo iho, salamat at magbihis ka na”. “Hmmmmm, sige ho, sabi nyo eh” Sa isip ni lolo Kardo habang dumedede sa nurse, “walang wala ito kumpara sa suso ni Adrian, higit na masarap supsupin ang dede ng batang iyon,”. Ang mga suso ni Kevin ay normal lamang na panglalaki, ang dibdib nito ay hindi rin kalakihan tulad ng kay Adrian, kaya mas hinahanap hanap na niya ngayon ang gwapong si Adrian. Tila ba nakahanap ito ng kapalit. Nang matapos ay itinuloy na ni Kevin ang normal na trabaho nya sa matanda bilang nurse hanngang sa natapos ang araw, magsasalisihan na sila ni Adrian na galing naman sa eskwela. (Itutuloy)
-
It was around 11 am when I woke up. Pag gising ko, wala na sila CM, Rain at Leon. Nakaayos na ang hinigaan nila. ****. I missed 2 classes today. Review pa naman namin for Mechanics at Statics. Sa sobrang pagod ko kagabi, nakatulog ako ng mahimbing na di ko na naramdaman na nagalarm ang phone ng 6 am. Di muna ako bumangon. Muli ko naaalala ang nangyari kagabi. Matagal tagal ko rin naramdaman ang ganito. Napangiti na lang ako bigla at niyakap ang unan nang biglang may kumatok. “O gising ka na pala. Kakatapos ko lang magluto. Lets eat!” paanyaya ni Leon. “O andito ka pa pala? Akala ko umalis ka na.” Gulat kong tanong. “Mamaya pa class ko ng 2pm.”sabi niya. After kong maghilamos at magmumog, kumain kaming dalawa ng inihanda niyang pagkain. Sa loob-loob ko, may pagkasweet rin pala itong gagong to. Marunong magluto. Aaminin ko na malaking bagay para sa akin ang pag-stay niya at ipagluto ako. Madalas kasi akong sa labas na lang kumakain at wala akong time para magluto talaga ng pagkaing bahay. Saka madalas rin na ang mga nakakatrip ko ay umaalis kaagad or kusa na lang umaalis ng walang paalam. “Salamat sa breakfast.” Sabi ko pagkatapos kumain. “Wala yun. Salamat rin sa pagpapatulog sa amin.” Sagot niya. Aminado ako na medyo awkward ang sitwasyon namin dahil sa nangyari kagabi. Pero chill na lang. Nangyari na ang nangyari at parehas din naming ginusto yun. At mukhang may chance to kasi ipinagluto pa ako. Pagkatapos ng almusal ay naligo na kami at naghanda para pumasok. “San daan mo?” tanong ko. “EDSA. Cubao. Tapos Antipolo na.” Sabi niya. “Eh ang traffic sa EDSA ngayon, anong oras na kaya.” “Wala tayong magagawa diyan. Forever na talaga traffic dyan.” “Sa Katipunan ka na lang dumaan. Sabay ka na sa akin.” “Okay lang ba?” “After ng nangyari kagabi, ngayon ka pa mahihiya sa akin?” “Ano ba nangyari kagabi?” “Hahaha. Ewan ko sayo. Tara na.” Magkasabay na kaming umalis ng apartment. Pagkarating ko ng school, binigay ko sa kanya ang mga directions kung paano makarating ng Antipolo galing sa amin. “See you when I see you!” sabi ni Leon. Kinagabihan, di na ako dumaan ng office kasi badtrip ako galing school dahil sa pagtatalo namin ng mga kaklase ko sa laboratory class namin sa isang major sub. Dumating ako sa bahay na may dala nang pagkain, tinatamad na naman ako magluto at pagod na rin lumabas pa at mamili sa supermarket. Pagkatapos kong kumain ay bumili ako ng beer at mani sa labas ng bahay at nanood muna ng cable, tamang tama lang na papaantok; nang biglang nagring ang phone ko. “Sir JC, okay lang ba na mag sleepover kami ulit nila Rain at Leon dyan? Late na naman ata kami matatapos mamaya.” Tanong ni CM. “What time kayo matatapos?” sagot ko. “Malapit na rin naman po.” Sagot niya. “Sige. Walang problema.” “Thank you po!” Dinagdagan ko pa ang binili kong beer para naman di ako makatulog sa kakaantay sa kanila at meron rin silang maiinom. After 45 minutes dumating na sila at mukhang pagod na pagod. “Kamusta?” tanong ko sa kanila. “Tapos na po ang mga routines, mastery na lang kelangan.” Sabi ni Rain. “Bakit di ka po pala pumunta ng office?” tanong naman ni CM. “Basta. Mahabang kwento. Matulog na kayo at uubusin ko lang tong beer. Gusto niyo?” yaya ko sa kanila. “Wag na po. Mauna na po kami siguro matuog.” Pagtanggi ni Rain. “Para naman sana sa inyo to. Edi akin na to lahat. Haha. Make yourself comfortamble. Dun lang ako magpapahangin sa balcony.” Sabi ko. Kinuha ko ang mga natirang beer at pulutan sa mesa at lumipat ako ng pwesto sa balcony. Chill lang kasi medyo malamig ang hangin. Masarap uminom pag malamig ang panahon. Nasa pang apat na bote na ako ng biglang lumabas rin si Leon sa balcony at tumambay kasama ko. Nagulat ako na nakaboxers lang siya, at kitang kita ang matikas niyang katawan. “O, akala ko ba pagod kayo?” tanong ko sa kanya. “Sila lang. Saka mukhang masarap uminom ngayon. Malamig ang panahon.” Sagot niya. “Malamig tapos nakahubad ka dyan.” Sabi ko. Lumipat siya sa likod ko at minasahe ang likod ko sabay bulong na, “Bakit ayaw mo bang makita akong nakaganito lang?” Alam kong hindi pa ako tinatablan ng antok at amats galing sa beer pero alam kong tinatablan na ako sa kanyang panunukso. Gumapang kamay niya at pinaglaruan ang mga utong ko sa loob ng sando ko. Napaungol ako ng kaunti dahil sa ginawa niya. Bumaba pa ito hanggang sa abs ko at marahan niyang pinisil ito. Muntik na akong napaigtad sa kiliti. “Uminom ka muna. Matitikman mo rin naman mamaya yan.” Sabi ko. “Mukhang ayaw mo ata.” Tampo niya “Wala naman akong sinabing ayoko. Mas masarap yan mamaya pag nasipa ka na nitong iniinom ko.” Pilyo kong sabi. Kumuha siya ng upuan sa loob at tumabi sa akin. “Bakit natagalan kayo?” tanong ko. “Eh kasi tinapos na namin ang mga routines para this week practice na lang kami.” Tugon niya. “Ah okay. Nga pala, wala kang pasok bukas?” “Di ako papasok. Samahan na lang kita dito.” “Ano ka ba, eh may pasok ako bukas ng hapon.” “Edi samahan kita.” Uminom pa kami at nagkwentuhan hanggang sa naramdaman ko na medyo nagsisink in na ang alcohol sa katawan ko at nagsimula nang umikot ang paningin ko ng kaunti. Napansin ko rin na medyo palapit na rin ng palapit si Leon. Nakaakbay na sa akin habang ipinatong ko naman ang kamay ko sa mga kita niya at sinimulang gumapang hanggang sa singit niya. Di naman siya umiimik. Hanggang sa naramdaman ko na ang kanyang kamay ay nagsimula na rin na paglaruan ang mga utong ko. Pinisil niya ito ng bahagya. Nagkatinginan kami ng mata sa mata, pababa sa labi. Di ko na natiis at hinalikan ko siya. Mapusok at hayok na hayok ang paghalik ko sa kanya. Nagespadahan ang amin mga dila at kinakagat kagat niya ng marahan ang aking mga labi. Naramdaman ko na ang kamay niya ay pababa ng pababa sa shorts ko. Unti unting nabubuhay ang alaga ko dahil sa malikot niyang mga kamay. Tuluyan niyang pinasok ito at sinalsal. Hinubad ko naman ang sando ko at bumalik sa pagromansa sa kanya. “Dun ka sumandal sa balcony.” Utos ko sa kanya. Tumayo siya ng walang pagaalinlangan at pumunta sa railings at humarap sa akin. Sinundan ko naman siya at sinimulan na dilaan ang leeg niya pataas hanggang sa likod ng kanyang mga tenga. “Ah, shit ang sarap bro.” Ungol niya habang pinaglalaruan ang mga utong ko. Mas lalo akong ginanahan at bumaba ako para tikman ang mga utong niya. Hindi ko ito tinigilan at medyo kinagat kagat ko ng konti. Napaigtad si Leon sa sarap at nagsimulang magmura. “Tangina, sige pa. Ang sarap. Please wag mong tigilan. ****. Ahh,” Bumaba ang halik ko hanggang sa mga abs niya. Niromansa ko ang kanyang abs hanggang sa ibabaw ng kanyang shorts habang pinisil pisil ko ang umbok sa kanyang harapan. “Ahh. Putaaa. Sarap mo magromansa. Sige pa, kaining mo ang buong katawan ko ngayong gabi. Sayong sayo lang yan. ****. Ahhh.” Hinubad ko ang boxers niya. Sobrang bakat na bakat na at halatang libog na libog na siya. Hinubad ko ng konte ang brief niya at sinubo ang ulo ng tarugo niya na nagpepre-cum na. Dinilaan ko ang kanyang etits bababa sa itlog niya. “****. Sarap! Ang galing mo boss. Subo mo na please.” Tuluyan ko nang sinubo ang kanyang etits. Sinagad ko at pinatili ko sa loob ng ilang segundo habang pinaglalaruan ng dila ko sa loob. “Ahhhh. Shit. Ang init ng bunganga mo.” Ungol niya. Sinalubong niya ang bawat subo ko, mouth**** kung mouth****. Naglalaway na ako pero sarap na sarap. Abot hanggang lalamunan ko ang sarap. Hinawakan ko ang pwet niya at isinagad ko pa ang etits niya sa lalamunan ko. “Ah. Sarap mong kantutin sa bibig. Ang init. Ah. Sasagad ko yan!” sigaw niya habang umuungol. Humawak siya sa railings at sa ulo ko at bumilis ng bumilis ang pagbayo niya. Sinimulan ko na rin magjakol kasi sa panahong yun, sobrang libog libog na rin ako sa pagkantot niya sa bibig ko. Napansin niya yun at pinatayo ako. Ako naman ngayon ang nakasandal sa railings habang niroromansa niya ang mga utong ko at jinajakol ang burat kong kanina pa naglalaway. Di ko na talaga nakayanan ang libog kaya tinulak ko na ulo niya sa titi ko. “Kainin mo bro. Kanina pa yan sabik sayo.” Sabi ko Agad niya naman ito sinubo. Hinawakan ko ang ulo niya at sinagad ko pa ang etits ko ng buong buo. Sabay bunot at pasok ulit sa bunganga niya. “Ano, sarap ba? Puta. Sayo yan magdamag. Shit.” Sarap na sarap ako sa pagtsupa ni Leon nang napansin ko na may nakatingin sa amin sa kabilang unit na nagjajakol. Ngumiti na lang ako at kinindatan ko. Pagkatapos bumalik ako sa ginagawa namin ni Leon. Pinatayo ko siya at nagulat siya na may nakatingin sa amin. “Dun tayo sa loob.” Sabi niya. “Hayaan mo siya. Bigyan natin siya ng palabas na di niya makakalimutan.” Pilyo kong sabi Pinaharap ko siya sa nakatingin sa lalaking nasa kabilang unit at bumaba ako at sinimulang dilaan ang butas ng pwet niya. “Ahh puta ang sarap. Ahhh. ****. Uhmmm.” Ungol niya habang sinusubo niya ang kanyang hintuturo. Hinimod ko pati ang singit niya at bumalik sa kanyang butas. Kinantot ko ito gamit ng aking dila. “Ah Sige pa. Kantutin mo pa pwet ko ng dila mo.” Daing niya. “Wag ka magaalala. Kakantutin ko yan mamaya ng mabuti.” Sabat ko. Nilawayan ko ang daliri ko at unti unti itong pinasok sa pwet niya. “Ah puta. Bro, ang sakit.” Sabi ni Leon. “Relax ka lang. Masasanay rin yan. Enjoyin mo lang.” Patuloy lang ako sa ginagawa ko hanggang sa naramdaman ko na nakarelax na ang muscles sa pwet niya. Pinasok ko pa ang isa ko pang daliri at binilisan ang pagfinger hanggang sa marinig kong umuungol na siya. “Humiga ka sa lamesa. Humanda ka, bubuntisin kita.” utos ko. Tumayo ako at kumuha ng lube sa shorts ko habang pumwesto siya sa mesa. Pinahiran ko ang naninigas kong etits at ang butas niya. Dahan dahan kong pinasok ang tite ko sa pwet niyang basang basa ng lube. “Ah. Puta ang laki. Dahan dahan lang.”sabi niya Pinasok ko ang ulo ng etits ko at hinayaan muna hanggang sa magrelax. Mabagal kong pinasok ang kabuuuan hanggang sa maisagad ko ito. Tumigil muna ako at naghalikan kami. Hayok na hayok na ako sa gagawin ko sa kanya. Nang maramdaman ko na okay ready na siya, bumaba ako sa leeg niya at hinalikan ito pataas sa kanyang tenga at bumulong. “Ready ka na bro? Masasarapan ka dito.” Sinimulan ko siyang kantutin ng mabagal. Hanggang sa nakita ko na lamang na wala na siyang nararamdaman ng sakit, hinugot ko ang etits ko at ibinaon agad ng sagad sagad. “Ahhh. ****. Ang Sarap bro! Sige pa. Kantutin mo pa ako. Sagad mo pa. Hard!” “Sikip ng butas mo bro. Shit.” Binilisan ko ang pagkantot at hinawakan ko na ang kanyang mga hita at pinatong ang kanyang paa sa balikat ko. Pinatong ko na rin ang isa kong paa sa mesa at binaon ng husto ang naglalaway kong etits sa kaloob-looban niya. Habang binabarurot ko ang pwet niya ay nakatingin ako sa nagmamasid sa amin. Kita ko sa mukha niya na gusto niya rin sumali. Mas lalo akong ginanahan sa pagkantot habang may nanonood sa amin kaya kinantot kabayo ko na si Leon. Halos masira ang mesa sa ginagawa namin at sarap na sarap kaming dalawa. “Sarap ba bro? Walang gusto yan kundi pwet mo lang na masikip. Puta ka. I’ll **** you hard!”sigaw ko na parang nadedemonyo. “****! Bro. Ahhh. Wag mo tigilan. ****. Ang sarap ng burat mo. Ahhhh” ungol ni Leon habang nilalaro ang mga utong ko at utong niya. Kitang kita ko sa mukha niya kung gaano siya nasasarapan sa pagbarurot ko sa pwet niya. “****. I’ll **** you hard!” tanging nasagot ko Hinugot ko ulit ang etits ko at pinagpag sa butas niya. Sabay baon ng biglaan at hugot ulit. Sabay kantot ulit ng mabilis. Ramdam ko ang mga pawis ko na pumapatak na sa sexy na katawan ni Leon. Bawat baon ko ay nakikita ko ang form ng 6 packs ni Leon. “Puta bro. Ang sarap mo kantutin. Ang sarap mo tingnan na nasasarapan. Sarap mo bro. Puta.” Sabi ko habang hinihingal na. “Wag mo tigilan. Malapit na ako.” Nang marinig ko yun ay hinugot ko ang etits ko. Umupo ako at naabot niya naman ang nais ko kaya inupuan niya ako at siya naman ang bumabayo. “Sige pa. Upuan mo pa. Sarap mo bro.” Sabi ko. Nakaharap siya sa akin kaya malaya kong nahahalikan ang mga utong niya habang taas baba si Leon. Pinipisil niya ang mga braso kong pawisan at paminsan minsang hinahalikan ang leeg ko. “Bro, malapit na ako. Saan mo gusto iputok?” tanong ko sa kanya “Sa loob bro.” Sagot niya habang niyakap niya ako at hinahalikan. Konting indayog pa ay hindi ko na talaga nakayanan pa. Sinikipan niya rin ang butas niya kaya unti unti kong naramdaman na sumisirit na ang tamod ko. “Ayan na ako bro. ****. Ahhh.” Isa, dalawa, tatlo. Ramdam ko ang init ng pwet niya na dinadaluyan ng tamod ko. Hindi pa rin siya tumigil sa pagtaas baba niya sa akin at dumadaloy na ang tamod ko palabas ng pwet niya papunta sa betlog ko. “Ayan na ako bro, Ahhhh. ****. Shit. Aahhhh” sigaw niya habang sumirit ang tamod niya. Sobrang dami ng tamod niya na naimbak siguro na tumalsik hanggang sa mukha ko ang unang putok at puno ang buo kong katawan ng tamod niya. Dinilaan niya naman ang nasa mukha ko at hinalikan ako. Pinaglaruan naming dalawa ang tamod niya sa labi namin at lumuhod siya at dinilaan ang buong katawan ko ng kanyang tamod. Nalibugan pa rin ako sa kanya habang nililinis niya ang katawan ko ng kanyang dila. Nakakalibog panoorin habang kinakain niya ang sarili niyang tamod. “Puta bro, ang sarap mo kantutin.” Sabi ko habang hinihingal. “Ganun talaga. Masarap ako bro.”sabi niya sabay kindat at kagat labi. “Minsan ako rin sibakin mo. Tingnan natin kung sino ang masarap na top.”tugon ko. Naglinis kami ng kalat at napansin namin na wala na ang nakatingin sa amin. “Tulog na tayo bro. Medyo napagod ako dun.” Sabi ko. “Hahaha. May surpresa ako sayo bukas bro.” Sabi ni Leon. “Ano yun?” tanong ko. “Basta.” Itutuloy...
-
Sabay kaming tumungo ni Eli papuntang paliguan para magshower. Pagkapasok, hinubad na ni Eli ang kanyang pang-ibaba. Nabigla ako sa tirik na tirik niyang sandata. Mga pitong pulgada ang haba nito at talagang mataba. Nang mga sandaling iyon, tigas na tigas na ang tarugo ni Eli. Sa sobrang hiya ko, tumalikod ako sa kanya dahil ayaw kong mapansin niya ang pagtigas rin ng aking sandata. Sa totoo lang, naghubad ako dahil sumasakit na sa pagkakaipit ang aking tarugo. Pagkahubad ko ng aking gym shorts, nagulat na lang ako sa pagkakadikit ng titi ni Eli sa aking likuran. "Dunc, tigas na tigas na ako. Baka may alam ka kung paano palambutin 'to." Hindi pa man ako nakakasagot, hinawakan na ni Eli ang aking titi at ipinagpatuloy ang pagkiskis ng kanyang titi sa biyak ng aking puwit. "Ito, ano bang gusto mong gawin ko dito?" Tanong ni Eli habang nilalaro ang ulo ng aking titi gamit ang kanyang hinlalaki. Basang basa ito dahil sa precum kaya iniikot niya ang kanyang hinlalaki sa palibot ng butas ng aking tarugo. Hindi ako makasagot. Kasabay ng pagtigas ng aking titi ang paninigas ng aking katawan. Habang hawak ng kanang kamay ni Eli ang aking tarugo, ibinaling niya gamit ang kanyang kaliwang kamay ang aking mukha at inabot ang aking labi. Matinding halikan. Habang patuloy ang espadahan ng aming mga dila, jinakol ni Eli ang aking tarugo at nilamas ang aking kaliwang utong. Ako naman ay napapaliyad sa likod upang maidiin ang kanyang titi sa hiwa ng aking puwit. Masarap sa pakiramdam. Mga limang minuto kaming nasa ganung posisyon: jinajakol ang aking titi ng kanyang kanang kamay; ang kaliwa nama'y nilalaro ang aking utong; matinding halikan habang tinutusok ang aking puwitan. Libog na libog na ako nang sandaling 'yon, kaya naman kumawala ako sa aming matinding laplapan; napaluhod ako at sinimulang susuhin ang pitong pulgadang alaga ni Eli. Dinilaan ko ang ulo nito. Dinilaan ko ang butas ng kanyang titi at tinikman ang manamis-namis niyang precum. Mistulang lollipop ang ginawa kong pagsuso sa ulo ng tarugo ni Eli. "Ahhhhh. Tangina, Dunc. Ang sarap niyan. Ahhhhhhhh. Sige, dilaan mo nang dilaan. Gagawin natin 'to araw-araw kung gusto mo. Ahhhhhh..." "Masarap ba, Eli?" "Oo. Aaahhhhhhhhh... Sarap..." Ugali ko nang mangtease sa tuwing chumuchupa, kaya naman in between ng paglollipop ko sa ulo ng kanyang titi, dinidilaan ko nang bahagya ang katawan ng kanyang tarugo, pati na ang bayag nito. "Ahhhhhhhhh. Dunc. Ang sarap!!!" "Ano, Eli, masarap ba? "Oo, ang sarap! Aaaaaaaaaaaahhhhhhh... Aaaaahhhhhhhhhh... Sarap, Dunc. Ooohhhhhh. Tangina, sarap mong chumupa." Nang napahawak sa aking ulo si Eli dahil sa sarap ng aking paghimod, isinubo ko na ang kabuuan ng kanyang taruro. Deep throat. Ininda ko ang pagkakabilaok dahil sa pagdeep throat sa kanya. Labas pasok ang kanyang titi sa aking bibig. Kiniputan ko ang aking mga labi para mahigpit ang pagkakasalsal sa kanyang labas-masok na titi, habang ang aking dila ay nasa ilalam ng kanyang kahabaang tigas na tigas. "Ahhhhhhhhhhh. Ibang klase 'to. Ang sarap. Ahhhhhhhh..." "Ang sarap ng titi mo, Eli. Chuchupain ko 'to lagi. Hinding hindi ko 'to pagsasawaan." "Oo ba. Aaaahhhhhhhh... Sa'yong sa'yo na 'to simula ngayon." Sinabayan ko ang bawat kadyot ni Eli. Habang idinidiin ni Eli ang aking ulo gamit ang kanyang dalawang kamay, ako naman ay nagjajakol sa aking tigas na tigas na titi. Inabot ko sa aking likod ang bukasan ng shower. Medyo mainit ang tubig. "Masarap kapag habang naliligo," sabi ko. "Hihimurin ko ang tubig na dadaloy sa titi mo, Eli." "Ahhhhh. Sige, Dunc. Mamaya, ikaw naman ang paliligayahin ko. Ahhhhh..." Patuloy kong chinupa si Eli habang basa kami ng maligamgam na tubig galing sa shower. Hinimod ko ang kanyang kabuuan. Maya-maya'y pati ang bayag niya ay hindi ko na pinakawalan. "Ang sarap ng titi at bayag mo, Eli. Ahhhhhh. Babasain ko 'to ng laway ko. 'Yung basang-basa..." "Dunc, ang sarap, putangina. Ahhhhhhhhhhhh. Sige pa. Ahhhhh." Nang mapagod ako sa pagluhod, dahil sumakit ang tuhod ko, ibinaba ni Eli ang seat cover ng kanyang toilet bowl at umupo dito. "Lapit ka dito. Patitirikin ko ang mata mo." Lumapit naman ako. Nakatayo ako sa harap niya habang siya nama'y nakaupo sa toilet seat. Sandali niyang jinakol ang aking titi, at isinubo nang buong buo. "Ahhhhh. Eli. Ang sarap mong chumupa. Ahhhhhhhh..." "Masarap ba, Dunc? Paliligayahin kita, para hindi ka na hahanap ng iba. Aaraw-arawin natin 'to." "Ahhhhhh. Oo, Eli. kahit pa araw-araw. Ahhhhhhh. Ang sarap talaga. Ahhhhhh..." Sandali niyang chinupa ang aking tarugo nang pinatalikod niya ako at bahagyang pinatuwad. Iniumbok ko ang aking puwitan sa kanyang harapan. Akala ko noon ay ipapasok niya ang kanyang daliri, pero iba ang kanyang ginawa. "Patitirikin ko ang mata mo sa sarap, Dunc. Ahhh..." Buong paghimod ni Eli sa aking puwitan, habang jinajakol niya ang kanyang sandata. "Ahhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh. Ang... sarap... niyan... Ahhhhhhhhhhhh..." Dinilaan ni Eli ang butas ng aking puwitan gamit ang kanyang pinatigas na dila. Halos himurin niya ang buong hiwa ng aking puwit. Basang-basa ito ng kanyang laway. "Aaahhhhhhhh. Eli... Nakakalibog ang ginagawa mo. Ahhhhhhh." "Akin lang ito, Dunc. Ako lang ang gagawa nito sa'yo. Sisiguraduhin kong hahanap-hanapin mo 'to," habang patuloy ang mistulang pagtusok ng dila ni Eli sa bukana ng aking lagusan. Habang patuloy ang pag-rim sa akin ni Eli, inabot naman niya ang aking titi. Jinakol niya ito habang nilalamutak niya ang kabuuan ng aking tumbong. Himod kung himod. Mula sa aking bayag pataas sa butas sa aking likuran, sabay pa ang pagjakol sa titi kong ga-troso sa tigas at kimikislot-kislot pa. "Ahhhhh, ang... sarap... niyan... Eli... Ahhhhhhhhhhh..." "Chupain mo ulit ako at ipatitikim ko sa'yo ang langit," sambit ni Eli Dahil sabik akong muling maisubo ang tarugo ni Eli, agad akong lumuhod sa harap niya habang siya'y nakaupo. "Gusto kong panoorin mo ako kung paano kita paligayahin," sabi ko kay Eli. "Ilagay mo yang dalawang kamay mo sa likuran ng ulo mo na parang unan. Seserbisyuhan kita." Chinupa ko si Eli; may kasama pang eye contact. Pinapanood ako ni Eli kung paano ko himurin ang kabuuan ng kanyang bayag at tarugo, at kung paano maglabas-pasok sa aking bibig ang kanyang tigas na tigas na titi. Ako nama'y patuloy sa pagbibigay serbisyo habang jinajakol ang sariling alaga. "Ahhhhhhhhhhhhhh... Ang sarap, Dunc. Ahhhhh. Sige pa. Babawi ako. Ikaw naman ang maliligayahan. Ahhhhhhhhh." Nakaluhod ako sa harap ng nakaupong si Eli. Habang patuloy ako sa pagsuso sa kanyang tigas na tigas na tarugo, inaabot ng kanyang mga kamay ang aking puwitan: ang kaliwang kamay ay ibinubuka ang hiwa nito sa pamamagitan ng paglamas sa isang pisngi ng aking puwit, samantalang ang kanan nama'y may ibang gagawin. Nilawayan ni Dunc ang kanyang middle finger at unti-unting ipinasok sa aking butas. "Ahh. Dahan-dahan, Eli. Medyo matagal na akong hindi nafa****." "Okay, Dunc. Ako ang bahala. Basta sinisigurado ko sa'yong masasarapan ka at hahanap-hanapin mo ako." Ipinasok ni Eli ang kanyang middle finger habang patuloy ang pagsuso ko sa kanya. "Ahhhhh. Eli, ang sarap. Ahhhhhhhh. Sige pa. Isagad mo pa." "Ahhhhh. Oo, Dunc. Basta pagsawaan mo ang paghimod sa burat ko. Ahhhhhhhhhhh.: Isang daliri muna. Makalipas ang ilang sandali, naging dalawa na. Hindi nagtagal, naramdaman ko ang matinding libog at pananabik na may burat na nakapasok sa aking lagusan. "Aaaaaaahhhhhhhhhhh... **** me, Eli." "I would love to, Dunc." Dinuraan ko nang mga tatlong ulit ang titi ni Eli, saka sinalsal nang bahagya. Tumayo si Eli at ako naman ay pinaluhod niya sa ibabaw ng cover seat ng toilet bowl habang nakatuon ang aking mga kamay sa tangke ng tubig ng bowl. Nagsquat nang kaunti si Eli at dahan-dahan, ipinasok niya ang galit na galit niyang tarugo sa aking puwitan. "Ahhhhhhhhhh. Dahan-dahan lang, Eli. Ahhhhhhhh!!!" "Ahhhhhhh. Ang sikip, tangina. Ang sarap! Ahhhhhhhhh." "Matagal nang hindi napapasok 'yan. Ahhhhhhhhh." "Oo nga. Sarap kantutin. Ang sikip. Ahhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh..." Unti-unti niyang ipinasok ang kanyang titi hanggang sa ang kabuuan ng kanyang pitong pulgada ay nakabaon na sa aking lagusan. "Ang init. Ahhhhhh. Sarap mong kantutin araw-araw, Dunc. Ahhhhhhhhh." "Oo, Eli. Ahhhhh. Sarapan mo ang pagkantot sa akin para hanap-hanapin kita at ulit-ulitin natin 'to. Ahhhhhhhhhhh..." Labas-masok ang titi ni Eli sa akin. Habang nakatuon ang aking kanang kamay sa likuran ng bowl, ang kaliwa ko namang kamay ay nakahawak sa may tadyang ni Eli, bilang pangontrol sa kanyang bilis. Si Eli naman, ang kanyang kaliwang kamay ang nakatuon sa aking puwitan habang hawak-hawak at jinajakol ng kanyang kanang kamay ang aking sandata. Mabilis ang pagkadyot ni Eli. Sagad na sagad ang titi niya sa kaloob-looban ng aking lagusan sa tuwing papasok; halos ulo lang ang natitira sa loob kapag pahugot. Ganito kumantot si Eli. Kahit mabilis, ramdam na ramdam mo ang haba ng kanyang tarugo. Sapul na sapul pa ang aking prostate, na kahit hindi ko hawak ang aking titi, tigas na tigas ito na tipong magpapakawala ng katas anumang oras. "Aaaaaaaaah. Ang sarap mong kantutin, Dunc. Tangina. Ahhhhhhhh..." "Sige pa, Eli. Ahhhhhh. **** me. Ahhhhhhhh..." Nagdedeliryo na ako sa sarap ng pagkantot sa akin ni Eli. "**** me harder and faster, Eli. Ahhhhhh..." "Ahhhhhh... Gusto mo ba ng hard ****ing? Sige. Ibibigay ko 'yan sa'yo." Sandaling hinugot ni Eli ang kanyang kahabaan sa aking lagusan. Pinaupo niya ako at ipinataas ang aking mga hita. Ipinatong ko ang aking mga paa sa kanyang balikat. "Ito ang kantot na hahanap-hanapin mo," sambit ni Eli. Muli niyang ipinasok ang kanyang tarugo sa aking lagusan. "Ahhhhhhh. Ang sarap, Eli. Ahhhhhhh... **** me! **** me harder. Ahhhhhhh..." "Tangina, Dunc. Ang libog mo. Ahhhhhhhh. Ang sarap mong kantutin. Ahhhhhhhh. Ibang klase," kitang kita ko ang pagtirik ng mga mata ni Eli dahil sa libog at sarap na nadarama niya. "Ahhhhhh. **** me, Eli. Ahhhh. Harder... Faster... Ahhhhhhhhhhhh." "Yes, Dunc. Ahhhhhhhh. Araw-araw ko 'tong gagawin sa'yo. Araw-araw kong wawarakin 'tong butas mo. Ahhhhhhhhhhhh." "Sige, Eli. Ahhhhhhhhhh... Sa'yo 'yan... Aasahan ko ang pagkantot mo sa akin araw-araw. Ahhhhhhhhhhhhhh," puro ungol ang maririnig sa shower room ni Eli. Habang patuloy ang pagkadyot ni Eli, patuloy din ang pagsalubong ko dito. Hawak ng aking dalawang kamay ang puwitan ni Eli. Sa bawat pagpasok ng titi ni Eli sa aking lagusan, siya naman pagpisil at pagtulak ko sa kanyang puwitan pabaon sa kaloob-looban ko. Ang kanang kamay naman ni Eli ay nakapaimbot sa aking tarugo at sinasalsal ito kasabay ng ritmong paglabas-masok niya sa aking lagusan. "Lalabasan na ako, Eli. Ahhhhhhhh. Ang sarap ng kantot mo." "Ahhhh... Sige, hindi na kita jajakulin. Gusto kong labasan ka nang hindi ka najajakol. Ahhhhh..." "Ahhhhhhhhhh... Sige, **** me harder, Eli. Ahhhhhhhhh..." Habang patuloy ang ulo ng tarugo ni Eli sa pagbunggo ng aking g-spot. "Masarap ba, Dunc? Ahhhhh. Ang sarap mong i-****. Ahhhhhhhhh..." "Oo. Ahhhhh. The... best.. ka... Eli... Ahhhhhhhhhhhhh... Ayan na ako. Ahhh... Ahhhhhh... Ahhhhhhhh..." Tuluyan nang kumawala ang mainit at malapot kong tamod sa aking tiyan at dibdib. Mas lalong kong ibinuka ang aking puwitan at patuloy na madiing kinantot ni Eli ang aking butas. Hinawakan ni Eli ang aking balikat para mas maidiin niya ang kanyang tarugo sa aking butas. "Ahhhhh... Malapit na rin ako, Dunc. Ahhhhhhhhh..." Labas-pasok pa rin ang titi ni Eli sa aking puwitan at bigla-bigla'y nakipaghalikan. Maya-maya pa... "Ahhhhhhhhhhhh... Ipuputok ko sa loob, Dunc. Okay lang? Safe ako, don't worry," sambit niya habang panandaliang naging marahan ang kanyang pagkadyot. Dahil sa libog, napapayag na rin ako. "Sige lang, Eli..." Bumilis ulit ang kanyang pagkadyot matapos niya akong napapayag. Ilang segundo pa ay... "Ayan na ako... Ahhhhhhhhh... Tangina. Ang... sarap... Ahhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh... Eto... na... Aaaaaaahhhhhhhh..." Nilabasan si Eli sa loob ng aking lagusan. "Whew! The best 'yun. Ang sarap. Ahh. Ibang klase ka, Dunc." "Ikaw din, Eli. The best ang pag**** mo. Nadala mo ako sa langit." "Syempre, gusto ko, hanap-hanapin mo ako. After workout, ganito ha. Araw-araw, kaya mo?" Sabi ni Eli habang natatawa. "Oo ba. Pero next time, gusto ko, chupain kita nang mas matagal tapos panoorin mo lang ako, tapos kapag libog na libog ka na, rough and wild ****ing ha." "Ikaw talaga. Oo, nakita mo naman ang kaya kong gawin, 'di ba?" Natatawang sabi ni Eli. "Halika na, maligo na tayo." Naligo kami nang magkasabay. Nang matapos kaming magshower, nauna ako palabas at tumayo sandali sa may pintuan ng bathroom; si Eli naman ay naiwan pa sa may shower para punasan ang basa pang katawan. May sink doon malapit sa pintuan kung saan may salamin at maliit na patungan ng mga toiletries. Nakapatong doon ang cellphone ni Eli. May biglang tumawag. "Patingin naman kung sino ang tumatawag," pakisuyo ni Eli. "Big Bro Drew ang pangalan," sagot ko. "Ah, hayaan mo muna. Si Kuya Drew 'yan," sagot ni Eli. "Kuya mo?" tanong ko naman. "Hindi, barkada ko. Kaya big bro kasi mas matanda sa akin at literal na big," natatawang kwento ni Eli. Palabas na si Eli ng bathroom nang pabirong pinansin ang aking tarugo. "O, tigas na naman si junior ah. Round two?" Para sakyan ang biro ni Eli, dinilaan ko ang kanyang kaliwang nipple. Siya naman paghawak sa buhok ko, nang may kaunting sabunot, para ipadila naman ang kabila. Tumigas na naman ang titi ni Eli at nakita ulit ang pitong pulgadang dragon. Hinawakan ko ito. Luluhod na sana ako nang pigilan ako ni Eli. "Dun tayo. Mas masarap dun..." Itinuro ni Eli ang kanyang kama. Itutuloy...
-
Hi guys, this is my continuation with my sex-adventures with Ron and others in my/his condo. So the "next schedule" happened a week after our first sex. Nakaka-disappoint no? Kasi same condo na nga kami tapos ang tagal pa bago nasundan! Busy din kasi si Ron with his thesis and I was also busy sa pagiging first year college student, madaming bagong pressure na hindi mo naramdaman sa dali ng highschool. Anyway saktong 8 days after our first sex, nagtext siya. Oh ha siya pa unang nag text! Namiss ata yung chupa at pwet ko. "Sup babe. Free ka later? Sorry naging busy lang." Natuloy tuloy yung tawagan naming babe, though never naging kami. Hot kasi si ron and bisexual so may mga chick din siyang blue eagles, and even mga iska ng bayan. So siguro swerte na rin ako na may hot akong titi kahit na marami siyang girlfriends diba? So anyway nag reply ako, "Oh I see. Ok lang busy din sa schoolwork. Free ako later, starting 4pm after class. :)" Honestly, sa 7 days na wala kaming kantot, wala atang isang araw na di ko pinagjakulan yung unang sexperience namin. Habang naliligo nagjajakol ako, before matulog inaalala ko yung pano niya ko kinantot. Pag nakaupo nga lang sa klase, natitigasan ako kaya minsan napapalabas ako para mag cr at magjakol. Ganun kasarap yung first time namin ni ron. Hindi man yun ang unang kantot ko, it was still a relatively new experience kasi 16 pa lang ako nun and before Ron, isa pa lang ang naka**** sakin in highschool and although marami na rin ako na chupa sa highschool days ko, Ron was my first man in college. Siya yung nagmulat ng sarap ng college boys sa aking isipan haha. So obviously, sobrang saya ko na magmemeet na naman kami later that day. Syempre hugas pwet, hugas suso kasi paborito niyang kainin ito, nagpabango din ako ng husto para naman masarapan talaga siya tulad nung una. Mga 5pm tinext niya ako na nasa condo na daw siya, sakto daw at nagtakeout narin siya sa Jollibee dinner daw kami sa kaniya. So pumunta na nga ako sa room nya, pagka-open na pagka-open ng door, hinalikan niya kaagad ako. Wala pa nga kami sa loob talaga ng condo eh nageespadahan na ang aming mga dila. Nakapasok na ang kamay nya at hawak hawak ang aking pwet. Ako naman tigas na tigas, shit, sweet naman nito ni Ron sa isip isip ko. Wala nang jollibee jollibee pa, sinarado na namin ang pinto habang naghahalikan parin. Hinubad ko ang pantalon niya, kakauwi lang pala niya talaga kaya naka long-sleeves pa siya at sapatos. Binababa ko ang pants nya hanggang sa sapatos at di na naghintay at chinupa si Ron. Halatang sarap na sarap siya sa mga ungol niya. I made it a point na ideepthroat si Ron kasi sabi niya nasasarapan talaga siya sa mga ganun. Kaya ayun deepthroat lang tapos labas para huminga, dilaan yung bayag niya tapos dilaan yung sa may ulohan ng titi niya. Di nagtagal may precum na na lumalabas kaya pinatayo niya muna ako. Tuluyan na siyang naghubad at saka naman ako hinubaran. Halikan ulit, kiss sa leeg ko, tapos kain sa suso. Iba mag romansa si Ron, talagang masasarapan ka. Ayun pinahiga niya ako at pinatungan. Laplaplapan kung laplapan. Pagkatapos, kumuha na siya ng condom. Ready na ba daw ako? "Dilaan mo muna yung pwet ko baka masikip ulit." Hindi niya naman ako dinisappoint at kinain niya ang aking pwerta. Tulad ng dati ganun parin, hanggang sa basang basa na ako at pinasok na niya ang kanyang matabang titi sa akin. Ang sarap parin, just like what I've been imagining all week long. Habang nakamissionary position, naghahalikan lang kami. Pero halatang gusto na talaga magpalabas ni Ron kasi walang tigil na mabilis na kantot ang ginawa niya na walang palit na position. After ilang mga minuto, binilisan niya pa yung pagkantot niya. "Ah ah ah. **** babe im cumming." "Shit. Shit. Shit" Wala akong masabi sa sarap kaya napamura nalang ako hanggang sa nilabasan si Ron. "Sorry ang bilis, tagal din kitang inimagine eh." Haha ito palang si loko ay namiss din ako. Kaya siguro ang bilis labasan eh nanggigil. Pagkatapos nun nag shower kami ng sabay. Since hindi ko siya nachupa ng matagal, ginulat ko siya habang nagshashower at lumuhod at kinain ulit ang titi nya. Take note sobrang horny ko parin kasi hindi pa ako nilalabasan. Napasandal nalang siya sa wall habang nabubuhusan kami ng tubig at chinuchupa ko siya. This time matagal siya labasan kaya nangalay na din ang panga ko. Tumigil muna ako. Sabi ba naman ni mokong "**** why did you stop?" hahaha natawa nalang ako sabi ko "Mamaya na kain muna tayo, ikaw naman nagmamadali." So ayun after ng shower, kinain na namin yung jollibee na medyo lumamig na dahil sa kantot at chupaan namin. Ang suot ko ay malaking shirt ni ron at brief, siya naman naka brief lang. So hindi talaga nawala yung pagkahorny namin the whole time. Ilang minuto lang after kumain, harutan ulit. Laplapan na naman. Walang sawang pasahan ng laway. Chinupa ko ulit siya, and this time matagal na talagang labasan. Mas gusto ko syempre para mas masarap yung sex mamaya. Ginaya namin yung position namin nung first time, napaupo ulit siya sa sofa tapos inupuan ko yung titi niya. Yun yung favorite position ko talaga, kasi face to face kayo o kaya naman ay pwede niyang lamutakin ang manboobs ko. Kantot, kantot, kantot na naman. "**** Ron ang sarap mo kumantot babe." "Akin lang to. Shit. Ah. Ah." Ang sarap talaga, hindi man sobrang haba ng titi, mataba naman so talagang punong-puno yung looban ko. Pero di parin nalabasan si Ron. Grabe tong taong to, yung stamina matindi! Haha nag-iba kami ng position, dahil matangkad siya mga 5'10 at ako mga 5'4, binuhat niya ako na nakapasok parin ang titi. Sinandal niya ako sa dingding, at binarurot ng husto. ****. Kala ko wala ng sasarap pa sa mga position namin nung una kaming mag sex. Pero bago to. Mas wala akong magawa dito. Tigas na tigas ako habang kinakantot niya ako sa ganung posisyon. Isipin nyo, karga karga ako tapos nakasandal sa dingding habang kinakantot, kakaiba! Ang sarap, at ang lakas din nya. Sabi ko nga stocky siya, so halatang medyo nagbubuhat din. Worth it yung pagbubuhat niya sa kantot niya sakin haha Matagal din kami sa ganung posisyon. Honestly, ayokong matapos yung panahong yun. Sa sarap na aking naramdaman, na kinakantot ako pataas, parang gusto ko tumigil nalang ang panahon. Pero ayun napagod din si Ron. Hindi rin naman ako magaang tao kaya after mga 5 minutes ay binaba niya ako. Halikan ulit. Shit. Wala kaming pake kung galing sa titi niya ang bibig ko o galing sa pwet ko yung dila niya, which is very hot. **** parehas naman kaming malinis so walang problema. Laplapan lang. Tigas na tigas parin kaming parehas. Pagkatapos nun ay pinahiga niya ulit ako sa kama pero naka-tuwad, face to the bed yung peg ko. Mahirap ah, lalo na kung tigas yung titi mo, kailangan mo ring iadjust. Pero may bago atang naisip ulit si Ron. Maya maya pa, nakapatong na naman siya sakin, at pinasok na naman ako. Since ganito yung position, sobrang bumilis pa yung pag barurot niya sakin. Dire-diretso lang eh. Walang tigil talaga, at lalo pang ang tagal niyang labasan, medyo kawawa yung pwet ko kinabukasan pero it's all worth it dahil sa sarap ng sex namin. Ayun, kantot parin ng kantot hanggang sa lalabasan na raw siya ulit. This time, di niya pinutok sa loob unlike earlier. Nilabas niya at tinanggal ang condom at nagjakol sa tapat ng aking mukha. Nakatihaya na ako nito. Pero di ko pinayagang lalabasan siya dahil sa jakol niya. Kaya ayun habang nakaupo siya sa may chest ko ay chinupa ko siya ng todo. Hanggang sa ilang subo lang ay pinutokan nya ako sa mukha. Badtrip nga eh kasi sa labas siya nalabasan gusto ko sana ay diretso sa bibig ko yung tamod niya. Pero may mga nalasap parin naman ako kaso mas ok yung fresh na fresh talaga. Napagod din si gago. At napahiga sa aking tabi. Nagulat ako ng dilaan niya ang aking mukha! Tangina, dinilaan niya tapos hinalikan ako. Pucha yung mga tamod na nasa mukha ko eh pinagpapasapasahan na namin ngayon. Kaya pala pinutok niya sa labas para gawin to. "Thanks babe. Sayo ko lang nagagawa yan. Arte kasi ng mga babae ayaw magpaputok sa mukha or ayaw man lang kainin yung tamod ko. You're the best." Aba puta syempre ang sarap sa pakiramdam nun. Kahit na marami tong chicks eh sa akin parin ang punta ng tamod! Haha Nung nakatulog siya, hindi ako umalis para umuwi na rin sa room ko sabi niya kasi sa room nya nalang natulog. Pero puta since hindi pa ako nilabasan, kailangan kong mag soloflight at magjakol. Ok lang din naman. Since nakahubad parin si Ron, nakatingin lang ako sa kaniya habang nagjajakol. Sinuso ko rin yung nipples niya. Ang sarap pala. Napaisip tuloy ako bat di ko to ginagawa palagi. Dila dila lang tapos, pasok yung titi niya sa bunganga ko. Kaso nga lang soft yung dick niya since tulog si gago, may times na tumitigas pero ayoko rin naman gisingin haha. Ayun, nilabasan din ako ng sobra sobra habang chinuchupa siya ng tulog. Sarap talaga pag magaling yung top no? Ang dami niya kasing alam na position. Kaya talagang nakarami si Ron sa akin. Naging paborito rin namin ang isa't-isa. Haha. Yun lang. Hanggang sa susunod. Siguro yung next part is yung mga adventures namin na may kasama ng isa pang top. Thank you!
-
Hello! It's Me (in an Adele tone of sing voice) LexDV! from the 'Story Alexander the Great (part 1)' which is a narration of my first boyfriend experience posted March 22, 2015 First and foremost. I decided to share this story mainly to voice out some things that I cannot openly discuss to the general public - even my family. Why, you ask? Let me give a few description of myself to my readers, who may have stumbled upon this story by sheer luck (or bad luck), by curiosity, by hoping that this may help with their struggles, or by simply trying to figure out how bisexuals are. Simply put, I am what you call a typical Filipino. I like to describe myself as fair-skinned, average height for our race, nothing special really. I'm in my mid-20s, practicing professional who happens to have a gender problem. Some might react as to why I call my preference a problem. I have come across different people who are openly opinionated with regards to unorthodox gender preferences, and quite frankly, I envy those who can openly express their 'uniqueness' which I know I cannot. And YES, I am a closet bisexual. I dislike and have no interest nor do I have urges to cross-dress, I don't act gay-ish, and especially I am not overly concerned about looking all too good, My Story Goes like this: I grew up with 2 sisters who are older than me. I usually go to play with my cousin who also happens to be a girl and their helpers daughter. We do play rough at times - typical Filipino 90s game such as batter, agawan-base, tagu-taguan (hide and seek) - which are rather physical games. But there are times that, being the only guy, I give in to what they want - and Yes BARBIES. (though in my defense, I play KEN). I never felt I was a different, I didn't think of being one with the girls, I don't feel attracted to other guys then, I never acted like a girl. Not until I was in 5th Grade, some of my classmates suddenly started teasing me that I might be gay. Knowing that I am not, I dismissed the teasing and never made it an issue. Besides, I still had a good set of guy and girl friends who never judged nor made me feel different. Though some classmates would keep teasing me whenever I do something that does not fit their liking. Through the years, re-emergence of the same teasing began once again, I started to doubt myself. I started to analyze myself if there were any truth to their accusation. As a teen, I enjoyed a fair share of naughtiness - especially things sexual. The surprising thing is, my preference then was all straight - both visually (whenever I watch pornography) and virtually (whenever I masturbate). Which really confused me a lot. On one hand, some people tease me of being gay then there's that personal preference which stated otherwise. SO, i said to myself - f*ck it.. I'm Straight. I had 2 girlfriends in High School - one serious and the other for fling. No Problem right? IM STRAIGHT. teasing suddenly stopped. It was all hugs and kisses for my serious one until a semester before we graduated, and we split up. To my surprise, I suddenly lost interest, I guess it was because of all the routine and the lack of willingness to make time for the both of us. We then decided to call it quits and I was again free. Time and time, the same set of person pestered me yet again with what happened between us. And it's quite not easy to explain. (but you guys get what I mean right?) My first real experience... Grade School: (confusion starts) I have a cousin that stays with us at our house and he was years older than me - 6 years in fact. Since my parents stay mainly in the provinces, we are left alone with only a helper to watch over us and our house. We were at liberty to do everything we wanted. My cousin also grew up with only girls at their house and no paternal figure since they work abroad. but he was quite timid and shy with his actions. One might think he is gay, but there are some who attributes that with his gender. I don't know what came in to my mind, as in sobrang random, one random weekend (as i recall) while we were alone downstairs, i was laying down on the sofa, only in my underwear and sando (which i usually do whenever I'm at home) and he was seated on the single chair beside me. As i recall, I was thinking of something naughty at that time and felt a hard on. I quickly glanced up to him and held my dick inside my tiny whities and asked him kung nakakita na siya ng joystick? can you believe that? He was so startled he just uttered out 'LOKO KA TALAGA' while laughing. I continued on and played like I really was playing with a joystick. He just stared at it and did nothing. As usual, i just laughed it off and it passed. Days followed and I couldn't get that incident out of my head and gets random Hard-ons. I found of ways to tease him when we are alone. Whenever I grow one, I discreetly and subtly go to his side whether showing him my bulge or touching it to some part of his body - may it be arm, butt, leg. A quick dick nudge. hahaha I can't remember exactly how long I was doing that during the summer. I got bored and I started to be naughtier. While he was seated on the single sofa, I wrapped myself around his neck - of course with my hard on pressing in on his upper back. Lex: Ano na? Joystick na oh. him: ang loko loko mo (then laughed) Not satisfied with his seemingly lack of enthusiasm, I reached out to touch his dick. To my surprise, he was hiding a secret of his own! Natutuwa pala ang loko. However, surprised as he was, he swiped my hands away and seemingly angry. Of course I know different, I kept on forcing myself on to him until he just told be: 'Bahala ka na nga' I didn't know then why I was excited to fondle his rock hard dick. I inserted my hands inside his gartered shorts and brief. and held it on my hand. My heart was racing, a was breathing heavily. I remember distinctly, mainit, smooth, pero medyo rough yun pubic hair. I fondled it blindly trying to feel everything I can. I slipped open his garter to finally see it myself. But unfortunately, he suddenly stood up and walked away, while laughing and uttering his usual remark: 'ANG LOKO LOKO MO TALAGA!' The following days, I was determined to see what was inside whenever we are alone. but he always walks away. Until one day, gumanti na ang loko. him: 'Hawak ka ng hawak, hawakan ko rin sayo e' Lex: 'edi hawakan mo' and syempre he did.. ang sarap, siguro narin dahil libog na libog na ako. I had started masturbating when i was in 5th grade and explored the world of pornography when i was still on the 2nd grade if i remember correctly. going back. he grabbed my dick, and held it. i dont know how else to describe it, pero masarap. it was the first time i had somebody else touching my thing. I usually fool around with my 2 other male cousins, like group masturbation while watching porn, laughing at each others cum spurt and all.. but nothing like that. it quickly became our (secret) thing. madalas, hawak. it would go on and on and on for minutes, sometimes hours. puro laro, puro hawak. explore the kakaibang gawain. Until one day, he initiated THE MOVE. i remember, i was pulling on his pubes. him: aray.. ang sakit.. sige ka, kakagatin ko to. (we are usually on a 69 position) i use his leg as my pillow while im watching his. (i wouldnt call it masturbating him, pero basta nakatingin lang, lapirot, hila balat- his was loose-, balls and whatever) as he injected the idea, i immediately wanted that. napapanood ko lang noon, tapos ngayon ito na - hahah wagi! but he didnt. and i continued to pull on his pubes, and after a couple of 'threats', he finally did. MY FIRST BLOW JOB at age 11. ang sarap sarap. ang init init.. paulit ulit, madulas.. but then, wala pang labasan na nangyayari.. madalas hihinto nalang kami randomly, and we would go to each other's bathroom and finish the deed. parang laro lang lahat. thinking about it now, i still wouldnt say na bading ako. i was never attracted to him, and i usually just initiate just to have myself unload. siguro a year of just palying went through.. until one time, sa sobrang Libog, nilabasan ako while im getting blown.. then naging madalas na. that was only the start: he was my first gay ****. previously, madalas ko na siya ayain, pero ayaw niya.. virgin e. but he finally gave in when we came home to the province and i invited him to stay over the night at our house. usual, i felt horny, he was beside me. nangungulit ako. then i just decided to wet my finger and played with his butthole. nun una nanlalaban, pero eventually, hinayaan niya ako. I asked him straight away, gusto kita tirahin. try natin. and he obliged. we had no lubricant, i think he wasnt expecting that either kaya wala 'bowel preparation'. i used my laway to wet his butthole, and proceeded to insert. Masikip, kitang kita ko hirap na hirap at sakit na sakit siya. we switched places and he decided na siya ang magpapasok by sitting on me. it slid slowly, bilang recipient alam ko na pumnapasok na, but it was incomplete. he managed to insert my dick's head. then he pulled out. added some more laway, it then tried, it went a little further in, then pulled out. he repeated the process until he was able to insert my whole shaft. i was and still is at 5inches from base to head. and he managed to insert it full on. mainit. madulas. Since it was my first time, i was expecting it to be gross. syempre pwet yun e. i was feeling for any presence of shit but felt none. he was the one pacing, and sakit napapalitan ng sarap na ungol. and for me, it became more accomodating, hindi na gaanong masikip, though it wasnt loose, but it was comfortable. few more pumps at nagiinit na kami pareho.... pump, pump pump.. "Kuya, malapit na ako" to my horny pleasure, he replied "sa loob nalang para hindi makalat" AAAHHHH.. sarap. my chest was throbbing, my heart racing. grabe, first gay **** and i really liked it. he proceeded to wash. inspected my thing and surprisingly, walang 'souvenir'. ganun pala yun. hahaha SARAP! we regularly had sex, pure libog. even when i transferred back to the province, whenever I visit Manila, i make sure i get a little booty.. at literal na booty... if you are reading this kuya, im sure, mahahalata mo na ikaw ito. Im still willing to try, kahit may GF ako.. hehe BY the way, i had videos at Xtube before, he really knows how my dick look like and messaged me randomly, kung ako ba yun.. syempre inamin ko. siya lang naman nakakalam ng lihim ko, and i know he wouldnt divulge that 'secret of our's. Next: My second Boyfriend.. si Wax. kung sipagin ako mag compose ulit. at kung magustuhan niyo
-
[Ang Nakaraan... Hinawakan ko ang kamay nya na nakahawak sa kambyo. "Salamat Mark!" ang tangi kong nasabi sa kanya. "Tama na yan. Magcecelebrate pa tayo! Remember?" "Kaya punasan mo na ang mga luha mo dahil nandito na tayo." Ang sinabi nya sabay abot ng tissue sa akin. ] "Ano pa ang hinihintay mo? Tara na!" ang aya sa akin ni Mark. "Nasaan ba tayo?" agad kong tanong. "Comedy Bar!" magiliw na sabi ni Mark. "Hala! Ayoko dito. Baka ma-olay lang ako ng mga bakla. Alam mo naman na fragile ako ngayon." pagtanggi ko. "Ano ka ba? Lawakan mo na lang ang pang-unawa mo." "At saka magandang lunas sa broken heart ito no. Kaya tara na." pagpilit nya sa akin. Agad akong hinawakan sa braso ni Mark at hinatak papasok ng Comedy Bar. Wala na akong nagawa kundi ang sumunod na lang. Pagpasok sa loob ay agad na tumambad sa akin ang stage kungsaan may dalawang stand-up comedian na nagpeperform. Dahil Friday ay punong puno ang bar. Ilang saglit lang ay may lumapit sa amin na waiter. "Uy! Sir Mark!" bati ng waiter. "Uy! May mapupwestuhan ba kami? Mukhang puno kayo eh." tanong ni Mark. "Syempre naman. Ako'ng bahala. Gagawan ko ng paraan. Dalawa lang kayo?" tanong ng waiter. "Oo. Sabihan mo na lang ako kapag meron na ha? Dito lang kami." ang sagot ni Mark. Agad na umalis yung waiter para ayusin ang pupwestuhan namin. "Ok ka lang?" tanong ni Mark sabay hawak sa bewang ko. "Sigurado ka bang dito tayo? Sa iba na lang kaya." pag-aalinlangan ko. "Ano ka ba? Dito na lang. Masaya dito. Magaling yung dalawang yun." sabay turo sa nagpeperform sa stage. "Tsaka tingnan mo... ang daming tao. Tapos dun pa tayo sa may likod makakapwesto... kaya maliit ang tsansa na makita ka nung dalawang yun." pagsisigurado ni Mark. Muli ay wala na naman akong nagawa. Talagang ayaw ni Mark na lumipat kami sa ibang lugar. Ilang saglit lang ay muling bumalik ang waiter at inaya kami sa pwesto namin. Ok ang pwesto. Sa may sulok. Malayo sa stage pero tanaw pa naman ang nagpeperform. "Isang bucket ng San Mig Light... Yung Flavored ha?... Apple! Isang order ng French Fries at Tokwa't Baboy." order nya. "May gusto ka bang pulutan?" tanong nya sa akin. "Wala. Ok na yang inorder mo." Tugon ko. Habang naghihitay ng order ay nanuod ako ng performance. Magaling nga yung nagpeperform. Parehong maganda ang boses. Halos sumabog ang bar sa palakpakan kapag bumibirit yung dalawa. Nang matapos ang performance ay nagsimula nang magstint ang dalawang stand up comedian. "Hay jusko ang hirap talagang kumita ng pera." ang sabi ng isang comedian. "Tama! At kahit magbuwis buhay po kami sa pagpeperform dito ay ok lang.... basta marinig lang namin inyong palakpakan." sagot nung isa. Agad namang nagpalakpakan ang mga taon sa bar. "Once again my name is Bebang." "And I am Chakira!" Pakilala nung dalawa. "Lahat po ng magaganap dito ay pawang biruan lamang!" sabi ni Bebang. "Kaya bawal po ang pikon! Nasa Comedy Bar po tayo kaya dapat po ay nagsasaya ang lahat." dugtong ni Chakira. "Before anything else, ay gusto ko pong i-welcome ang mga bagong dating. Lalong lalo na ang isa sa mga regular customer namin dito. Ang dati ko nang pinagnanasaan at araw araw kong pinagduduketan...." ang banat ni Bebang. Biglang nagtawanan ang mga tao sa paligid. "Si Sir Mark!... Hi Sir Mark!" sabay kaway sa kasama ko. Agad na tumutok sa amin ang spotlight. Halos sabay sabay na tumingin ang mga tao sa amin. Hindi ako halos nakakilos dahil sa pagkagulat. Napatingin ako kay Mark. Kita kong nakangiti sya habang kumakaway sa dalawang nasa stage. "Jusko Mare basa na naman ang panty ko.... ang gwapo talaga e." sabi ni Bebang. "Ay! Naman! Pero mare tingnan mo yung kasama oh. Gwapo din! Iiiiihhhh!" sagot ni Chakira. "Ay! Oo nga!" patiling sagot ni Bebang. "Sir Mark! Anong name ng kasama mo?" tanong ni Chakira habang nakaturo sa akin. "Kenneth!..." sigaw ni Mark. Agad kong hinawakan sa hita si Mark para pigilan sya. "Hi Sir Kenneth!" halos sabay na bati nina Bebang at Chakira sa akin. Isang nahihiyang ngiti at kaway lang ang naisagot ko sa kanila. "Ang gwapo ih!" agad na sabi ni Chakira. "Mamaya paakyatin natin dito para mainterview natin." "Sir Mark mamaya ha? Kanta ka!" pag-aya ni Bebang. Nagthumb-up lang si Mark sa kanila. "Ok. For our first jammer.... may we call on...." pagpapatuloy ni Chakira. Pagka-alis ng spotlight sa amin ay agad kong kinurot ang hita ni Mark. "Aray naman! Ang sakit nun ha?" pagreact ni Mark. "Walanghiya ka.... akala ko ba...." hindi ko na natapos ang nasabi ko. "Ano ka ba? Bumati lang naman.... kilala ako ng mga yan dahil madalas ako dito." paliwanag ni Mark. "Umalis na kaya tayo." pag-aya ko sa kanya. "Hala! Nandito na tayo e. At tsaka ayan na yung inorder natin oh." sabay turo sa palapit na waiter. "Wag kang mag-alala. Ok? Enjoy lang tayo." sabay hawak sa kamay ko. Dati na naman akong nagpupunta sa mga Comedy Bar. Makailang beses na din naman akong pumanik ng stage at na-okray ng mga bakla. Pero ok lang. Game ako. Nakikipagsabayan pa nga ako minsan. Pero nung oras na yun ay hindi. Gaya nga ng sinabi ko kay Mark, medyo fragile pa ako. Hindi ko alam kung ready akong magpa-okray sa kanila. Siguradong hahalungkatin nila ang love life ko. Baka sa stage pa ako magngangalngal. Magkakalat pa ako. Dami pa namang tao. Nakakahiya. Simula na ng pintasan nina Bebang at Chakira. Halos hindi magkandaumayaw ang tao sa pagtawa. Kahit si Mark. Bentang benta ang joke nung dalawa. Samantalang ako, nakatunganga lang sa dalawang nagpeperform. Hindi naman sa KJ ako. Bumalik na naman kasi sa ala ala ko si Aldred. Comedy Bar ang madalas na pinupuntahan namin tuwing gigimmick kami. Sobrang babaw ng kaligayahan ni Aldred. Bentang benta sa kanya ang mga jokes ng kung sino man ang nagpeperform sa mga Bar na pinupuntahan nya. Lagi din syang umaakyat sa stage para kumanta. At lahat ng kinakanta nya ay dinededicate nya sa akin. Sa bawat pagkanta nya ay nakatingin lang sya akin. Yun ang mga panahon na damang dama ko ang pagmamahal nya sa akin. Sino ba naman ang makakalimot dun? Click! Sabay flash ng camera. Pasimple akong kinunan ng picture ni Mark. "Ano ba?" agad kong pagsita kay Mark sabay takip sa camera ng cellphone nya. "Tinang mo ito? Para kang tanga! Hahaha!" sabay pakita ng kinunan nya. "Para kang sira! Burahin mo nga yan!" sabay agaw ng phone ni Mark. Mabilis ang flexes ni Mark kaya agad nyang naiwas ang phone nya. "Hindi ko buburahin to! Remembrance ng first date natin. Nyahahah!" natatawang sabi ni Mark. "Date ka dyan! Ewan ko sa iyo!" sabay irap kay Mark. "Kasi naman! Tingnan mo ang histura mo oh! Comedy Bar ang pinuntahan natin at hindi lamay. Ang seryoso mo eh! Tumawa ka naman!" sabay sundot sa bewang ko. "Wag ka ngang makialam!" pagsita ko sa kanya. "Ang sarap mong asarin eh. Ang dali mong mapikon. Ahahaha!" natatawang sabi nya. "Para kang tanga! Parang ganun kadali ang tumawa. Considering ang mga pinagdadaanan ko." sabi ko. "Madali lang naman yan eh!" sabi ni Mark. "Oh! Paano aber?" tanong konsa kanya. "Kapag may nakakatawa, tumawa ka! Ganung kadali. Huwag mong pigilan. Sige ka. Baka sa iba lumabas yan. Mamamaho dito. Ahahaha." sabi nya sa akin. May point! "Ewan ko sa iyo!" sabay irap ko sa kanya. Ngiti lang ang isinagot sa akin ni Mark. Lumalim ang gabi at nagtuloy tuloy lang ang stint nina Bebang at Chakira. Pilit kong inalis sa isip ko ang ala ala ni Aldred. Tama si Mark. Kapag may nakakatawa... dapat naman talaga tumawa. Pinilit ko inenjoy ang celebration kuno namin ni Mark. Pansin ko ang pagliwanag ng mukha ni Mark sa tuwing nakikita nya na tumatawa ako sa bawat jokes nina Bebang at Chakira. Maya maya pa. "For our next jammer... may we call on.... iiihhhh! Sir Mark!" ang malanding sabi ni Bebang. Proud na tumayo si Mark. Nakangiting tumingin pa sa akin habang lumalakad. Lumapit sa stage. "Hi Sir Mark!" ang bati ni Chakira. "Hello!" bati naman ni Mark. "Oh di ba? Boses pa lang ay lalabasan ka na? Ahahaha!" Banat ni Bebang. Nagtawanan ang tao sa paligid. "At dahil madalas ka naman dito, hindi ka na namin lalandiin.. este... iinterviewhin ha?" sabi ni Bebang. "Oo nga. So Sir Mark... ano ang kakantahin mo?" tanong ni Chakira. "Yung dati na lang. HALAGA... Parokya..." sabi ng nakangiting si Mark. "Ok. Kuya palagay ng Halaga." utos ni Chakira sa DJ ng bar. "To sing HALAGA by Parokya ni Edgar.... ladies and gentlemen.... Sir Mark! Palakpakan!" sigaw no Bebang. Nagpalakpakan ang mga tao sa paligid. Nagsimulang tumugtog ang kanta. Dahil nakatutok ang spotligth sa kanya... sa unang pagkakataon ay nabigyan ko ng pansin ang hitsura ni Mark. Isang tao lang ang naalala ko sa kanya. Aaron Villena. Yung complexion nya, yung katawan nya, yung taas nya, yung pula ng labi, yung charm nya. Hawig na hawig. Hindi ako magtataka kung bakit ganun na lang ang mga salita ni Bebang sa kanya. May taglay na artistahing mukha ang lolo mo. Napapatulala ako sa kanya at napapangiti. Maya maya pa ay tumingin sya sa akin at nagsimulang kumanta... ¤¤¤ Umiiyak ka na naman.... Langya talaga wala ka bang ibang alam.... namumugtong mga mata.... Kailan pa ba kaya ikaw magsasawa.... Sa problema na iyong pinapasan.... Hatid sa'yo ng boyfriend mong hindi mo maintindihan.... ¤¤¤ Unti unting nawala ang mga ngiti ko. ¤¤¤ May kwento kang pangdrama na naman.... Parang pangTV na walang katapusan.... Hanggang kailan ka ba ganyan.... Hindi mo ba alam na walang pupuntahan.... Ang pagtyaga mo dyan sa boyfriend mong "TANGA".... Na wala nang ginawa kung di ang paluhain ka.... ¤¤¤ At talagang binigyan ni Mark ng emphasis ang salitang tanga. Halos hindi sya makakanta ng maayos after nyang gawin yun dahil natatawa sya. Sira ulo talaga. Hindi ko na maintindihan ang pagkanta ni Mark dahil patuloy pa din na umaalingawngaw sa isip ko ang salitang iyon. Bakit ganun? Halaga ang title nya pero pulos katangahan ng isang taong nagmamahal ang laman ng lyrics. Parang mali ang title. Dapat "Katangahan" ang title nun eh. At dahil nakatanga na naman ako sa kawalan ay di ko na namalayang tapos na ang kanta at nasa tabi ko na si Mark. "Huy!" sabay sundot sa bewang ko. "Ano? Ok ba? Hehehe!" nagkangiting tanong ni Mark habang paupo sa pwesto nya. "Alam mo? Pakyu ka!" naiirita kong sabi. "Hala! Bakit na naman? Ano na naman ang ginawa ko?" nagtatakang tanong ni Mark. "Sa dinami dami ng kanta... bakit yun pa ang tinira mo?" iritableng tanong ko. "Ha? E paborito ko yun. Tsaka yun lang ang kaya kong kantahin ng maayos." paliwanag nya. "Hindi ka naman kumanta e. Nagparinig ka lang. Bakit kasi hindi ka na lang lumapit sa akin at sinampiga ako ng papaisa kesa nagparinig ka." sabay irap. Unti unting tumawa si Mark. "Hahahaha. Hahahaha. Hahahaha!" Tawa nya. "Anong nakakatawa, aber?" Tanong ko sa kanya habang nakataas ang kilay. "Alam mo... praning ka! Unang una, nagawa na ang kantang iyon bago pa man magsimula ang kadramahan mo sa buhay. At pangalawa, kung may itinugma man yun sa buhay mo ay nagkataon lang. Hindi ikaw ang pinatutungkulan nun no. Bakit? Ganun ba kayo ka-close ni Chito Miranda para gawan ka nya ng kanta?" Sabi nya sa akin habang nakangiti ng nakakaloko. Wala ako naisagot. Nagsimula akong mamula dahil sa totoo lang may point na naman sya. "O ano? Wala ka nasabi? Tama ako di ba? Hehehe." ang natatawang sabi ni Mark. "Kaya magsmile ka na. Try mo lang. Enjoy din naman. Hehehe." sabay kalabit sa baba ko. May parang kung ano na lumukob sa akin sa pagkakakalabit ni Mark na yun sa baba ko. Biglang gumaan ang pakiramdam ko. Napatingin ako sa kanya. Para syang anghel na nakangiti sa akin. Kaya unti unting lumabas muli ang mga ngiti sa labi ko. "Ayan! Ganyan!" ang natutuwang sabi ni Mark sa akin. "At dahil dyan... isang bucket pa tayo..." sabay taas ng kamay para tumawag ng waiter. "Huy! Aba! Tama na kaya." pagpigil ko. "Nakakaisang bucket pa lang naman tayo oh. Isa pa! Don't worry... hindi naman kita pababayaan." sabay kindat sa akin. Hala! Tangina! Biglang kumabog ang dibdib ko. Bakit parang kinilig ako sa mga kindat na yun? Nanuot sa mga buto ko e. Muntikan na akong bumagsak sa upuan ko. "Kenneth! Ayan ka na naman eh. Umayos ka nga" ang tangi kong nasabi sa isip ko. Naka-apat na bucket din kami bago kami umalis ng bar. Medyo may tama na ako at inaantok na din. Gusto ng katawan ko na umuwi na pero parang ayaw pa din ng utak ko. Pagkaupo ko sa may passenger seat ng sasakyan ni Mark ay agad kong sumandal at humilig sa may pinto para magpahinga ng saglit. "Nagugutom ako." ang sabi ni Mark. "Hindi ka ba nabusog dun sa pulutan kanina?" agad kong tanong. "Ganito talaga ako kapag nakainum. Naghahanap ng makakain. Bakit ikaw? Di ka ba nagugutom." tanong nya sa akin. Pinakiramdaman ko ang sarili ko. Tumingin ako kay Mark at tumango. "Parang gusto ko ng mami at siopao." agad kong sinabi. "Ok!" sabay paandar ng sasakyan. "May alam kang masarap na mamihan?" tanong ko. "Oo." Nakangiting sagot ni Mark. Agad na nagdrive si Mark papunta sa sinasabi nyang mamihan. Sinamantala ko naman ang pagkakataon na yun para makapagpahinga. Hindi ko na namalayan na nakatulog na pala ako. Napansin siguro ni Mark na medyo pagod na ako kaya hinayaan na lang nya ako. Maya maya pa ay ginising na nya ako. Nasa ilalim kami ng Bambang Station ng LRT. Hindi ako pamilyar sa lugar na iyon. Basta ang tanda ko lang ay may nilikuan kaming kanto. Tapos dalawang kanto pa ang nilagpasan namin bago namin narating ang mamihan na sinasabi ni Mark. Tumingin ako sa relo ko. Mag-aalas kwatro na. "Dito na tayo. Tara!" pag-aya ni Mark. Agad kong inayos ang sarili ko. Pagkaayos ay agad ako bumaba at sumunod kay Mark. Mukha ngang madalas si Mokong sa mamihan na yun dahil kilala sya ng mga tao dun. Agad kaming nilapitan ng isang babaeng serbidora. "Dalawang Chicken Mami at dalawang Siopao Asado. Isang malaking softdrink na din." ang order ni Mark. Pagka-order ay tumayo sya para kumuha ng condiments, baso at kutsara't tinidor. Pinagmamasdan ko lang sya habang pinupunasan nya ng tissue ang baso at kutsara't tinidor na gagamitin namin. Ilang saglit lang ay dumating na ang order namin. Agad nya itong inayos. Sya na din ang nagpiga ng kalamansi at naglagay ng toyo sa saucer. Hinalo nya din ang Mami ko. Naglagay ng softdrink sa baso. Nakatingin lang ako sa kanya. "Napakasweet naman neto." ang nasabi ko sa isip ko. Akma na nyang aalisin ang papel na nasa ilalim ng Siopao ko nang mapansin nya akong nakatingin sa kanya. "Oh! Bakit?" nakangiting tanong nya. "May tama lang po ako.... hindi baldado! Ikaw na ang gumawa ng lahat e." ang tugon ko. "Ahahaha. Ok lang yun! Tsaka ayaw mo bang pagsilbihan kita?" nakangiting tanong ulet ni Mark. Dyosme! Syempre gusto ko noh. Ako pa ba ang mag-iinarte. Kaya lang mali at hindi ako sanay. "Hindi naman sa ganun... kaya lang 'di ako sanay. Mas sanay ako na ako ang nagsisilbi." paliwanag ko sa kanya. "Pwes baligtarin natin ngayon. Hayaan mong pagsilbihan kita. Hehehe." pagpilit nya at tsaka nya itinuloy ang pag-aayos sa Siopao ko. Eto na naman yung kakaibang pakiramdam ko na naramdaman ko din kanina sa may Bar nung hinawakan nya ang baba ko. Tangina! Kinikilig talaga ako sa mga ginagawa ni Mark sa akin. Hindi ko maitago ang mga ngiti ko. "Kenneth! Ayan ka naman! Umayos ka! Wala kang kadaladala e." sabi ko sa isip ko. "Bahala ka! Kapag ako nasanay...." hindi ko na natapos ang sasabihin ko. "E di masanay ka! Hehehe! Kumain ka na nga! Dami mong arte. Lalamig na yang mami mo." ang sabi ni Mark sa akin. Napapatingin lang ako kay Mark habang kumakain kami. Ang cute kumain ni gago. Lalong lumalabas ang pagiging mestizo nya. Namumula ang mukha nya dahil sa init at anghang ng kinakain namin. "Napakabait naman ng taong ito!" bulong ko sa isip ko. "BF material sana kaya lang para namang walang pag-asa." bulong ko pa din sa isip ko. "Teka. Straight ba ito o gay din?" tanong ko sa isip ko. "Kung straight sya... bakit ganun sya sa akin?" tanong ko din sa isip ko. Hindi ko maamoy! Hindi mo matantya! Walang bahid e. Mula kanina ay hindi ko nakitaan ng kahit anong senyales na bakla sya. Gusto ko sanang tanungin kaya lang napipigilan ako. Baka magalit e. At saka parang ang sama ko naman para pagdudahan sya. Kung tutuusin ang bait nya sa akin at somehow natutulungan nya ako na makalimutan si Aldred. Pero paano ko malalaman kung hindi ko tatanungin. Mas nangingibabaw sa akin ang curiosity ko. Kaya nagpasyahan ko na tanungin sya. Humanap ako ng tyempo. Humugot ng malalim na hininga. Akma na akong magsasalita..... "Tapos ka na ba?" tanong nya sa akin "Ha?...." napanganga kong sagot ko sa kanya. "Ang sabi ko kung tapos ka na?" muling tanong nya. "Ah... Eh... Oo! Bakit?" natatarantang tugon ko. "May pupuntahan pa kasi tayo. Kung tapos ka na... halika na. Alis na tayo!" pag-aya nya sa akin. "Ha? Saan pa tayo pupunta?" nagtataka kong tanong. "Basta! Sumama ka na lang." sabay hawak sa kamay ko at hatak sa akin. "Ha? Ayoko nga!" sabay hatak sa kamay at hawak sa dibdib ko. "Ahahaha. Sira ka talaga. Ang malisyoso mo." natatawang sabi ni Mark. "Ngek! Bigo! Akala ko naman ay pagkakataon ko na." ang panghihinayang ko sa isip ko. Masisisi mo ba ako? Ang tagal ko na din kasing tigang. Ilang buwan nang tagtuyot ang talulot ko no! Dinaig ko pa ang El Nino. Nagdrive si Mark. Wala akong idea kung saan kami pupunta. Pinagmamasdan ko lang sya habang nagmamaneho sya. Pumarada si Mark sa isang convenience store at bumili ng kape. Pagkabili ay muli syang nagdrive papunta sa destinasyon namin. Maya maya lang ay nasa loob na kami ng BGC. Sa isang malaking open na parking area kami pumwesto. Bumaba kami at umupo sa hood ng sasakyan nya. Inilabas ang kapeng binili nya. Nilagyan ng creamer at asukal ang kape ko. "Ano gagawin natin dito?" ang tanong ko. "Basta. Hintay ka lang!" Ang sagot nya sa akin sabay abot ng kape. "Salamat." ang tangi kong sinagot. Tumahimik lang si Mark. Mukhang may malalim na iniisip. Nakatingin lang ako sa kanya habang sya ay nakangiting nakatingin sa pagitan ng dalawang building na nasa harap namin. "Huy! Natanga ka na dyan!" pagsita ko sa kanya. "Hehehe. May iniisip lang ako." sagot nya. "Ano?" naiintriga kong tanong sa kanya. Ngumiti lang sya. "Siguro yung mga dinadala mong babae dito ano?" tanong ko. "Sira! Hindi ah. Wala pa akong dinadala na kahit sino dito. Ikaw pa lang." nakangiting sabi nya. Dug dug! Dug dug! Yan ang sabi ng puso ko. Anak ng...... eto na naman sya. "Kalma lang Kenneth. Kalma lang. Huwag kang assuming!" ang sabi ko sa isip ko. "Kapag malungkot ako. Kapag galit. O kaya naman ay may problema. Dito lang ako nagpupunta. Dito ako nakakakuha ng temporary peace of mind." dugtong nya. Unti unting naging seryoso ang mukha nya. Sa unang pagkakataon ay nakita ko ang seryosong mukha na yun. Para hindi ako sanay. "Malungkot? Galit? Problema? Parang napaka-imposible naman yata nun. Ikaw na yata ang pinaka-positive na taong nakilala ko ano." ang biro ko sa kanya. "Ano ka ba? Tao din naman ako. Hindi po ako perpekto. May kahinaan din naman." seryosong sagot nya. Tama. May point na naman sya. Lahat naman tayo ay may kanya kanyang dinadalang problema. Patay na tao lang ang wala. Kanya kanya lang naman tayo ng pamamaraan ng pagdadala. "I hope you don't mind me asking... pero ano ba ang ikinamatay ng parents mo?" Medyo nag-aalangan kong tanong. Humugot ng malalim na hininga si Mark. "Car accident! Inararo ng ten wheeler truck ang sasakyan nila." sagot ni Mark. "Nawalan daw ng preno" dugtong nya. "Buti nga hindi nakasama ang mga kapatid ko. Kung nagkataon ay nadamay pa sila." sabi ni Mark. "Graduation ko nun ng high school. Papunta sila ng school namin." dagdag pa nya. "Ang saklap naman pala." ang sabi ko. Hindi sumagot si Mark. Tumingin lang sya sa kawalan. "So... nasaan ang mga kapatid mo?" agad kong tanong sa kanya. "Nasa Cebu. Inampon na sila ng Tita ko. Si Tita na ang nagpapaaral sa kanila." seryosong tugon nya. "Ganun ba? Kung nandun sila.... anong ginagawa mo dito sa Manila. Bakit hindi ka na lang sumama sa kanila?" tanong ko. "Hanggang dalawa lang kasi ang pwedeng pag-aralin ni Tita eh. Bilang panganay... ako na ang nagsacrifice. Tutal ay High School graduate na ako. Sinuportahan ko na lang ang sarili ko para makapagtapos ng kahit na 2 years course." tugon ni Mark sa akin. "Kung kakayanin ko lang.... kukuhanin ko na ang mga kapatid ko para magkasama sama na kami. Ako na ang magpapa-aral sa kanila. Pero sa liit ng sinusweldo ko sa pagbabarista hindi ko kakayanin. Sapat lang sa pang-araw araw na pangangailangan ko ang sinusweldo ko." dugtong nya "Naiintindihan ka naman siguro ng mga kapatid mo." sabi ko sa kanya. "Oo. Buti nga at naiintindihan nila ako. Kaya lang masakit pa din sa akin yung araw araw na malayo sila sa akin. Mahal na mahal ko ang mga kapatid ko. Lagi ko ngang ipinagdadasal na magkasama na kami muli." ang sagot nya. Naantig ako sa ikinuwento ni Mark sa akin. Nuon ko narealize na mas malala pa pala ang pinagdadaanan nya kesa sa akin. Wala nga sa kalingkingan ng pinagdadaanan ko. "Alam mo... hanga ako sa iyo." sabay hawak sa kamay nya. Tumingin lang sya sa akin. "Bale wala ang pinagdaanan ko kumpara sa mga pinagdadaanan mo." dugtong ko. "Sa kabila ng mga pinagdadaanan mo ay nagagawa mo pang maging positibo." sabi ko. "Problema lang naman yan. Dapat harapin! Wala kasing mangyayari kung iiwasan ko eh. Tsaka wala naman akong mapapala kapag hinayaan ko na talunin ako ng mga problema ko." sabi ni Mark. "Kailangan kong magpakatatag. Hindi pa katapusan ng mundo. Alam ko na may mas maganda pang mangyayari sa akin." dugtong nya. Napangiti lang ako sa sinabi nya. "Kailangan ko lang maniwala. Ikaw din. Kailangan mo lang manilawa. Kasi kung hindi tayo maniniwala... sino pa ang maniniwala na magiging maayos ang lahat... di ba?" nakangiting sabi nya sa akin. Ang sarap sa pakiramdam ng sinabi nya. Lahat ng paniniwala nya ay tama. Sobra akong naiinggit sa pagiging positive sa buhay. Sana katulad din nya ako. Para maging madali din sa akin ang lahat. Gusto ko syang yakapin. Para iparamdam ko sa kanya ang paghanga ko at para ipaabot na din ang aking pasasalamat dahil sa ginawa nya sa akin. Aakma na sana ako ng biglang tumama sa mukha ko ang sinag ng araw na nagsisimula ng sumikat. Agad akong napatingin sa haring araw na sumisilip mula sa pagitan ng dalawang building na basa harap namin. Hindi maipinta ang mukha ko sa pagkamangha. "Ang ganda di ba?" ang nakangiting sabi ni Mark habang nakatingin sa sumisikat na araw "Wow! Grabe! Ngayon ko lang muli nakita yan. Ang ganda!" nakangiting sabi ko. "Nakakagaan ng pakiramdam di ba? Makakalimutan mo lahat ng dinadala mo. Ipinapa-alala nya sa akin na sa bawat pagsikat nya ay may bagong simula. May bagong pag-asa." Nakangiting tugon nya. Biglang tumahumik si Mark. Unti-unting nawawala ang mga ngiti sa kanyang mga labi. "Oh! Bakit?" ang pag-aalala ko. "Wala lang. Nalulungkot lang ako kasi bilang na ang mga araw na makikita ang pagsikat ng araw na yan mula dito." medyo malungkot na sabi nya. "Ha? Bakit naman?" ang nagtatakang tanong ko sa kanya. "Kita mo ba yon?" Sabay turo sa construction site na nasa ibaba ng dalawang building na nasa harap namin. "Mataas na building yan. Kapag natapos yan... matatakpan nya ang pagsikat ng magandang araw mula dito." medyo malungkot na sabi nya. Napatahimik lang ako. Ramdam ko kasi ang nararandaman nya. Dahil bilang na ang mga araw na makikita nya ang tagpong iyon ay para bang may isang tao na magpapa-alam sa kanya na alam nyang hindi na nya makikita magpakailanman. "Naiintindihan kita. Nararamdaman ko ang nararamdaman mo. Pero alam mo naman na sisikat pa din ang araw tuwing umaga. Kailangan mo lang humanap ng ibang lugar para mapagmasdan sya." nakangiting sabi ko sa kanya. Hindi sya umimik. Binigyan lang ako ng isang matamis na ngiti. "Oh! Bakit ka nangingiti dyan?" nagtataka kong tanong. "Happy lang ako. Kasi for the first time in a long time.... nakapagsabi ka ng something na positive... salamat ha?" nakangiting sabi nya. Napatanga ako. May point sya. Mula yata ng maghiwalay kami ni Aldred at ngayon lang ano naging positive. "Hindi Mark... ako dapat ang nagpapasalamat sa iyo e. Salamat sa araw na ito. Ngayon ko lang ulit kasi naramdaman ang kagaanan ng loob ko." Ang nasabi ko sabay hawak muli sa kamay nya. "Your welcome. Basta tandaan mo lang... from now on nandito lang ako. Kapag nalulungkot ka.... tawagan mo lang ako." nakangiting sabi nya. "Speaking of.... hindi ko pa pala nakukuha ang number mo." ang sabi ko. "Hahaha. Akin na ang cellphone mo." Tugon nya. Agad kong kinuha ang phone ko at inabot ko sa kanya. Inilagay nya ang number nya sabay pinagring ang cellphone nya para makuha ang number ko. "So paano? Tara na. Putok na ang araw oh. Medyo antok na din ako." pag-aya ni Mark. "Ok. Edsa ka naman dadaan di ba? Pakibaba mo na lang ako may Shaw Boulevard." paki-usap ko. "No! Ihahatid kita sa apartment mo. Para next time, alam ko na kung saan kita ihahatid kapag lumabas tayo." ang sabi nya. "Sure ka?" Agad kong tanong. "Oo naman. Hehehe" ang nakangiting sagot nya. (Itutuloy....)
-
Unti unting nawawala ang galit at kurot sa puso ko nang maglapat ang mga labi namin ni Aldo. Nuong una ay marahang dampi lang. Hahalik sya tapos kakawala. Titingnan ako. Ngingiti at muling hahalik. Hindi ako kumilos. Hinayaan ko lang na gawin nya ang mga nais nyang gawin. "Ang sarap ng mga labi mo Terrence!" ang naghahabol hiningang sabi ni Aldo. Eto na naman. Paulit ulit na lang. Naalala ko na naman ang sinabi ni Michael nung unang halikan nya ako. Pero yun din ang sinabi ni Jerry kanikanina lang kaya eto na naman ang kurot sa puso ko. Akmang magsasalita ako nang muli akong halikan ni Aldo. Mas naging masidhi na ang paghalik nya sa akin. Ang sarap ng mga labi nya. Matamis. Kakaibang sensasyon ang idinulot sa akin nito. Ang bango din ng hininga nya. Ang bawat hinga nya ay parang pabango na nanunuot sa ilong ko. Kaya mas lalo akong nadadarang sa sitwasyon. Naramdaman ko ang pilit na pagpasok ng dila nya sa bibig ko at para akong nahipnotismong nagpaubaya. Naghalo ang mga laway namin. Parang mga bata ang mga dila namin na malayang naglalaro sa loob ng bibig namin. Hinawakan nya ako sa ulo at buhok ko para mas lalo pa nyang maidiiin ang labi ko sa labi nya. Ramdam ko ang libog ni Aldo dahil hindi nya malaman ang gagawin. Ilang saglit pa ay inihiga nya ako sa sofa. Itinaas nya ang mga binti ko. Ibinuka ang aking mga hita at saka sya pumatong sa akin. Saglit nyang hinimas ang pisngi ko sabay ngiti at muli ay siniil ang aking mga labi. Maya maya ay naramdaman ko ang paggapang ng dila at labi nya sa leeg ko. Magaling si Aldo. Alam nya kung saan nya itutuon at pagagalawin ang dila nya. Kinikilabutan ako sa mga ginagawa nya. Nagtataasan ang mga balahibo ko. Ramdam ko din sa leeg ko ang ang hangin sa bawat paghinga nya. Kahit nananakit ang kamay ko ay hinawakan ko sya sa ulo para mas lalong maidiin ko ang labi at dila nya sa leeg ko. "Aaaaahhhhhh! Aldo! Ahhhhhhhhh!" ang ungol ko. Mula nang marinig ni Aldo ang pagungol ko ay mas lalo pa nya pinagbutihan ang paggalaw ng dila nya. Para bang kending matamis ang leeg ko na dinidilaan nya ito ng pataas pababa. Paminsan minsan ay marahan nyang kinakagat ang baba ko kapag napapagawi ang bibig nya duon. Ibang klase talaga. Nagsimula na ding gumalaw ang mga kamay ni Aldo. Naramdaman ko ang paggapang ng mga kamay nya mula sa mukha ko pababa sa dibdib at tiyan ko. Maya maya pa ay inililis nya ang polo shirt ko at dahan dahan na ipinasok ang kamay nya sa loob. Ramdam ko ang mga kamay nyang gumagapang pataas papunta sa dibdib ko. May katigasan ang mga palad nya dahil na din sa pagtatrabaho pero ibang kiliti at sensasyon ang idinulot nito sa akin. Nang dumako ang kanya mga daliri sa aking nipple ay agad nya itong pinaglaruan. Paminsam minsan ay pinipiga nya ito ng marahan habang patuloy pa din ang paghimod nya sa aking leeg. Hindi ko halos alam ang gagawin dahil sa sobrang sarap ng aking nararamdaman. Napapaangat ang aking likod at puwitan. Ramdam na ramdam ko din ang naghuhumindig na alaga ni Aldo na nakapatong sa kanina pang nagwawalang alaga ko. Hinatak ko ang ulo ni Aldo mula sa leeg ko. Saglit lang at marahan ko syang itinulak para kakatayo ako. Pagkatayo ko ay hinawakan ko sya at inaya papunta sa kwarto. Pagdating sa kwarto at isinara ko ang pinto. Binuksan ko ang ilaw. Mas gusto kong bukas ang ilaw para kitang kita ko ang lahat. "Ok lang?" Sabay turo sa ilaw. Tumango lang si Aldo at di na umimik pa. Bakas sa mukha ni Aldo ang saya dahil nakangiti ito nakatingin sa akin habang nakaupo sa kama. Agad kong hinubad ang polo shirt ko. Sunod ay ang sinturon, sapatos at medyas ko. Brief lang ang itinira ko. Lumapit ako kay Aldo at naupo sa tabi nya. Binigyan nya lang ako ng isang matamis na halik at saka sya tumayo para maghubad. Humiga ako sa kama at pumuwesto. Pinauod ko si Aldo sa paghuhubad nya habang hinihimas ang alaga ko. Wala namang espesyal na ginawa si Aldo sa paghuhubad nya pero gustong gusto ko ang nakikita ko. Para ba akong nanunuod ng sexy dancer sa harap ko. Una nyang tinanggal ang t-shirt nya. Dahil sa bukas ang ilaw ay kitang kita ko ang hubog ng katawan nya. Matambok ang dibdib at flat ang tiyan. Nakalabas pa ang garter ng white brief nya sa pantalon nya na mas lalong nagpainit sa nararamdaman ko. Lalaking lalaki tingnan si Aldo kaya hindi ako makapaniwala sa magaganap sa amin ngayon. Tinanggal nya ang kanyang rubber shoes sa pamamagitan ng paa. Maya maya pa ay dahan dahan nyang tinanggal ang sinturon nya sabay bigay ng nakakalokong tingin akin. Nang-aakit si gago. Sumagot ako sa pamamagitang ng pagkagat ng labi at paghimas sa aking alaga. Pagkaalis ng sinturon ay tinanggal nya ang butones ng pantalon. Dahan dahan ay ibinaba ang zipper ng pantalon nya. Dahil may kaluwagan, walang anu ano ay bumagsak ang pantalon nya sa paanan nya. Napangiti ako. Tinakpan ko ang mukha at mga mata ko na kunyari ay ayaw ko ang nakikita ko. Ilang saglit pa ay naramdaman ko ang pagtabi sa akin ni Aldo. Hinawakan ang mga kamay ko at inalis ang mga ito sa pagkakatakip sa mukha ko. "Ayaw mo ba sa nakikita mo?" tanong nya habang inilalagay ang isang kamay ko sa dibdib nya. Pagkalapat ng kamay ko sa dibdib nya ay pinigapiga ko at dinamdam ang katambukan nito. Saglit ko itong tiningnan. Muli ay hinawakan ni Aldo ang mukha ko at sinuggaban ako ng halik. Mas maalab at mas marahas ang halikan namin ngayon. Halos hindi ako makahinga sa paghahalikan namin pero hindi ko ito ininda. Mas namumitawi sa akin ang sarap kesa ang hirap. Paminsan minsan ay kakawala si Aldo sa halikan namin. "Ahhhhhhh!" Huhugot sya ng malalim na hininga at muli ay hahalik sa akin. Ramadam ko na naman ang paggapang ng mga labi ni Aldo. Pero sa pagkakataong ito ay patungo na ito sa kanang tenga ko. "Ok ka lang ba?" bulong nya sa akin Isang ngiti lang ang isinagot ko sa kanya bago nya tuluyang hinimod ang tenga ko. Sobrang kiliti ang naramdamn ko habang dinidilaan nya ang puno ng tenga ko. Maya maya pa ay bumaba na sya sa leeg ko. Tulad kanina ay para bang kung may anong masarap duon na dinidilaan nya ng pataas baba. "Aaaaahhhh! Ang galing mo Aldo. Ang sarap!" ang tanging lumabas sa bibig ko. Hindi na nagtagal ang mga labi at dila ni Aldo sa leeg ko dahil nagsimula na ang mga itong maglakbay papunta sa dibdib ko. Gumuguhit ang dila ni Aldo sa dibdib ko papuntang utong ko. Halos mapasigaw ako sa sarap nang simulang paikutin ni Aldo ang dila nya sa utong ko. Nababaliw ako sa sarap. Mas lalo na kapag sinisipsip nya ito. Hinahawak ko sya sa ulo pata idiin ito sa dibdib ko. Eto na naman ang dila nya. Gumagapang papuntang ibabang bahagi ng bewang ko. Pagdako duon ay hinawakan nya ang kanang kamay ako at itinaas. Maya maya pa ay naramdaman ko ang paggapang ng madulas na dila nya mula sa tagiliran ko papuntang kilikili. Namamalipit na ako sa sarap ng nadadama ko. Parang hindi ko na kaya ang kiliti. Para bang sasabog ako sa sarap. "Ahhhhhhh! Aldo huwag! Ayoko na! Aaaaahhhhh!" Sabay sabunot sa buhok nya ng isa kong kamay. Hindi ako pinakinggan ni Aldo at pinagpatuloy lang ang pagdila sa kili kili ko. Nakakaadik ang sarap na nadadama ko. Parang ayoko nang matapos ang sandaling iyon. Muling bumaba ang dila at mga labi ni Aldo sa tagiliran ko. Naramdaman ko na din ang kamay ni Aldo na dinakma ang alaga ko. Sinimulang na din nya itong himasin. Hinawakan nya ang garter ng brief ko at tumingin sa akin. Tila ba nagpapaalam na gusto nyang ibaba ito. Binigyan ko lang sya ng isang tingin ng pagsangayon. Hinatak nya ito pababa at agad na umigkas ang nagwawala kong alaga. Pagkaalis ng brief ko ay agad na ibibalot ni Aldo ng palad nya ang alaga ko. Sinimulan nyang dilaan ang pinakaulo nito habang nakatingin sa akin. Wala na akong nagawa kundi ang mapapikit sa sarap. Maya maya pa ay naramdaman ko ang unti unting pagpasok ng alaga ko sa bibig ni Aldo. Ang init! Ang dulas! Ang sarap! Dahan dahan ay nagtaas baba ang ulo ni aldo. Hanggang sa unti unti itong bumilis. Ramdam ko din ng pagmamasahe ni Aldo sa itlog ko na lalong nagpasidhi sa naradamdaman kong sarap. Bihasa si Aldo. Hindi ko nararamdaman na tumatama sa ngipin nya ang alaga ko. Alam din nya kung saan ka hahawakan para mas masarap ang nararamdaman mo. May mga pagkakataon na gagapang ang mga kamay nya sa nipples mo. Paglalaruan nya ito habang tsinutsupa ka nya. "Aaaaahhhhh! Ang galing mo talaga Aldo! Ahhhh! Bilisan mo pa! Ooohhh!!!! Ahhhh!" ungol ko. Nakapikit lang ako habang dinadama ang paglabas-masok ng alaga ko sa malambot, mainit at madulas na bibig ni Aldo. Hanggang maramdaman ko na iniluwa ni Aldo ang alaga ko. Nagmulat ako ng mga mata. Nakita ko sya na tumayo at dinampot ang kanyang pantalon. Nakita ko din na may kinuha sya mula sa bulsa nito. Hinayaan ko lang sya. Muli kong ipinikit mga mata ko at naghintay sa mga susunod na mangyayari. Walang anu ano ay naramdaman ko na lang na biglang dinilaan ni Aldo ang talampakan ko. Sa sobrang gulat ay ibabaluktot ko sana ang binti ko para iiwas ang talampakan ko sa dila ni Aldo. Pero huli na. Nahawakan nya agad ako sa binti. Ilang saglit pa ay isinubo nya ang hinlalaki ko at pinaglaruan nya ito na para bang lollipop. Napatayo ang katawan ko sa sobrang kiliti. Pilit ko na hinahatak ang paa ko pero sadyang malakas si Aldo. "Aldo! Huwag! Di ko kaya! Aaaaahhhhhh! Tangina! Please! Ohhhh! Aaahhhhh!" naungol kong pakiusap sa kanya. "Wag mong labanan Terrence. Relax mo lang." tugon nya sa akin. Muli kong ihiniga ang katawan ko, humawak ako sa kobrekama at pilit na tiniis ang sobrang sarap at kiliti na aking nararamdaman. Ramdam ko na din ang paggapang ng dila nya pataas mula sa paa. Pag-abot nya ng tuhod ay kinagat nya ito at pinaikot ang dila nya dito. Muling gumapang ang dila nya mula sa tuhod papuntang hita pataas sa ilalim ng bayag ko. Ibinuka nya ang hita ko at saka sinimulang dilaan ang mga itlog ko. Napakislot ang katawan ko sa sarap. Ibang sarap ang nadama ko lalo na nung isubo at ipasok nya sa bibig ang itlog ko. Kasabay pa nito ang paggalaw ng dila nya habang nasa loob ng bibig nya ang mga itlog ko. Napahawak ako sa ulo nya habang ginagawa nya yun. "Ahhhhhhhhh! Aldo! Ang sarappppp!!!! Oooohhhhhh! ang tangi kong nasabi. Iniluwa ni Aldo ang bayag ko. Muling hinawakan ni Aldo ang ari ko at pinagapang ang kayang dila sa pinakapuno ng alaga ko papuntang ulo nito. Nagsisimula na din na lumabas ang pre-cum ko. Akala ko ay pupunasan nya ito. Pero hindi. Dinilaan nya lang ang ulo nga alaga ko. Pinaikot ikot nya ang kanyang dila bago muling isubo ulit ito. Nagtaas baba ang ulo ni Aldo. Wala naman akong ibang nagawa kindi ang umungol at ipihit ang katawan ko. Mayamaya pa ay naramdaman ko nang lalabasan ako. "Aldo malapit na ako. Ahhhhhh!" sabi ko kay Aldo. Agad nyang iniluwa ang alaga ko. "Teka mamaya na."pakiusap nya sa akin. Tumaas sya at muli akong hinalikan. Hawak nya ang ari ko pero hindi nya ito ginagalaw. Parang pinipiga pa nga nya ito para huwag lumabas ang tamod ko. Halikan lang kami ng halikan. Pilit pa din niyang pinipiga ang alaga ko. "Lalabasan ka pa din ba?" tanong ni Aldo. "Kaya ba ganyan kahigpit ang hawak mo sa alaga ko dahil ayaw mo ako labasan?" patanong na sagot ko sa kanya. Tanging tango lang ang sagot nya sa akin. Nakakatuwa syang pagmasdan kasi para syang bata na nag-aalala. Nagsmile ako sa kanya. "Nawala na. Bakit mo ba kasi pinipigilan? Ang sakit tuloy ng puson ko." nangingiti kong tanong sa kanya. Agad na iniabot sa akin ni Aldo ang isang condom. "Gusto ko kasi na maangkin mo ako ng buong buo." medyo seryosong sabi ni Aldo sa akin. Kinabahan ako sa gustong mangyari ni Aldo. Hindi ko alam kung kakayanin ko. "Aldo. Hindi ko alam kung kakayanin ko yan. Unang beses ko yan kapag nagkataon." ninenerbyos na sagot ko sa kanya. Ngumiti si Aldo at humalik sa akin. "Huwag kang mag-alala. Mahihiga ka lang dyan at ako ang bahala. Ako ang gagawa." sabay tulak sa akin pahiga. Binuksan nya any condom. Medyo lumambot na ang alaga ko sa sobrang kaba kaya isinubo ito ni Aldo ulit para tumigas. Ilang taas baba lang ay nabuhay na ulit ang alaga ko. Agad na isinuot ni Aldo ang condom sa alaga ko. Kinuha ang isang sachet ng water based lubricant, binuksan ito at pinahid ito sa alaga ko. Hinubad nya ang brief nya. Bumuyangyang ang naghuhumindig nyang alaga. Tumuntong sya sa kama at pumwesto sa may bandang bewang ko. Kumuha ulit ng konting lubricant at ipinahid sa lagusan nya. Nang makapuwesto ay binigyan nya ako ng isang matamis na halik. "Handa ka na?" nakangiting tanong nya sa akin. "Sigurado ka ba sa gagawin mo?" nag-aalalang tanong ko sa kanya. Ngumiti lang si Aldo sa akin. Muli ay hinawakan nya ang alaga ko at itinapat sa butas ng puwit nya. Tumingin sya sa akin at maya maya pa ay naramdaman ko ang unti unting pagpasok ng alaga ko sa butas nya. "Ahhhhhh! Shit!" ang tangi kong nasabi. Kita sa mukha ni Aldo ang hapdi at kirot ng dahandahang paglubog ng alaga ko sa lagusan nya. "Oooohhh! Shit! Ahhhh! **** Terrence! Ang laki mo e!" hinaing ni Aldo. "ALDO....!" Sabay akmang huhugutin ko ang alaga ko na agad nya pinigilan. "Huwag Terrence. Hayaan mo lang. Sa una lang to. Mamaya ay ok na ako!" pagpigil nya sa akin. Kalahati na ang naipapasok nya nang umangat ng konti si Aldo. Humugot ng hininga at muling bumaba. Idiniin ni Aldo ang sarili nya sa alaga ko. Dahil na din sa pampadulas ay nagderederecho ang pagpasok ng buong ari ko sa lagusan nya. Saglit syang huminto. Muling humugot ng malalim na hininga. At dahan dahan ay nagtaas baba ang katawan nya. Nuong una ay parang wala akong nararamdaman sa ginagawa nya. Hanggang sa naging mabilis ang paggiling ni Aldo sa ibabaw ko. Unti unti ko nang nararamdaman ang sarap ng paglabas masok ng alaga ko sa puwutan ni Aldo. "Ahhhhh! Tangina Aldo! Ang sarap nyan! Aaaaahhhhhh!"ungol ko. "Tangina Terrence! Nakakabaliw ka! Ooooohhhhhh!" sagot naman nya sa akin. Sa bawat pagtaas baba ng katawan ni Aldo ay tumatama ang mahaba nyang alaga sa may tiyan ko. Lalong sumidhi ang libog na nadarama ko. Kaya agad kong dinakma ang alaga nya at sinimulan ko itong salsalin. "Ayan Terrence! Salsalin mo paaahhh!!!! Aaaaahhhhh!" ungol ni Aldo. Nagtataas baba si Aldo habang nakasakay sa akin habang pinaglalaruan nya ang utong nya. Ako naman ay abala sa pagsalsal sa mahaba at mataba nyang alaga. Huminto si Aldo at umalis sa pagkakaupo sa akin. Hinatak nya ako patayo. Niyakap ako at hinalikan. Saglit lang ay bumulong sya sa akin. "Tirahin mo ako ng patalikod" utos nya Tumayo kami pareho. Agad syang dumapa sa kama. Sunod ay pumwesto ako sa likuran nya. Kahit masakit ang kamay ko ay itinukod ko ito sa kama. Hinanap ng kamay nya ang alaga ko at saka itinutok ito sa butas nya. Dahan dahal ko itong pinasok. Medyo nasasaktan pa din si Aldo dahil ramdam ko ang pagpigil nya sa mga hita ko habang pinapasok ko ang alaga ko. Kaya inalalayan ko ang pagpasok ko sa kanya. Unti unti. Hinalikan ko sya sa batok. Hanggang masagad ko na ang alaga ko at saka ako nagsimulang umulos. Mas masarap sa pakiramdam ngayon dahil dama ko na pilit nyang iniipit ng puwit nya ang alaga ko. "Aaaaahhhh!!! Aldo! Ang sarap neto!!!! Ohhhhh!!" tangi kong nasabi. "Di ko ito makakalimutan Terrence! Aaaahhhhh!" Tanging sambit nya sa akin. Umulos lang ako ng umulos. Kita ko sa kilos ng katawan ni Aldo ang sakit pero para akong sakim na hindi ko ito pinansin! "Aaaahhhh!!! Ang sakit Terrence! Aaaahhh!" Maya maya pa ay naramdaman ko ang pag-iipon ng sensasyon sa puson ko. Lalabasan na ako. Kaya mas lalo ko pa binilisan ang pagkantot kay Aldo. "Lalabasan na ako Aldo! Tangina! Aaaahhhhh!! Ooohhh!" "Sige Terrence! Pasabugin mo sa loob ko. Angkinin mo ako! Sa iyo ako ngayon! Oooohhhhh!!! Aaahhhh!" Apat na malalakas na kadyot ang ibinigay ko kay Aldo. Gigil na gigil ako. Hanggang sa naramdam ko ang pagsirit ng tamod ko sa loob ni Aldo. "Aaaaaahhhhhhhhh!" Pagod na pagod ako. Wala nang lumalabas mula sa butas ng ari ko. Bigla akong napadapa sa likod ni Aldo. Naghahabol ng hininga. Nakangiti sa sobrang sarap ng pakiramdam ko. Ramdam ko pa din ang pagpintig ng alaga ko habang nasa loob ito ni Aldo. Hinalikan ko sa batok si Aldo. Ramdam ko ang kilabot sa katawan nya. Maya maya ay hinugot ko ang alaga ko. Sa dulo ng condom na suot ko ay naipon ang tamod na inilabas ko. Agad akong nahiga sa tabi ni Aldo. Si Aldo naman ay tumayo at inalis ang condom na nakasuot sa akin. Agad nyang itinali at itinapon sa basurahan. Pagkatapon ay agad na bumalik sa kama. Pumuwesto sya sa balakang ko. Inupuan ang medyo malambot ko nang alaga. Dinakma ang alaga nya at sinimulan itong salsalin. Hinahawakan ko ang ari ni Aldo. Umakma ako na ako ang sasalsal sa kanya. Pero di sya pumayag. Inalis nya ang mga kamay ko at ipinagpatuloy ang pagsalsal sa kanyang sarili. Ibinaba ko na lang ang mga kamay ko sa bilugan nyang mga hita. Hinimas ko ito. Napahinga ng malalim si Aldo. Ramdam ko ang pagtaas ng balahibo nya sa hita dala na din ng kilabot na nararamdaman nya. "Titigan mo ako Terrence! Gusto ko panuorin mo ako! Ahhhhh!" Utos nya sa akin. Agad ko syang tinitigan. Habang hinihimas ang mga hita nya. Ilang saglit pa ay naging mabilis ang pagsasalsal ni Aldo. Bumilis na din ang kanyang paghinga. Kita ko din ang biglang pamamaga ng ugat sa ari nya. Senyales na lalabasan na sya. "Ayan na ako Terrence! Ooooohhhhh! Malapit na ako! Aaaahhhhhh!!!! Terrence!!!! Ayan nah!!! Aaahhhhh!!!!" Biglang sumirit ang mainit na tamod ni Aldo. Ang unang sirit ay tumama sa baba ko. Ang sumunod ay sa dibdib at tiyan ko. Naka anim na sirit din bago humupa ang paglabas ng tamod ni Aldo. Bumaba ang mukha nya sa mukha ako. Hingal na hingal. Humugot ng malalim na hininga. Ngumiti at binigyan ako ng masarap na halik. "Hinding hindi ko ito makakalimutan Terrence. Nakakabaliw ka." sabi ni Aldo sa akin. Ngumiti lang ako at umakma na kukunin ang tissue sa side table. Pinigilan ako ni Aldo. Sya ang kumuha ng tissue. Sinimulan na linisin ang nagkalat natamod nya sa baba at katawan ko. Pagkalinis ay tumayo ako. Dumeretso sa banyo para maligo. Binalot ko ng plastic ang kamay ko na may benda para hindi ito mabasa. Pagkaligo ay bumalik ako agad sa kwarto. Pagbukas ng pinto ay ang mahinang hilik agad ang nadinig ko. Tulog si Aldo. Hubad at walang kahit anong saplot. Tumayo lang ako saglit sa may pinto para pagmasdan si Aldo. Napangiti lang ako. Ilang saglit pa ay pinatay ko ang ilaw. Lumapit sa kama. Tinanggal ang tapis na twalya at nahiga sa tabi ni Aldo. Agad kong naramdamang ang mga bisig ni Aldo na yumakap sa akin. Isang halik sa noo ang ginanti ko habang unti unting bumagsak ang mga mata ko. Mag-aalas sais na ng umaga nang magising ako. Nasa tabi ko pa din si Aldo. Nakayakap. Masama ang pakiramdam ko at ramdam ko na din ang pananakit ng kamao ko. Namamaga na. Mukhang mahihirapan ako na magtype sa keyboard kaya sa unang pagkakataon ay aabsent ako. Kinuha ko ang cellphone ko. May 20 missed calls at 10 messages. Si Michael ang tumatawag at nagtetext sa akin. Hindi ko ito pinansin. Agad ako nagtext sa boss ko para magpaalam. Kahit hirap ay pinilit ko pa din na makapagtext. Ilang saglit lang ay nakareceive ako ng reply. May konting sermon pero pumayag din naman. Dahan dahan ko inalis ang kamay ni Aldo mula sa pagkakayakap sa akin. Dahan dahan ako tumayo para di sya magising. Nagsuot ng boxer shorts at sando. Lumabas ako para makapagluto ng agahan. Pumasok muna ako sa CR para makaihi, maghilamos at magsipilyo. Eksaktong palabas na ako ng CR nang marinig ko ang malakas na katok sa pinto. Bigla akong kinabahan. Alam ko na si Michael ang kumakatok. Dahil sya lang naman ang dumadalaw sa akin sa unit. Galit ako sa kanya kagabi pero parang wala na akong nararamdaman na kahit ano ngayon. Bubuksan ko na ang pinto pero naalala ko si Aldo na natutulog sa kwarto. Pero naisip ko, ano naman kung makita sya ni Michael. Ano ba kami? Wala! Kaya wala syang karapatan na magalit kung makita man sya. Mas maganda na siguro na makita nya para maging klaro ang kung ano meron kami. Sabi nya mahal nya ako. At mahal ko sya..... hindi! Hindi ko na alam. Ewan! Magulo ang isip at ang damdamin ko. Binuksan ko ang pinto. Isang inis na Michael ang bumulaga sa akin. Tiningnan ko lang sya. "Ano ba ang nangyari sa iyo?" Inis na tanong ni Michael sa akin. Tiningnan ko lang sya. Ewan ko ba. Parang wala akong nararamdaman. "Huy! Ano? Natulala ka na dyan?" tanong nya sa akin. "Halika. Pumasok ka." Aya ko sa kanya. Agad naman sya pumasok. "Eto. Pinagdala kita ng breakfast. Sabay tayo kumain bago ka pumasok." sabi nya. "Hindi ako papasok." Matabang na sagot ko sa kanya. "Ha? Bakit? May sakit ka ba?" nag-aalala nyang tanong sa akin. Agad syang lumapit para salatin ako. Pero agad ako umiwas. Pumunta sa ref para kumuha ng tubig. Pagkakuha ng tubig ay tahimik lang ako na naupo sa dining table. Tulad ng dati ay nasa lababo si Michael at inaayos ang breakfast na dala nya. Nakatitig lang ako sa kanya habang inaayos nya ang pagkain namin. Pagkalapag ng pagkain namin ay naupo si Michael sa bandang harapan ko. Nakatingin lang sa akin. Nangangapa. Nagtataka kung bakit matabang ang trato ko sa kanya. Kinuha ko ang kutsara at umakmang kakain. Napasin ni Michael ang benda sa kamay ko. "Anong nangyari sa kamay mo?" usisa nya sa akin. "Wala ito. Maliit na sugat lang." Matabang na sagot ko sa kanya. "Anong maliit? Tingnan mo nga at nagdudugo pa." sabay kuha sa kamay ko. Medyo nasaktan ako sa paghatak nya sa kamay ko. Kaya agad kong binawi ang kamay ko. "Wala nga ito. Wag mo akong alalahanin! Ang kulit mo e!" naininis kong tugon sa kanya. Kita sa mukha ni Michael ang pagkabigla sa naging tugon ko. Saglit syang tumahimik. "Terrence may problema ba?" naiinis na tanong nya. Tumahimik lang ako. Nagsimulang kumain. Kahit di ako nakatingin sa kanya ay ramdam ko na nakatitig lang sya sa akin. "Hindi ako pwede magtagal. Magigising na si Brandon. Hahanapin nya ako." sabi ni Michael sa akin. "****!" ang sabi ko sa isip ko. Hininto ko ang pagkain ko. Ibinagsak ko ang kutsarang hawak ko sabay tingin kay Michael. "Sige na! Puntahan mo na sya! Dapat di ka na nagpunta dito!" medyo pasigaw na sagot ko sa kanya. Halos mapanganga si Aldo sa pagkabigla sa naging tugon ko. "Ano ba kasi ang problema mo? Hindi ko maintin...." hindi pa nya natatapos ang sinasabi nya nang biglang bumukas ang pinto ng kwarto at lumabas si Aldo. Nakabihis na ito. Marahil ay nagising sa naging pag-uusap namin ni Michael. Nanlaki ang mga mata ni Michael. Napatingin sya sa akin. Nagtatanong kung ano ang ginagawa ni Aldo sa kwarto ko. Tumahimik lang ako. Yumuko. Kinabahan ako sa mga posibleng mangyari. Katahimikan ang bumalot sa paligid hanggang sa binasag ni Aldo ang katahimikan. "Sir Michael." bati ni Aldo kay Michael. Hindi umimik si Michael. Nakatingin lang ito sa akin. "Kumain ka muna bago ka umalis." ang aya ko kay Aldo. "Hindi na Terrence. Salamat." tugon ni Aldo. Lumapit si Aldo sa akin at tinapik ako sa balikat. "Mauna na po ako Sir Michael." paalam ni Aldo. Hindi nagreact si Michael. Nakatitig lang sya sa akin. "Sige na Aldo. Salamat." Sabi ko kay Aldo. Tumingin ako kay Aldo. Gumanti sya ng tingin na para bang nagtatanong kung ok lang ako. Sumagot lang ako ng ngiti. Lumabas ng pinto si Aldo. Tumingin sya muli sa akin na nagtataka. Nagtatanong kung ano ang ginagawa ni Michael sa unit ko. Umiwas lang ako ng tingin. Hanggang marinig ko ang pagsarado ng pinto. Tumingin ako kay Michael. Kita ang galit sa mga mata nya. Hindi ako sanay makipagtitigan kaya yumuko na lang ako. Katahimikan ang namagitan sa amin. Ipinagpatuloy ko lang ang pagkain ko. Ilang saglit pa ay muli kong tiningnan si Michael. Parang sumabog ang puso ko nang makita ko na tumutulo ang luha sa kanyang mga mata. (itutuloy)
-
Narining namin na bumukas ang pinto ng bahay at agad inalis ni Franz ang malaking alaga nya sa butas ko saby sabing “mamya itutuloy ko ang pagpapasaya sayo, hayaan mo muna si Mark sumubok pumasok sayo”. Bumukas ang pinto ng silid at pumasok si Mark na nakangiti at sinabing “maeenjoy mo yun isa, cute, bagay kayo. Pero sana maenjoy ko muna ng husto yan alaga mo, bago sya…kita mo yan hindi pa rin tumitigil ang pre-cum mo, ganyan kaba talaga?” “oo,talagang pag nalibugan ako non-stop ang labas ng pre-cum” ang sagot ko. “nagshower muna sya, RJ daw ang name” ang muling sagot ni Mark habang naghuhubad ng kanyang damit, nagbulungan sila ni Franz ngunit di ko na pinansin kasi magpartner naman sila at labas na ako sa ibang usapan kung tutuusin.Nakahiga ako hinihimas ang naglalaway ko pa ring alaga, agad namang sinubo ulit ni Mark habang hinihimas ni Franz ang malambot pang titi ni Mark, mukhang gusto nga nyang pasayahin muna ang partner, sya na mismo ang naglagay ng lube at unti unti ay tumitigas na ang malaki ring titi ni Mark. “mukhang pwede na,pasukin mo na yan masikip nyang butas,ang sarap babe”ang udyok ni Franz kay Mark. “baba lang ako para tignan kung tapos na magshower yun isa” sambit ulit ni Franz habang nagsusuot ng boxer shorts, ngunit abala pa rin sa pagsuso si Mark.Lumabas na ng silid si Franz at bumulong sakin si Mark, “gusto kitang pasukin,pero mas titigasan ako pag ako muna ang kakantutin mo nitong tigas na tigas mong alaga”. “diba sabi ni Franz sya lang pwedeng kumantot sayo?” ang nagaalangan kong sagot. “hindi nya malalaman,bilis habang wala sya” ang sagot ni Mark, agad syang pumwesto at umupo sa nakatirik kong alaga, at mukhang nagustuhan nya ang pagkakatusok ng matigas kong alaga at para syang nagmamadaling kumabayo dito. Nasa ganun kaming posisyon ng ilan minuto, si Mark ekspertong nangangabayo sa ibabaw ko, magaling gumiling. Lalong tumindi ang libog ko at parang di ko kakayanin pigilan pa ang pagsabog ng katas ko (dahil kaninang binabayo ako ng partner nya ay tumindi ng husto ang libog ko) kaya ako na muna ang nagpasyang tanggalin ang titi ko sa butas nya. Sabi ko kay Mark, “baka labasan ako, mamaya na ulit, antayin natin sila” ng biglang bumukas ang pinto at pumasok si Franz, sabay suntok sa tagiliran ng partner nya, alam kong di ganun kalakas ang suntok na binitiwan nya pero alam kong may ibig iparating kay Mark at bumulong ito sa kanya saka lumabas ulit. “patay, nahuli akong nakapatong sayo, hindi pala sya bumaba agad, pinapanood tayo kanina pa” ang bulong ni Mark. Hindi nga naman namin mapapansin ni Mark na hindi tuluyang nakasara ang pinto dahil medyo madilim sa silid at pareho kaming libog na libog ng mga sandaling yun,ang akala namin bumaba na ay nagbabantay pala. “sige antayin na lang natin sila”sambit nya muli. Hindi nagtagal at bumukas na muli ang pinto at naunang pumasok ang bagong dating, si RJ, nakatapis na lang sya ng twalya na agad namang hinablot ni Franz at sinabihang “sige join in the fun, may paparusahan ako mamya sa dalawang yan” ang halatang may inis nyang babala sa amin ni Mark. Ng mga sandaling yun inasikaso ni Mark ang si RJ, binigyan nya to ng blowjob habang puro ungol ang ang maririnig mo sa kanya “ahhh…sige pa, tangina…ang galling mo sumuso…ahhh shit” Si Franz naman ay nakapagtanggal na muli ng kanyang saplot at hinihimas ang alaga nya na muli na namang tirik na tirik, halatang libog na libog, kinuha nya ang kamay ko at ipinahawak ang titi nya.pinasalsal nya to sakin para lalong tumindi ang katigasan…ng mga sandaling yun gusto kong isubo ito ngunit alam kong mabibilaukan lang ako kaya pinagpatuloy ko nalang ang pagsalsal dito, ngunit may ibang plano na pala si Franz. Tinulak nya ako pahiga at itinaas ang mga hita ko, tinawag si Mark para tumingin sa gagawin nya at sinabihang “dahil nagpakantot ka kay Kris na usapan natin na walang ibang papasok sayo kundi ako, ngayon hindi kita kakantutin, kung gusto mo magpakantot kay Kris ulit sige lang o dyan kay RJ, pero di mo matitikman ang alaga ko ngayon” ang sabi ni Franz sa partner nya, “yun ang parusa mo, at ikaw Kris ang parusa mo ito” sabay biglang tutok nya ng kanyang nagaalburutong alaga sa butas ko, akala ko maglalagay pa sya ng lube at rubber ngunit hindi ko na napigilan ang biglaang ulos ni Franz, napaatras ako sa hapdi ng biglaang ulos nya, ngunit ng bumaon ang kabuuan ng otso pulgada at matabang alaga nya, may lumabas na kakaibang ungol mula sa akin, sa isip ko, “tangina anong nangyari, ang sarap ng pagkakabaon nya”. Agad namang hinugot palabas ni Franz ang tarugo nya, na halos sumabay ang kaluluwa ko palabas sa paghila nya, may kakaibang sarap at libog na dulot ang ginawa nya, nakangisi sya at nagsabing “ang parusa mo Kris, pagsasawaan kong paluwagin itong masikip mong butas ngayon hanggang mapagod ako, humanda ka dahil matagal akong labasan, kahit umayaw ka sa hapdi at sakit ay babayuhin kita ng walang tigil” ang matinding babala ni Franz. Tumingin ako kay Mark para humingi ng tulong, pero blanko ang titig nya sakin, ibig sabihin wala syang magagawa sa desisyon ng partner nya. Si Franz naman ay nagsunod sunod ang ginawang pagbayo sakin, hindi ko alam kung matatakot ako sa marahas nyang pagbayo o magpapaubaya na lang, kakaibang libog ang dulot ng malaki at mataba nyang alaga na naglalabas masok sa butas ko, pero ayaw kong masaktan at lalong walang balak magdugo ng mga oras na yun. Tinutulak ko ang baywang ni Franz para pigilan sa tuwing ibabaon nya ang alaga nya ngunit gigil na gigil ito, marahil sa magkahalong sa inis at libog. Makalipas ang limang minuto ng mararahas nyang pagbayo ay nakaramdam na ako ng hapdi sa paligid ng butas ko, sa isip isip ko, “putangina, malamang may sugat at dugo na”, pinapatigil ko si Franz ngunit bingi sya sa pagsasabi ko. Si Mark na mismo ang tumapik sa balikat ng partner nya para maghinay hinay sa pagbayo nya, at sinabing “babe,wag mong saktan baka matrauma sya, kasalanan ko naman yun kanina, ako ang nagpumilit” pagkarinig nito saka lamang unti unting bumagal ang indayog ng ulos ni Franz, ibig sabihin kumakalma na sa inis nya. Tinanggal nya ang alaga nya, at sinabing “ Kris sige pahinga muna, napagod ako bumayo, sorry nanggigil ako sa masikip mong butas”. Ng mga sandaling yun, pagkaalis ni Franz ng tarugo nya sa butas ko ay agad akong tumayo at kinuha ang mga damit ko para magbihis na at umalis. Hindi ako nagsasalita, pero natakot ako sa ginawang pagbayo ni Franz, sa isip ko baka hindi ko magustuhan ang katapusan ng malibog na 3some/foursome nay un. Kita kong may bahid ng dugo sa tigas na tigas nyang tarugo, kinapa ko ang paligid ng butas ko, tinignan ko ang kamay ko at may dugo nga. Ng mapansin ni Franz na may dugo, agad itong nagsorry at nagsabing lalabas na lang muna, wag lang daw ako umalis. “Sensya na Kris, hindi ko mapigilan ang gigil ko kanina, masikip eh ang sarap at ang init ng loob mo lalong nagpataas ng libog ko, sige labas muna ako dito para di ka matakot sakin.” ang sabi ni Franz. Agad namang pumunta si Mark sa tabi ko para pigilan akong magbihis, “sorry, kasalanan ko, hayaan mo paliligayahin ka naman namin, yun ang usapan db?” Ang pagkukumbinsi pa rin sakin ni Mark. Hindi ako umiimik, hinatak ni Mark si RJ at magkabilaan nilang dinilaan at sinuso ang nipples ko, kung kanina takot at hapdi ang nararamdaman ko, nagyon magkahalong kiliti at libog sa dalawang dilang humahagod sa dibdid at nipples ko habang ang kamay ni Mark ay naglalakbay pababa sa nagsisimula na muling tumigas kong alaga. Wala syang inaksayang sandali, mula sa nipples ay agad syang bumaba sa titi ko at parang batang mauubusan ng dede. Ang dila naman ni RJ ay naglakbay paakyat sa leeg ko hanggang tenga na syang lalong nagbigay ng ibayong kiliti sa akin. “ahhh, tangina nyo, ang sarap ng ginagawa nyo sakin…sige pa ahhh” ang ungol ko. Maya maya ay hindi ko na napigilan sarili ko at bumalikwas sa pagkakahiga, hinatak ko sa harap ko si RJ,tinignan ko ang mukha nito, cute nga tulad ng sabi ni Mark, mas maliit ng konti sa akin ang bulas nya kaya nasa isip ko madali ko syang mapapasunod, pinahiga ko sya at hiningi ko kay Mark ang lube at rubber, inabot naman agad ito ni Mark. Pagkasuot ko ng rubber ay wala na akong sinayang na sandali, itinutok ko agad sa butas ni RJ at unti unting ipinasok ang kabuuan ng alaga ko,hindi ito nasaktan at hindi rin ako nahirapan pumasok kaya alam kong sanay itong mapasok, tinulak ni Mark ang balakang ko na lalong nagpabaon sa titi ko sa butas ni RJ sabay sabing “sige pasok ka muna dyan, may ipaparamdam akong ibang sarap sayo” naramdaman ko ang malagkit nyang dila na unti unting naglalaro sa paligid ng butas ko. Halos tumirik ang mata ko sa sarap at libog ng sandaling yun, puntangina! ang titi ko nakabaon sa butas ni RJ, tigas na tigas at ang butas ko nilalaplap ni Mark, at unti unti ay pinapasok nya ang dila nya dito. Dahan dahan ay binabayo ko si RJ na bigla naman nyang ikinaliyad, marahil nasasarapan sa mabagal at marahan na pagulos ko…napuno ng ungol ang silid ng mga sandaling yun. Si RJ mukhang nagdedeliryo sa sarap “ahhh, ang sarap, sige lang, ibaon mo pa Kris, ang tigas tigas ng titi mo…sige lang bayuhin mo ako, buntisin mo ako”. “Tangina nyo ahhh… shit ang sarap nito,ngayon ko lang to nagawa” ang sagot ko naman habang liyad na liyad ako sa pagbayo at dahil sa mapanghimasok na dila ni Mark sa butas ko. Nasa ganito kaming posisyon ng biglang bumukas ang pinto at pumasok muli si Franz sa silid. Lumingon ako sa kanya, pinagmamasdan nya ng husto ang ginagawa namin tatlo, at nagsimula nyang hagurin muli ang lumambot na nyang alaga. Lalo tumaas ang libog ko dahil may kinakantot ako, at may kumakain ng pwet ko habang may nanonood sa amin, sa isip ko”shit parang porn movie lang to ah”. Dahil libog na libog na ako at baka labasan ako, tinanggal ko muna sa butas ni RJ ang alaga ko, na ikinagulat naman nito at nagtanong “bakit? Malapit na akong labasan…sige ituloy mo lang pagbayo” “e malapit na rin ako baka labasan na ako, pano sila?” ang sagot ko kay RJ “ok lang yan, magpalabas na kayo may round 2 at round 3 pa naman tayo” ang sagot ni Franz na nakangiti at pahabol sinabing “kala mo makakuwi ka na agad Kris? Mamaya ka pa pwedeng umuwi, hindi pa ako tapos sayo”. At dahil hindi pa nga ako pauuwiin, at talaga naman gusto ko na ring magpaputok kanina pa, ipinasok ko na muli ang tigas na tigas kong alaga sa butas ni RJ at muling nagsimulang bumayo. Hindi pa tumatagal ang ginagawa kong paglalabas masok kay RJ ay nagsabi na to “shit ang sarap baka di ko na mapigilan” na lalo ko naman ikinasiya habang naramdaman kong nawala ang dila at bibig ni Mark sa likod ko at naisip na malamang hahayaan nya muna akong magbigay ng mabibilis na bayo kay RJ para sabay kaming labasan…ang hindi ko napansin, pumwesto pala si Franz sa likod ko, ang daliring nagsimulang dumampi sa butas ko na akala ko kay Mark at kanya pala, sa pagbaon ko kay RJ ay sya naman nyang pagtulak ng kaliwang kamay nya sa akin kaya napadapa ako kay RJ at biglang baon nya ng tigas na tigas nyang titi sa butas ko. “Putangina, ano yun, shit ang sarap” ang nasambit ko. “Ganyan talaga kasarap pag nakapasok ka sa butas ng iba at may nakapasok din sayo” ang sagot ni Franz. Lumingon ako sa likod ko at parehong nakangiti sa akin ang magpartner, halatang natutuwa sila sa naging reaksyon ko. Nagsimulang umayuda si Franz sa butas ko, habang ako hindi masyadong makagalaw sa pagkakabaon kay RJ, ngunit sa bawat paghila at pagbaon nya at napapasabay ang buong balakang ko. Sa isip isip ko “tangina ganito pala pag malaki talaga ang nakatuhog sa butas ko, mapapasama at mapapasama ako sa bawat galaw”. Nakasandwich position ako kay RJ at Franz…ang tigas na tigas kong alaga nakababad sa butas ni RJ at sa likod ko ang mapanghimasok na sandata ni Franz, putangina ina, yung libog na nararamdaman ko ng mga sandaling yun hindi ko maintindihan. Nagsimula akong sumabay sa ritmo ni Franz,sa bawat paghila at baon nya. Leche ang sarap talaga! Maya maya ay lumalakas na ang ungol ni RJ at sabi “shit lalabasan na ako”. Lalong kong kinabayo si RJ para tuluyan na kaming sabay na makapagpalabas…at hindi nagtagal ay sabay kaming nagpakawala ng malalakas na ungol. RJ “ahhh,shit ang sarap,sige kantutin mo lang ako, sige lang” Ako “Tangina, shit ang sarap, eto pa, shit ang dami kong inilabas” Tinanggal na muna ni Franz ang sandata nya sa butas ko at patuloy itong sinasalsal. Nagpahinga ako saglit sa ibabaw ni RJ,bago ko inilabas ang alaga ko ay patuloy pa rin ang pagbayo ko sa naglalawang butas nya (nabiyak pala ang rubber na suot ko) ng mga sandaling yun, wla na kaming magagawa, tumagas na sa loob nya ang napakarami kong nilabas na tamod. Agad agad syang tumayo at nagpaumanhin na gagamit ng banyo. Hingal ako kaunti sa pagkapagod, napakasarap ng kakatapos ko lang maranasan na tuhugan. Si Mark ay nagsasalsal sa isang tabi habang pinapanood kaming tatlo, eto pala ang gusto nya, ang nanood, at mukhang ginanahan sya ng husto sa napanood dahil tayong tayo na ang kanyang 7inches na tarugo…malaki nga ito pag tumigas na, pero talagag mas malaki pa rin ang sandata ni Franz kaysa sa kanya (sa isip ko, bagay talaga silang magpartner, perehong malalaki ang titi, kaya nilang paligayahin ang isat isa). Biglang inabot ni Mark ang lube at naglagay sa ulo ng titi nya at ihinaplos sa kabuuan nito at saka naglagay ng rubber, ng makita ito ni Franz ay agad syang bumalikwas para itaas ang mga hita ko, nakahiga pa rin ako sa hingal ko ng mga sandaling yun kaya hindi na ako nakaangal, ang bilis kumilos ng magpartner, idinagan ni Franz ang itaas na bahagi ng katawan nya sa nakataas kong mga hita at hawak hawak nya ang magkabilang pisngi ng biyak ko, at naramdaman ko ang mabilisan ring pagpasok ni Mark sa kakapahinga kong butas mula sa tarugo ng partner nya. Sunod sunod na pagbayo ang pinakawalan ni Mark at inuudyukan pa sya ni Franz “Sige babe bayuhin mo, db kakaiba ang init nya sa loob? Ang sarap ibabad ng titi natin sa loob nya…” Maya maya lang ay nagsabi na si Mark na baka labasan sya, kaya hinugot nya agad ang alaga nya sa butas ko. Biglang pasok muli sa kwarto si RJ, ngunit nakabrief na ito. Hinila sya ni Mark para simulan itong iblowjob uli ngunit nagsabi si RJ “hanggang isang labasan lang ako, Iblowjob ko na lang kayo”. Nainis si Franz sa narinig nya, at nagtanong “ibig sabihin hindi ka na magpapakantot uli?” “Hindi na siguro, kasi hindi na rin ako malilibugan ng husto, nabayo na ako ng husto kanina ni Kris” ang sagot ni RJ “Sayang naman, mas malalaki pa naman ang alaga namin, mas maeenjoy mo sana sya ” ang sagot at turo ni Mark sa tigas na tigas na tarugo ni Franz. Hinatak ni Franz ni RJ pahiga at itinaas ang mga hita nito, at dahil mas maliit nga ang bulas ng katawan ni RJ sa amin tatlo ay mabilis itong imaniobra. Agad naglagay ng lube si Franz sa sandata nya at tinutok sa butas ni RJ, habang nakahawak si Mark sa magkabilang paa nito na nakataas para hindi sya makapiglas sa gagawin sa kanya.Pagtutok ng ulo ng tarugo ni Franz sa butas ni RJ ay agad itong diretsong bumaon, inulos ni Franz ang butas ni RJ ng tulad ng pagulos nya sa akin kanina ngunit bigla syang tumigil at nagsabing “e kahit mas malaki nga ang alaga namin ay hindi ka na malilibugan, mas maluwag na butas mo kaysa kay Kris, mukhang madami ng nakapasok dito.” Hindi umiimik si RJ,ng mga sandaling yun, nagtatanong ako sa sarili ko ano kaya pagkakaiba ng butas namin ni RJ, bakit sinabihan sya ni Franz na mas maluwag na sya kaysa sa akin. Parang hindi naman sya apektado sa sinabi ni Franz at nagsabing iblowjob na lang nya ang magpartner at nagpaubaya na lang ang dalawa. Ako naman ngayon ang nanonood sa tatlo. Magkatabi si Franz at Mark, parehong tigas na tigas ang mga alaga, si RJ nakaluhod sa harap nila, salitang sinususo ang dalawa sa pinakamalalaking titi na noon ko lang naencounter. Maya maya ay nilabasan na si Mark, ipinutok nya ang tamod nya sa sariling tyan at dibdib. Si Franz naman ganun pa rin, nanggagalaiti pa rin sa tigas ang alaga nya pero mukhang matagal talagang labasan.Napagod na si RJ sa pagblowjob at nagsabing hindi na nya kaya, kung pwede daw uwi na sya. Hindi nman sya pinigilan ng dalawa. Ako napaisip na umalis na rin, nakiusap muna ako sa magpartner kung pwedeng makiligo muna at sinamahan akong bumaba ni Franz patungo sa banyo nila, si Mark ay naiwan sa kwarto habang nagbibihis si RJ para ihatid nya sa labas ng compound at makauwi na ito. “Dito ang bathroom” turo ni Franz, pumasok sya at binuksan ang ilaw, “kung may kailangan ka pa sabihin mo lang, andyan ang sabon, shampoo, mouthwash, toothpaste, extra toothbrush,…” “salamat” ang tugon ko kay Franz at binigyan sya ng ngiti bago nya isinara ang pinto.oo nasaktan ako ni Franz sa marahas nyang mga pagbayo kanina pero simula ng dumating ako ay ramdam ko rin na gentleman sya. Habang abala ako sa pagligo, kumatok si Mark sa pinto at nagsabing aalis daw muna sya para ihatid sa labasan si RJ. “sige lang, ako rin ha pahatid mamaya sa labas” ang tugon ko. Wala pang isang minuto ng lumabas ng bahay sina Mark at RJ (dinig kasi ang pagbukas at pagsara ng main door), kumatok si Franz, “ Kris pwede pabukas saglit ng pinto, naiihi lang ako” ang sabi nito. Agad agad ko naman binuksan ang lock ng pinto at nagpatuloy na sa pagligo, nakatalikod ako sa kanya na akala ko ay umiihi na sa toilet bowl ng biglang yumakap mula sa likod ko si Franz at hinalikan ako sa leeg, nagulat ako sa ginawa nya, tatanggalin ko na ang mga kamay nya ng bigla syang magsalita “please gusto pa kitang kantutin, di ka na masasaktan, dadahan dahanin ko para puro sarap lang”, ng mga sandaling yun, basang basa ako ng tubig mula sa shower pero ramdam ko rin ang init ng katawan nya at ang parang-bakal sa tigas na titi nya na nakatututok sa pwitan ko. Hindi ako nakapalag dahil first time ko ang ganung tagpo na may gustong makipagtalik sakin habang nagliligo ako, unti unti ay bumaba ang halik nya mula leeg, pababa sa likod ko hanggang sa makarating sa mga pisngi ng pwet ko. Kinagat kagat nya ang magkabilang pisngi nito saka pinaghiwalay at dinilaan ang butas ko. Hindi ako makapalag sa ginagawa ni Franz, (putangina, seryoso pala talaga sila ni Mark na maeenjoy ko ang experience ko sa kanila), ang naglalaro sa isip ko. Bihasa si Franz sa ginagawa nya, pakiramdam ko kinakain nya ang butas ko, ipinasok ang dila at saka hinihigop ito.Mabilis kumilos ang dila nya, napapaliyad ako sa bawat hagod nya. Muling nagsimulang tumigas ang alaga ko at inabot nya ito at sinimulan salsalin habang naglalabas masok ang dila nya sa butas ko. Ng matantya nyang libog na ako ulit ay saka nya sinimulang ipasok ang daliri sa butas ko, isa muna, dahan dahan ang paglabas masok nya. “ahhhh Franz, tangina anong ginagawa mo sakin…shit ang sarap nito”ang ungol ko “Sige lang ienjoy mo lang, babawi lang ako, alam ko nasaktan ka kanina sa pagbayo ko” tugon nya. Naramdaman kong dalawang daliri na ang nilalabas masok nya sa butas ko na lalong nagpapatindi ng libog ko….naruong ibinabaon nya ito parang may gusting abutin…maya maya ay “pwede na ba kitang pasukin ulit” ang pagpapaalam nya. Ungol lang ang naisagot ko sa sobrang libog ko ng mga sandaling yun, ramdam ko ang malamig na tubig na lumalaglas sa shower ngunit nangingibabaw ang init ng aming mga katawan.Tumayo si Franz at hinila ako palayo sa shower at saka tinulak ang balikat ko para yumuko ako, tangina i-dodogstyle ako nito ang nasa isip ko. Naramdaman ko ang pagtutok ng malaking ulo ng sandata nya sa butas ko, sinubukan nyang umulos papasok ngunit hindi nya naipasok.Parang nagsara ang butas ko ng mga sandaling yun,sinubukan nya ulit ngunit di sya makapasok,masyado syang malaki at walang lubricant kaya hirap syang makapasok. “saglit lang,kala ko kakayanin kahit di madulas,patayin mo muna yan shower” sambit nya at saka nya inilabas ang lubricant na nakalagay sa isang tabi, agad niyang nilagyan ang kabuuan ng tigas na tigas nyang sandata at saka itinaas ang isa kong paa sa toilet bowl saka nya itinutok ang galit na galit nyang titi sa butas ko. Hirap pa rin sya pero dahil sa lube ay nakapasok sya ng tuluyan.Ramdam na ramdam ko sa loob ang hagod ng kayang sandata, talagang napakatigas nito, at ramdam ko rin ang pintig ng ugat nito sa loob ko,punong puno ako ng mga sandaling yun, dahan dahan tulad ng sabi nya, umulos si Franz, sagad na sagad, sinanay nya muna ako sa ganitong sarap ng ilang inuto, marahan na mga ulos at ng nagdedeliryo na ako sa sarap ay hinugot nya lahat palabas ang kahabaan ng sandata nya, saka tutok sa butas muli at saka mabilisang baon…eto ang lalong nagpabaliw sa akin, ibang sensasyon ang mga hugot at baon ni Franz. Ramdam ko ang pagkagentle nya ngunit may halong gigil sa bawat baon. “tangina Franz ang sarap ng ginagawa mo sakin, shit lalabasan ako” “tangina ang sarap balik balikan nitong butas mo, nakakabaliw ang init mo sa loob, parang pinipiga ng loob mo ang titi ko, kahit butas ni Mark hindi ganito kainit at hindi kasing sikip ng sayo” tugon ni Franz “shit…ang sarap..sige lang..bahuyin mo pa ako…sige pa…please” “oo tangina ka ang sarap mo, babalik ka dito ha, gagawin natin to ulit ha?” ang hiling nya “ha? Pano yun, sabi ko kay Mark, one time lang to” ang sagot ko “anong one time? Ayaw mo bang maulit tong ganito kasarap na experience?” tanong ulit ni Franz “gusto ko, gusto ko, ang sarap, tangina para akong hihimatayin sa libog”ang sagot kong muli. “sige ayan, eto kayanin mo” sabay bigay nya ng mabibilis na ulos. “Franz lalabasan yata ako kahit hindi nagjajack off, ang tindi mong kumantot, ramdam ko ang kabuuan ng titi mo sa bawat pagulos at paghugot”…paungol kong sabi. “Sige eto pa, enjoy mo lang, ako rin mukhang lalabasan na, ang sarap mong kantutin Kris, ngayon lang ako nalibugan ng ganito, tangina tong puke mo parang labi na humihigop sa akin ng buong buo”…ang nagdedeliryong sagot ni Franz “ahhh malapit na ako Franz, shit, ang sarap mo, ang sarap ng titi mo” “Ahhh…shit ako arin malapit na…shit eto kayanin mo mabibilis kong kantot” at nagpakawala si Franz ng mabibilis at makahimatay na ulos ng mga sandlaing yun…tumirik ang mga mata ko sa sarap ng mararahas at mabilis nyang paglabas masok. “Franz eto na ako, ilabas mo yan ahh…shit…ahhh tangina mo sa sarap Franz”. “anong ilabas ko?, sasayangin mo ang sarap, bubuntisin kita, ipuputok ko lahat ng tamod ko sa loob mo…eto tangina kayanin mo..shit ang sarap mo..eto na ako ahhh ahhh” kasabay ng mabibilis na ulos ni Franz ay bumulwak sa kaloob looban ko ang kanyang tamod...ang dami nito…ramdam ko ang pagpintig ng ugat ng tarugo nya sa loob ko..patuloy ang pag-agos palabas ng katas nya….sa tindi ng sarap na binigay ni Franz ay hindi na ako nakaangal sa pagpapalabas nya ng tamod nya sa loob ko…maya maya at nagsimula ulit syang umulos…ang tindi talaga ng tarugo ni Franz…patuloy syang naglabas masok sa butas ko,matigas pa rin kahit nakapagpalabas na ng sandamakmak na tamod. Ngayon nagsilbing lube ang kanyang tamod sa loob ko…dumulas at kusang tumagas palabas ang iba “two weeks na naipon yang tamod ko, worth it! tangina ang sarap mo” ang nakangiting sambit ni Franz habang patuloy pa rin sa pagindayog ng mga ulos nya. Hanggang sa narinig naming bumukas ang main door… (Itutuloy)
-
Nakarating kami sa bahay. Walang tao. May namatay kasi kaming kamag-anak at lahat sila ay nandun sa burol. Kami lang ni Cris ang nasa bahay. Pagkabukas ko ng pinto ay dumiretso kami sa loob at sinabi kong wag na siyang mahiya. Ngumiti ulit siya. Ipinatong ko ang biniling softdrink sa mesa at naupo sa sofa katabi niya. Nasa kaliwa ako, nasa kanan ko siya. May espasyo sa gitna na kasya pa ang isa. Napakatahimik ng bahay, walang nangungunang umimik saming dalawa. Halatang nagpapakiramdaman pa. Napalingon ako nun sa may pinto namin, at paglingon ko kay Cris, sakto ring lumingon siya, hinawakan ako sa ulo at saka hinalikan. Hindi lang basta smack, naglaplapan kami. OO! Naglaplapan kami! Marahan, madiin, masarap. Para akong naging bato sa ginawang iyon ni Cris. Hindi ako kumikilos pero lumalaban ako ng halikan. Dila sa dila. Laplap kung laplap. Kumalas ako sa mainit naming halikan at tinitigan ko siya. “Tara sa taas?” anyaya ko sa kanya. Tango na lamang ang naisagot niya, kaya umakyat kami at nagtungo sa kwarto. Nagpatuloy ang halikan naming dalawa. Marahas na naglalaban ang aming mga labi at dila. Wala kaming pakialam sa paligid. Tangina! Ito na ata ang pinakamasarap na halik na natikman ko, ang halik na galing sa taong gusto ko. Matagal kaming naghalikan, parang sabik na sabik sa labi ng isa’t isa. Namalayan ko na lamang ay nakahiga na kami sa kama at nasa ibabaw ko siya. Sandali niyang iniangat ang kanyang mukha at kumalas sa masarap naming halikan, tinitigan niya ako saka marahang pinisil ang aking pisngi at ngumiti. Tangina! Hindi ko alam ang mararamdaman ko nun kaya ngumiti na lang din ako, ngiti na may halong kilig. Nagpatuloy ulit kami sa aming paghahalikan. Maya-maya ay nararamdaman kong umiindayog na siya habang nakaibabaw sa akin. Kinikiskis niya ang kanyang unti-unti nang tumitigas na etits na nabubuhay ko na ring etits. Sarap na sarap ako sa ginagawa niya. Unti-unti na akong kinakain ng libog. Maya-maya ay bigla siyang nagsalita.. “Pwede patayin yung ilaw? Hindi kasi ako sanay.” Tumayo ako at pinatay ang ilaw. Bumalik ako sa kama. Doon ay muli kaming naghalikan. Unti-unti na rin naming hinuhubad ang damit ng isa’t isa. Walang kumakalas sa halikan. Naghiwalay lamang ang aming mga labi nung hubarin namin ang aming mga T-shirt ngunit agad din naman kaming naghalikan. Oo alam ko ang iniisip ninyo! Napakatakaw naming maghalikan. Hubo’t hubad na kaming dalawa. Ramdam ko ang matigas na niyang etits na paminsan-minsa’y tumatama sa bukana ng pwet ko. Hindi katulad kanina, bumibilis at nagiging marahas na ang pagkiskis niya sa etits niya sa etits ko. Umuungol na siya. Medyo kinabahan ako kasi sabi nila masakit daw ang makantot lalo na kung first time mo. Naghahalong takot at libog ang naramdaman ko noon. Patuloy si Cris sa ginagawa niya at nung maramdaman ko na tutuluyan na niyang ipasok ang etits niya sa pwet ko ay nagsalita ako. “Hoy Cris! Hindi ako bottom!” Ewan ko ba, gusto ko naman ang ginagawa niya, nasasarapan ako, pero natatakot ako. Gusto kong i-try magpakantot pero naunahan ako ng kaba. “Sorry. Nadala lang ako”, mahinang sabi ni Cris. Bumaba ang halik ni Cris sa aking leeg, pababa sa aking dibdib. Nilaro-laro ng dila niya ang utong ko. Hindi ko mapigilan ang mapaungol at mapasabunot sa kanya. Ang galing ng dila niya. Bumibilis na rin ang paghinga ko. Tangina ang galing ng dila niya. “Criiiiiiiiiisssssss! Ahhhhhhhhhhh shiiiiiiiit! Ahhhhhhhhhhh tanginaaaaaaaaaa!” mahinang ungol ko na halos bulong na lang. Mahirap na, pader lang ang pagitan namin sa kapitbahay. Pigil na pigil akong mapaungol ng malakas nun. Muling bumaba ang halik niya at hinawakan ang aking etits. Aaminin ko, hindi ako biniyayaan ng malaking etits, pero okay lang para naman kasi sakin size doesn’t matter, performance does. At saka aanhin mo ang malaking etits, malaki o maliit, etits pa rin yan, may tamod pa rin yan hahahahahaha. Sa loob ng ilang taon mula ng huli akong machupa ay ngayon na lang ulit may humawak ng etits ko. Maya-maya pa ay sinubo niya ito. Tangina! Ang sarap. Ungol lang ako ng ungol nun. Pinagpapawisan na rin ako. Nang magsawa siya ay humiga siya, hudyat na siya naman ang chupain ko. Kaya ginawa ko rin kung ano ang ginawa niya. Hinalikan siya sa leeg, dinilaan ang mga utong niya at saka chinupa. Sinubo ko ang etits ni Cris. Medyo malaki ng konti ang etits ni Cris kesa sakin, pero hindi rin naman kalakihan. Chinupa ko siya. Pinagbuti ko ang pagsuso sa etits niya. Lalo pa akong nalibugan nung narinig kong umuungol siya. Itinigil ko ang pagchupa sa kanya, humiga ako sa tabi niya. “Palabas na tayo”, sabi niya. Jinakol ko ang etits ko. Sa totoo lang ay matagal akong labasan lalo na pag may kasama. Makalipas ang ilang minuto ay naramdaman kong lalabasan na ako. “Cris lalabasan na ako”. Sinubo niya ang etits ko. “Shit ayan na! Ahhhh! Ahhhh!” at sumabog ang aking katas na loob ng bibig niya. Nilunok niya ito. Ngayon ay ako naman ang chumupa sa kanya. Hindi katulad ko ay mas madaling labasan si Cris. Pumutok ang tamod niya sa loob ng bibig ko, dali-dali akong pumunta sa banyo at iniluwa ang tamod na isinuka ng etits niya. Hindi ko alam kung masusuka ba ako o ano sa lasa ng tamod. Pero yung kaunting natira sa bibig ko ay nilunok ko. Naghugas ako ng etits ko saka lumabas ng banyo. Sumunod naman si Cris at naghugas din ng kanyang etits. “Hindi ko ba trip tikman ang sarili kong tamod”, biglang sabi ni Cris habang nagbibihis. “Ha? So hindi mo pa natitikman ang sarili mong tamod? Ako natikman ko na, nacurious ako kaya tinikman ko hahahahahaha” natatawang sabi ko sa kanya. “Natikman ko na, gawa ng ex ko. Hayop na yun edi chinupa ako, tapos nung nilabasan ako bigla akong hinalikan. Akala ko nilunok yung tamod ko yun pala nasa bibig pa. Ayun natikman ko tuloy. First time yun, at last na rin siguro hahahaha ayoko ng lasa ng tamod ko” nagtawanan kaming dalawa. Matapos yun ay nagbihis na kami. Bumaba kami sa sala. Binuksan ni Cris ang bote ng Coke na binili namin kanina sa Ministop. Uminom siya ng Coke saka naupo sa tabi ko. Tahimik ulit ang paligid. Walang imikan. Parehong nagpapakiramdaman. Medyo natulala ako at napatingin sa pader. Nangingilid ang luha sa aking mga mata. Naguilty ako. Biglang sumagi sa isip ko… May boyfriend nga pala si Cris. “Cris, sorry”, sabi ko habang nakatingin pa rin sa pader. “Para san?”, tugon ni Cris sabay lingon sakin. “Dito. Sa nangyari satin. Alam ko namang may boyfriend ka pero ginawa ko pa rin. Hinayaan kong mangyari. Sorry talaga”, ramdam ko na papatak na ano mang oras ang mga luha sa aking mga mata. “Wala na tayong magagawa, nangyari na, at saka nagustuhan ko rin naman. Basta wala nalang dapat ibang makaalam”, tugon ni Cris na medyo napangiti. Medyo nakaramdam ako ng relief nung makita ko siyang nakangiti. Siuro nga okay lang para sa kanya, pero hindi eh, may boyfriend pa rin siya. Umalis kami sa bahay at inihatid ko siya sa sakayan. Ako naman ay dumiretso sa may simbahan kung saan nakaburol ang aking tiyo. Gabi na rin ako nakauwi. Pagkadating sa bahay ay agad akong nahiga sa aking kama, kailangan ko nang matulog dahil maaga pa akong aalis kinabukasan. Pinikit ko ang aking mga mata, pero bumabalik ang alaala ng sarap na naramdaman ko kanina lang. Hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako...
-
Good day. My name is Ron, 27 y/o, born and raised in Pampanga. I stand 5'10", maputi, chinito at average ang pangangatawan. Ang aking ikukwento ay ang aking unang karasanasan noong ako ay 12 y/o pa lamang. Bata pa lamang ako ay pinagpapantasyahan ko na ang mga kalalakihan. Noon kasi sy aksidente kong nakita ang isang adult magazine sa cabinet ng tatay ko at ng buksan ko ay napukaw ang mga mata sa ko sa mga lalaking tsinutsupa at kumakantot ng female models. Simula noon ay nagising ang aking kamalayan sa mga bagay na sekswal. Malakas ang dating sa akin ng mga may edad na o mga dad bod. Madalas nag-iinuman ang mga barkada ni papa sa bahay at madalas na present din si tito Mike (kumpare ni papa - inaaanak nya ang anak ni tito Mike). Si Tito Mike ay nasa early 30's na siguro noon. Maputi, matanggkad, malaki ang katawan na may kaunting tiyan (dad bod nga). Hindi sya kagwapuhan pero malakas ang sex appeal (yung mukhang callboy na nasa 30's na). Hawig sya ng isanh bold star noon na si Leonardo Litton (search nyo sa google). Ang asawa ni tito Mike ay isang ofw kaya sya ang naiwan sa bahay para mag-alaga ng anak. Wala syang trabaho kaya madalas present sa inuman. Ang bahay nila ay malayo lamang ng higit isang kilometro sa bahay namin. Si papa naman ay isang engineer kaya hapon na kung makapag set ng inuman. Crush na crush ko noon si tito Mike. Noong nasa edad ako na iyon, pansin na ang aking katangkaran. Pero dahil nga sa kaputian, madalas niloloko ako ng mga tita ko na kung pahabain lang daw ang buhok ko e magmumukha na kong babae, magandang babae. Madalas sa sala mag-inuman sina papa at kanyang barkada. Sa tuwing oras na iyon, madalas na rin akong pumasok sa bahay at kunyaring gagawa ng assignment, (kahit gusto ko pa talaga sanang maglaro sa labas) para lang masulyapan si tito Mike. Anyway, once a week lang naman halos ang schedule ng inuman. Sa maraming pagkakataon na nagiinuman sina papa, nagkaroon ng usual gawain itong si tito Mike (na noon ay di ko naman pansin pero naeenjoy ko). Palagi syang umuupo sa pwesto na nakapaharap sa akin (malapit lang naman ang kusina sa sala). Ang pwesto ko ay nakaharap sa sala at sa aking gilid ay ang cr. Sa pagkakataong iyon, parati nyang kinakambyo ang kanyang alaga sabay sulyap sa akin. Hindi ko pinapahalatang pinagmamasdan ko sya at nag-iinit sa ginagawa nya. Ang susunod nyang gagawin, tatayo palapit sa akin, at tatayo sa aking tagiliran at kunyaring titignan ang aking assignment. Sa ganong sitwasyon, dahil sa ako ay nakaupo, ang kanyang bukol sa harapan ay nakadikit sa aking mga braso. Hindi ko maipaliwanag ang kuryente sa aking katawan sa pagkakataong iyon. Ang alam ko lang, gustong gusto ko ang malabakal na tigas na iyon na bumubundol sa braso ko. Bibiruin nya ko ng kaunti sabay talikod papuntang banyo. Ang sunod nyang gagawin, ibaba ang shorts sa harapan at iihi. Madalas ko syang pagmasdam habang nakatalikod sya (di nya isasara ang pinto ng cr dahil umiihi lang naman sya) at lagi kong iniimagine kung ano ang itsura ng bagay na hawak hawak nya sa kanyang pag-ihi. Matagal sya umihi. Minsan mapapansin mo na tila parang di na pag-ihi ang ginagawa nya dahil mlikot ang kamay at nakatingala. Ang rason pala, pagkatapos umihi, patitigasin nya ulit ito at patayong ipoposisyon sa kanyang salawal sabay lapit sa akin. Muli na naman nya akong aasarin at sa pagkakataong ito, ang kanyang junior ay nakatutok na sa akin. Ramdam ko na para itong batutang tumutuson sa aking braso (kung kanina ay nakasandal lang ito). Sa tuwing sila ay nag-iinuman, ganito ang sitwasyon namin ni tito Mike. Noong mga panahong iyon, hindi ko pa alam kung paano magkakol kaya hanggang pantasya na lang ang ginagawa ko at hindi ko mailabas ang init na nararamdaman ko sa aking tito... Isang hapon, pag-uwi ko sa bahay galing paaralan, inutusan ako ni papa na magpunta kina tito Mike para kunin ang hiniram niyang metric tape. Ito ang bibihirang pagkakataon na excited akong mautusan. Nagmadali akong tumungo sa bahay ni tito Mike. Dahil kilala naman nila ako, pumasok na kaagad ako sa may gate at kumatok sa kanilang pinto. Ng walang sumasagot, nagtungo ako sa likuran ng kanilang bahay at saka ko narinig ang bukas na shower sa loob ng banyo. Ito ay lubos na nagpa-excite sa akin. Tiyak kong si tito Mike ang naliligo. Ang kasama lang kasi niya sa bahay ay ang anak niya na mahigit isang taong gulang pa lamang at madalas ay pinaaalagaan pa niya ito sa kaniyang hipag. Tinawag ko ang pangalan ni tito Mike at sumagot ito sabay sigaw na pumasok na lang muna daw ako. Sa pagpasok ko, una kong dinatnan ang sala. Pag ikaw ay nasa sala, makikita mo kaagad ang pintuan ng banyo. Sa likod ng pintuang ito ay naiimagine ko ang hubo't hubad na katawan ng isang daddy na nagpapakasasa sa shower. At ang sabon na umaagos mula dibdib pababa. Napukaw ang aking mata sa isang puting tela na nasa sofa. Nilapitan ko ito at dinampot. Ako'y labis na natuwa sa aking nalaman. Ito pala ang pinaghubarang brief ni tito Mike. Ang shorts naman nya ay nasa lapag. Ang brief nya ay bikini cotton. Dali dali ko itong inilapit sa aking ilong ng may panginginig sa aking katawan. Inamoy at nilanghap. Ang sarap ng amoy, magkahalong pawis at ihi ng isang daddyng barako. Madalian kong sinimsim ang amoy ng brief ni tito Mike at baka ako ay mahuli nya. Sa aking pagkakaupo, bigla kong narinig ang pagtunog ng door knob ng banyo, hudyat ng paglabas ng aking pinagpapantasyahang tito. Laking gulat ko ng siya ay lumabas. Wala siyang ibang saplot kundi isang manipis na bikini brief na ang print ay ang american flag. Nakasabit ang puting tuwalya sa kanyang balikat na para bang si zuma na nakahubad. Maumbok ang mga dibdib ni tito Mike, malapad ang balikat at mataba ang mga binti. May kaunting tiyan pero mahahalata mo ma sya ay nagwoworkout. Ang pinaka nakakatakam sa kanyang hitsura sa oras na yon ay ang umbok sa kanyang harapan. Nakapahalang ito na kung itutuwid siguro ay lalabas na ang ulo sa garter ng kanyang brief. Naglabasan ang mga sobrang buhok sa gilid at taas ng kanyang brief. Sa mga oras na yon, wala akong naisip kundi ang isiping ako ay nakaluhod sa kanyang harapan habang nakahain ang isang saging na nababalutan ng manipis na tela. Ang sarap siguro nitong dilaan. Hindi ako nagpahalata sa aking naramdaman. Nagsalita si tito Mike "O Ron, bat nandito ka? Sensya ka na iho di nako nagbihis muna. Pareho naman tayong lalaki." Sa mga oras na yon, hiniling ko na sana ay tamaan ako ng kidlat at maging isang magandang babae para ng sa ganun ay may mangyari sa amin ni tito Mike. Sinabi ko ang pakay ko. Bumalik siya sa kusina para kuhanin ang metric tape. Para pa rin akong lalagnatin sa aking nararamdaman. Pagbalik nya, ganoon pa rin ang ayos niya. Pero wala syang dalang metric tape. Sa halip isang bote ng softdrinks at turon sabay sabi "o heto buti may natira sa meryenda ko. Kain ka muna." Gusto ko sanang sabihing "tito, pwedeng turon mo na lang ang meryendahin ko." Sa libog ko, dinampot ko ang turon sabay subo ng mahigit kalahati sa. Nakapasok ang turon ng mapatingin ako kay tito na nakatitig pala sa akin sabay sabing "o bata dahan dahan at baka mabulunan ka. Madami pa namang turon, di ka mauubusan." Sabay talikod para kunin ang metric tape. Nahiya ako sa ginawa ko. Baka nakahalata na si tito. Pagbalik niya, hawak nya na ang metric tape. Sabay upo sa lamesita na nakaharap sa akin. Lalo akong nainitan sa posisyon ni tito Mike na nakabukaka. Habang hawak niya ang metro, tinanong nya ko "O Ron alam mo ba pano gamitin itong metro?". Sumagot ako, "hindi po.". Sumagot sya, "panukat ito ng mga mahahabang bagay. Gusto mo turuan kita pano gamitin ito." Habang sya ay nagsasalita, nakatapat ang metric tape sa kanyang brief kaya nagkaroon ako ng pagkakataon na dun tumingin at titigan ang kanyang umbok. Tayong tayo ito at nakatutok sa direksyon ko. Sumagot ako ng oo. Pinatayo nya ko at pinatalikod sa kanya. Sa kanyang pagtayo, tumusok ang isang matigas na bagay sa aking likuran. Alam kong ito ang burat ni tito Mike. Sinukat nya ang aking height. Nakadikit ang buo nyang katawan sa akin likuran at ramdam na ramdam ko ang bawat balat niya na dumidikit sa akin. Para akong lalagnatin. Langhap ko ang amoy ni tito Mike. Pagkatapos sinabihan nya ko na ako naman daw ang sumukat sa kanya. Ng hahawakan ko na ang metro bigla syang nagsalita, "heto ang papasukat ko sayo", sabay baba ng kanyang brief. Natulala ako sa aking nakita. Isang mamula mula, mahaba at maugat na burat ang tumambad sa aking harapan. Sa gulat ko nasabi ko na lang na "seryoso po kayo?". Sagot ni tito, "oo naman. Parehas naman tayong may ganito. Para malaman ko na din gaano kahaba itong si manoy ko." Dahan dahan akong lumuhod sabay hawak sa titi ni tito mike at lapat ng metric tape. "Ooops kumislot si manoy, lalo tuloy humaba." Nasukat ko ito na may halos pitong pulgada. Tila ayaw ko ng bitawan ang burat ni tito. Bigla syang nagsalita "may iba pa kong ituturo sayo gusto mo?" Tumango lang ako.. Pagkatango ko. Nagsalita si Tito Mike. "Napansin ko kasi kanina sarap na sarap ka sa pagkain ng turon. Mukhang paborito mo iyon. Ngayon tuturuan kita kung paano kumain ng turon na hindi nauubos. Yung turon na sariwa. Yung tipong pag nasa huling bahagi na ay lalabas ang langka na walang kasing lapot. Gusto mo ba yun baby?". Nanginginig ako sa mga sinabi ni tito Mike. Nakahawak pa din ako sa kanyang alaga. Napakainit nito. Sumagot ako. "Opo tito." "Okay, ngayon gusto ko bago ko maituro sa iyo yun, pahabain mo muna itong si junior ko. Dapat mapaabot mo yan ng walong pulgada bago kita pakainin ng sariwang turon. Alam mo ba pano gagawin? Alam ko namang ginagawa mo na rin yan. Sige himasin mo lang yan at itaas baba." Ginawa ko ang utos ni tito Mike. Sinalsal ko ang burat nya hanggang sa humaba na naman ito at lumobo ang mga ugat nito. Nakakatakot ang itsura ng alaga ni Tito Mike. Para itong monster na may sariling buhay. Pulang pula ang malaking ulo. Muli ko itong sinukat at umabot sa halos walong pulgada. Nagsalita si tito. "Ayan ang galing naman ng baby ko. Ngayon ipapatikim ko na sayo ang paborito mong turon. Lumuhod ka bata." Naghihintay ako ng susunod na gagawin ni tito. Kinuha nya ang platito na pinagpatungan ng turon. Pinahid nya ang isang daliri dito upang makuha ang asukal (syrup) na nakadilkit sa plato. Pagkakuha sa daliri saka nya ito ipinahid sa palibot ng kanyang titi. Nagulat ako sa ginawa nya at nasabik. Alam ko na nag susunod na mangyayari. At dahil sa mga nakitang kong babaeng modelo sa porn magazine ni papa, may idea na ako kung ano ang gagawin kahit ito ang una kong karanasan. Nagsalita si tito. "Ngayon bata, gusto kong isubo mo ang turon na ito. Mas mahaba. Mas mabilog. Mas mataba at mas masarap. Pero bawal kagatin ha. Isubo mo at ilabas masok sa bibig mo ng hindi sumasayad ang mga ngipin mo okay. Pag nasaktan ang turon ko, uurong to at hindi mo na makakain. Okay ba?." Tumango lang ako at nakatitig pa din sa turon ni tito habang handang handa na na kainin ito. Ngumanga ako at lumapit sa turon ni tito mike. Sa aking unang pagsubo, nalasahan ko ang asukal na ipinahid nya dito. Nagsimula ng maglabas masok ang alaga ni tito sa aking bibig. Sa taba nito, binuka ko ng maigi ang aking bibig para hindi sumayad ang aking mga ngipin. Nagsimula ng umindayog si tito. Sya na mismo ang naglabas masok ng turon nya sa aking bibig. Naluluha ako sa laki nito. Minsan naduduwal pa ko kapag umaabot sa lalamunan ko. Ang sarap ng titi ni tito Mike. "ah.... Ang init ng bibig mo baby... Ang sarappp... Parang puke... Matagal na tong di nakakapasok sa butas... Kaya pagsawaan mo to, tang inahhhhh...." Bumilis ng bumilis ang paglabas masok ng titi ni tito sa aking bibig. Ako naman, sarap na sarap sa bawat ungol at salita ni tito Mike. Napaka barako ng boses pati ng galaw. Matagal ko ng pinagpapantasyahan ang ekesenang ito at hindi talaga ako makapaniwalang nangyayari ito ngayon. "ang pinakamasarap na parte ng pagkain mo ng turon ay yung malasap mo yung langka sa loob. Hintay ka lang baby. Ipapkain ko sayo ang nakareserbang langka sa turon ko." Ilang sandali pa... "Ahhhh baby ayan nako, malapit na, tangina ang sarap mo, ahhhhh ohhhh ahhhhh ayan naaaa!!!!" Biglang may pumulandit na malapot na likido sa bibig ko. Napakainit. Nung una, hindi ko ito malasahan. Kinalaunan, nalasahan ko na. Maalat. Hindi masarap. Pero dahil nakapasok pa ang burat sa bibig ko at dahil sa sinabi ni tito na ipapakain niya ito sa akin. Pinili ko na lang itong lunukin. Samantalang si tito nakatingala at nakapikit pa rin habang nakahawak sa aking ulo. Ng ilabas nya ang kanyang burat, semi erect pa ito. "pucha, ang dami nun. Isang linggong katas yan bata. Ang galing mo! Ano solve ba? Masarap ba ang langka at turon ko?" Isinuot ni tito ang brief sabay upo sa lamesita. Pinatayo nya ko sabay kandong sa akin. Naramdaman ko ang burat nya na tumusok sa aking puwetan. Idinikit nya ang kanyang bibig sa aking kaliwang tenga sabay bulong "Simula pa lang to baby. Marami pa kong pwedeng ituro sa iyo. Mas masarap. Mas mageenjoy ka. Kaya kung gusto mo pa itong maulit, sikreto lang natin ito ha." Sabay dila sa aking tenga. Para akong nakuryente sa ginawa ni tito. "O sya, mag-ayos ka na at umuwi. Baka hanap ka na ng papa mo. Umuwi akong nanginginig. Pagka bigay sa metric tape, nagtungo agad ako sa banyo para magshower dahil sa init ng aking pakiramdam. Ilang haplos pa lang sa aking alaga ay pumulandit na ang aking katas. Ito ang unang pagkakataon na ako'y labasan. Sa susunod ay ibabahagi ko ang mas mainit na tagpo namin ni tito mike. Maliban kay tito mike, may tito Albert pa ko. Hehe! Itutuloy
-
Author's Note: Happy New Year to everyone! This is kind of embarrassing but I’m about to take back what I said that Indigo Chapters would be the last one I’d write for this site. I got bored last Christmas vacation and checked the comments for the last story I submitted at nanaba ang puso ko sa mga komento, so I decided that if I get some free time, I’d write some stories for this site again. And since work doesn’t start for a few more days, here’s one. This is my thank you for all the good and bad things na pinag-aksayahan niyong ilagay sa comment section. Nais ko ring pasalamatan ang kaibigan kong si Kevin (his real name, and he’s grinning from ear to ear behind me as I’m writing this) sa walang habas niyang pagdi-detalye ng kanyang sex-life para lamang malagyan ko man lang daw ng konting libog ang mga kwentong ito. Sa kanya din po galing ang linyang, “Bakla lang ako, hindi pokpok!” na kasama sa kwento. Please don’t hesitate to comment, makabasag pagkatao man iyan o nakakataba ng puso. ******************** “Bakit ba kasi taeng-tae kang magka-boyfriend? Neil, naman! Kung titi lang ang habol mo,” Kinuha ni Tristan ang kamay ko at ipinatong sa harapan niya. “Ayan, magpakasasa ka!” Iniangat ko ang tingin ko mula sa librong aking binabasa at saka tinignan ang kamay kong nakapatong sa bukol niya bago umakyat ang aking mga mata sa mukha niya. Halatang-halata ang iritasyon sa mukha ni Tristan. Salubong na ang may kakapalan niyang kilay at gaguhit na lang ang singkit niyang mga mata. Namumula na din ang pisngi at ilong niya sa inis. Maging ang mapupula niyang labi ay isang manipis na linya na lang. Binalingan ko si Chelsea na nakaupo sa sofa na nasa likuran ni Tristan. Pigil na pigil ang tawa nitong nakatingin sa eksena sa kanyang harapan. There we were in front of her, my hand on her boyfriend’s crotch, and she was just sitting there, trying so hard not to burst out laughing. Ibinalik ko ang tingin ko sa mukha ni Tristan bago ako nagsalita. “You’re offering your body, to me, in front of your girlfriend, while you have my hand on your crotch.” Monotone kong sabi. Hindi ko kasi alam kung paano ba ako magre-react lalo pa nga at nararamdaman kong unti-unting lumalaki ang nasa loob ng pantalon niya. Tinaasan ko siya nang kilay nang maramdaman kong pumintig iyon. Saka pa lamang niya binitawan ang kamay ko. Patay-malisya ko iyong binawi at saka ipinatong sa librong akong binabasa habang pinaglalabanan ang pag-iinit ng aking mukha. “Okay lang ‘yan, kapatid. Share-share! Saka nag-e-enjoy ako sa live show. Ituloy niyo lang.” Bulalas ni Chelsea at saka niya tuluyang pinakawalan ang kanina pa kinikimkim na tawa. “Kaloka! Nagwala ang matres ko sa eksena! Gora na, kapatid! Pretend I’m not here.” Dagdag pa niya. Ngani-ngani ko nang inihampas sa kanilang dalawa ang hawak kong libro. Best friend ko si Tristan simula pa high school. Pareho kasi kaming nakapasok sa Philippine Science High School Main Campus sa Diliman. Taga-Pampanga talaga ang pamilya nila samantalang ako naman ay ipinanganak at nagka-isip na sa Maynila. Imbes na magdormitoryo katulad ng iba naming kaklase, sa bahay namin sa North Fairview siya tumira. College friends kasi ang mama ko at si Nanay Nita, ang mama ni Tristan. At dahil pareho naman kami ng paaralang papasukan, minabuti na nilang sa amin na lang siya tumira. Nag-iisang anak ni Nanay Nita si Tristan sa una niyang asawa. Namatay kasi sa isang aksidente ang papa ni Tristan noong pitong taon pa lamang kami. Nagkataon pa na hindi niya kasundo ang bagong asawa ni Nanay Nita kaya nang sabihin ni Tristan na gusto niyang sa Maynila mag-aral ng high school ay pumayag na lang si Nanay Nita. Nagkataon naman na pareho kaming pumasa sa Pisay kaya ganoon nga ang naging arrangement namin. As for me, second family kami ng papa kong isang Puerto Rican na piloto. Nagkakilala lang sila ni mama na isang flight stewardess sa Japan nang parehong maglanding doon ang mga eroplanong pinagtratrababuhan nila. At dahil hindi naman hiwalay si papa sa una niyang asawa na nasa California, kami lang ni mama at ang mga katulong ang nakatira sa bahay. Madalas pang ako lang mag-isa dahil nga sa trabaho niya. Kung tutuusin, hindi ko din gets kung paano kaming naging mag-best friend ni Tristan samantalang magkaibang-magkaiba kami ng ugali. Kung siya ay palakaibigan at mahilig sa galaan, ako naman ay may pagka-snob at mas gustong mapag-isa. Ang tanging pagkakapareho lamang namin ay ang kahiligan naming magbasa at maging doon ay magkaiba kami ng gusto. Mahilig si Tristan sa mga Sci-Fi novels katulad ng mga sinusulat ni Tom Clancy. Ako naman, mas gusto ko iyong mga madidilim o gory ang topic katulad ng mga gawa ni V.C. Andrews at Stephen King. Tanging ang mga libro lamang ni John Grisham ang napagkakasunduan namin. Pero dahil na din sa madalas na kaming dalawa lang sa bahay, nagkalapit kami. Pareho kaming sabik sa kapatid kaya nga kahit na may sarili naman siyang kwarto sa bahay, sa kwarto ko siya nakikitulog. Wala namang problema sa akin iyon dahil maluwang naman talaga iyong kama ko. Nasa loob din kasi ng kwarto ko ang mini-library at dahil madalas din lang naman siya doon dahil sa mga libro, nagkasundo kaming doon na lang din siya matulog. Ganoon din naman kasi ang nangyayari. Grade Six pa lang ay aminado na ako sa preferences ko. Naamin ko na din iyon kay mama na ilang gabi din yatang umiyak. hindi daw dahil sa ikinahihiya niya ako kundi dahil sa alam niyang hindi magiging madali ang buhay ko kapag nagkataon. Pero dahil may pagkakunsintedera talaga siya, sinuportahan na lang niya ako. Desisyon naming pareho na huwag na lamang sabihin iyon kay papa. Nang sabihin sa akin ni mama na sa bahay na namin titira si Tristan, ako mismo ang nagsabi na sabihin sa kanila ni Nanay Nita ang totoo. Eh mukhang mas maluwag ang turnilyo ni Nanay Nita kesa kay mama dahil imbes na mag-alangan na gapangin ko ang anak niya, lalo pa niyang ipinilit na sa amin tumira ang anak niya para daw may tagapagtanggol ako kung sakali. Wala din namang kaso iyon kay Tristan basta huwag ko daw siyang hahalayin. “Bawal gapang ng hindi nagpapaalam!” Sabi pa niya sa harap nina mama at Nanay Nita na ikinatawa ng dalawa. Tinignan ko lang siya noon mula ulo hanggang paa. “Asa!” Sabi ko na lang na lalong ikinatawa nang mga nanay namin. Hindi naman maipagkakamaling may ipagmamalaki talaga si Tristan noon pa at may karapatang magsalita ng ganoon. Normal yata talaga sa mga Kapampangan ang biyayaan ng pisikal na anyo dahil kahit purong Pilipino, masasabi talagang gwapo si Tristan. Malaki ang pagkakahawig niya sa Koreanong aktor na si Kim Bum na hindi pa kilala sa Pilipinas ng mga panahong iyon dahil F4 pa lamang ang uso. At kahit totoy pa lamang kami pareho noon kung tutuusin, magaling na siyang pumorma. Ako naman ay parang mas batang version ni Papa. Nakuha ko pati ang light grey niyang mga mata na biniyayaan ng mahahaba at malalantik na pilikmata. Nakuha ko din ang lalaking-lalaki niyang panga at pagkabalbon. Pati na rin ang matangos niyang ilong at may kanipisang mga labi. Ang tanging nakuha ko nga kay mama ay ang morena niyang kutis na sabi nang iba ay lalong nagpapalutang sa kulay ng mga mata ko. Sa madaling sabi, hindi din naman ako magpapahuli kay Tristan. Kumbaga ay depende na lang talaga sa panlasa ng tao kung sino sa aming dalawa ang gusto nila. Kaya nga kami nabansagang Yin and Yang sa eskwelahan dahil kahit pa nga magkaibang-magkaiba ang mga interes namin, lagi pa rin kaming magkasama. Ako daw ang Prince of Darkness at si Tristan naman ang Prince of Light. At dahil hindi naman alam ng mga kaklase namin ang preferences ko, pareho kaming kahit papaano ay pinagkakaguluhan ng mga babae at bading sa eskwelahan. Nagtataka din ako sa sarili ko kung bakit hindi ako nagkagusto kay Tristan buong high school. Kahit pa noong umabot na kami ng third year at nagsimula nang magkahulma ang katawan niya ay wala pa rin akong naramdaman na kahit na ano para sa kanya, tipong kahit katiting na pagnanasa. Nagtatabi pa kaming matulog noon na naka-brief of boxers lang pero wala pa rin. Ang hilig-hilig pa man din niyang mangyakap at mangdantay kapag natutulog pero wala talagang spark. Oo at nagigising ako na matigas ang alaga ko at alaga niya pero normal lang naman iyon. Malaking factor siguro na may iba akong gusto noon sa eskwelahan; si Kuya Joey. Mas matanda siya sa amin ng isang taon pero kahit hindi ko siya madalas makita ay talagang patay na patay ako sa kanya. Second year pa lang kasi siya noon at first year naman kami pero binatang-binata na ang dating niya. Idagdag pang magaling siyang mag-basketball at walang kakiyeme-kiyeme kung maghubad ng t-shirt para ibalandra ang abs niya kapag naglalaro. Ako naman si pasimpleng malandi, pasimpleng tumitingin. Moreno at tulad kong balbunin si Kuya Joey pero kahit pawis ay hindi siya mukhang mabaho. Para nga sa akin ay lalong nakadagdag iyon sa sex appeal niya. Para lamang mapalapit kay Kuya Joey, nahilig din ako sa basketball. Ganoon din naman si Tristan pero siya, dahil talagang gusto niya. Iyon yata ang dahilan kung bakit tuluyang nahubog ang katawan naming dalawa ni Tristan. Third year na kami at fourth year naman na si Kuya Joey nang may mangyari. May bulungbulungan na noon sa campus na bisexual si Kuya Joey kaya lalo akong naging interesado. Iyon nga lang at wala akong planong i-broadcast sa buong mundo ang preferences ko ng mga panahong iyon kaya patingin-tingin lang ako. Sa akin kasi, anak na nga ako ng kabit, maghahanap pa ba ako ng isa na namang ibabato nila sa akin? Kaya nga kahit kating-kati na akong makatikim man lang ng first kiss, wala akong ginawa. Araw ng prom noon at simula pa lamang ay may plano na ang barkada namin nina Tristan na ituloy ang kasiyahan sa bahay. At dahil kunsintidor si mama, pumayag siyang mag-inuman kami basta siguraduhin daw namin na kung sino man ang pupunta sa bahay, kinabukasan na uuwi. Talagang nagpaluto pa siya sa mga katulong ng kakainin namin. Hindi ko inaasahang inaya pala ni Tristan sina Kuya Joey at ang iba pa naming kasamang nagba-basketball. Nalaman ko na lamang iyon nang mapagbuksan ko ng pinto si Kuya Joey at ang isa pa niyang ka-batch, si Kuya Billson. Katulad ni Kuya Joey, may itsura din naman si Kuya Billson, katipo ni Tristan. Iyon nga lang at may kaliitan. Nasa five-six lang kasi ang tangkad niya na masasabi mong maliit dahil kami nina Kuya Joey at Tristan ay halos umabot na ng anim na talampakan. “Ang laki pala ng bahay niyo, bunso.” Bungad ni Kuya Joey sa akin sabay sipol. Kinilig ako ng wala sa oras. Bunso kasi ang pet name niya sa akin at sa buong team, ako lang ang binigyan niya ng pet name sa pagkakaalam ko. Niyakap pa niya ako at hindi nakaligtas sa akin ang pasimple niyang pagpisil sa pang-upo ko bago niya ako pinakawalan. Siyempre, gumanti din ako ng pisil sa puwet niya na ikinatawa naming dalawa. “Mga makasalanan! Diyan pa talaga kayo naglalandian!” Sabi ni Tristan na nasa likuran na pala namin. Kumalas sa pagkakayakap sa akin si Kuya Joey at siya naman ang niyakap at saka literal na binuhat na ang hawak ay sa mismong puwitan. Kung hindi pa nag-inarte si Tristan na kakasuhan niya ng rape si Kuya Joey ay hindi pa siya ibababa. Aaminin kong nakaramdam ako ng konting selos noon. Kaya nga siguro tuloy-tuloy ang naging pag-inom ko samantalang hindi naman ako mahilig. Wala pang alas-dose ay bangenge na ako sa upuan. Ni hindi ko alam kung paano akong nakarating sa kwarto. Nagising na lang ako ng madaling araw dahil sa pakiramdam na naiihi ako. Laking gulat ko na lang nang makita ko si Kuya Joey na nakasubsub sa pagitan ng hita ko, subo-subo ang tayung-tayo ko nang alaga. Mas lalo kong ikinagulat nang makita ko si Kuya Billson sa tabi niya na subo-subo naman ang alaga ni Tristan. Nabaling ang tingin ko kay Tristan nang marinig ko siyang humalinghing ng malakas. Noon ko lang napansin na pareho na pala kaming hubot-hubad at maliban sa ginagawang pagsuso sa kanya ni Kuya Billson ay nilalapirot din nito ang kanang utong niya. Kagat-labi at paliyad-liyad pang humahalinghing si Tristan. Napansin niya yatang nakatingin ako sa kanya kaya bumaling siya sa akin. Wala akong ibang makita sa mga mata niya kundi libog. Pulang-pula na din ang labi niya dahil sa kakakagat. Ewan ko kung anong kademonyohan ang pumasok sa isip ko at bigla ko na lang siyang kinabig at hinalikan. Nagitla siya sandali pero maya-maya pa ay lumalaban na din siya ng halikan. Napahalinghing ako sa loob ng bibig ni Tristan nang maramdaman kong isubo ni Kuya Joey ang bayag ko at paglaruan iyon sa bunganga niya. Pinutol pa ni Tristan ang paghahalikan namin para lamang tignan kung ano ang nangyayari at napahalinghing ako ng ganoon. “Ang libog mo!” Bulong pa niya sa akin bago ako uli hinalikan. Maya-maya pa ay siya naman ang umungol. Hindi ko na pinag-aksayahang tignan kung ano ang nangyayari lalo pa nga at naramdaman kong umaakyat ang dila ni Kuya Joey sa puson ko, paakyat ng paakyat hanggang sa marating niya ang utong ko. Kung hindi pa siguro ako hinahalikan ni Tristan ay napasigaw na ako sa sakit at sarap nang kagatin ni Kuya Joey ang utong ko. Pinagpalit-palit niyang sinisipsip at kinakagat-kagat ang dalawa kong utong habang patuloy niyang pinaglalaruan ang alaga ko gamit ang kanyang kamay. Maya-maya pa ay muli na namang umakyat ang mga labi at dila ni Kuya Joey hanggang sa tatlo na kaming naghahalikan. Si Tristan ang humiwalay kapagdaka at hinayaan akong makipaglaplapan kay Kuya Joey. Na-disappoint pa ako ng kaunti dahil kung gaano siya kagaling sumuso, ganoon naman siya kabanong manghalik. Pakiramdam ko ay malulunod ako sa ginagawa niya, hindi katulad kay Tristan na malumanay. Napamulagat ako nang maramdaman kong gumagapang pababa sa leeg ko papunta sa dibdib ang mga labi ni Tristan. Pasimple akong humiwalay sa paghalik sa akin ni Kuya Joey para tignan iyon. Hawak-hawak pala ni Kuya Joey ang ulo niya at iginigiya pababa sa utong ko. Tumingin pa sa akin si Tristan bago niya tuluyang isinubo iyon at saka marang sinipsip. Napapikit na naman ako sa sarap. Muling bumaba ang mga labi ni Kuya Joey sa utong ko at sabay sila ni Tristan na nagpasasa doon. Halos mabaliw na ako sa sarap nang biglang isubo ni Kuya Billson ang alaga ko, sagad na sagad. Napahalinghing pa ako lalo nang maramdaman ko ang mga daliri niyang naglalaro sa labas ng aking puwet. Muling umakyat ang mga labi ni Tristan hanggang sa naghahalikan na naman kami. Ni Hindi iyon naputol nang igiya siya ni Kuya Joey na tumihaya saka ako itinulak na pumatong sa kanya. Itinigil na din ni Kuya Billson ang pagsuso sa akin at si Kuya Joey naman ang kanyang isinunod, habang si Kuya Joey naman ay kinuha ang mga kamay namin ni Tristan at iginiya iyon sa mga alaga namin. Sa loob ng magtatatlong taon na magkasama kami ni Tristan sa bahay at natutulog sa isang kwarto, noon ko lamang nahawakan ang alaga niya at ganoon din siya sa akin. Pakiramdam ko ay may mali sa sitwasyong iyon pero naunahan na ako ng libog. Umungol si Tristan sa loob ng bunganga ko nang simulan kong laruin ang alaga niya. Lalo ko pa tuloy pinag-igihan ang pagtataas-baba doon. “Sumandal ka sa may headboard,” Narinig kong sabi ni Kuya Joey kay Tristan. Itinungkod ko lang ang tuhod at kamay sa magkabilang gilid ng katawan ni Tristan para makagalaw siya. Agad namang sumunod ang gago. Saktong nakaayos siya ay naramdaman ko ang pagsibasib ni Kuya Billson sa butas ko. Nangatog ang braso ko ng wala sa oras at napasubsob sa tiyan ni Tristan. Lalo pa akong nangatog nang maramdaman ko ang pagpasok ng dila niya sa loob noon. Ang tarantadong si Kuya Joey, iginiya ang ulo ko sa pagitan ng mga hita ni Tristan at saktong napanganga ako sa paghalinghing, itinulak niya ang ulo ko para maisubo ang alaga ni Tristan. Ang hayop namang si Tristan, imbes na pigilan si Kuya Joey ay napahawak pa siya sa ulo ko para lalong ipasok ang alaga niya. Unang pagkakataon ko iyong sumubo kaya halos masuka ako nang pinipilit ipasok ni Tristan ang alaganiya sa lalamunan ko. Kung hindi ko pa hinampas ang tiyan niya ay hindi pa siya titigil. “Papatayin mo ba akong hayop ka!” Inis kong sabi sa kanya. Ngumiti lang ang loko at saka ako kinabig para halikan bago ako itinulak pabalik sa alaga niya. Muntik ko nang makagat ang alaga ni Tristan nang ipasok ni Kuya Billson ang daliri dalawang daliri niya sa butas ko. Gusto kong kumawala dahil sa sakit pero kahit sumigaw ay hindi ko magawa dahil hawak-hawak ni Kuya Joey ang ulo ko at nakasubo pa rin sa akin ang alaga ni Tristan. Hindi naman naglaon ay nawala din at hapdi at napalitan ng kakaibang sarap lalo pa nga at may dinudunggol, dunggol si Kuya Billson sa loob ng butas ko na lalong nagpatigas sa aking alaga. Tuluyan na akong nawalan ng control nang pumailalim sa akin si Kuya Joey at isinubo niya ang alaga ko. Ilang kadyot pa ay pumutok na ako sa bunganga niya na walang arte niyang nilunok. Sakto namang nilabasan na din si Tristan sa bunganga ko. Nandoon na din lang, nilunok ko na ang katas ni Tristan pero may mga tumagas pa din sa sobrang dami. Manamis-namis iyon na medyo maalat. Naramdaman ko ang pagtanggal ni Kuya Billson ng mga daliri niya sa butas ko kaya lalo akong napahalinghing. Buong akala ko, tapos na ang lahat pero hindi pa pala. Iniayos ako ni Kuya Joey sa kama para magtabi kaming naka-upo ni Tristan sa may headboard. Siya pa mismo ang naglagay ng mga kamay ko sa balikat ni Tristan at saka kami itinulak ara maghalikan. Kahit medyo nanghihina ay nakipaglaban ulit ako ng halikan. Maya-maya pa ay narinig ko na naman ang pamilyar na pag-ungol ni Tristan sa loon ng aking bunganga. Hindi nga ako nagkamali ng hinala, subo-subo na naman ni Kuya Billson ang alaga ni Tristan na tigas na tigas na naman habang si Kuya Joey naman ay nakapwesto sa likod ng nakatuwad na si Kuya Billson, sinisibasib ang butas ng huli. Kumindat pa sa akin si Kuya Joey sabay nguso kay Tristan na kagat-labi na naman sa sarap. Hindi na ako nagulat nang makita kong iumang ni Kuya Joey ang alaga niya sa butas ni Kuya Billson at unti-unting ipasok iyon. Napaangat ng mukha si Kuya Billson para linunin si Kuya Joey. “Putcha, dahandahanin mo naman!” Reklamo ni Kuya Billson pero hindi naman siya gumawa ng paraan para maalis ang pagkakapasok ng alaga ni Kuya Joey sa butas niya. Bagkus, nagsimula siyang humalinghing nang maglabas-masok na si Kuya Joey sa butas niya. Kung tutuusin, hindi naman ganoon kalaki iyong alaga ni Kuya Joey. “Neil…” Napalingon ako kay Tristan nang marinig ko ang pagtawag niya sa pangalan ko. Bago pa man ako makapagtanong ay sinibasib na niya ako uli ng halik. Maya-maya pa ay naramdaman kong iginigiya niya ang bewang kong kumalong sa kanya. Alam ko na kung ano ang gusto niyang mangyari pero kahit takot ay nagpaubaya na lang ako. Mukhang inaasahan na ni Kuya Billson iyon dahil siya pa mismo ang naggiya ng alaga ni Tristan sa butas ko. Sinabayan niya iyon ng pagdila at pagsubo sa bayag ko para siguro iwaglit ang isip ko sa mangyayari. Ang kaso, malaki talaga ang alaga ni Tristan at kahit na gaano pa kagaling si Kuya Billson sa pagsuso ay hindi niyon mababawasan ang sakit na naramdaman ko ng tuluyang makapasok ang buong alaga ni Tristan sa aking butas. Halos dumugo ang labi ko sa pagkaka-kagat samantalang ang lakas naman ng singhap ni Tristan. Napasandal ako sa dibdib ni Tristan sa panghihina. Ang tarantado, leeg at balikat ko naman ang pinagtripang sipsipin at kagat-kagatin habang nilalapirot ng magkabilang kamay niya ang mga utong ko. Sa awa ng Diyos, hindi naman siya agad gumalaw at hinintay akong makapag-adjust. “Neil… Pwede na ba?” Tanong sa akin ni Tristan kapagdaka. Imbes na sumagot ay ako na mismo ang nagsimulang magtaas baba sa kanya. Isang mahabang ungol lang ulit ang isinagot niya. Muli kong naramdaman ang bunganga ni Kuya Billson sa alaga ko. Patuloy pa rin sa pagbayo sa kanya si Kuya Joey. Hindi ko na alam kung ano pa ang mga sumunod na nangyari. Basta ang alam ko lang, paggising ko, mag-isa na ako sa kama at masakit ang buong katawan ko. Gusto kong matuwa dahil sino ba namang mag-aakala na ang first time ko ay magiging ganoon katindi pero naunahan ako ng pag-aalala dahil na din sa isang tao: Si Tristan. Hanggang sa umabot ng summer vacation ay hindi ko pinapansin si Tristan. Ilang beses din niya akong nilapitan pero literal na umiiwas ako. Lahat na yata ng dahilan ay nagamit ko na para lamang hindi kami magsabay na pumasok o umuwi. Nang pauwi na siya ng Pampanga para magbakasyon, halatang-halata na ang katamlayan niya. Pilit kong iwinaksi ang lahat. Hindi ko din alam kung bakit pero pakiramdam ko, may mali. Kaya nga kahit wala naman akong kabalak-balak na magbakasyon sa California kung nasaan ang pamilya ni papa, pumayag na din ako. Alam na rin naman pala ng pamilya ni papa ang tungkol sa amin ni mama at kasalukuyan na silang nagproproseso ng divorce. Katulad ng inaasahan, galit sa akin at kay papa ang mga kapatid ko kaya ni hindi man lang nila ako binisita sa buong isang buwan na nandoon ako. Pagbalik ko ng Pilipinas, si Kuya Joey ang bumungad sa akin sa bahay at niyaya akong lumabas. Tinanong pa niya kung nakabalik na daw ba si Tristan. Sabi ko na lang na sa pasukan pa siya babalik. Dahil wala din lang naman akong gagawin, sumama na lang ako sa kanya. Wala din naman si mama at may flight siya ng araw na iyon. Inaasahan ko nang sa inuman hahantong iyon pero ang hindi ko inaasahan ay ang gustong mangyari ni Kuya Joey. Talagang kinilabutan ako sa takot nang sabihin niya sa akin kung ano ang plano niya ng gabing iyon at sa mismong bahay pa nila. Maliban kasi kay Kuya Billson ay may lima pa kaming kasamang lalaki na college students na sa UP Diliman. May itsura naman ang mga ito kung tutuusin pero halatang hindi gagawa ng maganda at tama nga ako ng hinala. Ang gusto pala nilang mangyari ay pagpapasapasahan nila kaming tatlo nina Kuya Joey at Kuya Billson. Pagkatapos noon ay pwede kaming mamili ng isa sa kanila na titirahin. Miintindihan ko sana ang trip nila kung nakainom sila o naka-drugs kaso hindi eh. Ang mas malala pa ay nang malaman kong hindi iyon ang unang pagkakataon na gagawin iyon nina Kuya Joey at Kuya Billson. Daig ko pa ang binuhusan ng malamig na tubig dahil doon. Walang paapaalam na tumayo ako at nagmamadaling lumabas ng bahay. Nakasunod naman sa akin agad si Kuya Joey. “Ang arte mo naman!” Inis na sabi niya sa akin na nagpapantig sa aking tenga. Hinawakan pa niya ang braso ko para hindi ako makalayo. “Ikaw na nga ang niyaya sa trippings, ikaw pa ang maarte!” Dagdag pa niya na lalo kong ikinagalit. “Kuya! Bakla lang ako, hindi pokpok.” Sabi ko sa kanya sabay piksi sa pagkakahawak niya sa akin. Hindi ko pa rin talaga matanggap ang gusto niyang angyari. “Kung gusto mong babuyin ang sarili mo, huwag mo akong idamay. Mabuti na lang pala at si Tristan at hindi ikaw ang nakagalaw sa akin dahil ang dumi-dumi mo!” “Sino bang nagsabi sa iyong hindi kita nagalaw?” Maangas pa niyang sabi. Ngumiti ako sa kanya. “Sa tingin mo papayag si Tristan na galawin mo ako? Hahayaan noon na paghahalikan mo ako at isubo pero hinding-hindi iyon papayag na pasukin mo ako gaya ng ginawa mo kay Kuya Billson.” Sa totoo lang, nagtatapangtapangan lang ako ng mga oras na iyon dahil hindi ko naman talaga alam kung ano na ang nangyari pagkatapos akong pasukin ni Tristan. Nakahinga lang ako ng maluwag nang makita kong magdilim ang mukha ni Kuya Joey. “Eh di magsama kayong dalawa! Mga letche!” Sabi niya sabay balik sa bahay nila. Para akong ewan na nanghihinang napaupo sa gitna ng kalsada pagkaalis niya. Lahat kasi nang respeto at paghanga ko kay Kuya Joey ay nawalang parang bula. Ang taas-taas pa man din ng tingin ko sa kanya tapos ganoon pala siyang umasta. Ang tagal ko din naman kasing hinangaan si Kuya Joey. Tatlong taon din iyon. Kaya siguro ganoon na lang ang sakit nang makita ko kung anong uri ng tao talaga siya. Lugong-lugo akong bumalik ng bahay. Nagtaka pa ako ng makita ko si Nanay Nita sa sala. Kitang-kita ang lungkot sa buong mukha niya habang nakaupo lamang siya doon na para bang may hinihintay. Pagkakita niya sa akin ay agad siyang lumapit at niyakap ako. “Nag-away ba kayo ni Tristan, anak?” Tanong niya sa akin. Hindi ako nakasagot. “Kasi ang sabi niya, lilipat na lang daw siya sa high school sa Pampanga. Ayaw naman niyang sabihin sa akin kung bakit. May pinag-awayan ba kayo? Iyon lang kasi ang nakikita kong dahilan anak para bigla siyang magdesisyon ng ganyan.” Nablanko ang utak ko sa aking narinig. Bigla kasing bumalik sa isip ko lahat ng mga pagkakataong nilapitan ako ni Tristan pero hindi ko siya pinansin. Lalong-lalo na iyong itsura niya bago siya umalis papuntang Pampanga. Ni hindi na ako sumagot at agad kong tinakbo ang kwarto ni Tristan. Nadatnan ko siyang nag-e-empake ng mga damit. Tuluyan nang tumulo ang luha ko nang makita kong umiiyak ang kumag. Ni hindi pa niya napansin na nandoon ako. Walang sabi-sabing tinakbo ko iyong natitirang distansiya sa aming dalawa at saka ko siya niyakap ng mahigpit mula sa likod. Halatang nagulat pa siya sa nangyari pero hindi naman niya tinanggal ang pagkakayakap ko sa kanya. “Hindi ka makakalabas dito ng buhay!” Sabi ko sa kanya. Ang tarantado, lalong humagulgol. “Galit ka sa akin eh! Iniiwasan mo ako. Ni hindi mo ako kinakausap.” Sabi pa niya sa pagitan ng mga hikbi. “Ang bigat-bigat sa pakiramdam. Kapag nilalapitan kita, daig ko pa ang may sakit. Kahit lingunin man lang ako, hindi mo ginagawa. Kahit magkasama tayo sa iisang lugar, ni hindi mo man lang ako nakikita. Ang bigat-bigat dalhin noon, Neil. Ang sakit-sakit. Kasi, ikaw na nga lang ang meron ako, mawawala ka pa.” Napahagulgol ako ng malakas sa aking narinig. Lalo tuloy humigpit ang pagkakayakap ko sa kanya. “Kung alam ko lang na ganito ang mangyayari eh di hinayaan ko na lang sana sina Kuya Joey. Kaso natakot ako na baka kung ano ang gawin sayo ng mga pokpok na ‘yun. Alam ko namang mali pero kasi, sa isip ko, kung sila din lang naman, eh di ako na lang.” Walang sabi-sabing itinulak ko siya sa kama at saka binatukan. Muntik pa siyang sumubsob sa kama. Agad din naman siyang humarap sa akin. “Hayop na ‘to! Kung makapagsalita ka naman, akala mo napilitan. Eh kung ayaw mong may mangyari sa amin, eh di sana pinigilan mo hindi iyong sumali ka pa.” Kunwari ay inis kong sabi sa kanya. “Alam ko naman kasing gusto mo din iyong mangyari eh.” Sabi niya. “Hindi ko naman iimbitahin si Kuya Joey kung hindi ko alam na may gusto ko sa kanya. Malay ko ba namang magdadala siya ng kasabwat.” “Ah ganun? So sa lagay na iyon, inililigtas mo pa pala ang puri ko? Ayos ka din eh! Alam mo ba kung gaano kasakit ang tumbong ko kinabukasan ng dahil sayo?” Ipinagpatuloy ko ang pagkukunwaring galit pero muntik ko nang putulin iyon ng ura-urada nang makita ko ang guilt sa mukha ni Tristan. Nag-iwas ng tingin si Tristan bago siya nagsalita. “Kesa naman silang dalawa, eh di ako na lang. Sigurado ka pang mahal kita.” Napanganga ako ng wala sa oras. Alam kong nanlaki ang mga mata ko sa aking narinig dahil pakiramdam ko ay puputok na sila papalabas. “M-mahal mo ako?” Nauutal kong tanong sa kanya. “Malamang! Kapatid kita! Ikaw na nga lang ang meron ako, hindi pa ba kita mamahalin!” Diretsa niyang sagot. Aaminin ko, medyo disappointed ako sa sagot niyang iyon. Siyempre, high school pa lang ako noon at kahit papaano eh umaasa ako ng madramang aminan. Iyon bang tagos sa buto? Eh kaso, hindi eh. Pero inaasahan ko na din. He loves me but he is not in love with me. Makes sense. Ganoon din naman kasi ang nararamdaman ko sa kanya. Sigurado din ako na kung hindi lang dahil sa sitwasyon, walang ganoong mangyayari sa aming dalawa. “Ah, ganun? So nakikipagtalik ka sa kapatid mo?” Pambabara ko kay Tristan, nagpipigil ng ngiti. Hindi kasi mawala sa isip ko na kanina lang, heavy drama kami pero bigla-bigla, comedy na. “Alam mong hindi iyon ang ibig kong sabihin.” Sagot lang niya sa akin. “Ang akin lang naman, magkakagusto ka na din lang, sa katulad pa ni Kuya Joey na Silver Swan.” “Silver Swan?” Tanong ko. Bumuntong-hininga pa si Tristan bago niya ako sinagot. “Silver Swan. Sawsawan ng bayan. Eh kahit poste ng Meralco basta kabitan mo ng tite eh tutuwaran ng pokpok na ‘yun eh.” Napahagalpak ako ng wala sa oras pero mukhang ako lang ang natawa sa banat niyang iyon. Tumingin pa siya sa akin bago siya nagpatuloy. Doon ko nakitang seryoso siya sa sinasabi niya “Ayaw kong maging ganoon ka, Neil. Ayaw kong tumulad ka sa kanya na kung kani-kanino pumapatol dahil lang sa takot siyang mapag-isa. Gusto ko na hintayin mo iyong taong aalagaan ka ng higit pa sa pag-aalaga ko sayo. You deserve the best because you’re a great person kahit pa nga may kasamaan iyang ugali mo kung minsan. At kung kailangan kong isanggalang ang sarili ko hanggang sa mahanapan mo ang taong iyon, gagawin ko.” Damang-dama ko ang sinseridad sa bawat salitang binibitawan niya. Nangilid na naman tuloy ang luha ko. Ang lakas lang niyang makapagpa-roller coaster ng emosyon. Muli kong itinulak si Tristan sa kama hanggang sa mapahiga na siya ng tuluyan. Walang sabi-sabing sinakyak ko siya at saka hinalikan bago ko siya niyakap ng mahigpit. “Para saan naman ‘yun?” Tanong niya sa akin na nakayakap na din. “For being the best friend that anyone would kill for.” Sabi ko sa kaya saka ko lalong hinigpitan ang pagkakayakap ko. Ganoon din ang ang ginawa niya. “Thank you for being my first.” Sabi ko uli. Siya naman ang humalik sa akin. Marahan at matagal pero hanggang doon lang. “I’m honored to be your first.” Sabi niya sabay pitik sa ilong ko. “Teka lang!” Sabi ko sa kanya saka ako kumawala sa pagkakayakap niya. Kunot ang noong tumitig siya sa akin. “Eh paano kapag wala akong nahanapan, aber?” Mukhang nag-isip pa si Tristan bago siya ngumiti at bumuyangyang sa harapan ko. “Eh di iyong-iyo na ang katawang lupa ko!” Tumatawang binatukan ko lang ang hayop bago ako sumagot. “Ayaw! Masyadong malaki! Masakit!” Sabi ko na ikinabulanghit namin ng tawa. Paglabas namin ng kwarto, balik na kami sa dati na parang walang dalawang buwan na hindi kami nagpansinan. Naghaharutan at nagkukulitan pa kaming naglalakad. Nakangiting nadatnan namin sa kusina si Nanay Nita. Nakapaghanda na sila ng meryenda. “So, kayo na ba ulit?” Maluwang ang pagkakangiting tanong ni Nanay Nita. Nagkatinginan pa kami ni Tristan bago kami sabay na sumagot. “Ewww! Incest! Kadiri!” Sabi namin ng sabay saka namin sinundan iyon ng malulutong na tawa. Ngiting-ngiti na nilapitan kami ni Nanay Nita at saka kami niyakap ng mahigpit. “Kayong dalawa talaga!” Sabi pa niya saka kami pinaggigilan pareho. Tawa lang kami ng tawa ni Tristan. Pagdating ni mama kinagabihan, si Nanay Nita na mismo ang nagkwento sa dramang nangyari. Sa awa naman ng Diyos, wala naman siyang nabanggit na magbibigay ng indikasyon na alam niya ang nangyaring usapan sa kwarto. Sinermunan pa kami ni mama na hindi daw dapat kami nag-aaway na dalawa. Tumango na lang kami pareho at hindi na nagpaliwanag para lang matapos na ang sermon. Sigurado kasing hahaba pa iyon kapag nagkataon. Hindi ko din alam kung paano namin nalampasan iyon ni Tristan. Kung sa ibang tao siguro nangyari iyon, malamang, habangbuhay na silang hindi man lamang mag-uusap. Kung hindi man umabot sa ganoon ay siguradong may ilangang magaganap. Pero sa amin ni Tristan, pagkatapos nang pag-uusap namin sa kwarto, balik na agad sa dati. Ang mas malaking misteryo ay kung paanong nagagawa pa rin naming matulog sa iisang kama mula noon na walang nangyayari. Nagigising pa din ako na nakayakap siya sa akin pero maliban sa ilang biruang dakmaan ay walang nangyayari. Minsan nga ay sabay pa kaming naliligo sa banyo lalo na kapag tinanghali kami ng gising pero wala talaga. Siguro, nga mga panahong iyon, kuntento na din lang talaga ako sa kaalamang mahal niya ako at mahal ko siya, wala nga lang pagnanasa. Pareho kaming sa UP Diliman pumasok ng kolehiyo pero magkaibang kurso. Computer Engineering ang kinuha ko samantalang siya naman ay BS Marine Biology. Bagay naman sa kanya iyon dahil mahilig siyang maggala at madalas silang nasa field. At doon na nagsimulang magbago ang lahat para sa akin. Dahil hindi ko na siya madalas makasama sa campus at halos wala na din naman kaming oras na mag-usap sa bahay katulad ng dati, biglang parang lagi ko siyang hinahanap. May mga klase din siyang panggabi kaya madalas, pagdating niya tulog na ako. Paggising naman niya ng umaga, nauna na akong pumasok. Nang lumaon, ako na mismo ang nagsabi sa kanya na huwag na kaming magtabi matulog. Ang sabi ko, maliban sa hindi na kami mga bata, naiistorbo na namin ang pagtlog ng isa’t isa dahil nga sa hindi naman magkasalubong ang mga schedules namin. Ayaw pa niya noong una pero nagpumilit ako. Sa huli, pumayag na din siya. Iyon nga lang at may mga pagkakataon pa rin na nagigising na lang ako sa gabi na nasa tabi ko na siya at nakayakap sa akin. Hinahayaan ko na lang at saka lang ako nagsasalita kapag napapansin kong inaaraw-araw na naman niya ang pagtulog sa tabi ko. Kahit na harapharapan siyang nagtatampo kapag sinasabihan ko siya ay pinanindigan ko ang desisyon ko. Hindi ko na kasi gusto ang itinatakbo ng nararamdaman ko para sa kanya. Habang tumatagal kasi, nag-iiba ang pagtingin ko kay Tristan. Lalo pa nga at pagkatapos noong nangyari sa amin nina Kuya Joey ay lalo siyang naging mas maalaga at malambing sa akin. Inaasar na nga kami nina mama at Nanay Nita na mag-aminan na lang daw kami pero tawa lang lagi ang isinasagot naming dalawa. Kung bakit naman kasi kami nagkaroon nang mga nanay na parehong maluwag ang turnilyo. Siguro nga ay normal na lang talaga na mahulog ng tuluyan ang loob ko kay Tristan. Ano pa ba naman ang hahanapin ko sa kanya, di ba? Bukod sa gwapo at matalino, idagdag pang gifted sa ibat ibang aspeto, napakabait niya sa akin. Daig ko pa ang babae kung tratuhin niya ako kung minsan. Ako daw kasi ang legal husband niya kaya dapat lang. At habang wala pa daw siyang legal wife, ako na lang daw muna ang aalagaan niya. Iyon ang habang tumatagal ay parang lalong sumasakit pakinggan. Para kasing hindi tanggap ng dibdib ko na darating ang panahon na hindi na ako ang aalagaan niya. Ayaw ko namang hayaan ang sarili ko na mag-isip ng iba dahil simula nang mag-fourth year high school kami, naka-ilang girlfriend na din naman si Tristan. Kaya nga pilit kong pinaglalabanan. Ang kaso, may pagkatanga yata talaga ang puso ng tao dahil sa dulo, hindi ko din lang napigilan ang sarili kong mahulog sa kanya. Lalo pang lumalalim ang nararamdaman ko sa kanya kapag inaaway ako ng mga nagiging girlfriend niya ng dahil sa selos. Siguro, nasa tatlong beses ding sa harap ko pa talaga mismo pinapili si Tristan ng mga naging girlfriend niya kung sino sa amin noong babae ang pipiliin niya. Sa lahat ng pagkakataong iyon, ni hindi siya nagdalawang isip na piliin ako kahit pa nga ako na ang nagbubuyo sa kanya na iyong girlfriend niya ang piliin niya. Ang akala nga nila sa buong campus ay kami na kahit ilang beses naming itinatanggi. “Parte si Neil ng buhay ko. At kung hindi kayang tanggain iyon ng magiging girlfriend ko, ibig sabihin, hindi niya ako tanggap ng buong-buo.” Iyon ang laging sinasabi ni Tristan sa tuwing tinatanong siya tungkol sa amin. Kapag naririnig ko iyon mula sa kanya, nagtatalo ang lungkot at tuwa sa dibdib ko. Tuwa dahil sinasabi niyang parte na ako ng buhay niya at lungkot dahil na din sa ideya na kapag dumating ang babaeng kayang tanggapin iyon, hindi na lang ako ang may malaking parte sa mundong iyon. Hindi din naman ako naging santo para sabihing wala akong nakarelasyon. Iyon nga lang at inilihim ko ang karamihan noon kay Tristan. Kapag kasi nalalaman niyang may boyfriend ako, daig pa niya ang immigration kung makapag-imbestiga. Kulang na lang ay hanapan niya ng kung anu-anong clearances ang mga ito. At ang pinakamalupet sa lahat, hindi ko pwedeng iuwi sa bahay. “Ang pwede mo lang iuwi dito ay iyong makakasama mo na habangbuhay!” Sabi niya sa akin na sinang-ayunan naman ni mama. Pagdating talaga sa mga bagay na ganoon, magkakampi sila. Ayaw din naman akong kampihan ni Nanay Nita minsang dumayo pa ako sa Pampanga para magsumbong dahil may punto daw naman si Tristan. “Malay mo naman anak, kayo pala talaga ang itinadhana.” Sabi pa ni Nanay Nita sabay kindat sa akin. Muntik-muntikan ko na siyang barahin at sabihang hindi siya nakakatulong sa nararamdaman ko. Sa inis ko minsan, iniuwi ko sa bahay ang isang nagpaparamdam sa akin na kaklase ko sa isang subject. Sinabihan ko na siya na siguradong gigisahin siya nina mama at Tristan kaya nang mangyari iyon, handa na siya. Akala ko pa naman nakaisa na ako pero noong tulugan na, literal na pumagitna sa amin si Tristan. Ang masakit pa, ang tarantadong hitad na pinatuloy ko sa bahay ko, hindi man lang nahiyang pagtangkaang gapangin si Tristan. Kung hindi ko pa siguro napigilan ay baka napatay na ni Tristan ang hayop. “Iyan! Iyan na nga ang sinasabi ko sayo eh!” Paninisi pa niya sa akin kinabukasan. “Kung boyfriend lang pala ang hanap mo,” Bigla niyang hinawakan ang kamay ko, “Oh ayan, meron na!” “Holding hands?” Sabi ko sabay tingin ng masama sa kamay naming magkadaop. “Ano tayo? Kinder? Tapos, ano? Magtatakbuhan tayo sa labas habang magkahawak kamay saka magpapagulong-gulong sa grass tapos bahay-bahayan pagkatapos. Ikaw nanay ako ang tatay? No thank you.” “Eh anong gusto mo? May halikan? May sex? Kung iyan ang magpapatahimik sa kakakalembang ng itlog mo, eh di sige! Iyong-iyo na ang katawang lupa ko!” Pambabara pa niya sa akin. “Ay, excuse me lang ha. Parang nandito yata ako. Baka gusto niyong isa-alang-alang na may NANAY na nakakarinig sa usapan niyo.” Singit naman ni mama. Si mama naman ang tinignan ko ng masama. “Baka gusto niyo muna akong kampihan bago niyo ako i-claim na anak niyo. Diyan na nga kayo.” Pagkatapos ng usapang iyon, muling bumalik sa pagtulog sa kwarto ko si Tristan. At kapag pinapalayaw ko siya, sinasagot lang niya ako na may karapatan daw siyang matulog sa kama ko dahil siya daw ang boyfriend ko. “Boyfriend! Hindi asawa! Tigil-tigilan mo ang ako, Tristan.” Inis kong sabi sa kanya. Kaso ang hayop, ayaw talagang magpapigil. Sumunod na gabi, humiga na naman siya sa tabi ko. Nang paalisin ko na siya, bigla niyang kinuha ang kamay ko at sinuutan ng singsing bago niya ibinigay sa akin ang kapares para isuot sa kanya. Nang hindi ko siya sinunod, siya na mismo ang naggiya sa kamay kong maisuot iyong singsing sa daliri niya. “I know pronounce us, husband and husband.” Sabi niya sabay halik sa akin ng mabilisan. “Oh ano, wala ka nang lusot. Gusto mo nang honeymoon?” Hinampas ko na lang siya ng unan at saka ko siya tinalikuran. Ang tarantado, yumakap pa rin sa akin. Buong magdamag ko yatang pinagmasdan ang mga singsing na suot naming dalawa. Hindi naman ako ilusyunado para mag-isip na may ibang dahilan iyon. Mararamdaman mo naman kasi kung talagang in-love sa iyo ang isang tao. Oo at mahal ako ni Tristan. Pero katulad ng dati, hindi pa rin siya in love sa akin. Kaso, hindi iyon maintindihan ng puso ko. Ayun, tatanga-tangang nahulog ng todo. Akala ko, okay na ako sa ganoon. Hindi pala. At saka ko lang naamin sa sarili ko iyon ng dumating sa buhay namin si Chelsea. Naging kaklase ko si Chelsea sa isang minor subject at agad kong naging ka-close. Lukaret naman kasi talaga si Chelsea at walang halong kaplastikan kaya mabilis na gumaan ang loob ko sa kanya. Nataon namang nasa Palawan noon si Tristan dahil OJT niya kaya hindi sila nagkakilala agad. Madalas sa bahay si Chelsea at dahil kilala din naman siya ni mama, ilang beses na din siyang nag-o-overnight doon. At sa tuwing doon siya natutulog, isang tao lang ang lagi naming topic: si Tristan. Nakita na daw niya sa campus si Tristan pero hindi pa daw niya nakakausap. “Sure kang wala kang pagnanasa sa kanya, kapatid? Sa sarap niyang ‘yun?” Tanong ni Chelsea sa akin minsan nag-overnight siya sa bahay. Nakahiga na kami sa kama noon at matutulog na. Naka-unan pa siya sa braso ko at nakayakap sa akin. “Hindi porke’t masarap, kailangang pagnasaan! Saka para na din kaming magkapatid ng kumag na ‘yun. Sa tagal ba naman naming magkasama sa iisang bubong. Mauumay at mauumay ka din.” Sagot ko na lang. Kahit naman kasi malapit na kami sa isa’t isa ni Chelsea ay wala pa rin akong balak aminin sa kanya ang nararamdaman ko kay Tristan. Pakiramdam ko kasi, kapag inamin ko sa kahit na sino, totoo na iyon, wala nang bawian, at iyon ang ikinakatakot ko, na hindi ko nang pwedeng bawiin, na hindi ko na pwedeng takbuhan. “Ay, ate! Kung ako ang nasa kalagayan mo, hinding-hindi ako mauumay. Diyos ko, neng! Itatali ko siya sa kama at hindi na palalabasin forever ang ever!” Sabi pa ng hitad na ikinatawa ko lang. Inamin na din naman sa akin ni Chelsea na crush niya si Tristan. Ang hitad, tumalak pang kaya lang daw niya ako nilapitan ay para mapalapit kay Tristan. Hindi ko lang alam kung biro nga lang ba talaga iyon o totoo at wala na din akong pakialam. Ang akin kasi, totoong magkaibigan kami ni Chelsea at kung anuman ang naging dahilan niya noong una niya akong lapitan, hindi na mahalaga iyon. Mahaba-habang kwentuhan pa ang nangyari nang gabing iyon bago kami nakatulog ni Chelsea. Nagising na nga lang ako ng madaling araw nang maramdaman kong may sumisingit sa pagitan namin. Ang hitad, hindi man lang nagising. Kunot ang noong binuksan ko ang lampshade malapit sa kama at saka tinignan kung sino iyon. Ang mukha ni Tristan na nakangiti ang bumungad sa akin. “Akala mo nakaisa ka na, ha. Porke’t wala ako, nag-uwi ka na naman ng lalaki!” Sabi pa niya sa akin bago ako niyakap. Pumatong pa siya sa akin saka niya isiniksik ang ulo niya sa may leeg ko na ikinakilabot ko ng sobra. Hindi ako agad nakapag-isip ng gagawin o sasabihin ng mga oras na iyon. “Gago! Mamaya magising iyong tao at makita kang nakapatong sa akin, baka ano pa ang isipin!” Saway ko sa kanya ng makabawi ako ng konti. Lalo namang isiniksik ng hayop ang mukha niya sa leeg ko. “Pake ko!” Sagot lang niya. Pilit ko iniangat ang mukha niya mula sa leeg ko at saka ibinaling sa natutulog na si Chelsea. Napanganga ng wala sa oras si Tristan. “Tomboy ka na?” Malakas niyang bulalas na hindi ko alam kung ikakatawa ko o ikakainis. Noon lang naalimpungatan ang hitad na si Chelsea at napatingin sa amin. Nakapatong pa din sa akin si Tristan at tulad ng nakasanayan niya, boxer shorts lang ang suot niya. Ako man ay ganoon din lang ang suot. Wala din naman kasing kiyeme si Chelsea kaya nga kahit maghubad pa daw akong matulog sa tabi niya, wala siyang pakialam. Siya nga mismo ay t-shirt na maluwang at panty lang ang suot na natutulog sa tabi ko. Napanganga ng wala sa oras si Chelsea, naglilipat-lipat ang tingin sa aming dalawa ni Tristan. “Oh my God!” Bulalas ni Chelsea. “Diyos ko Lord! Kung nananaginip ako, please lang huwag niyo akong gigisingin! Kung naririnig mo ako Neil, papatayin talaga kita kapag ginising mo ako!” Binatukan ko ang hitad. “Pinagsasabi mo?” Imbes na umaray ay lalong namilog ang mga mata ni Chelsea. “Oh my God! It’s for real! Thank you! Thank you! Thank you! Ang aga namang pamasko nito!” Binatukan ko ulit si Chelsea. Sa pagkakataong iyon, nagreklamo na siya. “Pinagsasabi mong, lukaret ka?” Tanong ko uli sa kanya. Tinignan niya muna kaming dalawa ni Tristan bago siya sumagot. “Ay bakit? Hindi tayo magti-threesome? How disappointing!” Babatukan ko pa sana ulit si Chelsea pero tumitili na siyang lumayo sa amin saka niya binuntunan iyon ng tawa. Naiiling na umalis sa ibabaw ko si Tristan at tumihaya sa tabi ko. Pareho kaming nakatingin lang kay Chelsea, hindi makapaniwala. OA na nagpaypay ng sarili si Chelsea gamit ang mga kamay niya at saka kami tinignan pareho. “Ay! Huwag kayong tumitingin sa akin ng ganyan! Don’t seduce me because I’m seduce-able! Marupok ako!” Sabi ba ng hitad na ikinatawa na namin ng tuluyan ni Tristan. “I like her!” Sabi sa akin ni Tristan na naging dahilan nang muli na namang ikinatili ni Chelsea. “Kapatid! He likes me! It’s for real! He likes me! Narinig mo iyon di ba? HE LIKES ME!” Tili niya. “Kumakalembang ang fallopian tubes ko neng, mas malakas pa sa Carillion Tower!” Binato ko na lang ng unan ang lukaret. Wala na tuloy nakatulog sa amin pagkatapos noon. Siguro nga ay nakinikinita ko na din ang mga sumunod na nangyari. Inasahan ko na, ganun. Para akong nasali sa isang romantic comedy movie kung saan sina Tristan at Chelsea ang bida at kung saan ako ang punch line, hindi nga lang nila alam. Ang saklap lang. Mabuti na nga lamang at nang maka-graduate na si Tristan at makahanap ng trabaho, lumipat na din siya ng tirahan. Pinigilan siya ni mama noon pero siya ang nagpilit. Naiintindihan ko naman kung bakit kaya sinuportahan ko ang desisyon niya. Gusto niyang mapatunayan sa sarili niya na kaya niyang mabuhay mag-isa. Saka, ako pa ba ang pipiil sa kanya gayong iyon na ang pagkakataon ko para malayo sa halos araw-araw nilang ka-sweet-tan ni Chelsea? Ilang love team na ang nabuwag pero silang dalawa, going strong pa din. Ayoko namang magpaka-Jolina Magdangal buong buhay ko na inuulit-ulit na lang ang linyang, “And I made the biggest mistake of my life of falling in love with my best friend.” Baka kasi kapag tumagal pa iyon, saniban ako ni Maricel Soriano at bigla kong tanungin si Chelsea ng, “Are you ****ing my husband?” At bago pa siya makasagot ng “Minsan”ay masaksak ko na niya ng paulit-ulit katulad ng ginawa ni Maricel kay Zsa-Zsa. Ang mahirap pa kasi, hindi ko magawang magalit sa kahit na sino sa kanilang dalawa. Una, wala akong karapatan. Pangalawa, masyado ko silang mahal para maging madamot. Pangatlo at pinaka-importante sa lahat, kaya kong sabihin na masaya ako para sa kanilang dalawa kahit ang sakit-sakit na ng hindi labas sa ilong. Alam ko din kasi na kapag nalaman nila ang nararamdaman ko, malaki ang magbabago. Hindi lang sa pakikitungo nila sa akin kundi maging sa pakikitungo nila sa isa’t isa at iyon ang hindi kakayanin ng kunsensiya ko. At katulad ng ibang baklang umibig at nasaktan, isa lang ang naging solusyon ko, ang magpakaputa. Dinaig ko pa si Ann Curtis sa linya niyang, “I maybe a a slut but I’m the best slut in town”, dahil ako, tinotoo ko yun. Nilamon ko ang binitiwan kong salita kay Kuya Joey noon. Hindi man ako umabot sa puntong lima-lima sila, pero mas madalas pa akong magtanggal ng condom, magdura ng tamod, at lumuhod sa kung sinu-sinong poncio pilato kesa lumuhod sa simbahan. Ni hindi naman iyon malalaman nina Tristan at Chelsea kung hindi lamang nagkataon na isa sa mga naka-sex ko ay ka-opisina ni Tristan. Malay ko ba naman kasing matagal na pala akong ino-obserbahan ng kumag. Kaya ayun, super intervention ang dalawa. Nagulat pa ako ng bigla na lang silang sumugod sa bahay at nasa gate pa lang ay pinagmumura na ako ni Tristan. Ang lukaret naman si Chelsea, hindi man lang ako tinulungan. Ginatungan pa niya ng ginatungan si Tristan. Ngani-ngani ko na talaga silang pag-umpugin. Isang buntong hininga ang pinakawalan ni Tristan bago siya tumingin sa akin na punong-puno ng disappointment. Ang sakit. Sana tinadyakan na lang niya ako o binugbog kesa iyong tinitignan niya ako ng ganoon. Nanunuot eh. Tipo bang sugat na nga, binuhusan pa ng suka. Nanghihinang umupo siya sa tabi ni Chelsea. Nakaramdam din yata ang bruha na seryosong usapan na dahil biglang nanahimik. Muli akong tinignan ni Tristan. Gusto nang mangilid ng luha ko pero pinigilan ko. “Kung kailan naman tayo tumanda, saka ka nagkakaganyan.” Sabi niya sa akin. Daig ko pa ang sinampal. Nagsimula na ding kumulo ang dugo ko. Gusto ko nang bumulyaw na matagal na akong ganoon pero hindi lang nila nakikita dahil wala naman silang nakikita kundi ang isa’t isa. Gusto kong sabihin na wala siyang karapatang pagsalitaan ako ng ganun dahil siya naman ang puno’t dulo ng lahat. Gusto kong sabihin na wala silang pakialam dahil buhay ko iyon at gagawin ko ang sa tingin ko ay magpapagaan ng loob ko. Pero nanahimik lang ako. Dahil kahit na ang bigat-bigat na sa loob, alam kong hindi fair iyon sa kanila. Mahigit limang taon ko nang tinitiis ang lahat, noon pa ba naman ako bibigay. “This is the only lifestyle that is available for the likes of me, Tristan. You both know that. And I’m sorry pero hindi ko patatakbuhin ang buhay ko ayon sa kagustuhan niyo. We all have our own lives to live. You two knows that better than anyone.” Malamig kong sabi. Ganyan nga, Neil. Cold ang collected! Moral support pa ng isang parte ng utak ko. Ang kaso, pagtingin ko sa kanila, kitang-kita ko ang sakit na rumehistro sa kanilang mukha. Ngani-ngani ko nang bawiin ang mga sinabi ko. Kating-kati na din akong sabihin na, “Joke lang!” pero alam kong kailangan ko iyong panindigan kung gusto kong matapos na ang lahat. Nanginginig pa ang boses ni Chelsea nang magsalita. “Huwag mo naman kaming itulak palayo, Neil…” Maling-mali ka ng linyang binitawan, ate. Sabi ko kay Chelsea sa isip ko. “Mas mahirap naman yata kung hintayin ko pa na kayo ang magtulak sa akin palayo. Hindi ba mas magandang ako na lang iyong magtutulak kasi at least, dalawa kayo. Kasi kung iyong kabaliktaran, baka hindi ko na kayanin. Kung hindi pa obvious, mag-isa lang ako.” “Ano ka ba naman, Neil?! Hindi mangyaya--“ ‘Let’s not be hypocrites.” Putol ko sa kung ano mang sasabihin ni Tristan. “Ang panget naman yatang tignan kung habangbuhay akong thirdwheel sa inyong dalawa.” Tinitigan ko ng mariin si Tristan bago nagpatuloy. “I’m your friend. Not your mistress. At hindi ko gusto ang pakiramdam na para akong kabit sa relasyon ninyo.” At dahil nag-moment na din lang naman ako, sinulit-sulit ko na. Tinaggal ko ang singsing na ibinigay sa akin noon ni Tristan at inilagay iyon sa lamesa sa harapan namin. “Sawang-sawa na akong maging punch line sa ROMCOM movie na ginagawa ninyo.” Tumayo na ako mula sa kinauupuan ko bago pa tuluyang tumulo ang luha ko. Dumiretso ako agad sa kwarto at nagkulong doon. Hanggang sa dulo, pinigilan ko ang sarili kong umiyak. Nang may luhang tumulo, pinahid ko yon agad at saka pilit na kinalma ang sarili ko. Iyon man lang ang maibigay ko sa sarili ko, ang hindi iyakan ang sakit na nararamdaman ko. Hindi na ako lumabas pagkatapos noon. Hindi na ako nananghalian o naghapunan. Itinulog ko na lang ang lahat. Kahit nga noong katukin ako ni mama para sabihing dumating na siya ay nagpanggap akong tulog. Kinabukasan, nagulat ako sa pagkalabog ng kung anuman sa dating kwarto ni Tristan. Dala ng kuryosidad, bumangon ako at sumilip doon. Napanganga na lang ako ng makita ko sina Chelsea at Tristan na naglalagay ng mga damit ni Tristan sa closet. Si Chelsea ang unang nakapansin sa akin. Pagkakita niya sa akin, lumapit lang siya at niyakap ako ng mahigpit bago siya nagpaalam na mauuna na. Ni hindi ako nakapagsalita. “Wala man lang ba akong, welcome home, Neil?” Tanong sa akin ni Tristan kapagdaka. Saka pa lamang ako natauhan. “What are you doing?” Tanong ko sa kanya. Iyong mga pinaglabanan kong mga luha noong nakaraang gabi eh hindi na nagpapigil. “I’m coming home.” Sabi lang niya na nakangiti. Walang sabi-sabing kinuha ko sa kanya ang bag at saka basta na lamang isiniksik doon ang mga damit na nailagay na nila sa closet. Nang hindi na iyon magkasya dahil sa gulo ay basta ko na lang iniitsa iyong bag sa kama at saka ipinatong doon ang iba pa niyang damit. “Neil! Ano ba?” Pigil sa akin ni Tristan pero hindi ako tumigil hanggang sa hindi ko nailabas lahatng damit niya at naipatong sa bag. Nagulat pa ako ng bigla na lang niya akong niyakap mula sa likod. Katulad nang pagyakap ko sa kanya noong nagbabanta siyang umalis at tumira na lamang sa Pampanga. “Hindi mo ako mapapaalis dito ng buhay.” Sabi niya na ikinahagulgol ko na ng tuluyan. Punyetang throwback line ‘yan. Sa dinami-dami ng mga cliché lines sa mundo, iyon pa ang napili niyang ulitin. “Please Tan, don’t make this anymore harder than it should.” Halos pabulong kong sabi. Kaso, imbes na pakawalan ako, lalo lang humigpit ang pagkakayakap niya sa akin. “Ayokong maging unfair sa iyo, ayokong maging unfair kay Chelsea, ayokong maging unfair sa sarili ko. I”ve been working so hard just to forget just how much I love you. If you stay here, for once I’d ask you to choose, to pick me, to love me instead of Chelsea. So please, huwag mo naman akong hayaang maging kontrabida sa love story ninyo.” Ako na mismo ang kumawala sa pagkakayakap sa akin ni Tristan saka ako nagmamadaling lumabas ng kwarto. Nadaanan ko pa si Chelsea na nakasandal sa dingding sa tabi ng pinto. “I’m sorry.” Sabi ko lang kay Chelsea bago ako tuluyang bumalik sa sarili kong kwarto at nagkulong doon. Hapon na ng katukin ako ni Mama para sabihin sa akin na umalis na iyong dalawa. Ni hindi ako nagpaliwanag sa kanya. Yumakap lang ako at umiyak ng umiyak. Sa loob ng dalawampu’t apat na taon, noon ko lang ginawa iyon. “Sa dinami-dami naman ng mamanahin mo sa akin anak, iyon pa talagang magmahal ng taong pag-aari na ng iba?” Umiiyak din sabi ni mama. Ewan pero bigla akong natawa sa linya niyang iyon. ‘Excuse me lang ha, pero una siyang naging akin.” Sagot ko naman na ikinatawa na din niya. Maya-maya, humahagulgol na naman ako. Putek na buhay ‘to! Para makalimot, nag-resign ako sa software company na pinagtratrabahuhan ko sa Makati at tinanggap ang alok ng kalabang kumpanya. Nang tanungin ako doon kung saan ko gusting madestino, kung sa Makati ba o sa Sta. Ana, Cagayan kung nasaan ang programming site nila, pinili ko ang Sta. Ana. Nagtaka pa sila noong una dahil karamihan, ang gusto ay sa Makati magtrabaho. “I’m not like everyone else,” Sabi ko na lang. Mabilis namang na-proseso ang pagpunta ko ng Sta. Ana. Kumpleto naman na kasi ako ng requirements. As for the accommodation, titira muna ako sa isang resort na malapit sa site hanggat hindi pa ako nakakahanap ng ibang malilipatan. Bago ako umalis, binilinan ko ang lahat sa bahay na huwag sasabihin kahit kanino kung saang kumpanya ako nagtratrabaho at kung nasaan ako. Matagal na kumbinsihan ang nangyari pagdating kay mama pero pumayag din siya sa huli. Nagpalit din ako ng numero ng telepono na kay mama ko lang ibinigay. Bagong environment, bagong buhay, at sangkaterbang magagandang beach na pwedeng pagpiliian. Sta. Ana was exactly what I needed. Ni hindi ko kinailangan ng lalaki para i-distract ang sarili ko. Oo at mahirap noong mga unang buwan pero unti-unti akong nakabangon. No more getting under someone else to get over Tristan. Mahal ko pa rin siya. Hindi naman na siguro mawawala iyon, pero hindi na katulad noong simula na sa tuwing naiisip ko siya ay gusto kong tumakbo sa dagat at magpakalunod. Mag-iisang taon na ako sa Sta. Ana noon nang maisipan kong tawagan si Chelsea. Para sa akin kasi, sapat naman na siguro iyon paramakapag-move on ako. Kung si Popoy nga eh tatlong buwan lang ang hinihingi kay Basya, ako pa ba naman ang mag-iinarte ng matagal? Saka isa pa, namimiss ko na din silang dalawa. Malaking tulong din ang pagbisita sa akin doon ni papa. Ang hitad kong ina, sinabi pala kay papa ang buong pangyayari. “You really are my son,” Natatawang sabi niya sa akin nang magkita kami. Ipinaliwanag niyang maging ang panganay daw niya sa unang asawa niya ay lalaki din ang hanap. Madami pa kaming napagkwentuhan at napag-usapan sa pagbisita niyang iyon. Na-extend pa nga siya dahil biglang dumating si mama at sa unang pagkakataon, nagbakasyon kami na isang pamilya. Sa huling gabi nila sa Sta. Ana, muli nila akong kinausap. “Why didn’t you ask mom to marry you after the divorce?” Tanong ko kay papa na buntong-hininga lang ang isinagot niya sabay tingin kay mama. “Don’t ask me, son. I tried. I’ve been trying for seven years.” “And I’m still going to give you the same reason: I can’t take that away from Margarette.” Nakangiting sabi ni mama. “Besides, I don’t need a marriage certificate to know that you love me. I already have Neil for that and it’s enough.” Ako man ay naguluhan sa logic ni mama. Mukha namang nabasa niya ang nasa isip ko dahil ako naman ang hinarap niya. “Anak, ayokong burahin niya ang una niyang pamilya para sa akin at iyon ang mangyayari kapag pumayag akong magpakasal sa kanya, kahit pa nnga sabihing sa papel lang naman iyon. Sabihin na nating nagpapaka-sentimental ako o ano pero parte sila ng minahal ko sa papa mo. At hanggat kaya ko, gusto ko siyang mahalin ng buong-buo.” Hindi ko pa rin masyadong naintindihan ang ibig niyang sabihin pero tumango na lang ako. Eh sakung iyon ang gusto niya eh. Bago sila umalis, iniwan sa akin ni mama ang number nina Tristan at Chelsea. Wala siyang sinabi na kahit na ano, basta iniabot lang niya sa akin ang papel at saka ako hinalikan sa pisngi. Ilang araw din akong nag-isip bago ko napagdesisyunang tawagan si Chelsea. Pagabi na noon at katulad ng nakasanayan, nasa may tabing dagat ako at pinapanood ang paglubog ng araw. “Luka-luka! Kamusta?” Bungad ko sa kanya pagkasagot na pagkasagot niya ng telepono. Panandalian pa siyang natahimik bago siya biglang nagtititili ng pagkalakas-lakas. “Hayop kang herodes ka! Paano mo nagawa sa akin ito? Makikipag-break ka na nga lang sa asawa ko na asawa mo din, idinamay mo pa ako! Hindi kami buy one take one! Nasaan kang malanding bakla ka?! Nasaan ka at nang masugod kita para tadtarin at ipakain sa mga pating?! Hayop ka!” Dirediretso niyang sabi. Sasagot na sana ako ng marinig ko ang paghagulgol niya sa kabilang linya. “Ang daya-daya mo, Neil! Ang daya-daya mo. Bigla ka na lang nawala. Nagmukha na akong tanga na nagmamakaawa sa mama mo na sabihin sa akin kung nasaan ka pero wala siyang sinabi dahil iyon daw ang bilin mo. Hindi mo ba alam kung gaano kasakit iyon?” Sabi pa niya sa pagitan ng paghagulgol. “I miss you… I miss both of you…” Iyon lang ang nasabi ko kay Chelsea. Napahagulgol na din ako ng wala sa oras. Sa sobrang paghagulgol, hindi ko na namalayan na may lumapit sa akin. Nagulat na lang ako nang maramdaman kong may tumabi sa akin at saka inabutan ako ng panyo. Inabot ko lang iyon saka ipinagpatuloy ang pakikipag-usap kay Chelsea. Imbes na umalis ay naupo lang siya sa tabi ko at hinintay akong matapos makipag-usap. Nailang pa ako ng konti kasi siyempre, napakapersonal iyong pinag-uusapan namin ni Chelsea pero nahiya din naman akong palayasin siya. Nang matapos naming mag-usap ni Chelsea na punong-puno ng pagbabanta mula sa kanya, saka ko pa lamang nilingon ang katabi ko. In-expect ko na lahat, mga tipong dirty old man na gusto lang maka-iskor hanggang sa matandang dalaga na gusto lang ng makakausap pero hindi ko in-expect ang mukhang bumungad sa akin. Bilugan ang mga mata na biniyayaan ng malalantik na pilikmata, matangos na ilong, makapal na kilay, napaka-sensuwal na labi, at sakto lang na panga na may paunang tubo na ng balbas. Muntik na akong mapamura nang makita kong malaki ang pagkakahawig nila noong gumaganap na Derek sa Teen Wolf TV series na kinahihiligan ko nitong huli. Kapag ito, spokening dollar, siya na talaga! Sabi ko pa sa sarili ko. “Okay ka na?” Tanong niya sa akin ng nakangiti. Ni hindi ko nagawang ma-disappoint na namatay agad ang ilusyon kong iyong mismong Hollywood actor ang katabi ko sa ganda ng pagkakangiti niya. Ngiti din lang ang isinagot ko saka ako tumango. Lalong lumuwang ang pagkakangiti niya sa akin. “Ngayon lang kita nakitang ngumiti.” Sabi niya sa akin. “Ako literal, ngayon lang kita nakita.” Sagot ko naman na sinundan ko pa ng tawa. “Sure ka bang hindi kita guni-guni lang? Ang laki kasi ng hawig ninyo ni Derek sa Teen Wolf eh. Baka nanaginip lang ako, ganoon, tapos biniyayaan ako ng Tagalized version.” Bigla niya akong kinurot sa pisngi. “Aray! Huwag kang nanakit!” Sabi ko sa kanya sabay tampal sa kamay niya. Tumawa lang siya. “Ayan, alam mo nang hindi ka nanaginip.” Sabi niya sa akin sabay kindat. Sasagot pa sana ako pero hinawakan na niya ang baba ko para iharap sa dalampasigan. “I love sunsets.” Sabi niya. “It tells you that everything in this world ends. Pain, happiness, they all end at some point.” “Parang ang lungkot naman.” Komento ko na agad niyang sinagot ng iling. “It ask you to remember that it’s been a beautiful day and that you should be thankful.” Sabi niya. “Hindi din!” Kontra ko naman. “Paano kung puro sama ng loob ang naranasan mo buong araw? Ano namang iginanda noon? “That’s the thing. Just because it has been painful doesn’t mean it’s not beautiful.” Sabi niya. Hindi na lang ako umimik. Takot ko lang na kapag nagkumento pa ako, lalo pang lumalim ang banat niya at malunod pa ako. Walang umimik sa aming dalawa hanggang sa tuluyang lumaganap ang dilim. Nakaupo lang kaming dalawa doon, nagpapakiramdaman. Maya-maya pa ay bigla siyang tumayo at nagsimulang maghubad ng damit. Para akong natuklaw ng ahas na natulala. Hindi lang kasi mukha ang kuhang-kuha niya kay Derek sa Teen Wold kundi pati ang eight pack abs nito at ang makasalanang treasure trail. Hinintay ko pa talagang tumalikod siya ara tignan ang likod niya kung nandoon din ang tattoo na katulad noong kay Derek pero wala naman. Muli siyang humarap sa akin nang tanging bikini brief na lang ang suot niya. Napalunok ako ng wala sa oras. Ang bastos lang kasi talaga ng tadhana. Pagkatapos kong tigangin ang sarili ko ng isang taon, prime meat agad ang ibinalandra sa pagmumukha ako. Feeling ko tuloy, anytime ay maglalaway na ako. “Maghuhubad ka ba o huhubaran kita?” Natatawa niyang tanong sa akin. Para akong tangang napahawak sa dibdib ko na lalo niyang ikinatawa. “I’m asking you to join me for a swim, silly!” Sabi niya. Iningusan ko lang siya. “Come on!” Sabi paniya sa akin sabay hila ng kamay ko para itayo. Dahil sa pagkabigla, nawalan ako ng balanse at sumubsob sa dibdib niya at sakto pa talagang sa may bandang utong naglanding ang bibig ko. Eh nakanganga ako sa gulat, kaya ayun, three points! Saktong-sakto pang napahigop ako ng hinga dahil sa pagkabigla, ayun, instant breast feeding lang ang naganap. Umakyat yata lahat ng dugo ko sa mukha ko lalo na ng marinig ko siyang umungol. Sa pagkabigla, naitulak ko siya ng malakas. Sumadsad tuloy siya sa beach ng nakabukaka. Lalong nag-init ang mukha ko sa itsura niya. “That,” Aniya na nagpipigil ng tawa, “was totally unexpected.” Hindi ako nakapagsalita. Nag-iwas lang ako ng tingin. ‘At dahil diyan…” Sabi niya. Bako pa man ako maka-react ay nakatayo na siya at nahubad na niya ang suot kong t-shirt. “Wow!” Sabi pa niya kasabay ng pagpasada ng mata niya sa katawan ko. Isa kasi ang pagdi-gym sa napagdiskitahan ko simula nang dumating ako sa Sta. Ana kaya hindi ko man mapantayan ang letcheng eight pack abs niya, hindi naman ako masyadong magpapahuli. Kahit papaano naman ay may cuts na din sa tiyan ko at maganda na din ang hubog ng dibdib at braso ko. Hindi man masasabing ulam ay pwede na din namang panghimagas. ‘I was right.” Sabi niya ng nakangiti. “Everything about you is as beautiful as your eyes.” Natulala na naman ako. Kung hindi pa siya pumitik-pitik sa harapan ko ay hindi pa ako babalik sa katinuan. “Tara nang maligo bago ano pa ang magawa ko sayo!” Sabi niya sa akin at nauna na siyang tumakbo papunta sa tubig. Nailing na nagtanggal na din lang akong pantaloon at sapatos saka sumunod sa kanya. Matagal-tagal din kaming lumangoy at nagharutan doon. Nandiyang bigla siyang sisisid at biglang hihilain ang suot kong boxers pababa at saka lalangoy papalayo. Gusto ko sanang gumanti pero sa liit ba naman ng bikini brief na suot niya, baka iba pa ang mahawakan ko, kaya hindi na lang. Baka sabihin pa niyang minamanyak ko siya. Nang mapagod, nagyaya na akong umuwi. Umoo naman siya agad. Hindi na kami nagpatuyo ng underwear at basta na lamang isinuot ang mga damit namin. Inilabas ko na lang ang cellphone at iataka ko para hindi iyon mabasa. Ganoon din naman ang ginawa niya. Nag-usap kami ng tungkol sa anu-ano lang habang naglalakad hanggang sa makarating na kami sa apartment compound kung saan ako nakatira. Malayo iyon sa site ng kumpanya kung tutuusin pero iyon ang pinili ko dahil malapit sa beach at malayong mas mura kesa sa resort kung saan ako nakatira noong una. Nagulat na naman ako ng makita kong binubuksan niya ang kabilang unit, iyon pang mismong katabi ng unit na nirerentahan ko. “Magkapitbahay tayo?” Gulat na gulat kong tanong. “Now he notices!” Tumatawa niyang sabi. “Magdadalawang buwan na tayong magkapitbahay, ngayon mo lang napansin.” “Talaga?” Tanong ko ulit at pilit inaalala kung nakita ko na siya kahit minsan. Wala talaga akong maalala. Ang natatandaan ko lang ay iyong sintunadong kumakanta na nakakasabay kong mag-shower sa umaga. “Ikaw iyong sintunadong ang kapal ng mukhang mag-concert tuwing umaga?” Nanlalaki na ang mata ko sa mga nangyayari. “Masakit kang magsalita.” Aniya na lumabi pa. “Kapag ako, nagka-album, who you ka sa akin! Siguro, ikaw ang nagreklamo sa landlord tungkol sa pagkanta ko ano?” Napalunok ako ng wala sa oras. Bulls eye kasi eh. Nairita kasi akong isang umaga lalo at sobrang sintunado ng pagkanta niya ng I’ll Be, eh paborito kong kanta iyon. Sakto namang paglabas ko ng compound, nasalubong ko ang landlord at nagsumbong. “Ikaw nga ang salarin!” Sabi niya sa akin sabay pitik sa ilong ko. Natulala na naman ako. Bigla ko kasing naalala na isa iyon sa mga hilig gawin sa akin ni Tristan dati. Biglang nabalot ng pag-aalala ang mukha niya. “Okay ka lang?” Tanong niya sa akin. “May naalala lang ako,” Sabi ko sabay ngiti. Agad namang lumiwanag ang mukha niya. Kinapa ko ang dibdib ko kung meron pang sakit. Lalong lumuwang ang ngiti ko ng wala akong makapa kahit kaunti. Take that, bitterness! Sabi ng isang parte ng utak ko. “You really are beautiful…” Sabi niya sa akin. “Teka nga lang,” Apela ko. “Kanina mo pa ako binobola at inuuto eh ni hindi ko alam ang pangalan mo.” Bigla siyang humagalpak ng tawa. Kahit hindi ko alam ang tinatawanan niya ay napasama na din ako. “Anong tinatawanan natin?” Tanong ko sa kanya ng makabawi. “My name IS Derek.” Sabi niyang tumatawa pa rin. “Hindi nga lang Hale ang apelyido ko. Derek Damian Stevens at your service.” “Weh? Stir!” ‘Seriously!” Sabi niya. “And you are?” Ako naman ang napangiti. “Neil DAMIAN Atienza.” “Weh? Stir!” Panggagaya pa niya sa akin. ‘Seriously!” Panggagaya ko din sa kanya na sabay naming ikinatawa. Nang mga sumunod na araw ay lagi kaming magkasama ni Derek. Noon ko lang nalaman na nandoon pala siya para magbakasyon. Ang nakakatawa pa, pareho pala kaming taga North Fairview Subdivision pero ni minsan ay hindi man lang nag-krus ang aming landas. Mas matanda sa akin ng dalawang taon si Derek pero kaga-graduate lang daw niya ng Veterenary Medicine. Ilang taon din daw kasi iyang nagloko sa pag-aaral kaya ganoon. May binigyan niya kasi ng priority ang pagmomodelo kesa pag-aaral. Hindi pa ako naniwala noong una dahil wala naman akong nakitang kahit na ano mang Billboard niya sa EDSA. Napahiya na lang ako ng ipakita niya sa akin ang ilan niyang print ads. Talaga nga naman palang hindi ko makikita sa EDSA ang print ads niya dahil bigating clothing lines at apparels naman pala ang iminomodelo niya. “Ikaw lang eh! Wala kang bilib sa akin!” Kantiyaw pa niya. “Eh sorry na!” Sabi ko naman. “Oh eh bakit umalis ka sa pagmomodelo?” Isang malalim na buntong-hininga muna ang pinakawalan niya bago siya sumagot. “Because money and fame isn’t everything.” “Ang lalim ‘nun ah…” Komento ko. Ngumiti lang siya sa akin. “We all get broken by that thing or person we want and need.” Sabi lang niya. Kung sino man ang hampaslupang nagmamagaling na nagsabing lahat ng modelo ay bobo, ihahampas ko sa kanila si Derek. Tumatak sa akin ang sinabi niyang iyon. Naalala ko kasi kung gaano ako katagal na nasasaktan ng dahil lang sa pagmamahal ko kay Tristan. Tama siya. We all get broken but the thing or person we thought we want and need. I wanted and needed Tristan because I love him. I wanted and needed him to love me back the way I loved him kahit na alam kong imposible. That’s why I got broken. “How do we fix ourselves after that?” Tanong ko kay Derek. Ngumiti lang siya ulit. ‘Hindi ba dapat ikaw ang tanungin ko niyan dahil ikaw na ang nakagawa?” Sabi niya. Ako naman ang ngiti lang ang isinagot. Three weeks na yata kaming laging magkasama noon ni Derek nang sabihin niya sa akin na babalik na siya ng Maynila para asikasuhin ang pagpapatayo ng clinic niya. Hindi ko siya pinigilan dahil unang-una, wala akong karapatan dahil magkaibigan lang kami, at pangalawa, pangarap niya iyon. Alam ko namang may panahon sa buhay ko na nagpakahayop ako ppero ibang uri ng hayop ang gusto niyang alagaan at gamutin. “Grabe ka! Ni hindi mo man lang ba ako pipigilan? Hindi mo ba ako mami-miss?” Buska pa niya sa akin ng ihatid ko siiya sa Cauyan, Isabela kung nasaan ang domestic airport. “Ulol!” Sabi ko sa kanyang tumatawa. “Hindi mo ako asawa para pigilan ka at kahit asawa mo ako, hindi pa rin kita pipigilan. Pangarap mo ‘yan, di ba? Isa pa, magkapitbahay lang tayo sa North Fairview remember? Huwag kang mag-alala at kapag bumisita ako, magpapa-schedule ako ng meeting sa subdivision para lang makita mo ako.” Imbes na sumagot ay niyakap lang ako ni Derek ng sobrang higpit. Hindi na ako nagulat ng dampian niya ako ng halik sa labi. Mabilisan lang naman iyon. Kung French lang kami, ni hindi pa iyon makukunsiderang maayos na pagpapaalam. Eh hindi naman kayo French? Side comment ng isang parte ng utak ko pero agad ko ding pinigilan. Wala akong planong ma-friend zone ulit. “Bumalik ka na at may meeting ka pa.” Sabi niya sa akin. Napatango na lang ako. Muli niya akong niyakap ng mahigpit at saka binulungan. “I’ll come back for you.” Sabi niya sa akin. Wala pa rin akong mahanap na isasagot kaya hinigpitan ko na lang ang pagkakayakap ko sa kanya. Pagbalik ko ng Sta. Ana, ni hindi na ako naka-attend ng meeting. Dumiretso na lang ako sa apartment at nagkulong doon. Pakiramdam ko kasi, mag-isa na naman ako. Kinabukasan, humingi ako ng one week leave sa opisina na agad naman nilang pinayagan. Sinabihan a akong magpa-check up dahil ang tamlay-tamlay daw ng itsura ko. Ang balak ko sana ay umuwi muna ng Maynila pero laging sumisiksik sa utak ko na nandoon si Derek. Nandoon din si Tristan. Sigurado ako sa sarili ko na hindi kakayanin ng utak ko ang pagsabayin silang harapin. I wasn’t in love with Tristan anymore pero madaming bagay ang kailangan naming pag-usapan. Ganoon din kay Chelsea. Tapos idagdag pang hindi ako tinitigilan ng “I’ll come back for you” na linya ni Derek. Kaya iyon, imbes na lumuwas ay nagkulong lang ako ng nagkulong sa apartment. Saka lamang ako lumalabas ng bahay kapag pagabi na para pumunta sa may dalampasigan kung saan ako unang nilapitan ni Derek. Dalawang araw bago matapos ang leave ko, nagising ako sa malakas na pagkatok sa aking pintuan. Tehchnically, may apat na araw pa ako dahil kasama ang weekend bago ako bumalik ng trabaho. At sa apat na araw na iyon, balak kong magkulong lang. Dumiretso sa digital alarm clock na nakapatong sa side table ang aking mga mata. Alas-nueve pa lamang ng umaga. Nairita ako ng wala sa oras. Kung iyong landlord iyon, siguradong masisigawan ko talaga siya. Sinabihan ko na siyang kung may kailangan siya sa akin, hapon na siya kumatok unless nasusunog ang buong compound. Muli kong narinig ang pagkatok kaya napilitan na akong bumangon. Pupungas-pungas at nakasimangot pa talaga ako nang buksan ko ang pintuan. Ni hindi ko nakilala kung sino ang nasa pinto dahil pagbukas ko, bigla na lamang akong sinugod ng yakap. Muntik pa akong matumba. “Don’t you ever do that to me again! Do you hear me? Never!” Sabi nang taong nakayakap sa akin. Dahil lutang pa ang utak ko, medyo natagalan akong i-process kung sino iyon. Saka ko lang na-realize na si Tristan iyon ng maramdaman ko ang pagyugyog ng balikat niya at marinig ang mahinang mga hikbi niya. “Akala ko hindi na kita makikita ulit…” Sabi pa niya na nagpakirot sa dibdib ko. ‘I thought I’ve lost you for good. Miss na miss kitang hayop ka!” Pagkalas niya ng pagkakayakap niya sa akin, mukha ko naman ang hinawakan niya. Naluha na ako ng makita ko ang pulang-pulang mga mata niya na patuloy pa ring umiiyak. “Mangako ka sa aking hindi ka na uli mawawala ng ganun-ganun na lang! Please, Neil. Promise me that you will never disappear from me like that again.” Tumango na lang ako bago ko siya hinila para yakapin ulit. Para akong batang umatungal sa balikat niya. Ang hayop, imbes na aluin ako, nakipagsabayan ng pag-atungal sa akin. Kung hindi pa namin narinig ang pagtikhim mula sa pinto ay hindi pa kami maghihiwalay. Ang umiiyak na si Chelsea ang bumungad sa akin. Ako na mismo ang sumugod sa kanya at saka ko siya niyakap ng mahigpit. “Ulupong kang hayop kang bakla ka!” Sabi niya sa akin sa pagitan ng hagulgol. “Ang unfair-unfair mo! Habang nahuhulas ang kagandahan ko sa Maynila sa kaiisip kung nasaang lupalop ka na ba ng mundo o kung buhay ka pa, ikaw naman, nandito lang pala at nagsa-sunbathing!” “Ang hot-hot ko na, di ba?” Sagot ko kay Chelsea na sinabayan ko ng tawa. Mukha tuloy akong tanga na tumatawang umiiyak. Maya-maya pa ay naramdaman ko ang pagyakap sa amin ni Tristan. Lalo tuloy kaming napahagulgol ni Chelsea. Ilang minuto rin siguro kaming nasa ganoong posisyon bago kami kumalas sa pagkakayakap. “Tama na ang ganitong eksena at iba na ang itinatakbo ng isip ko. Tigas na nipples ko oh!” Banat ni Chelsea. “Luka-luka!” Saway ko sa kanya sabay batok. “Isang taon na akong nawala, imburnal na imburnal pa rin yang bunganga mo!” “Eh ganun talaga. Sa ganda kong ito, kailangan may imperfection.” Niyakap ko na lang ulit si Chelsea nang mahigpit. Isinubsob ko pa ang mukha niya sa dibdib ko na may kasamang panggigigil. Hinampas-hampas tuloy niya ang braso ko hanggang sa mapilitan akong bitawan siya. ‘Hayop na ‘to! Eh kung ikaw kaya ang isubsub ko sa dibdib ko, gusto mo?!” Tinignan ko pa ang dibdib niya bago ko siya sinagot. “Ewww. Tomboyan. I’ll pass!” Hampas lang uli sa braso ang isinagot niya. “Neil…” Narinig kong banggit ni Tristan sa pangalan ko. Ang luka-lukang si Chelsea, mukhang naka-recharge dahil inunahan na naman ako sa pagsasalita. “Tristan! Nice seeing you.” Nagpanggap pa ang lukaret na ibineso si Tristan. “Nandiyan ka pala! Hindi ka man lang nagsasalita.” Sabay na lang kaming napabuntong hininga ni Tristan bago namin siya tinignan. “Sabi ko nga, kailangan niyo ng moment alone. Sige, sa labas muna ako at hahanapin ko si pogi. Mukhang pasan niya nag mundo eh. Baka he needs a dibdib to cry on.” Litanya ni Chelsea. Napakunot tuloy ang noo ko ng wala sa oras. “Pogi?” Tanong ko kay Chelsea. “More like laglag panty, palakpak fallopian tubes, gahasain mo ako hotness. May kamukha nga siyang Hollywood actor eh, hindi ko lang maalala kung sino.” “Derek from Teen Wolf,” Sabi ko kasabay ng mabilis na pagkabog ng dibdib. “Ay pak, kapatid! Siya nga! Sige, hanapin ko muna. Bet kong i-reenact iyong may I make dila your abs scene niya sa palabas na iyon.” Hinawakan ko ang balikat ni Chelsea at saka ko siya iniharap kay Tristan. “Iyan na lang ang dilaan mo. May abs din yan as far as I know.” Sabi ko bago ako nagmamadaling lumabas. Narinig ko pa ang pagtawag nilang dalawa sa pangalan ko pero hindi ko na iyon pinansin. Dirediretso lang ako sa pagtakbo papunta sa kung saan pinakaposibleng pumunta si Derek. At hindi nga ako nagkamali. Nakaharap siya sa dalampasigan kaya hindi niya ako nakita. Dahan-dahan akong naglakad papalapit sa kanya at saka biglang sumalampak sa tabi niya. Sa gulat, napalingon siya sa akin. Hindi na niya tuloy naitago ang pamumula ng mata niya. Nang makita kong may tumulong luha, kamay ko na ang ginamit kong pampunas doon. “Pasensiya, hindi kasi ako katulad ng iba diyan na may factory yata ng panyo.” Sabi ko sa kanya. Nanginginig pa ang boses niya nang magsalita. “What are you doing here?” “Tumutulong sa naliligaw. May tarantado kasing nagsabi sa akin na babalikan niya ako tapos sa ibang lugar naman nagpunta. Eh di sinundan ko. Baka makahanap pa ng iba eh.” Nakangiti kong sabi. “You mean---“ Hindi ko na siya pinatapos na magsalita at basta ko na lamang siya kinabig at hinalikan ng madiin. Mahabang paliwanagan ang nangyari pagbalik namin ni Derek sa apartment. Literal pang sinabunutan ako ni Chelsea at tinawag akong sumpa dahil wala na daw akong ginawa kundi akitin lahat ng mga lalaking pwede niyang pagnasaan. “Punyeta! Sa lahat ng bakla, ikaw na! Ikaw na ang ubod ng ganda!” Natatawang tumingin sa akin si Derek. “I like her!” Sabay-sabay pa kami nina Tristan at Chelsea na nanlaki ng mata pagkarinig noon. Wala sabi-sabing hinila ko si Tristan at saka itinulak kay Chelsea. “Iuwi mo na sa Maynila ang babaeng ‘yan bago pa ako makapatay ng kaibigan.” Sabi kong tumatawa. “Magkakamatayan muna tayo bago ako pumayag na magkaroon ng rerun ang lahat!” Sabay pang humagalpak sa katatawa sina Tristan at Chelsea. Kulang na lang ay gumulong silang dalawa sa sahig. “I don’t get it.” Sabi sa akin ni Derek na mukhang nawiwirduhan na sa aming tatlo. “Akin ka lang!” Sagot ko sa kanya. “Hindi ka pwedeng i-share!” Ang luwang-luwang ng pagkakangiti sa akin ni Derek pagkasabi ko noon. Ni hindi siya nahiyang halikan ako sa harapan ng dalawa. “I still don’t get it but who cares!” Sabi pa niya saka ako hinalikan ulit. Dahil hindi naman kami kasya sa apartment ko, napagdesisyunan naming apat na lilipat na lamang muna ako sa apartment ni Derek at sina Tristan na lang muna ang titira sa unit ko habang nandoon sila. Ako na ang nagdesisyon na magpahinga muna silang tatlo bago kami lumabas pero pinanlakihan lang ako ng mata ni Chelsea. “Etchusera ka!” Sabi pa niya sa akin. “Ang sabihin mo, gusto mo lang siyang pagurin lalo!” “So? Inggit ka?” Patol ko naman sa kanya. “Medyo. Hindi pwedeng join? Kung gusto, change partners muna tayo.” Biro pa ng luka-luka. “Kaso, pagkatapos noon, no return, no exchange na.” “Asa!” Sabi ko sabay hila kay Derek papalabas ng apartment. Hagikgik lang ang isinunod sa amin nina Chelsea at Tristan. Hindi naging awkward ang pagsasama naming apat ng dahil na din kay Chelsea. Dapat talaga ay siya ang ipinapapunta ng militarsa Mindanao dahil siguradong kapag siya ang nasa gitna, walang giyerang magaganap. Kami naman ni Derek, sumasabay lang sa agos. Kung ano ang trip noong dalawa, pinagbibigyan lang namin. Nagmukha tuloy kaming tourist guide ng wala sa oras. Halos buong Sta. Ana ay nalibot namin. Pero ni minsan, hindi namin sila dinala sa beach kung saan ako unang nilapitan ni Derek. Kahit walang usapang naganap tungkol doon, pareho kami ni Derek ng iniisip. That was our special place at sa amin lang dapat iyon. Huling gabi nina Tristan sa Sta. Ana na nang magkausap kami ng sarilinan. As usual, si Chelsea ang may pakana. Bigla na lang niyang hinila papalayo si Derek. “Was it really did hard?” Tanong niya sa akin. Napangiti na lang ako. Gusto ko sana siyang barahin na hindi na namin kailangang pag-usapan iyon pero alam ko ding pareho naming kailangan iyon. “Hindi naman sa lahat ng pagkakataon.” Sabi ko dahil iyon naman ang totoo. “Minsan, masaya ako dahil sa wakas, nakita na kitang talagang masaya. Minsan, masakit kasi alam kong hindi ako ang dahilan noon. Ang mahirap lang kasi, hindi ko man lang magawang magalit sa kahit na sino sa inyo dahil pareho ko kayong mahal. Wala akong pwedeng sisihin kundi ang sarili ko. Part of me wanted to see you together while another part of me wants you to break up. I was in love with you, you were in love with each other. Kahit saang anggulo mo tignan, ako iyong mali sa equation.” “I do love you, Neil…” Mahina niyang sabi. ‘But you’re not in love with me.” Sabi ko. Gusto kong pumalakpak ng wala sa oras dahil wala na iyong bitterness. May konting kurot pa rin pero kagat na lang ng langgam. “Eh siya ba? Is he in love with you?” Ni hindi ko kailangang tanungin kung sino ang tinutukoy niya. “I think so.” Sabi ko. “I hope so.” “Kung papipiliin ka niya sa aming dalawa, sino ang pipiliin mo?” Medyo nagulat ako sa tanong na iyon ni Tristan kaya napaisip ako ng malalim. Bigla ay naalala ko ang sinabi ni mama. Noon ko lang naintindihan ang punto niya. “Wala dahil hindi iyon mangyayari. Kapag pinapili niya ako, isa lang ang ibig sabihin noon, hindi niya ako mahal. Kasi Tan, parte ka na ng buhay ko. Hindi kita pwedeng burahin, hindi pwedeng ibaon sa limot. You are part of who I am. And if he really loves me, he’d understand that taking you out of the picture is like taking out a part of who I am. Kung hindi niya ako kayang mahalin ng buong-buo, hindi siya karapat-dapat para sa akin.” Mahaba kong paliwanag. Matagal-tagal din kaming natahimik pagkatapos noon. “Do you love him?” Tanong niya ulit. “He’s my sunset.” Sagot ko. “That one thing that would remind me that every single day is beautiful, even if it will always end.” As if on cue, biglang lumitaw mula sa kung saan sina Chelsea at Derek. “Ay! Ano ba ‘yan! Walang taksilang nagaganap! Nakapag-prepare pa man din ako ng speech eh!” Banat agad ni Chelsea. “Disappointed ka pa talaga?” Nandidilat kong sabi kay Chelsea. “Konti lang.” Sabi niya saka binuntunan iyon ng tawa. Lumapit sa kanya si Tristan at hinalikan siya sa labi. “I think I understand what you mean.” Sabi sa akin ni Tristan. Si Derek naman ang lumapit sa akin at saka ako niyakap. “You’re my sunset, too.” Bulong niya sa akin. Kumalas ako sa pagkakayakap sa kanya saka ko hinawakan ang mukha niya at iniharap sa akin. “You were listening.” Hindi iyon tanong. “Gustong malaman ni Chelsea kung nagiging kontrabida na siya sa love story mo.” Sagot lang niya. “At ikaw, anong rason mo?” Tanong ko sa kanya kasabay ng pandidilat ko kat Chelsea na agad nagtago sa likod ni Tristan. Naiiling na nakatingin lang sa amin si Tristan. “Gusto kong marinig na aminin mo sa ibang tao that you are in love with me.” Sagot niyang nakangiti. “Galing mo ding lumusot ha,” Sabi ko na lang. “At bakit parang siguradong-sigurado ka na iyon ang magiging sagot ko, aber?” “I wasn’t.” Seryosong sabi niya. “But I was ready to fight for you if you have said otherwise, every single day if I must, until you choose me.” “Isa ka pang etchusero eh!” Sabi ko na lang, pero in the words of Chelsea, pumalakpak ang maginary fallopian tubes ko, kasama na itlog. Sabi nga ni Chelsea, sa lahat ng mga bakla, ako na, ako na talaga ang ubod ng ganda. Life after that was still a roller coaster. Nagpa-reassign ako sa Maynila para lang magkasama kami ni Derek. Nakilala ko na din ang mama at papa niya. Tawa sila ng tawa dahil kung saan-saan pa daw kami naghanap samantalang dalawang kanto lang ang pagitan ng mga bahay namin. Nang magdesisyon sina mama at papa na magsama na sa US, nagsama na din kami ni Derek sa bahay. Bukas pa rin naman ang pintuan ng bahay namin para kina Chelsea at Tristan, pati iyong pintuan ng dating kwarto ni Tristan. Iyon nga lang at iyong pintuan ng kwarto ko, sa amin na lamang ni Derek. Araw-araw, may mga nadidiskubre akong bago sa kanya. Minsan maganda, minsan hindi. Alam ko din namang ganoon siya sa akin. It was after a year of living together bago namin napagdesisyunang bumili ng property sa Sta. Ana. It was our special place kaya hindi namin mabitawan. Nagkataon pang for sale na iyong parte ng dalampasigan kung saan niya ako unang nilapitan. Will we last? Will we really grow old together? Hindi ko din alam. Isa lang naman kasi ang sigurado ko eh. Derek IS my sunset. And he will always be that one thing that would remind me that whatever happens to us would always be beautiful, even if it ends.
-
Nakapiring ang mata Nakagapos ang mga kamay Nakabukaka ang mga binti at nakatali pataas Nico: Asan ako? Sino kayo? Anong kailangan nyo sakin?!!! Naguusap usap ang limang kalalakihan habang nagiinuman. Mga kalalakihang malalaki ang katawan. Mga construction workers ng isang firm na pagmamay ari ng ama ni Mike. Dan: Pre, gising na ata. Erol: Sandali puntahan ko. Nico: Sino kayo? Anong gagawin nyo sakin?! Erol: Kahit magsisigaw ka dyan wala namang ibang makakarinig sa'yo. Napagutusan lang kami. Kaya kung ako sa'yo ipunin mo ang lakas mo at mapapalaban ka mamaya. Nico: Sino ka?! Anong gingawa ko dito?!!! Pakawalan mo ko please hinahanap nako ng asawa't anak ko. Pinasakan ni Erol ng bimpo ang bibig ni Nico upang manahimik saka bumalik sa inuman. Jun: Pre, shot mo na. Erol: (nagshot) Asan na ba si Boss? Paano daw ba gagawin dun sa lalake? TonTon: Ang sabi ni boss pahirapan daw. Haha! Alam mo naman ang mga trip ni boss. Miguel: Makinis naman. Saka straight. Malamang hindi pa yan nagagalaw. Pwede na yan. Parausan lang naman. Isang matipunong lalake si Nico. Matangakad, mestiso, nangungusap ang mga mata, mabuting ama at asawa. Malapit na tropa ng asawa ni Nico si Mike. Si Mike, anak mayaman, nagiisang tagapagmana ng mga negosyo ng magulang. Matipuno, matangkad, may pagkasingkit, at matangos ang ilong. Matagal nang trip ni Mike si Nico. Sa tuwing lalabas silang magtotropa ay hindi maalis ang interes nya sa asawa ng kaibigan. Matagal pinagisipan ni Mike ang plano nya kay Nico. Pero dererminado syang matikman ito. Si Mike ang humahawak ng construction firm ng kanilang pamilya. Mabuting boss si Nico kaya naman masunurin sakanya ang mga tao nya lalong lalo na ang mga construction workers. Sila ang naaasahan ni Mike sa kahit anong bagay. Lalo na sa mga kakaiba nyang trip. Hindi naman makatanggi ang mga bruskong trabahador dahil mainam naman ang ibinibigay sakanila ng binata. Dan: Shot pa tayo. Maya maya may gagawin tayong puta. TonTon: San nanaman kaya nakuha ni Boss yan? Ang gandang lalake pa naman. Tsk, warak yan panigurado. Erol: Sabi ni boss lalake daw talaga yan hindi tulad nung mga dati nyang pinapatira eh lalake din daw ang hanap. Pero hindi daw nagpapatira, pinapadonselya lang satin. Miguel: Hahaha! Hindi ko nga akalain na masarap palang tumira ng pwet. Dito ko lang yun naranasan. Gamit na gamit na kasi yung kay misis. Dito kahit papaano nkakapagparaos. Erol: Ang mamanyak nyo kahit anong butas titirahin nyo. Hahaha! Shot na! Dumating na si Mike. Mike: Oh okay na ba kayo dyan? Pwede na ba simulan? Dan: Ayos na boss ako na ba mauna? Nabalot ng pangamba si Nico sa mga naririnig nya sa kanyang paligid. Pilit nyang kinikilala ang mga boses sa paligid nya ngunit sya ay bigo. Isang malaking warehouse ang kanilang kinalalagyan. May isang lumang kama at lamesa at mga upuan kung saan sila nagiinuman. Tinungo ni Dan ang kinaroroonan ng lakaki at binulungan "Tatanggalin ko itong busal mo ha. Papalitan ko ng burat ko." Nico: Tangina mo. Hindi ako bakla! Pakawalan nyo na ko. Wala akong atraso sa inyo! Inabutan ng balisong ni Mike si Dan at itinutok sa leeg ng lalake. Dan: Pag hindi ka sumunod sa gusto namin madadali ang buhay mo. Kawawa naman ang anak at asawa mo. Ngumanga ka nalang at tanggapin mo kung anong papasok sa bunganga mo. Kumabog ang dibdib ni Nico. Hindi na sya nakapagsalita. Pinihit ni Dan ang ilong nito upang mapilitan itong mapanganga. Napasinghap si Nico at sinamantala ni Dan ang pagkakataon. Hinubad ang sinturon at binuksan ang maong na shorts at inilabas ang burat nya sabay pasok sa bunganga ni Nico. Semi erect palang ito at sa loob ng bibig ni Nico nya ito pinatigas. Hinawakan nya ang ulo ni Nico at pilit nya itong pinachupa. Dan: Ah putang ina mo. Ang init ng bibig mo. Sige isubo mo pa. Ngayon nakakain ka na ng burat hahanaphanapin mo na yan. May mga susunod pa wag kang mag alala. Nabubulunan na si Nico at naluluha. Hindi na makahinga dahil sa marahas na pagkantot sa bunganga nya ng pitong pulgadang tigas na tigas na titi ni Dan. Lumapit si TonTon at naghubad na ng sando at ng jersey shorts nya. Pinanood ang dalawa habang sya ay nagbabate at pinapatigas ang uten. Si Mike at ang tatlo pang trabahador ay nanonood lamang habang umiinom parin. Lumuhod si TonTon sa may paanan ni Nico. TonTon: Ang kinis mo boy. Ang puti kahit mabalahibo ka sa binti. Dan: Hoy TonTon ako ang unang titira! TonTon: Siraulo! Hindi ko pa titirahin! Tinitignan ko lang at sasanayin ko pa utak ko na kunwari babae ang titirahin ko. Hindi pa ganon kasanay tumira ng lalake si TonTon. Nahihirapan syang tigasan. Sinusunod lamang nya kung ano ang gusto ng boss nya. Dan: O ikaw naman ang magpatsupa. Baka labasan ako agad neto. Sarap ng bungangang virgin! Sabay sampal kay Nico. Dan: O hindi na bago ang burat sa bibig mo. Ngumanga ka na at marami ka pang chuchupain. Tumayo si TonTon at pumwesto sa tapat ng bunganga ni Nico at pinakain ang matigas nya ng burat. TonTon: Putang ina mo. Sasagad ko sa lalamunan mo. Ang sarap putangina! Aaahhhhhhhh!!! Naluluha na si Nico. Pangalawang burat na ang kumantot sa bunganga nya. Hndi na sya makahinga ng maayos. Samantala sa inuman. Miguel: Boss first time ko titira ng straight. Baka masaktan yan. Mike: Okay lang. Laspagin nyo pwerta nyan. Pagsawaan nyo hanggat gusto nyo. Hndi natin yan pakakawalan hanggat nagagamit nyo pa. Pumwesto si Dan sa paanan ni Nico at lumuhod. Itinaas mabuti ang binti upang masilayan ang butas nito. Dan: Tangina. Parang puke to ah. Dumura sya sa palad at ipinahid sa butas ni Nico. Nilaro laro nya ito at ipinasok ang isang daliri. Napaiktad si Nico ngunit sinagad naman ni TonTon ang uten nya sa lalamunan ng lalake. Patuloy ang pandadaliri ni Dan kay Nico, isa, dalawa, tatlong daliri ang kumakantot ngayon sa puwerta nya. Samantala hinugot naman ni TonTon ang burat nya sa bunganga ni Nico. Nico: Aarrayy!!! Masakit!!! Tama na!!! Dan: Shhhhh. Pinapaluwag ko lang tong tang inang puke mo. Inabutan ni Miguel si Dan ng lubricant at Condom. Miguel: Tirahin mo na yan. Sabi ni Boss laspagin daw natin. Tinanggal ni Dan ang daliri at nagbate sa harap ni Nico. Lumapit naman si Jun sa muka ni Nico at pilit pinapasubo ang uten nya. Tikom ang bibig ni Nico. Bingyan ng isang suntok sa tagiliran na syang kinabaluktot ng lalake. Jun: Nganga! Isubo mo! Nico: Ayoko na! Pakawalan nyo nako! Tama na! Jun: Hinde! Kami magdedesisyon kung kelan ka namin pakakawalan! Nganga o susuntukin kita ulit? Ngunanga nalang si Nico. Nanatiling naka piring. Kinantot ng marahas ni Jun ang bunganga ng lalake. Walang awa, walang humpay. Wala itong pakealam kahit na nabibilaukan na si Nico. Samantala si Dan ay naglagay na ng condom at pinaliguan na ng lubricant ang burat nito. Habang si Jun ay kumakantot sa bunganga ni Nico. Walang pasabeng derederetsong pinasok ni Dan ang malaki nyang burat sa puwerta ni Nico. Sagad agad! Nailuwa ni Nico ang Titi ni Jun at napasigaw ng malakas dahil sa sakit! Para syang sinaksak ng kutsilyo ng paulit ulit! Nico: PUTANG INA MO!!!! PARANG AWA MO NA!!! HUGUTIN MO YAN!!! ANG SAKIT TANGINA NYO!!!! Parang binging bumayo si Dan. Marahas ang pagkantot nya sa birheng puwerta ng lalake. Mabilis. Walang awa. Walang humpay din ang pagsigaw ni Nico. Naghubad na rin si Miguel at si Erol. Si Jun ay nagbabateng muli. Si TonTon ay nagshot muli kasama si Mike. Miguel: Pre. Napagutusan lang. Subo mo titi ko. Tulala na sa kawalan si Nico. Ibinuka nalang ni Miguel ang bibig nito hawak ang magkabilang pisngi at ipinasok ang matigas nya ng burat. Nagsalitan sila ni Erol ng pag papatsupa kay Nico. Si Dan ay kinakantot parin ang masikip na butas ng lalake. Hindi sya makapaniwala na tumitira sya ngayon ng lalake. Ng tunay na lalake. Nilalaspag nya ang butas ng lalakeng may asawa at anak. Lalo itong nagpalibog sakanya kaya mas naging marahas ang pag pasok nya sa butas nito. Ramdam na ramdam nyang sagad na sagad ang pitong pulgadang titi nya sa kalooblooban ni Nico. Malapit nang labasan si Dan. Hindi nya na ito mapigilan pa. Dan: Putang ina mo pre! Tandaan mo ang burat na dumonselya sayo! Eto na ko hayop ka ang sikip ng puke mo!!! Aaaaaaahhhhhhrrrrrghhh!!!! Aaaaahhhh!!!!! Hinugot ni Dan ang uten nya at tinanggal ang condom na puno ng tamod. Tumapat ito sa muka ni Nico at sinampal. Pinaluwa ang titing subo at pinainom ang tamod na nasa condom. Halos maduwal si Nico ngunit pilit itong pinalunok saknya. Pumwesto si Jun sa bukana ni Nico. Matigas na matigas na ang burat nya kaya naman hindi na sya nag aksaya pa ng panahon at hindi na gumamit ng lube. Sabik na sya makakantot ng butas, dumura sya sa palad at ipinahid sa sariling tite at saka deretsong walang awang ipinasok ang mahigit otso pulgada nyang tarugo sa butas ni Nico. Napasigaw nanaman sa sakit si Nico at umiiyak na. Pero walang pakialam si Jun. Hinagod nya na agad ng marahas na kantot si Nico. Hawak ang dalawang binti nito at dinidilaan pa. Jun: Putang ina mo. Kakaiba sikip ng butas mo kahit nakantot ka na ni Dan. Gagawin kitang babae pre. Tang ina mo puta ka. Parang hindi kita pagsasawaan puta ka. Aaahhhh. Aaaahhhh. Ang sarap talaga kumantot. Patuloy ang inuman nila Mike habang nagiintay ng oras nang pagkantot nila. Pinapanood lang nila kung pano marahas na kantutin ni Jun si Nico. Si Miguel ay nagbabate habang umiinom ng beer. Nakatitig sa labas pasok na uten ni Jun sa pwerta ng lalake. Manghang mangha. Sa isip isip nya hindi ito mkakauwi na hindi warak ang butas. Kailangan masulit nila ito. Jun: Aahhhhh. Lalabasan ata agad ako sayo puta ka. Aaahhhhhhhhhaaaahhhh! Hinugot ang burat at lumipat sa bibig at pinasubo. Syang kantot naman sa bunganga ni Nico. Maya maya pay sinabunutan ni Jun ang lalake at pinanganga saka tinutok ang uten nito at nagpalabas ng napakaraming tamod. Walang nagawa si Nico kundi lunukin lahat ito. Nagpachupa muli si Miguel sa Lalaki. Habang pumatong naman si Erol. Kinikiskis nya ang titi nya sa butas ni Nico at bumubulong ito. Erol: Pre, hindi to masyadong mahaba pero mataba. Pwede ka naman umaray pero hindi ako hihinto. Ako ang wawarak ng pwerta mo pre. Pagduduguin ko yan. Dinuraan nya sa muka si Nico at tumayo.kinuha ang lubricant at pinaliguan ang puwerta ni Nico at ang tarugo nyang anim na pulgada pero maladoorknob ang ulo at mala lata ng sardinas ang taba. Hindi sya nagpasabi na papasok na sya. Itinutok nya lamang ito sa butas ng lalake saka umulos. Halos nagpumiglas si Nico. Nailuwa nya ang titi ni Miguel at walang humoay na iyak at sigaw kaht paos na ito. Nico: PUTANG INA!!! HINDI KO NA YAN KAYA BRAD!!! TAMA NA PLEASE!!! Erol: SIGE MAGMURA KA PA PRE MAS NALILIBUGAN AKO. Nico: PARANG AWA NYO NA. AYOKO NA ANG SAKIT!!!! Erol: Putang ina mo! Warak na sa burat ko ang butas mo! Pinatagilid nya si Nico at saka sinagad ang burat nya. Hagod barako at marahas ang pagkantot nya sa lalakeng de pamilya. Erol: Iyak pa! Puta ka! Gagawin ka naming parausan. Gagawin ka naming laruan. Biglang lumakad si TonTon at lumapit. TonTon: Brad naiihi ako. Pangangahin mo yan. Habang kantot ng patagilid ni Erol si Nico ay pinisil nito ang muka upang ngumanga. Itinapat naman ni TonTon ang uten nito at saka inihian sa bibig. TonTon: Mukang uhaw ka na eh. Inumin mo yan. Tang ina mo. Bababuyin ka namin hanggang pagsawaan namin ang magkabilang butas mo. Puta ka na namin ngayon. Bumalik sa inuman si TonTon kasama Si Miguel, Dan, Jun, at Mike. Nagsimula ng magtanggal ng t shirt at pantalon si Mike. Naglagay ng Tequila sa Shot Glass at lumapit kay Nico. Mike: Tol. Kung nakililala mo boses ko ngayon palang hihingi nako pasensya ah. Trip kita eh. Tuwing nakikita kita nalilibugan ako. Eh bilang asawa ka ng tropa ko eto lang ang pinakamainam na paraan para makita kitang kinakantot. Shot ka muna. Pinainom ang tequila kay Nico habang kantot marino parin si Erol sakanya. Napagod na sya kakasigaw. Umiyak nalang sya at natulala. Hindi sya tumugon kay Mike. Hinawakan ni Mike ang uten nya at binate. Hindi ito tumitigas. Mike: Tangina mo. Straight ka talaga. Ayaw mo tigasan sakin. Nagbate si Mike at pinatigas ang burat nya. Pinasubo nya to kay Nico. Mike: Sige isubo mo uten ko. Pagsawaan mo hayop ka. Labas pasok ito sa bunganga ni Nico habang kinakantot parin sya ni Erol. May mga bahid na ng dugo sa kama dulot ng pagkawarak ng puwerta ni Nico. Habang sinasabunutan naman ni Mike ang lalake habang pinapasubo ng sagad ang tarugo nya. Erol: Putang ina brad malapit nako. Napaluwag ko na puke mo. Bubuntisin kita brad puta ka! Eto nako!!! Aaaaaaaaahhhh!!!! Tang ina! Nakapitong putok si Erol sa loob ni Nico saka nito binunot ang uten nya at tumayo. Si Mike ay tumigil din sa pag papachupa at inihiga ulit si Nico. Basang basa parin ng laway ni Nico ang uten nya kaya hindi na sya nahirapan ipasok ito sa warak na puwerta ng lalake. Mike: Wag ka magalala mabilis ako labasan. Ihanda momg lunukin ang tamod ko. Kinantot ni Mike si Nico. Tumutulo nalang ang luha sa gilid ng piring ng lalake. Hindi na sya nagsasalita. Ibinigay nya na ang katawan nya. Tinanggap nya na na isa na syamg parausan na parang puta. Pinagmumura sya ni Mike habang kinakanyod ang butas nya. Mike: Tangna mo. Hindi ako nagkamali. Masarap ka nga tirahin. Hinugot ni Mike ang burat nya at pinakalagan kela Jun at Dan si Nico. Pinaiba ng pwesto at pinahawakan sa dalawa. Pinatuwad ni Mike si Nico sa lamesa at pinabukaka. Kumuha ng bote ng redhorse at nilagyan ng lubricant. Mike: Pasensya na tol ah. Trip lang. Nagtatawanan ang mga barako sa gagawin ni Mike. Ipinasak ni Mike ang bote sa puwet ni Nico at nilabas pasok. Nico: Nga baboy kayo. Hayop. Umiiyak at nanghihina na si Nico. Pero ang mga lasing na trabahador ay wala parin pakialam sakanya. Dan: Ayos yan boss. Hahaha! Tang ina brad. Pok pok na pok pok ka na ah. Di ka lalabas dito na di maluwag yang puke mo. Iisa pako sayo mamaya. Hinugot ni Mike ang. Bote at tinawag si TonTon. Mike: Ton, matigas na ba yang uten mo? Tirahin mo na. TonTon: Pwede na boss. Sige gusto ko yan dogstyle. Hawakan nyo lang. Dumura sa palad si Ton at pinahid sa uten nya sabay pinasok ang burat nya sa puwet ni Nico. TonTon: Ah putang ina. Basang basa! Parang puke' brad bilisan ko na kamtot ko ah. Aahhhhh. Tangnamo! Aaaaahhhhh!!!! Humalinhin si Miguel. Nagbigay si TonTon at lumipat sa bunganga ni Nico. Dahil madulas pa ang butas ng lalake walang hirap na pinasok ni Miguel ang burat nya sa lagusan nito. Kinantot. Itinaas ang kanang binti sa lamesa at marahas na naglabas pasok. Miguel: Ayos to boss! Pwede ba to ng isang linggo dito? Para may parausan kami kung kelan namin gusto. Ah puta brad ang sarap mo kantutin. Lumalaban yang butas mo. Hayup ka. Mike: Sige. Iiwan ko lang yan dito. Pakakainin paliliguan tapos kantutin nyo hanggat gusto nyo. Nagbabate si Mike habang pinapanood lang ang eksena. Malapit na sya labasan kaya pinatabi nya muna si TonTon. Tinapat nya ang burat nya sa bunganga ni Nico. Tinanggal ang piring sa mata at sinabunutan at pinatingala. Mike: Gusto ko makita mo ang muka ko habang pinapakain ko sa'yo ang tamod ko. Eto na!!!! Aaaaahhhh!!!! Tangina mo Nico!!!! Bumulwak ang madaming tamod sa bunganga ni Nico. Gulat na gulat sya sa nakita. Hindi nya inakala na ang tropa ng misis ang may kagagawan ng lahat ng nangyayari sakanya ngayon. Itinikom ni Mike ang bibig ni Nico at hinalikan. Mike: Lunok! Lunukin mo yan! Wala na nagawa si Nico kundi lunukin ito. Tinitira parin sya ni Miguel. Nawawalan na sya ng lakas. Bumalik si TonTon sa pag papachupa. Hawak hawak magkabila sa lamesa ni Jun at Dan si Nico. Si Erol naman ay nakaupo at umiinom ng beer. Tumagal ng 30 minuto na ganon ang posisyon nila. Malapit na labasan si Ton. Maging si Miguel. Sabay silang humugot at pinahiga si Nico sa sahig. Tinutok sa muka ang mga burat at sabay nagpaputok. Punong puno ng tamod ang muka ni Nico. Pag kaparaos ng dalaway tumayo si Erol at inihian si Nico. Sumabay din si Jun at Dan. Lumuhod si Mike at sinabunutan si Nico. Mike: Ang sarap mo pagmasdan tol. Sakin ka hanggat gusto ko at ipapagamit kita sa kung sino ang gusto gumamit sayo! Isa ka na ngayong puta! Parausan! Tumayo na si Mike at umalis ng warehouse. Ibinalik sa pagkakatali si Nico at tinuloy nila ang inuman. Dan: Brad. Ayos ka. Mamaya ulit. Shot lang kami. Miguel: Mamaya ka na namin paliliguan ah. Kasi baka maihi kami eh. Ikaw ang iihian namin. Tulala lang si Nico. Binalik ang piring nya sa mata. At nagtuloy ang inuman ng mga trabahador.
-
Ako si gab, 27 y/o. tubong Quezon. 5’7” height at katamtaman ang katawan. Pagkapasa ko sa board exam, naghanap na ako kaagad ng trabaho. Hindi na anko nagpahinga pa since pakiramdam ko naman di naman ako masyadong nastress sa pagboboard. Although mahirap talaga. Gusto ko na din kasi kumita ng sarili kong pera. Tamang tama naman, isang buwan pagkatapos kong makapasa sa board, natanggap na ako sa isang magandang kumpanya. Ang opisina naming ay sa taguig. Tamang tama, walking distance lang sa condo ng mga tita ko kaya naman dun na muna ako pansamantalang tumira habang naghahanap ng matutuluyang sarili ko. Ang tito ko lamang ang tao dun dahil sya lang naman ung nagttrabaho sa maynila. Ang kanyang asawa at mga anak ay nasa laguna at dun nagsisipag aral. Yung tita ko ang kamag anak ko talaga. Umuuwi sya sa Laguna tuwing weekened kaya naman ako lang mag isa ang naiiwan sa bahay. Tamad akong umuwi sa province namin. Bata pa ang tito ko early 30’s lang siya. Malaking tao. Sakto lang ang pangangatawan para sa isang tulad nya. Hindi naman kasi sya madalas mag gym at mahilig ding kumain. Maputing tao at may konting tyan. Sa bahay madalas naka boxer shorts lang siya pero may suot naming brief sa loob. Sa sala lang siya mahilig nakatambay at nanonood ng TV. Madalas pag nakaupo siya sa sofa, di ko maiwasang sulyapan siya. Lagi kasing nakataas ang paa nya para siguro marelax kaya naman kitang kita mo ang bakat sa harap nya. Minsan kita ko na din ang brief nya sa loob ng boxers nya mula sa siwang sa bandang hita. Nung una wala akong pagnanasa sa tito ko, pero dahil sa laging ganong sitwasyon sa bahay at sa isiping kaming dalawa lang dun, di ko maiwasang pagpantasyahan sya. Bukod sa tanawing yun, paborito ko din yung bago xa aalis ng bahay o pag dadating. Madalas kasi maaga siyang pumasok at mga alas syete na kung umuwi. Di tulad ko na mas late umaalis sa bahay at mas maagang nakakauwi dahil walking distance lang naming an gaming opisina. Gusto ko ang tanawing yun pag naka polo at slacks siya. Dun kasi talagang parang ang kisig kisig nya. Maganda ang puwet at bakat na bakat yun sa suot nyang slacks. Pati ang bukol sa harapan ay maaninag mo din. Hula ko Malaki kargada ng tito kasi ung anak nyang lalaki Malaki din kahit bata pa. sa side naman naming hindi naman kami ganun ka gifted. Sakto lang. hehe. Isang umaga, pagpasok ko sa banyo para maligo, nakita ko sa ibabaw ng toilet bowl ung pinaghubaran ng tito ko. Kinuha ko ung brief nya at inamoy ito. Dahil malinis sa katawan tito ko, halos wala akong maamoy dito maliban sa konting amoy pawis. Sa isiping naisuot nya na un, Pinasok na ng sobrang libog ang kaisipan ko. Idinikit ko na sa ilong ko yung parteng alam ko kung nasan ang kahabaan nya at pati ang lugar kung san humimlay ang mga itlog nya. Ang bango nito. Nagsimula na din akong magjakol habang iniisip na subo subo ko ang malaking ari ng tito ko. Ang bilis kong nilabasan sa sobrang libog ko habang halos nakatakip na sa muka ko ang brief ng tito ko. Nanghihinang binalik ko yun sa ibabaw ng toilet bowl saka pinagpatuloy ang paliligo. Minsan, isang gabi, late na pero wala pa din ang tito ko. Ginagabi naman paminsan minsan ng uwi un, siguro pag nagkakasiyahan sila ng kumpare nya. Mga bandang 11 pm na ng may kumatok sa bahay. Sumilip muna ako sa peephole bago ko buksan ang pinto bilang pag iingat na din. May sarili naman kasing susi ang tito ko kaya hindi na nya kailangan pang kumatok. Pagsilip ko, nakita ko ang isang lalaki, akbay akbay ang tito ko. Mukang lasing na lasing. Dali dali kong binuksan ang pinto at pinapasok sila. Inihiga ng kasama nya ang tito ko sa sofa. “nagkainuman kami brad nitong kuya mo, nasobrahan kaya yan,” sabi ng kasama nya. “Sige po, ako na po ang bahala dito. Salamat po sa paghahatid. Hindi naman po yata kasi sanay uminom to”, ang sagot ko naman. “ Oo nga, dati naman pag umiinom kami paunti unti lang. Ewan ba kung bakit nasiyahan sa pag inom ngayon, akala yata kaya. Haha. Oh sige una na ako. Bahala ka na. Pre alis na ako ha?!” “Sige pre, salamat” ang sabi ng tito ko,paglingon ko gising na pala siya at nagtatanggal ng paagkakabutones ng polo niyang suot. “ Pakibuksan mo nga Gab yung electric Fan,” sabi nya sakin. “Tito pasok na po kau sa kwarto nyo, bubuksan ko po yung aircon.” Sabi ko sa kanya. “Dito na muna ako, mamaya na ako papasok dun,” sabi nya at nahiga na. Inalis lang nito ang sinturon at binuksan ang butones ng pantalong suot. Dali dali kong binuksan ang electric fan at bahagyang itinutok sa kanya. “Gusto nyo po bang kape, tito?” tanong ko sa kanya pero wala na akong narinig na sagot bagkus ay mahinang hilik na galing sa kanya. Naawa naman ako sa kanya at hinubad ko ang kanyang sapatos na suot pati na din ang mga medyas. Dahil dun, naituwid nya ang paa nya at ipinatong sa armrest ng sofa. Sa pagkakatuwid ng mga paa nya, Napadako ang mata ko sa umbok sa kanyang pantalon. Bakat na bakat ang kanyang burat dahil malambot ang tela ng suot nyang slacks. Nakapaling yun sa kaliwa. Mukhang Malaki talaga kahit hindi pa matigas. Parang gusto kong damhin yun. Pinakiramdaman ko siya at mukang tulog na tulog na dala marahil ng sobrang kalasingan. Di ko na napigilan ang sarili ko. Ang tito kong matagal ko ng pinagnanasaan ay nasa harapan ko ngayon at tulog na tulog habang tanging slacks na lang na pantalon ang suot. Pinagapang ko ang aking mga kamay sa kanyang mga tuhod paakyat sa kanyang mga hita habang pinapakiramdaman kung hindi ba siya magigising. Wala siyang reaksyon sa ginagawa ko, kaya ipinagpatuloy ko pa ang paggapang ng aking mga kamay hanggang sa umabot na ito sa kanyang pakay. Ipinatong ko ang kamay ko sa burat nya sa ibabaw ng suot na slacks. Nanginging man sa sobrang kaba, sobrang saya ko na nahawakan ko na ang matagal kong iniimagine na burat. Hawak na to ng mga kamay ko. Hindi pa ako nakuntento, dahil sa wala naming reaksyon mula sa kanya, pinagapang ko ang isa ko pang kamay sa dibdib nya at nilaro laro ang mapupulang mga utong nito. Pati na rin ang mapinong balahibo sa dibdib nito. Makinis ang tito ko at bahagya lamang ang balahibo. Kahit sa bandang pusod ay di gaanong makapal. Wala pa ding rekasyon mula sa kanya. Kaya naglakas na ko ng loob na buksan na ang zipper ng kanyang suot na slacks. Tumambad sa akin ang puting brief nyang suot. Bakat na ang kanyang burat dahil unti unti na itong nabubuhay marahil sa pagkakahawak ko nito. Idinikit ko ang aking ilong sa ibabaw ng kanyang brief at sinamyo ang amoy nito. Lalaking lalaki ang amoy. Ramdam ko ang init ng kanyang burat. Di na ako nakapagpigil, sinubo ko na to kahit nasa ibabaw pa ng brief nya. Ang sarap ng pakiramdam ko. Tuluyan na nga itong tumigas at halos lumabas na ang ulo nito sa garter ng brief nya. Tuluyan ko ng ibinaba ang kanyang pantalon at inalis ito. Bahagya kong ibinuka ang hita nya at inamoy pa ang singit nito. Di ko talaga kayang pigilin, nilabas ko pa ang mga dila ko at dinilaan ang singit nya pati ang ilang hibla ng buhok na lumalabas sa brief nito. Tinalo na ako ng libog ko nun, wala na akong pakialam kahit magising pa siya. At tuluyan ko nan gang ibinaba ang kanyang brief. Tumambad sa akin ang galit nag alit na ari ng tito ko. Ang laki nito at ang taba. Makapal ang bulbol nito sa paligid, taliwas sa inaakala kong manipis lamang iyon. Inamoy ko ang bulbol nya at lalo pa akong nag ulol sa libog. Ang bango. Lalking lalaki ang amoy. Kahit alam kong isang buong maghapon na mula ng syay naligo pero amoy mo pa din ang sabong ginamit dito. Tuluyan ko ng isinubo ang kanyang ari. Kahit hirap na hirap akodahil sa laki nito, pinilit ko pa ding I deep throat ito. Ang sarap. Feeling ko abot na sa lalamunan ko angdulo ng burat nya. Nalasahan ko na din ang paunang katas nya. Nagulat na lang ako ng bigla siyang umungol, iluluwa ko na sana ang burat nya pero may mga kamay na lalo pang nagdiin saking mga ulo. Tiningnan ko siya. Hindi ko alam kung gising siya dahil nakapikit pa din ang kanyang mga mata. Pero imuungol siya kaya lalo ko pang pinagbuti ang pagtsupa ko sa tito ko. Nakasubsob na ang ilong ko sa makakapal nyang bulbol pero wala akong pakialam kahit kinakapaso na ako ng hininga. Ang mahalaga ay nag eenjoy ako sa malaking burat na nakapasok sa bibig ko. Nang makaramdam ako ng pagod ay iniluwa ko ito, at dinilaang muli ang kanyang singit. Gumapang pa ang dila ko hanggang sa mga bolang nakahain sa akin. Sabik na sabik kong sinubo ang mga yun. Napapaliyad na ang tito ko. Ramdam ko gising na siya kaya lalo ko pang ginalingan. Lalong lumalakas ang pag ungol nya. Naramdaman kong hinihila nya ang ulo ko paakyat upang muling maisubo ang ari nya. Hindi ko naman sya binigo. Muli kong isinubo ng buong buo ang kanyang ari. Ilang taas baba pa at naramdaman kong umunat ang kanyang mga paa. Tiningnan ko siya habang alam kong malapit na siyang labasan. Aliw na aliw ako sa itsura ng tito ko. Ang gwapong mukha nito ay bakas nab akas ang sarap na nararanasan. Binilisan ko pa lalo ang pagtaas baba sa burat nya at biglang sumabog ang katas nya sa loobn ng bibig ko. Hindi ako lumulunok ng katas pero sa sobrang libog ko at sa isiping katas ng tito ko un ay nilunok kong lahat iyon. Nakailang putok sya at ramdam ko kung gaano kadami iyon dahil halos lumabas pa sa bibig ko ung iba. Nang matapos ay niluwa ko na ang burat nyang tigas na tigas pa din. Paglingon ko sa kanya ay humihingal pa din siya pero nakapikit na. maya maya lang ay naghihilik na ulet. Dinilaan ko ang utong nya at ilan pang bahagi ng kanyang katawan habang nagjajakol ng sarili ko hanggang sa labasan na din ako. Isinuot ko na lamang ulet ang brief nya at kumuha ako ng boxer shorts sa kwarto nya at isinuot iyon sa kanya. Ayaw ko namang naka brief lang siya paggising nya. Baka magalit siya sakin. Kinabukasan, nadatnan ko pa din siyang natutulog sa sofa. Sinulyapan ko ang harapan nya at mukang matigas na naman iyon subalit kinabahan na ako na muli iyong hawakan baka di na katulad kagabi at hindi na siya lasing mapagalitan na ako. Dahan dahan ako sa pagkilos ko at baka siyay magising. Kinakabahan pa din ako sa kung anong sasabihin nya pagtapos ng nangyari. Nakaalis na ako ng bahay ay natutulog pa din sya. Pagdating ko ng hapon ay naabutan ko syang nanonood ng tv. Bumati lang ako at pumasok na sa kwarto. Wala naman akong narinig na anuman sa kanya maliban sa binate nya din ako. Di ko alam kung naalala nya pa ba yung nangyari kagabi.
-
I do not know if you will find this story amazing, silly or disgusting. But hey, ito nga po pala ulit si Kleiron, ang author ng “Fireworks” at “Anak ni Freud” and I’m back with another weird story. Haha As a refresher, nabanggit ko sa last story ko na nag-take ako ng BLEP and thank God, nakapasa ako. I immediately got a job sa isang international institute located din dito sa Laguna and I enjoyed it so far. Pero di about dun ang story ko. Haha One lazy afternoon while I’m browsing my Facebook account, biglang may nag-pop na notification, isang friend request from a person I really do not know. Out of curiosity na din about that person, I accepted his friend request. And he messaged me right away: Siya: Kuya, Psychology student ka din? Ako: Opo. Before. Haha Siya: Before? Ako: Oo. Graduate na ako eh XD Siya: I see. Nag-take po kayo ng board exam? Ako: Oo. Bakit mo natanong? Siya: Ahmm, may old books pa po kayo? Pwedeng mabili? Ako: Lahat ba? O yung kasama lang sa board exam? Siya: Psych. Assessment po sana ni Anastasi, TOP ni Feist, saka kung meron po kayog DSM 5 isama ninyo na din po. Ako: Wow. Maduguan ah. Magkano mo bibilhin? Siya: Kayo na po bahala Siya nga pala si Ron, 2nd year Psychology student from New Era University. 5’5” in height, medyo muscular and he is considering himself as sapiosexual. To make the long story short, nagkita kami ni Ron sa Infinitea sa Morayta para ibigay yung mga libro na bibilhin niya. Kwentuhan, kulitan at kung ano-ano pa. I found him very interesting. Inaya din niya ako pumunta sa condo niya para mag-lunch, ipagluluto niya daw ako as a way of saying thanks daw para sa mga libro. Malapit lang naman daw ang condo niya kaya umayag na din ako. Pumasok kami condo niya at naupo ako sa sofa. May sandaling katahimikan sa pagitan naming dalawa. Marahil ay nakikiramdam sa kilos at sasabihin ng isa. "Maligo ka na," ang sabi niya. "Ha?! Maliligo? Bakit? Akala ko ba kakain lang tayo," sabi ko. “Oo nga. Kakain tayo. Ikaw ang lunch ko” sabi niya sabay tawa. Naghubad kami ng pang-itaas na damit at naiwan ang pantalon. Nang mapansin namin na walang nagtatanggal ng pantalon ay nagkatawanan kami. Pumasok kami sa CR ng naka-tuwalya at nang sindihan nya ang ilaw ay nailang ako. Sabi nya maligo na lang daw kami ng walang ilaw dahil naaaninagan naman ng liwanag ang loob ng CR na nanggagaling sa kwarto. Nagtanggal kami ng tuwalya at tumapat a shower. Tinantiya ko ang init ng tubig para hindi naman kami lamigin. Inabot ko ang sabon at inumpisahan kong sabunin ang kanyang braso, leeg, likod at hanggang sa dibdib. Nakapa kong medyo may balahibo ang kanyang mga utong na nag-enjoy naman ako sa pagsabon. Sinabon namin ang katawan ng bawat isa na nagsimulang magpainit sa aming maga nararamdaman. Sinimulan nyang hagkan ang aking mga labi. Shit! ang galing nyang humalik. Wala akong masabi kundi ang sarap nyang humalik. Sa lahat ng naka-halikan ko na, sya ang the best sa paghalik. Ewan ko ba kung bakit iba ang naramdaman ko nang halikan nya ako. It was very intimate, very sensual, very warm, very delicious. Oh Gosh I felt like I was in G6 at that time. Sana huwag na nyang tigilan ang paghalik sa akin. Naramdaman kong kinuryente ng kanyang mga labi at dila ang buo kong katawan. Nag-umpisa kong naramdaman ang libog na dumaloy sa buo kong kalamnan. Bawat halik nya ay sinabayan ko rin ng mas swabeng halik. Naglaban ang aming mga dila hanggang sa kapusin kami ng hininga. Para bang wala na kaming laway na gustong itira para bukas. Nag-umpisa nyang halikan ang aking leeg, braso, dibdib pababa sa aking puson at hanggang umabot sa naghuhumindig kong tarugo. Dinilaan nya ang pinaka ulo nito at nilaro ng kanyang dila. Palakas ng palakas ang aking mga ungol sa sarap na nararamdaman ko. Isinubo nya ito hanggang maipasok ng buo sa kanyang bibig. Aahhhhh…ang sarap ng pakiramdam ko sa mga sandaling iyon. Hindi ko na alam kung ano ang aking nararamdaman dahil sa pagsuso nya sa aking burat. Marunong din syang sumubo kaya't naisip ko na dapat ay matapatan ko ang kanyang ginagawa upang mapaligaya ko rin sya. Hindi ko kasi alam sa sarili ko kung ako ba ay marunong mag-bj. Kung ang galing sa pagsuso ay yung walang sabit sa ngipin, swabe, marunong maglaro ng dila at kayang mag deep throat, well, marunong nga ako. Hindi ko naramdaman sa kanyang mga galaw ang pagmamadali. Napaka-gentle nyang ka-sex. Yun naman ang gusto ko dahil hindi lang naman dapat tira ng tira sa sex. Dapat ay nandoon din ang tenderness at pagka-swabe ng mga actions. Hinila ko sya paitaas mula sa kanyang pagkakaluhod at isinandal ko sya sa dingding ng CR at hinalikan ko ang kanyang mga labi at dibdib pababa sa kanyang sandata. Siya naman ngayon ang nag-umpisang lumakas ang ungol dahil sa pag blow job ko ng kanyang burat. Napasigaw sya ng i-deep throat ko sya. Halos mabilaukan ako nang ipasok ko ng buo hanggang sa lalamunan ko ang kanyang burat. Wala syang nasabi kundi ang galing ko daw at nasasarapan sya. Lalo kong pinag-igihan ang pagsubo sa kanya dahil gustong-gusto kapag sinasabihan ako ng ka-sex ko na nasasarapan sya. Muli kaming naghalikan at sinibasib ang labi ng bawa't isa. Hindi ko tuloy namalayan kung paano kami nakarating sa kama. Napansin ko na lamang na nakahiga na ako at nakapatong sya sa akin habang pinagpipyestahan nya ang labi ko. Kahit siguro hanggang sa matapos ang oras namin ay hindi ko pagsasawaan ang kanyang halik. "Bakit ang sarap mong humalik?" ang tanong ko. "Kapag masarap ang kahalikan ko ay mas gumagaling ako," ang sabi nya. "Ang sarap at ang lambot kasi ng labi mo. Parang labi ng babae," dagdag pa nya. Di naman sa pagmamayabang ay malambot nga ang aking mga labi. Halos buong katawan ko ay mabasa ng kanyang laway dahil sa paghalik at pagdila nya. Sa dibdib, sa leeg, sa likuran...oh shit gustong-gusto ko ang ginagawa nya. Naramdaman kong patungo na sya sa aking sandata kung kayat inihanda ko ang aking sarili dahil tiyak na hahabulin ko na naman ang aking hininga. Dinilaan nya ang aking singit. Hnimod ito na nagpaungol sa akin ng sobrang lakas. "Shit! hayop kaaaaahh," ang paulit-ulit kong nasabi. Dinilaan nya ang aking bayag at isinubo ang mga ito. Bawat dila at subo ay may katumbas na ungol mula sa akin. Hinawakan nyang muli ang aking burat na noo'y nagpupumiglas mula sa kanyang mga kamay. Dinilaan nya ang butas nito paikot at pababa sa buong shaft. Ang sarap ng mga sandaling iyon. Mga sandaling hiniling ko na sana ay tumigil muna ang oras upang magkasama pa kami ng matagal dahil alam kong pagkatapos noon ay matagal kaming di magkikita o di ko alam kung magkikita pa kami. Pero di namin iyon inisip sa mga sandaling iyon. Ang alam lang namin ay magkasalo kami sa sarap ng aming ginagawa. Muli kaming naghalikan. Mainit, nag-aapoy, naglalagablab... This time, ako na ang nakapatong sa kanya hawak ang kanyang batok sa aking kaliwang kamay at naglalaro naman sa buo nyang katawan ang isa. "Marunong ka rin namang humalik," tugon nya. Naisip ko na siguro ay nasasabayan ko lang ang galing nya. Ganon naman yun eh, kapag marunong ang ka-halikan mo, lumalabas din ang galing mo. Ako naman ang bumaba at pinupog ng halik ang buo nyang katawan. Sya naman ngayon ang napapaungol sa sarap na kanyang nararamdaman. Dinilaan ko ang kanyang singit, bayag, hita, puson Nilaro ko ng aking dila ang butas ng kanyang sandata. Isinubo ang pinaka-ulo nito habang naglalaro ang dila ko sa loob. "Ang galing mong mag-blow job. Gaano mo katagal pinag-aralan yan?" tanong nya. Wala akong tugon sa kanyang sinabi. Basta ang alam ko hindi ko iyon pinag-aralan. Basta nalaman ko na lang na kaya ko palang mag deep throat at maglaro ng aking dila. Bawat pagsagad ng kanyang batuta sa aking lalamunan ay napapaliyad sya sa sarap at waring di alam ang sasabihin. Hindi siguro ganun kalaki ang aming mga sandata ngunit sapat na ang laki nito upang maramdaman kong para akong mabibilaukan sa tuwing isasagad ko ito sa aking lalamunan. Subo-subo namin ang burat ng bawat isa. Would you believe that it was my first time to do 69? Yup, it's true. Pero bakit parang sanay na sanay ako nang gawin namin iyon? "Gusto mo akong upuan?" tanong nya. Di ako agad nakasagot. Gusto kong gawin ngunit may takot pa rin on my part. Di ko alam kasi kung ano pakiramdam ng tinitira sa puwit. Sa madali't sabi ay pumayag ako -- I want to satisfy him and make him happy. Dahan-dahan kong itinutok ang kanyang titi sa butas ko at unti-unti ko itong inupuan. Oh shit!!! ang sakit! Ang alam ko na lang ay nangingilid ang luha sa aking mga mata. Itinaas nya ang kanyang puwitan upang salubungin ang pag-upo ko ngunit sinaway ko sya at napasigaw ako sa sakit. Parang pinupunit and aking kalamnan sa aking naramdaman.s Kalahati pa lang ng burat nya ang kanyang naipapasok ay halos maiyak na ako. Napansin nyang nasasaktan ako ng sobra kaya't di na nya itinuloy. Sabi ko okey lang at kakayanin ko for him. Siguro that's how much I want to make him happy -- kaya kong tiisin ang sakit, mapaligaya ko lang sya. Lalo kong naramdaman ang pagkahulog ko sa kanya nang sabihin nyang ayaw daw nya akong masaktan at may iba pa naman daw na pagkakataon. Nirespeto nya ang naramdaman ko at di na lang nya itinuloy. "Kung ako kaya ang mag-enter sa 'yo, papayag ka?" tanong ko sa kanya. Alam ko na hindi pa nya na try magpatira sa puwit kahit kailan. Kaya nga ang daming bagay na pareho kami. I asked him again and he told me to try it. Sobrang swerte daw ako kung ganoon kasi ako pa lang ang makakapasok sa kanya. Marami na daw ang nag-attempt pero di sila nagtagumpay. Pumasok sya sa CR upang hugasan ang kanyang burat at sinundan ko naman sya. Pumuwesto ako sa kanyang likuran at naramdaman niyang ikinikiskis ko sa kanyang puwitan ang aking titi. "Sigurado ka ba na payag kang tirahin kita?" tanong ko. "Basta dahan-dahan lang ha at baka di ko kayanin," tugon nya. Nilagyan ko ng sabon ang aking galit na galit na batuta pati na ang kanyang butas. Pinatuwad ko sya at pinabuka ang kanyang mga hita. Kinapa ko ang kanyang butas at itinutok ang aking batuta. Dahan-dahan akong umabante at nararamdaman kong unti-unti ko na itong naipapasok. Ang sikip ng butas nya. Halata nga na hindi pa iyon napasok ninuman. Para akong nabingi sa kanyang mga sigaw sa sakit. "Oh shit pare ang sakit pala Dahan-dahan ka lang di ko ata kaya," sabi nya. Hindi ko pa rin sya pinakinggan at unti-unti ko pa rin itong ipinasok. Nang maipasok ko na ang kalahati ng aking burat ay pinigilan nya ako at itinulak ako ng papalayo. Hindi daw talaga nya kaya ang sakit. "Sori talaga pare at di ko kaya...masakit," ang sabi nya. Naunawaan ko naman sya dahil naramdaman ko rin iyon. "Ganun pala pare. Di na kita pipilitin na tirahin ka sa puwit kasi masakit pala talaga sya," sabi pa nya. Yun naman ang maganda sa nangyari sa amin dahil nirespeto namin ang bawat isa. Di namin kinakailangang pilitin ang bawat isa kung labag ito sa kalooban namin. Ayokong ipilit ang sa akin kung ako lang ang magiging masaya. Sabi ko gusto ko ng magpalabas ng katas. Lumuhod sya muli sa harapan ko at inumpisahang susuhin na naman ang aking burat. Ang tagal bago ako labasan. Sinabi ko naman sa kanya na matagal bago ako magpabulwak ng katas. Waring wala syang kapaguran sa kanyang ginagawa habang ako ay walang nagawa kung di ang umungol ng umungol. Matagal-tagal din na sandali ang lumipas at naramdaman kong malapit na akong labasan. Hinawakan ko ang kanyang ulo at lalu pang isinubsob ito sa aking burat. "Pare malapit naaahhhhh!!!! Oh shit pare ang sarap.... aaaahhhhhhhh hayop ka ang sarap!!!" ang tangi kong naibulalas. Bumulwak ang pinakaiipon kong tamod sa kanyang bibig hanggang sa kahuli-hulihang patak. Hindi nya isinuka ang aking sandata hanggang hindi nito nasisimot ang lahat ng katas nito. Sabi ko ay wag nyang lunukin. Alam ko kasi na pareho pa namin na di na-try yun at ayokong gawin nya. Alam ko rin na nakaipon ang katas ko sa bibig nya at iniluwa nya ito. Nakita kong sobrang dami nga ng katas ko. Ilang araw din kasi iyong napondo. Para bang nakalaan lang para sa kanya. Sya naman ang niyaya kong magpalabas at nagpunta kami sa kama. Muli kong isinubo ang kanyang burat at sinibasib ito. Ngunit siniguro ko na may pagka gentle pa rin ang ginagawa ko. Habang subo ko ang burat nya ay binabati ko rin ang sa akin. Para bang hindi sapat ang katas na nailabas ko kanina at gusto ko ng isa pa. Nang malapit na syang labasan ay tumayo sya habang ako ay nakahiga at maglalabas daw sya sa dibdib ko. Sabay kaming nag-dyakol at hanggang sa labasan sya at tumalsik sa buo kong katawan ang tamod nya. Ang init...ang sarap ng pakiramdam. Lumuhod sya at isinubo ko ang burat nya. Nang malapit na rin akong labasan ay sinabi kong halikan nya ako. Naghalikan kami hanggang sa tuluyan ko na ring maramdaman na bumulwak na ang aking katas. Ngunit hindi kami bumitaw sa paghahalikan namin. Ninamnam namin ang init ng aming mga labi. Kahit paulit-ulit kong sabihin ay masarap talaga syang humalik. Nakakapanlumo ang kanyang mga halik. Nakahiga, nakatingin sa kisame, nakikiramdam, hinihimas ko ang kaliwa nyang kamay at hinahalikan ito. Tinanong nya ako kung bakit ko ito hinihimas at hinahalikan ang sabi ko ay wala lang. Nag-umpisa kaming magkwentuhan tungkol sa iba pang bagay sa buhay namin. Ako: Anyare? Bakit humantong sa ganito yung pagbili mo sakin ng libro? Ron: Hayaan mo na. YOLO brad. YOLO Nagtawanan nalang kami.
-
Authors Note: Ngaun lang ako nakapagbasa dito sa KM. First time ko ring magsulat ng kwento, kaya pasensya kung wala masyadong quality itong kwento ko. Ibinase ko ang kwento na ito noong bata pa lamang ako, at hinaluan ko lang ng konting di-makatotohanang istorya. Bata pa ako nuon, mga 8 years old ako noong pinapayagan na ako ng aking mga magulang na makipaglaro sa mga kapitbahay. May kaya naman ang aking pamilya kaya inihahabilin ako sa aming yaya tuwing pupunta na sila sa opisina. Medyo strikto ang parents ko kaya sa tuwing maglalakwatsa ako at makikipaglaro, ay dapat kasama si yaya. Pero syempre sabi ni dad, malaki na raw ako at hindi ko na kailangan ng yaya. Hindi naman tinanggal si yaya, at dun pa rin sya nagtatrabaho sa bahay. Pumunta ako sa bahay ng kalaro ko na si Kuya Ryan, at hindi na ako sinamahan ng aming yaya. Nakikain lang ako sa kanila at nakipaglaro. Medyo may kahirapan sila sa buhay, at ayaw ng parents kong pumupunta sa kanila at nakikikain, dahil nga mahirap lang sila at dagdag pa raw akong palamunin doon. Kung minsan ang ulam lang nila ay asin, kung minsan naman, kapag pinalad, tuyo o daing. Pero kasi, welcome na welcome ako sa kanila kahit ganun ang sitwasyon nila. Si Kuya Ryan ay maputi, pero di masyadong kagwapuhan, sakto lang. Itinuturing nya akong parang kapatid, kung minsan medyo bully. Mga 9 years old na sya at ako naman ay 4 years old nuong nagkakilala kami. Hardenero kasi ang tatay ni Kuya Ryan doon sa town namin, kaya kung minsan na pag walang time sila dad at ma na mag-ayos ng mga halaman, hinahayr nila ang tatay ni Kuya Ryan. At duon ko nakilala si Kuya Ryan dahil sumasama sya sa kanyang tatay na mag-ayos, mag-design, mag-alaga ng mga halaman. Kung minsan sya ang taga-dilig o taga-tapon ng mga pinag-trim-an ng mga halaman. Isang araw, andito ulit ang mag-ama sa bahay para mag-ayos ng halaman. Mga alas tres ng hapon na sila natapos mag-trim at, si Kuya Ryan naman ang magtatapon ng mga napag-trim-an ng mga halaman. Nalaman ko na lang kung anong nangyari nung pumasok sya sa bahay kasama ang yaya na medyo nag-aalala. Natinik pala sya ng rose nung nagtapon sya ng napag-trim-an na halaman. Ginamot ni yaya si Kuya Ryan, at ako naman ay nakaupo lamang na parang otsosero. Binigyan ko sya ng lollipop dahil umiiyak sya sa hapdi ng alcohol. Simula nun ay naging matalik na kaming magkaibigan at nagturingang magkapatid. Summer nuon at mag-hahayskul na si Kuya Ryan at ako naman ay mag-gegrade 3 na. Palagi kaming naglalaro sa likod ng bahay namin, sa isang kubo-kubo na dati ay pinag-iinuman nila dad, pero since huminto na syang uminom, ay ginawa ko ng bahay-bahayan ng mga kalaro ko. Andun lahat ng mga laruan ko. Mga robot, de-remote na kotse-kotse, text, at mga holens. Isang araw, may isa akong laruan na kotse-kotse na natanggal ang gulong, at hindi ko na maibalik. Pinaayos ko kay Kuya Ryan, pero umuwi muna sya at kumuha ng superglue. Pag dating nya, inayos nya agad ito at sinabi nyang “Wag mo munang laruin ha? Basa pa ang glue.” Sabi ko naman “Thank you Kuya Ar-Ar” sabay kiss sa pisngi. Mga ilang sandali lang at sinabi nyang ok na ung laruan ko, at pwede ko ng paglaruan. Kinuha ko ang remote control at pinatakbo ko ang kotse-kotse. Hindi naman gumalaw. “Ano ba naman yan, kakapalit lang ng battery ubos na agad.” Sabi ko sa kanya. “Kuya Ar-Ar hintayin mo ako dito hah, kukuha lang ako ng battery sa bahay.” Sabi nya, “uuwi din muna ako at may kukunin din, balik din ako agad.” “Race tayo kung sino unang makabalik may premyo.” Sabi ko naman, “Game!” at dali-dali naman akong tumakbo. “Yaya! Yaya! Yaya!!!” pasigaw kong hinanap si yaya. Tumakbo din sya, “oh bakit, anong nangyari?” tanong nya sa akin. “Saan ang mga bagong battery ng mga laruan ko!?” Sabi nya, “aysus maryosep, akala ko kung ano na.” “Bilis, yaya, bilis!” Sabi naman nya, “diba nga sabi ng dad mo, wag ka magastos masyado sa battery, ang mahal-mah-“ “Bilis na kasi Yaya! Importanteng mahalaga lang, bilis na kasi.” “Hindi nga pwede e, magpaalam ka na lang kay dad mo pag nakauwi na sya.” Tumakbo na ako palabas ng bahay, tapos may naisip ako. Bumalik ako sa loob at kinuha ko ang remote ng TV at VHS. Pagdating ko sa kubo-kubo andun na si Kuya Ryan. “Pano ba yan panalo ako, yung premyo ko a.” Sabi ko, “Edi wow!” “Kuya Ar-Ar, pakikabit naman tong battery ng remote sa remote ng kotse-kotse ko.” “Yay, umandar na din sa wakas!” Mga isang oras ko din pinaglaruan ang kotse-kotse ko, paikot-ikot lang sa nakahigang katawan ni Kuya Ryan, habang kunwari sya ung check point, taas-baba, taas-baba ang kanyang kamay. Napagod na sya kaka-taas-baba ng kamay nya para sa kunwariang check point, at hinarangan nya na lang ang kotse-kotse ko. Atras-abante naman ang ginawa ko para bangga-banggain ung kamay nya. Inikot ko na lang tuloy sa kabila at binangga-bangga ko na din ung kilikili nya. Nagtawanan lang kami at sabi nya, sya naman daw maglalaro ng kotse-kotse ko. Binigay ko naman ung remote ng kotse-kotse at ako naman ang humiga sa sahig ng kubo-kubo. Habang nakahiga, sabi nya sa akin “mag-squat ka.” “Anong squat Kuya Ar-Ar?” “Yung ginawa ko din kanina nung sa check point.” “Yung nakaturo ung kanang kamay mo sa kanan, tapos ganun din sa kabila.” “Tapos, ibuka mo naman ung paa mo para marami akong mapuntahan.” Hindi ko rin sya pinadaan sa check point ko, pero inikot nya sa kabilang check point , e sa hindi ko nga maabot, nakalusot ung kotse-kotse ko sa kanang checkpoint. Pinaakyat nya ung kotse-kotse ko sa tiyan ko. Tapos atras-abante ang ginawa nya. Syempre nakikiliti ako at sabi ko sa kanya, “time first hahaha, muna hahaha Kuya Ar-Ar, hahahaha!” Hininto nya naman ung kotse-kotse. Hininto nya sa titi ko banda. Inatras-abante nya nanaman ung kotse-kotse sa titi ko, kaya ayun medyo tinigasan na ako. “Ako naman Kuya Ar-Ar, ikaw naman humiga.” Nagpalit din kami ng pwesto, at pinaakyat ko din ung kotse-kotse sa tiyan nya. Nung una tahimik pa si Kuya Ryan. Pero nung inatras-abante ko ung kotse kotse, humalakhak na din sya. Inatras-abante ko din sa bandang titi nya at nakita ko na ang laki-laki pala ng titi nya. Sabi nya sa akin “samahan mo nga ako umihi dito sa likod ng kubo-kubo.” Tumayo na kami pareho, at pumunta na sa likod. “Hindi ka ba na-iihi?” Tanong nya sa akin. Habang nakatitig ako sa tarugo nyang dambuhala. “Bakit kakaiba yung itsura ng titi mo Kuya Ar-Ar?” “Kasi tuli na ako.” Natapos na syang umihi at sabi nya balik na kami sa loob ng kubo-kubo. Sinara ni Kuya Ryan ung pinto sa kubo-kubo. Umupo sya sa isang monoblock sa gilid, tapos tinanggal nya ung shorts at briefs nya. Sabi nya “Alam mo ba may vitamins na lumalabas sa titi ko pag nilollipop mo yan?” “Anong vitamins?” “Para lumaki din ng ganito yung titi mo.” “Hindi ba kadiri yan Kuya?” “Hindi ah. Jan nga lumalabas ung vitamins eh.” “Sige na, testing mo lang.” Sinubo ko ung ulo-ulo ng titi ni Kuya Ryan. “Wala namang lasa Kuya Ar-Ar.” “Sige lang, isubo mo lang kasi. Mamaya anjan na ung vitamins. Lunukin mo lahat ah. Para di masayang yung vitamins.” “Sige pa. Aghhh. Agh. Ahhhh.” Hinawakan nya ang ulo ko at dinidiin-diin nya. “ahhhh.” Napapaungol lang sya habang sinisipsip ko ang vitamins nya. “Dilaan mo ung butas ng titi ko. Masarap yan.” “Sige pa, sipsipin mo pa, malapit ng lumabas ang vitamins.” “Malapit na!” “Malapitttttttttttttttt Ahhhhhhhhhhhhhhhhh!” Hinigpitan nya ang hawak ng ulo ko at diniin nya na lang dun, hanggang sa lumabas na ung vitamins nya. Hindi ko na nalasahan ung vitamins ni Kuya Ryan kasi dumiretso na sa lalamunan ko ung vitamins nya. Akala ko nung una, umihi sya sa bibig ko, pero konti lang naman lumabas, tapos paisa-isa. Mga sampung putok ng vitamins nya ang nalunok ko. Tapos, unti-unti ng lumambot ung titi nya sa lalamunan ko at binitawan nya na rin ang ulo ko. Sinipsip ko pa ng konti ang kanyang titi, “AHHHHH! Tama na. Nasimut mo na lahat ang vitamins ko. Tsaka sensitive yan pag lumabas ung vitamins.” Dumulas na lang ang kanyang titi mula sa bibig ko. Medyo mapula na ung titi nya nung lumabas. “May vitamins pa ba jan Kuya Ar-Ar, o naubos ko na lahat?” “Haha, ubos na ngaun. Bukas na lang ulit pag pumasok na sila dad mo sa office.” “Wag mo sasabihin sa iba na may vitamins ako ah. Sikreto lang dapat natin itong dalawa.” “Opo Kuya Ar-Ar.” Nagsuot na sya ng shorts at briefs nya. At pawis na pawis sya. “Bakit ka pinagpapawisan Kuya Ar-Ar?” “Ganun talaga pag nagpapainom ako ng vitamins. Uwi na tayo, darating na din sila dad mo, amoy pawis ka na din. Maligo ka ha bago sila dumating.” Pagkatalikod ko, sabi nya, “Uy, wag mo sasabihin kahit kanino ah. Kahit kila dad at mom mo, pati kay yaya.” “Oo naman Kuya Ar-Ar.” “Sige, bukas ulit ah.” “OK Kuya Ar-Ar. Babay.” Simula nuon hanggang grumaduate ako sa grade school, ay paulit-ulit naming ginagawa un. Mas madalas kapag walang pasok ang school nila at ang school namin, lalo na pag summer. Pag nagkikita kami ngiti lang, pero alam na kung anong ibig sabihin
-
Labas masok ang otso pulgada kong batuta sa bunganga ng malibog kong biyenan habang tuloy-tuloy lang ang bayaw ko sa pag-hambalos ng sinturon sa kanya. Kahit napapa-igik sya sa sakit na nararamdaman, hindi sya huminto sa kasususo sa burat ko. “Kaya pa, Dad?” tanong ni Kuya Dave. Iniluwa ni Daddy Roger ang titi ko. “Tama na muna. Ansakit na.” natatawang sagot niya. Tumayo ng diretso si Daddy Roger at lumapit kay Kuya. Naglapat ang mga labi nila at tila nagpakalunod sa kanilang halikan. Maingay ang kanilang halikan. Basa. Labi sa labi. Dila sa dila. Laway sa laway. Nakakapag-init ng laman. Patuloy lang ako sa pagtaas-baba sa dose pulgadang dildo na nakapasok sa butas ko. Kahit gusto kong sabihing ako naman ang paligayahin ni Kuya Dave ay hindi ako makasalita dahil sa ball gag na nakabara sa bibig ko. Naghiwalay sa kanilang halikan ang mag-ama. Umakyat sa lamesa ang aking bayaw. Nangingintab sa pawis ang batak niyang katawan. Tirik na tirik ang matabang burat nito na ngayon ay nakatutok eksakto sa mukha ko. Inabot nito ang clasp ng ballgag sa aking batok saka kinalas ito. Parang naginhawahan ang panga ko dahil sa pagkakaalis ng bara nito. Pero hindi ko pa lubusang napapahinga ang panga ko, bigla namang isinalpak ni Kuya Dave ang matabang batuta niya. Sagad agad sa lalamunan kaya naduwal ako. Pero hindi iyon naging dahilan para itigil ni bayaw ang pagbabarena sa bibig ko. Lalo pa itong naggigil sa pagkantot sa bibig ko. Hinwakan nya ako sa ulo at marahas na bumarurot. “Iyan! Putang ina mo, bayaw. Gutom ka sa burat di ba?” malibog na sabi ni Kuya Dave. Sagad kung isalaksak niya ang matabang uten nya sa bibig ko. Sa taba ng burat niya hindi ako halos makahinga. Parang malalagutan ako ng hininga kapag ibabaon niya ng sagad sa lalamunan ko ang titi niya. Pero wala siyang pakialam. Masuka man ako o malagutan ng hininga, patuloy lang siya sa panggagahasa sa bibig ko. Kahit hirap ako sa pagsuso sa titi ni bayaw, nakaramdam naman ako ng sarap nang isubo i Daddy Roger ang tirik ko pa ring burat. Magaling talagang sumuso ang biyenan ko. Walang sayad. Swabe. madulas pero masikip. Nakakalibog talaga. Kahit umabot pa sa lalamunan niya ang ulo ng tarugo ko, tila wala siyang gag reflex. Sinubukan kong kantutin ang bibig niya pero dahil sa nakapasak na dildo sa pwet ko, hindi ko magawa. Iniluwa ko ang burat ni Kuya Dave. “Dad, gusto mo ba ikaw naman dito sa dildo?” tanong ko sa biyenan ko na abala sa pagsuso sa titi ko. Iniluwa nya ang titi ko at ngumisi na parang demonyo. “Sige. Sabik na ang puke ko sa kantot.” ang sabi niya. Bumaba si Kuya Dave. Dahan-dahan kong iniangat ang balakang ko. Unti-unti, iniluluwa ng butas ko ang matabang dildo. Parang hinihila nito ang bawat hibla ng laman sa pwet ko. nang tuluyang mabunot ang dildo, parang isang malaking espasyo ang naiwan sa kaloob-looban ko. Bumamba ako ng lamesa. Pero bago umakyat si Dad, hinila ko sya sa akin at sinunggaban ko ang labi niya ng halik. Medyo matagal ang ginawa naming laplapan. Ilang minuto rin bago maghiwalay ang mga labi namin saka umakyat si Dad sa lamesa. Nag-squat siya sa tapat ng burat na goma. Si Kuya Dave naman ay hinawakan ang dildo saka itinutok sa naghihintay na butas ng kanyang ama. “Sige lang, Dad. Ipasok mo sa puke mo yan. Sabik ka sa titi di ba?” malibog na tanong ni Kuya Dave. Pumasok ang matabang ulo sa butas ni Daddy Roger. Hindi maipinta ang mukha nya. Sa sarap ba o sa sakit? “Sige pa, Dad. Ganyan nga. Ipakita mo sa amin kung gaano ka kaputa sa burat!’ ang utos ni Kuya Dave. Nakakalibog panoorin ang biyenan ko. Isang mestizong barako. Maumbok ang dibdib na nababalutan ng manipis na buhok. Ang flat niyang tiyan na nababalutan rin ng manipis na buhok pababa sa pagitan ng kanyang mga hita. Kung gaano ka-muscle ang mga braso niya, ganoon din ang mga hita niya. Matigas. Malaman. Batak. Parang sasabog ang ulo ng burat niya dahil sa tigas. Mataba. Maugat. Galit na galit. Sa tantiya ko na pitong pulgada ito. At kahit nagtataas baba na siya ngayon sa dildo, lalaking-lalake pa ring tingnan ang aking biyenan. Sarap na sarap sa pagkakabaon ng dildo sa kanyang butas. “Putang-ina! Ang sarap ng may nakapasak sa puke ko!” malibog na ungol ni Daddy Roger. Pinulot ni Kuya Dave ang pantalon niya at may kinapa sa bulsa. Hinugot niya ang kanyang cellphone mula rito. Binuksan niya ang videocam at sinimulang kunan ang ama niyang nagpapakasasa sa pagkantot sa sarili. “Ano, Dad? Masarap ba ang makantot sa pwet?” ang tanong ni Kuya kay Dad. Pero puro ungol lang ang sagot ni Dad. Patuloy lang siya sa pagtaas baba. “Putang-ina mo ka, Dad. Baboy kang hayop ka. Sabik sa burat!” ang sabi ni Kuya Dave habang kinukunan ng video ang ama niya. Lumapit ako kay Dad at sinimulang kainin ang titi niya. "Ayan, Paul. Kainin mo ang titi ng biyenan mo. Pareho kayong gutom sa burat!” ang sabi niKuya Dave. Lumapit ito at itinutok ang camera sa mukha ko habang naglalabas-masok ang titi ni Daddy roger sa bibig ko. Iniluwa ko ang titi ng biyenan ko at hinawak ng mahigpit. Tumingin ako sa camera at parang nang-aakit na ikiniskis ang ulo ng burat sa labi ko. Inilabas ko ang dila ko at nilaro ang ulo ng burat ni Daddy Roger. “Malandi ka, bayaw. Ang gwapo mong tang-ina ka pero sugapa ka sa burat.” “Nalilibugan ka ba sa akin, Kuya Dave?” malibog kong tanong. “Oo, animal ka. Nakakalibog kang hayop ka.” ang sagot niya. Hinawakan niya ako sa buhok at iningudngod sa burat ni Daddy Roger. Pumasok ng sagad ang titi ni Dad habang patuloy lang si Kuya dave sa pag-video sa amin. Biglang nag-ring ang hawak na phone ni Kuya Dave. “Istorbo!” ang tila naiinis na sabi ni Kuya Dave. Itinigil niya ang pagkuha ng video at sinagot ang tawag. “O! Hello, Liza.” ang bati ni Dave sa kausap. Nailuwa ko ang titing subo ko. Si Liza, ang asawa ko, tumatawag.